Θλίψη εμποτισμένη με οργή, προβληματισμό και ερωτηματικά σκόρπισε ο θάνατος 37χρονου βιοπαλαιστή, στον προσφυγικό συνοικισμό Αγίου Ελευθερίου στα Λατσιά.
Του Ανδρέα Χαραλάμπους
Ο Αντρέας ήταν το αγαπημένο παιδί της γειτονιάς. Χαμογελαστός και πάντα καλοπροαίρετος, όλοι έχουν να πουν μια καλή κουβέντα για τον γείτονα που χάθηκε νωρίς.
Η κα. Ρένα τον γνώριζε δεκαετίες και αν και διαμένει μόνιμα πλέον στην Αθήνα τον θυμάται και αδυνατεί να το πιστέψει: «Αγαπούσε τον κόσμο όλο ο Αντρέας μας και αγαπούσαμεν τον κι εμείς. Και τη γυναίκα του πόσο την λάτρευε…»
Το χαρακτηριστικό του γνώρισμα ήταν πάντα το βάρος του, που ήταν ανέκαθεν υπερβολικό, λόγω προβλημάτων υγείας. Αυτό όμως ποτέ δεν τον εμπόδισε να είναι προσιτός και δοτικός προς τους πάντες γύρω του.
Η κατάσταση της υγείας του τον εμπόδιζε να εργαστεί και του προκαλούσε πρόσθετα προβλήματα υγείας. Έπρεπε να γίνει κάτι σύντομα για να αποφευχθεί επιδείνωση της κατάστασής του.
Αυτό που έγινε ήταν η προσωρινή εργοδότησή του από το κράτος, σε διασταύρωση κοντά στο Γυμνάσιο Λατσιών, όπου εργαζόμενος με σύμβαση, ήταν υπεύθυνος για να περνούν τα παιδιά κάθε πρωί και μεσημέρι τον δρόμο.
Παράλληλα περίμενε υπομονετικά να ειδοποιηθεί από το Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας, για να πάει να κάνει επέμβαση «δαχτυλίδι», για να προλάβει τα χειρότερα. Η αναμονή όμως κράτησε δυο χρόνια (!) και διακόπηκε μοιραία…
«Ποτέ του δεν παραπονέθηκε ο Αντρίκος μας. Ίσως να είναι και γι’ αυτό που τον χάσαμε. Αν δεν χτυπήσεις το χέρι σου στο τραπέζι και αν δεν κουντήσεις, δεν γίνεται τίποτε σε τούτον τον τόπο…», μας είπε συντετριμμένος ο Πάμπος, γείτονας και φίλος του.
Οι μοιραίες τελευταίες στιγμές:
Είχε επιστρέψει από τη δουλειά και πήγε να κάνει μπάνιο.
Μετά από μερικά λεπτά είπε στη γυναίκα του ότι δεν νιώθει καλά και της ζήτησε να ειδοποιήσει ασθενοφόρο.
Βγήκε και ντύθηκε με τη βοήθεια της συζύγου του και κατέφθασε το ασθενοφόρο. Οι νοσοκόμοι όμως αδυνατούσαν να τον μεταφέρουν με το φορείο και προσπάθησαν να τον μεταφέρουν υποβασταζόμενο στο όχημα.
Η καρδιά του όμως δεν άντεξε και τον πρόδωσε στην προσπάθεια. Σωριάστηκε στο πάτωμα μία φορά, σηκώθηκε, μπήκε στο ασθενοφόρο, αλλά 4 λεπτά αργότερα και 2,5 χιλιόμετρα μακριά ήταν πλέον πολύ αργά.
ΓΙΑΤΙ;;;
4 λεπτά που έκαναν 2 χρόνια να περάσουν.
2,5 χιλιόμετρα που έκαναν 2 χρόνια να διανυθούν.
4 λεπτά και 2,5 χιλιόμετρα σκότωσαν έναν αξιαγάπητο άνθρωπο στην Κύπρο του 2016. Στην Κύπρο της εξυγίανσης του Συστήματος Υγείας.
Τον ήξερα κι εγώ τον Αντρέα, ανεύθυνοι, χαραμοφάηδες!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Κλάδος σκυροδέματος: Πιο αποφασιστική κυβερνητική διαμεσολάβηση ζητούν οι εργαζόμενοι
• Παγκόσμιος συναγερμός: Αποκολλήθηκε μέρος του Ήλιου - Τι σημαίνει αυτό για τον πλανήτη μας
Αναστασιάδης-Χριστοδουλίδης: Από την «πατρική» στοργή, στον... «πατρικό» θυμό
Όταν στις 28 Φεβρουαρίου του 2023 ο Νίκος Χριστοδουλίδης ανέβαινε τον λόφο του προεδρικού με τη σύζυγο και τα παιδιά του, για την τελετή παράδοσης – παραλαβής της Προεδρίας της Κυπριακής Δημοκρατίας από τον Νίκο Αναστασιάδη, το κλίμα ήταν άκρως οικογενειακό, με τον Νίκο Αναστασιάδη να βλέπει τον <διάδοχό> του με ύφος περήφανου πατέρα. Ο Νίκος Αναστασιάδης μάλιστα, αποκαλούσε τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη, <Νίκο μου>.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
