Του Τάσου Χριστοδούλου
Παρέλαβε την ΕΔΕΚ με προβλήματα σε μια δύσκολη περίοδο για το κόμμα και αυτό το γνωρίζουν όλοι.
Είχε τα κότσια να αποκηρύξει- με συνέδριο- την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία και αυτό του επίσης του πιστώνεται.
Όμως δεδομένο θεωρείται το γεγονός ότι, στις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου, ήταν ο μεγαλύτερος ηττημένος, μετά το ΑΚΕΛ. Απώλεσε 2 βουλευτικές έδρες και ένα ποσοστό της τάξεως του 2,8% ενώ ο ίδιος δυσκολεύτηκε να εκλεγεί βουλευτής.
Την ίδια ώρα οι σχέσεις του με διάφορα στελέχη του κόμματος τραβήχτηκαν στα άκρα και πήραν διαστάσεις προσωπικής κόντρας και εμπάθειας.
Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι ο Νίκος Νικολαΐδης, ο οποίος θεωρήθηκε από τον Σιζόπουλο ως ένας από τους κύριους υπεύθυνους της δικής του εκλογικής αποτυχίας στις βουλευτικές.
Η επιλογή τότε του Σιζόπουλου να κατέλθει στη Λεμεσό ως υποψήφιος, θεωρήθηκε από τον Νικολαΐδη ως εξοστρακισμός και από μερικούς άλλους, ως μια προσπάθεια να βολευτεί Κωστής Ευσταθίου και να εκλεγεί πιο εύκολα στη Λευκωσία, όπως και έγινε.
Ως εκ τούτου, η πρόσφατη του απόφαση να πάει κατά Νικολαΐδη, στις Δημοτικές εκλογές επισημοποίησε με τον πιο σαφή τρόπο την έμμεση διαγραφή και αποπομπή του από το κόμμα.
Οι μισοί όμως ΕΔΕΚίτες στη Λεμεσό, φαίνεται ότι είχαν διαφορετική άποψη από τον κ. Σιζόπουλο και στήριξαν τον «αναθεματισμένο» Νικολαΐδη.
Κι αν ο Νικολαΐδης, κατάφερε να νικήσει τον Χρίστου, τον Σιζόπουλο τον ταπείνωσε…
