Είναι από τις στιγμές που τα μάτια αναπόφευκτα θα βουρκώσουν.
Του Τάσου Χριστοδούλου
Η φωνή της διαπερνά το είναι κάθε πρόσφυγα και μη, που ζει και αναπνέει για την ημέρα της επιστροφής.
Η Μαρία Θεοδώρου δεν έζησε εισβολή ούτε πόλεμο, δεν έζησε ξεριζωμό ούτε και ταπείνωση.
Κι όμως! Ακούγοντας την κανείς να τραγουδά «το γιασεμί», πίσω από τα κάγκελα του παραθύρου, μέσα από το ερειπωμένο σπίτι της μάνας της, στην κατεχόμενη Κατωκοπιά είσαι σίγουρος…
Είσαι σίγουρος πως και την εισβολή την είδε και ξεριζωμό έζησε και πως ο αλύτρωτος πόθος της επιστροφής δεν έσβησε ποτέ.
Μα πώς να σβήσει; Αφού η μάνα στέκεται εκεί, δίπλα, την ακούει και ξέρει πως η μέρα που θα φιλήσουμε ξανά τα άγια χώματα μας δεν αργεί, μα και αν αυτή αργήσει θα είναι εκεί η Μαρία, που με ένα της τραγούδι θα ποτίσει ξανά τις μαραμένες λεμονιές, θα ξαναχτίσει το ερειπωμένο σπίτι, θα αφυπνίσει όσους ξέχασαν…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Νέα Σμύρνη: 20χρονος εισέβαλε σε κηδεία και προκάλεσε πανικό – Χόρευε πάνω από το φέρετρο
• Οι 10+1 χριστουγεννιάτικες ταινίες που αξίζεις να δεις αυτές τις γιορτές - Δείτε trailers
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις