Η Χριστίνα, η Σοφία, η Γεωργία και η Σπυρούλα, o Σουλεϊμάν, η Ντουϊγκού, ο Μουράτ, ο Αχμέτ, ο Χριστόδουλος, ο Δήμος και ο Μεχμέτ και πολλοί άλλοι συναντήθηκαν σήμερα στα σχολεία της Κυπριακής Δημοκρατίας, τργουδώντας ένα καλύτερο μέλλον.
Η Χριστίνα, η Σοφία, η Γεωργία και η Σπυρούλα, ηλικίας 16-18 ετών, έχουν μια ιδιαιτερότητα, δεν μπορούν να καταλάβουν τη διαφορά της ελληνικής και της τουρκικής γλώσσας, έχουν τη δική τους. Όμως και οι τέσσερις ανυπομονούσαν και αγωνιούσαν γιατί θα συναντούσαν πρώτη φορά Τ/κ εκπαιδευτικούς στο σχολείο τους, που ήταν δικοινοτικό από το 1953 μέχρι το 1963. “Θέλουμε μια κοινή πατρίδα. Θέλουμε να είμαστε όλοι μαζί. Θέλουμε να ενωθούν τα δυο κομμάτια της Κύπρου”.
Είναι η γλώσσα εμπόδιο; Όχι, απαντούν και οι τέσσερις. Καμιά τους δεν έχει δει Τ/κ προηγουμένως, ούτε επικοινώνησαν στη νοηματική με Τ/κ μαθητές σαν κι αυτές.
Ο Μεχμέτ, ο Χριστόδουλος και ο Δήμος είναι συνταξιούχοι, απόφοιτοι της Σχολής Κωφών. Έμεναν μαζί στο οικοτροφείο της Μόρφου, έπαιζαν ποδόσφαιρο, τα παιχνίδια της εποχής, χαίρονταν και γελούσαν μαζί, μέχρι που οι διακοινοτικές ταραχές και “πολιτικές σκοπιμότητες προκάλεσαν δυστυχώς τη διακοπή της εκπαίδευσης των Τ/κ το 1963”, όπως δήλωσε η Αναπληρώτρια Διευθύντρια της Σχολής, Έλση Πράις.
Ο Σουλεϊμάν, η Ντουϊγκού, ο Μουράτ και ο Αχμέτ είναι δάσκαλοι σε δημοτικά σχολεία. Όλοι γεννημένοι μετά το 1974, πολύ μετά. Ηλικίας 25 έως 30 ετών, είναι η πρώτη φορά που επισκέπτονται ε/κ σχολεία. “Άργησε πιλέ να γίνει αυτό”, δηλώνει ο Μουράτ.“Είναι μια αρχή, θέλουμε να συνεχιστεί αυτό”, εύχεται η Ντουϊγκού. Ο Σουλεϊμάν έχει φίλους Ε/κ, επισκέπτεται συχνά τις ελεύθερες περιοχές, αλλά ποτέ σχολείο. Οι μικροί στο σχολείο δεν ξέρουν ιστορία, κυρίως ό,τι ακούνε από την οικογένεια και το φιλικό τους περιβάλλον, δηλώνει ο Αχμέτ προσθέτοντας ότι τους εξηγεί όταν τον ρωτούν για κάποια γεγονότα και κυρίως τους ακούει να του λένε ποια μέρη επισκέφθηκαν στις ελεύθερες περιοχές.
Στην επίσκεψη στο Λύκειο του Αποστόλου Βαρνάβα και οι τέσσερις νεαροί Τ/κ εκπαιδευτικοί βγήκαν έξω στο προαύλιο να δουν, να παρατηρήσουν τους νέους. Νωρίτερα, μια ομάδα μαθητών από την Β και Γ Λυκείου, τραγούδησε στους φιλοξενούμενους εκπαιδευτικούς την “Τηλλυρκώτισσα” σε άπταιστη τουρκική, αποσπώντας ένα ζεστό χειροκρότημα και τη μουσική ανταπόδοση από μια Ε/κ και έναν Τ/κ εκπαιδευτικό που τραγούδησαν μαζί με την ορχήστρα των μαθητών το “Μες στο κοιμητήρι” των Μαρία Φαραντούρη και Ζουλφί Λιβανελί.
Περίπου 50 Τ/κ εκπαιδευτικοί πέρασαν το πρωί από το οδόφραγμα του Λήδρα Πάλλας για να επισκεφθούν ε/κ σχολεία στη Λευκωσία, ανταποδίδοντας την επίσκεψη των Ε/κ εκπαιδευτικών σε τ/κ σχολεία τον περασμένο μήνα. “Ο μετανάστης” στην κυπριακή νοηματική γλώσσα από τα τέσσερα κορίτσια ήταν το καλωσόρισμα στη Σχολή Τυφλών και “Η δική μου η πατρίδα” ο αποχαιρετισμός. Οι τρεις συνταξιούχοι απόφοιτοι της Σχολής μοιράστηκαν τις εμπειρίες τους και ζήτησαν να βρεθεί ένα μέρος στη Λευκωσία όπου όλοι μαζί, Ε/κ και Τ/κ, θα μπορούν να βρίσκονται και ως συνταξιούχοι να περνούν το χρόνο τους.
Ο Μεχμέτ, 72 ετών σήμερα, είναι ο μεγαλύτερος από επτά αδέρφια, μεταξύ των οποίων ο ΓΓ της συντεχνίας των Τ/κ δασκάλων, Σενέρ Ελτζίλ. Με απίστευτη χαρά μπήκε στο κτίριο της Σχολής Κωφών στη Μακεδονίτισσα και με δάκρυα στα μάτια συνάντησε τους παλιούς του συμμαθητές, Δήμο Ελευθερίου και Χριστόδουλο Κατσικίδη. Ξεκίνησε τη φοίτησή του στη σχολή στη Λευκωσία, μόλις αυτή ιδρύθηκε από Ε/κ και Τ/κ εκπαιδευτικούς, το 1953. Το 1958 μετακόμισαν όλοι μαζί, Ε/κ και Τ/κ μαθητές της Σχολής, στη Μόρφου. Όταν στο φιλμάκι για τη σχολή παρουσιάστηκε η φωτογραφία των πρώτων 22 μαθητών, ήταν μέσα κι αυτός. Σηκώθηκε με χαρά να δείξει σε όλους ότι ήταν εκεί. “Είναι μικρότεροι μου αυτοί οι δύο, αλλά είναι σαν αδέρφια μου. Παίζαμε μαζί ποδόσφαιρο, μέναμε μαζί, κοιμόμασταν μαζί. Από διαφορετικά χωριά, αλλά ήμασταν μια οικογένεια με τις δασκάλες και τους δασκάλους να είναι οι μητέρες και οι πατέρες μας”, είπε. Ο Μεχμέτ Ελτζίλ θυμήθηκε το μεγαλύτερο της σχολής, το Μάρκο, το δάσκαλο το Νιαζί, το ότι τους χώρισαν το `63. “Αναζητούσαμε ο ένας τον άλλο. Αυτοί οι δύο είναι τ' αδέρφια μου”.
Ο Δήμος Ελευθερίου ανέφερε ότι δεν πολυκαταλαβαίνει από πολιτική, αλλά στη Σχολή Κωφών Ε/κ και Τ/κ ήταν μαζί, επικοινωνούν μια χαρά, “εμείς κυρίως”. Το 1964 χωρίστηκαν και το 1974 ήθελαν να βρουν τους Τ/κ συμμαθητές τους, είπε, τον Μεχμέτ, τον Σουλεϊμάν, τον Αχμέτ. “Νιώθω ότι είμαστε σαν αδέρφια. Είμαστε αθώοι εμείς σε όλα όσα συμβαίνουν”.
Ο Χριστόδουλος Κατσικίδης το 1974 πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Τούρκους, όπως κι άλλοι από το χωριό του, τις Μάντρες. Τους μετέφεραν οι Τούρκοι, είπε, στη Λευκωσία και τον κράτησαν για δύο μήνες αιχμάλωτο. Τώρα θέλει ένα μέρος να βρίσκονται όλοι μαζί οι απόφοιτοι και να τα λένε και ζήτησε τη διαμεσολάβηση του Λέλλου Δημητριάδη, που είναι ο Πρόεδρος του Ταμείου Ευημερίας της Σχολής, που υποσχέθηκε να προωθήσει το αίτημα και να βοηθήσει.
Η ιστορία της Σχολής είναι συνυφασμένη με την ιστορία της πατρίδας μας, ανέφερε στον χαιρετισμό της η κ. Πράις κάνοντας μνεία στους πρωτεργάτες της και σημειώνοντας το γεγονός ότι η Σχολή στην ίδρυσή της είχε φτάσει τα 90 παιδιά, εκ των οποίων 18 ήταν Τ/κ.
“Είμαστε από το ίδιο χώμα, μοιραστήκαμε τον ίδιο πόνο, κλάψαμε μαζί, αλλά σήμερα δεν μιλούμε την ίδια γλώσσα. Πρέπει να μιλήσουμε. Είμαστε υποχρεωμένοι να ενώσουμε το μικρό μας νησί, που είναι μικρό αλλά αρκετό για τις δύο κοινότητες να ζήσουμε μαζί, ακόμη κι αν υπάρχουν διαφορές”, ανέφερε μεταξύ άλλων ο πρόεδρος της συντεχνίας των Τ/κ καθηγητών (KTOEÖS), Ταχίρ Γκιόκτσεμπελ.
Ελπίζω αυτή να είναι μια ιστορική ημέρα, δήλωσε ο ΓΓ της συντεχνίας των Τ/κ δασκάλων (KTÖS), Σενέρ Ελτζίλ σημειώνοντας ότι είναι η πρώτη μαζική επίσκεψη Τ/κ εκπαιδευτικών σε ε/κ σχολεία. Η επίσκεψή τους στη Σχολή Κωφών υπογραμμίζει ότι δεν μπορεί να τους χωρίσει καμία γλώσσα, θρησκεία και φυλή, και όλοι είμαστε άνθρωποι αυτού του τόπου, πρόσθεσε. Εάν δεν εμποδίσουμε την εχθρότητα και το μίσος δεν θα έρθει η ειρήνη στο νησί και οι εκπαιδευτικοί είναι υποχρεωμένοι να διδάξουν την ανεκτικότητα, ανέφερε, σημειώνοντας ότι είναι η ώρα της αλληλεγγύης, της αλληλοκατανόησης και του αλληλοσεβασμού. “Η Κύπρος είναι μία, δεν μπορεί να διαιρεθεί”.
“Η Κύπρος είναι η πατρίδα όλων μας. Ο πιο όμορφος τόπος στον κόσμο. Κρίμα να τον χαλάσουμε”, ανέφερε ο Λέλλος Δημητριάδης σημειώνοντας ότι τέσσερις μήνες μετά την εισβολή, τον Οκτώβριο του 1974, είχε επισκεφθεί το σπίτι του Μουσταφά Ακιντζί και εκείνος το δικό του. Οι εκπαιδευτικοί, είπε, έχουν μεγάλος βάθος και ευθύνη στους ώμους τους, είναι αυτοί που θα λύσουν το πρόβλημα όταν καταλάβουν ότι είμαστε ίδιοι, όλοι είμαστε άνθρωποι. “Εύχομαι να έρθει εκείνη η ώρα (της λύσης) πριν εμείς πεθάνουμε”.
Εκ μέρους των πλατφόρμας Ε/κ και Τ/κ εκπαιδευτικών `Ενωμένη Κύπρος”, ο Κωστής Αχνιώτης ευχήθηκε στο μέλλον τέτοιου είδους συναντήσεις και επισκέψεις να μην είναι συγκινητικές αλλά κάτι σύνηθες.
Οι Τ/κ έδωσαν ένα γιασεμί δώρο για να το φυτέψουν στην αυλή του σχολείου και να μπορούν να το μυρίσουν όλοι. Το γιασεμί ήταν και το δώρο στο Λύκειο του Αποστόλου Βαρνάβα.
Η Διευθύντρια του σχολείου, Ελένη Τσιελεπή, καλωσορίζοντας τους Τ/κ εκπαιδευτικούς είπε ότι είναι μια ευκαιρία για ανταλλαγή απόψεων για το κοινό μας μέλλον, ανταλλαγή εμπειριών για τα εκπαιδευτικά συστήματα στις δύο κοινότητες, “κυρίως όμως να ανταλλάξουμε τα οράματά μας για μια ενωμένη πατρίδα για όλους τους κατοίκους της”. Είναι μια ευκαιρία για να δείξουμε τη θέλησή μας να ζήσουμε μαζί σε μια ενωμένη πατρίδα, με ειρήνη για όλους τους κατοίκους της, σημείωσε. “Θέλω να πιστεύω ότι είμαστε εμείς που θα βοηθήσουμε την νέα γενιά να οραματιστεί την ενωμένη πατρίδα, τους μελλοντικούς κατοίκους της ειρηνικής Κύπρου”.
Ο Ταρίχ Γκιόκτσεμπελ μίλησε στα ελληνικά, λέγοντας πως πρέπει να γκρεμίσουμε τα τείχη στο Λήδρα Πάλλας και τη Λευκωσία πρέπει να γκρεμίσουμε τα τείχη στο μυαλό μας. “Οι μαθητές δεν φταίνε. Έχουν μια καρδιά και μια γλώσσα και εάν είναι τ/κ ή ε/κ δεν τους κόφτει”. Παλιά, πρόσθεσε, οι εκπαιδευτικοί έκαναν λάθος διδάσκοντας την εχθρότητα και τον σωβινισμό. “Τώρα έχουμε μια ευκαιρία να τα αφήσουμε όλα πίσω και να ενώσουμε την πατρίδα μας”.
Οι Κύπριοι, Τ/κ και Ε/κ, είμαστε όλοι πολίτες της ίδιας χώρας που είναι πολύ μικρή για να είναι μοιρασμένη. Τώρα είναι η ώρα της ειρήνης και της επανένωσης, δήλωσε από την πλευρά του ο Σενέρ Ελτζίλ.
Εκ μέρους των 550 μαθητών του Λυκείου, ο Πρόεδρος του μαθητικού συμβουλίου, Ραφαήλ Τσεντίδης ευχήθηκε αυτό να “είναι το πρώτο βήμα ώστε να έρθουν και μαθητές, να αναπτύξουμε σχέσεις για να μπορέσουμε στο μέλλον να ζήσουμε μαζί σε μια ενωμένη πατρίδα”.
Αναφέρθηκε και στα γεγονότα του περασμένου Νοεμβρίου, όταν Ε/κ μαθητές είχαν επιτεθεί σε τ/κ αυτοκίνητα. “Τα επεισόδια δεν μας αντιπροσωπεύουν. Είναι μειονότητα. Οι περισσότεροι μαθητές είναι τώρα πιο ανοικτοί, έχουν τα ίδια οράματα με εσάς, θέλω να πιστεύω. Το όραμα μιας ενωμένης, ειρηνικής, κοινής πατρίδας”.
Πηγή: ΚΥΠΕ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Προκάλεσε ανησυχία σε εμπορικό κέντρο και επιτέθηκε σε Αστυνομικό – Χειροπέδες σε 45χρονο
• Οι βροχές που «πλημμύρισαν» Πάφο και Λεμεσό με αριθμούς - Δείτε τον χάρτη και την ανάλυση
Δημογραφικό: Κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την υπογεννητικότητα ο ΠτΔ - Αυτά είναι τα νέα μέτρα που εξήγγειλε
Τον κώδωνα του κινδύνου κρούει η Κυβέρνηση αναφορικά με το θέμα της υπογεννητικότητας, με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Νίκο Χριστοδουλίδης να ανακοινώνει νέα μέτρα για την αντιμετώπιση του δημογραφικού ζητήματος.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
