Φάκελοι γεμάτοι ζωγραφιές, αθωότητα και μια αλήθεια που δύσκολα φιλτράρεται. Για ακόμη μια χρονιά, οι λέξεις των παιδιών αποδεικνύουν ότι τα Χριστούγεννα δεν μετριούνται μόνο σε δώρα κάτω από το δέντρο, αλλά σε όσα κουβαλά η παιδική ψυχή.
Ανάμεσα σε λίστες με παιχνίδια και gadgets, ξεπροβάλλουν ευχές που δεν κοστολογούνται και αιτήματα που δεν χωρούν σε κανένα κουτί.
«Προσπάθησα να είμαι καλό παιδί…»
Πολλά παιδιά ξεκινούν τα γράμματά τους με απολογισμό. Λες και θέλουν να βεβαιωθούν πως ο Άγιος Βασίλης θα ακούσει προσεκτικά.
Μιλούν για τις καλές πράξεις τους: ότι έπαιζαν με τα αδέλφια τους, βοήθησαν τη γιαγιά στο σπίτι, έφτιαξαν πρωινό, ζύμωσαν ψωμί με φίλους.

Και κάπου εκεί, ανάμεσα σε μια παιδική υπερηφάνεια και μια βαθιά ωριμότητα, εμφανίζεται μια φράση που συγκλονίζει:
«Ακόμη θα ήθελα να σταματήσεις τους πολέμους».
Η ευχή αυτή δεν συνοδεύεται από εξηγήσεις. Δεν χρειάζονται. Έρχεται αυθόρμητα, καθαρή, όπως μόνο τα παιδιά ξέρουν να ζητούν κάτι τόσο μεγάλο.
Τα δώρα των ονείρων — και η πραγματικότητα του σήμερα
Φυσικά, τα Χριστούγεννα παραμένουν Χριστούγεννα. Τα γράμματα είναι γεμάτα ποδήλατα, ρομπότ, ελικόπτερα, τραπέζια πινγκ πονγκ, tablets, smartphones και smartwatches. Άλλα γραμμένα με ενθουσιασμό, άλλα με χιούμορ, άλλα με… διαπραγματευτική διάθεση.

Ένα παιδί δηλώνει πως «δεν ήταν και το πιο φρόνιμο», αλλά ζητά δώρο έτσι κι αλλιώς.

Ένα άλλο προτείνει στον Άγιο Βασίλη να πάρει τα χρήματα που έχει φυλάξει και να του αγοράσει εκείνος το κινητό.

Κάποιο άλλο παιδάκι αμφιβάλλει για την ύπαρξή του και ζητά απόδειξη: το δώρο να μην μπει κάτω από το δέντρο, αλλά δίπλα στην πόρτα.

Και κάπου ανάμεσα στις λίστες, εμφανίζονται αιτήματα που βαραίνουν: ένα παιδί ζητά βοήθεια για να βρει δουλειά ο πατέρας του, άλλο ζητά «να μην μείνει κανένα παιδάκι χωρίς δώρο», ή απλώς να του απαντήσει.


Όταν τα παιδιά σκέφτονται πρώτα τους άλλους
Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί το πόσο συχνά τα γράμματα δεν αφορούν μόνο τον αποστολέα τους. Τα παιδιά ζητούν δώρα για αδέλφια, στολές για φίλους, αρώματα για τη μαμά, δώρο για τον μπαμπά, ακόμα και… σκυλάκι για την αδελφή τους, γιατί «το άλλο είναι εξωπραγματικό».
Μέσα από αυτές τις γραμμές ξεδιπλώνεται μια βαθιά ενσυναίσθηση. Ένας κόσμος όπου τα παιδιά καταλαβαίνουν περισσότερα απ’ όσα νομίζουμε. Ένας κόσμος όπου το «εγώ» συνυπάρχει με το «εμείς».

Μπισκότα, γάλα και μια θέση για τον Ρούντολφ
Σχεδόν κάθε γράμμα κλείνει με μια υπόσχεση. Μπισκότα και γάλα στο τραπέζι. Καρότο για τον Ρούντολφ. Ευχές για τα ελαφάκια. Μικρές λεπτομέρειες που κρατούν ζωντανή τη μαγεία και μετατρέπουν τον Άγιο Βασίλη από μύθο σε φιλοξενούμενο.
Γιατί για τα παιδιά, δεν είναι απλώς κάποιος που φέρνει δώρα. Είναι κάποιος που ακούει.
Όταν η μαγεία ταξιδεύει...
Και φέτος, χάρη στην υπηρεσία των Κυπριακών Ταχυδρομείων post2santa, τα γράμματα αυτά δεν έμειναν σε συρτάρια. Με τη βοήθεια της τεχνολογίας, οι παιδικές ευχές ταξίδεψαν από κάθε γειτονιά της Κύπρου μέχρι το «γραφείο του Άγιου Βασίλη» — ακόμα κι από τα πιο απομακρυσμένα σπίτια.
Και για πολλά παιδιά, η μαγεία συνεχίζεται: ένα πραγματικό, ταχυδρομικό γράμμα από τον Άγιο Βασίλη, στο όνομά τους, φτάνει στο σπίτι για να επιβεβαιώσει ότι κάποιος άκουσε.
Το πιο πολύτιμο γράμμα απ’ όλα
Ίσως τελικά τα γράμματα στον Άγιο Βασίλη να μην γράφονται για εκείνον. Ίσως να είναι μηνύματα προς τους μεγάλους. Μια υπενθύμιση ότι ο κόσμος μπορεί να γίνει πιο απλός, πιο ανθρώπινος, πιο δίκαιος — αν τον δούμε μέσα από τα μάτια ενός παιδιού.
Και αν κάτι μας διδάσκουν αυτά τα γράμματα, είναι πως όσο υπάρχουν παιδιά που ζητούν ειρήνη, φροντίδα και αγάπη για όλους, τα Χριστούγεννα δεν είναι απλώς μια ημερομηνία. Είναι στάση ζωής.