Του Χαράλαμπου Ζάκου
Ένας αναπτήρας δεν μπορεί να φέρει ευθύνη για την τόση καταστροφή και κανένας 12χρονος, 50χρονος ή 100χρονος δεν θα έπρεπε να θεωρηθεί υπαίτιος για όλα αυτά, παρά μόνο η δική μας αχρηστοσύνη. Αν καταφέραμε να χάσουμε τον έλεγχο μιας πυρκαγιάς που ξεκίνησε από ένα αναπτήρα τότε τι θα πρέπει να περιμένουμε σε χειρότερες περιπτώσεις;
Την θέληση, τον ηρωισμό και την αυτοθυσία αυτών των ανθρώπων που μάχονται εδώ και τέσσερεις ημέρες δεν μπορεί να την «πυροβολήσει» κανείς. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να προσπεράσει τον ερασιτεχνισμό που είδαμε αυτή την εβδομάδα από την διοίκηση των αρμοδίων τμημάτων.
Γεμάτη η Δημόσια Υπηρεσία από διευθυντές «βοσκους» που απλά βρίσκονται στις θέσεις τους λόγω ετών υπηρεσίας και κάποιου «μέσου» που βοήθησε την ανέλιξη τους.
Έχουμε δει πολλές φορές πυρκαγιές στην Κύπρο που αντιμετωπίστηκαν μόνο από την αυτοθυσία και την τύχη.
Το αποτέλεσμα αυτής της νοοτροπίας μας στοίχισε δύο νεκρούς δασοπυροσβέστες και αρκετά χιλιόμετρα καμένης γης. Πότε θα καταλάβουν επιτέλους οι υπεύθυνοι ότι πρέπει να σταματήσουμε να βασιζόμαστε στην τύχη και στον ηρωισμό κάποιων ανθρώπων για το οποιοδήποτε πρόβλημα αντιμετωπίζουμε;
Αυτά ζούμε στην Κύπρο και αυτά πληρώνουμε σήμερα…
ΥΓ: Φτάνει να βλέπουμε ήρωες κάθε καλοκαίρι και ας πάρουμε στα σοβαρά τα θέματα της πρόληψης και των σωστών σχεδίων δράσης. Είναι πολλά τα μνημόσυνα για μια στάλα τόπο…
