Τη βραδιά εκείνη, σε κεντρικά σημεία της πόλης, σκορπίστηκε τρόμος και ντροπή μετά από μαζικές επιθέσεις βίας και σεξουαλικής παρενόχλησης.
Του Ανδρέα Χαραλάμπους
Η εν λόγω φοιτήτρια, που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία της για ευνόητους λόγους, με τα λόγια της απέδωσε το κλίμα που επικρατούσε το συγκεκριμένο βράδυ.
Παραθέτουμε τα σημαντικότερα σημεία των τοποθετήσεών της:
- «Τη νύχτα που γύριζε ο χρόνος και συγκεκριμένα περίπου στην αλλαγή του χρόνου, όλοι κρατούσαν πυροτεχνήματα, γιατί μπορούσαν ελεύθερα να τα αγοράσουν από τα καταστήματα. Δεν υπάρχει τίποτα οργανωμένο από την πόλη και όλοι μπορούσαν να έχουν και να τα χρησιμοποιήσουν κατά πως θέλουν. Έτσι πολλοί από απειρία τα έριχναν σε ανθρώπους ή επιτίθονταν με αυτά στους συγκεντρωμένους!».
- «Εγώ ξεκίνησα από την περιοχή του Ρήνου όπου έγιναν οι σκηνές με τα πυροτεχνήματα και για να προστατευτώ κατέφυγα στο σταθμό. Εκεί βρήκαμε πολλούς Αφρικανούς και Μουσουλμάνους πρόσφυγες μαζεμένους και όπως λέγεται υπό την επήρεια αλκοόλ επιτίθονταν σε γυναίκες κατά ομάδες και τις ΄χούφτωναν΄ και ακόμη χειρότερα. Κάποιοι μάλιστα μίλησαν για βιασμούς, αν και εγώ δεν συνειδητοποίησα κάτι τέτοιο».
- «Ο κόσμος φοβάται να κυκλοφορήσει τη νύχτα στο κέντρο. Τρέμουμε πραγματικά και κυκλοφορούμε πάντα σε ομάδες. Πλησιάζουν και τα καρναβάλια το Φεβρουάριο και πολλοί σκέφτονται να μη γιορτάσουν για να μην γίνουν τα ίδια. Δεν περιμέναμε να είναι έτσι η Γερμανία...».
Τα κινηματογραφικά ντοκουμέντα που ακολουθούν ενδέχεται να ενοχλήσουν:
