Σε αυτή τη χώρα, αλίμονο σε όποιον αρρωστήσει. Ιστορίες καθημερινής τρέλας που ακούμε στις τηλεοπτικές εκπομπές όταν βγει κάποιος απελπισμένος συνάνθρωπός μας να πει τον πόνο του στον αέρα. Και που όλα σου φαίνονται μακρινά, μέχρι να τα ζήσεις από κοντά.
Νέα γυναίκα για σχεδόν δύο χρόνια αδιάγνωστη. Ή καλύτερα. Για σχεδόν δύο χρόνια κάποιοι κατάφεραν να κάνουν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να την αφήσουν αδιάγνωστη.
Ανάμεσα στις πολλές αναλύσεις, ιατρικό κέντρο στο εξωτερικό τη βρήκε θετική σε έναν ιό που «κληρονόμησε» στο εργασιακό της περιβάλλον σε ημικρατικό οργανισμό. Και μαντέψτε… Το αποτέλεσμα της συγκεκριμένης εξέτασης έκανε φτερά. Σε αυτό τον τόπο οι ενοχοποιητικοί φάκελοι έχουν αδυναμία στο κρυφτούλι. Προφανώς γιατί αν δεν χαθούν στα κατάβαθα ενός συρταριού ή κάποιας αραχνιασμένης αποθήκης, κάποιοι θα πληρώσουν ακριβά.
Μακάρι σύντομα να πληρώσουν. Και εκείνοι που έκρυψαν τα αποτελέσματα και εκείνοι που δεν νοιάζονται για το μολυσμένο περιβάλλον εργασίας στο οποίο είναι εκτεθειμένο το προσωπικό τους.
Παρακολουθείς ως Ιατρικό Κέντρο έναν ασθενή για μεγάλο διάστημα, παραπέμπεται στο εξωτερικό, επιστρέφει, καμιά διάγνωση και το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι να παίρνει τα φάρμακα «ως πάρατζιει»; Παραιτείσαι από κάθε προσπάθεια για διάγνωση και έχεις το θράσος να αποκρύπτεις αποτελέσματα εξετάσεων που ίσως να έλυναν όλο το γρίφο;
Αναρωτήθηκε κανείς ως πότε θα «κατεβάζει» μια ντουζίνα διαφορετικά χάπια καθημερινά;
Αναρωτήθηκε κανείς ποιες παρενέργειες αντιμετωπίζει 24 ώρες την ημέρα, 7 ημέρες την εβδομάδα, λόγω της πολυπλοκότητας της αδιάγνωστης ασθένειας και αν μπορεί να τις αντιμετωπίσει ολομόναχη στο σπίτι; Αναρωτήθηκε κανείς αν μπορεί να πληρώνει εκατοντάδες ευρώ κάθε μήνα σε φάρμακα και άλλα αναπάντεχα που προκύπτουν;
Αναρωτήθηκε κανείς πώς ζει; Αν έχει τη δύναμη να κοιτάξει τα παιδιά της στα μάτια; Αν συνεχίζει να έχει εισοδήματα εφόσον απουσιάζει από την εργασία της; Κι αν δεν έχει εισοδήματα, αναρωτήθηκε κανείς ποιος φορέας πρέπει επιτέλους να τη βοηθήσει ώστε να έχει τα απαραίτητα;
Οι Σύνδεσμοι γενικότερης κοινωνικής ευθύνης, που βοηθούν άπορους, δεν μπορούν να κάνουν θαύματα. Άντε να πληρώσουν το λογαριασμό για το ρεύμα και το νερό. Οι αδιάγνωστοι ασθενείς, ως γνωστόν, δεν ανήκουν σε κάποιο Σύνδεσμο για να λαμβάνουν στήριξη, όπως οι Ρευματοπαθείς, Μυοπαθείς, Καρκινοπαθείς, Καρδιοπαθείς κλπ.
Σε μια συνεδρίαση, ένας Σύνδεσμος στον οποίο εναπόθεσε πολλές ελπίδες και που ήδη βοήθησε τον προηγούμενο μήνα, αποφάσισε ότι δεν μπορεί να προσφέρει κάτι άλλο, λέγοντας: «Υπάρχει κράτος να βοηθήσει…». Τι υπάρχει;! Κράτος; Εμείς δεν το είδαμε τόσον καιρό. Εσείς μήπως το είδατε; Αν υπάρχει, ας ξυπνήσει.
Υπάρχει Υπουργείο Υγείας;
Υπάρχουν Ιατρικές Υπηρεσίες;
Υπάρχουν Κοινωνικές Υπηρεσίες;
Υπάρχει Βουλή;
Υπάρχει Προεδρικό;
Υπάρχουν Δημοσιογράφοι ή συγκινούνται κατ’ επιλογή για να προβάλουν ένα θέμα;
Κι αν δεν υπάρχουν τα πιο πάνω, ας υπάρξει Δικαιοσύνη.
Αν υπάρχουν, όμως, ας δράσουν. Όχι μόνο για τη συγκεκριμένη ασθενή. Για τον καθένα από εμάς. Δεν ζητά ελεημοσύνη. Ζητά ό,τι δικαιούται ως ένας συνάνθρωπός μας, ένας συμπολίτης μας, που είχε την ατυχία να μολυνθεί από σπάνιο ιό και ταλαιπωρείται ολομόναχη, αφημένη στο έλεος του Θεού. Το μόνο που επαναλαμβάνει: «Ας μην με εγκαταλείψει ο Θεός μου». Οφείλουν, όμως, να γίνουν όλες οι απαραίτητες ενέργειες για να θεραπευτεί και μέχρι τότε να ζει αξιοπρεπώς. Ακούει κανείς;
Τ. Α.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Σοβαρός τραυματισμός 84χρονου μοτοσικλετιστή μετά από τροχαίο - Ο οδηγός εγκατέλειψε την σκηνή
• Θρήνος: Πέθανε γνωστός Έλληνας Youtuber από ανακοπή - Ήταν μόλις 35 χρονών
• Χριστίνα Παυλίδου: Η υπόσχεση που έδωσε στην κόρη της Μαρία και η αναφορά στην Άλκηστη
• Netflix: Αυξήσεις στις τιμές σε Κύπρο και Ελλάδα - Δείτε το κόστος στα νέα πακέτα
ΠτΔ: Περήφανος για την διοργάνωση του Eurobasket 2025 στην Κύπρο - Παρέλαβε το τρόπαιο
Η διοργάνωση του Eurobasket που θα γίνει στην Κύπρο το 2025 θα είναι εξαιρετική δήλωσε απόψε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Χριστοδουλίδης.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
