Οι Βουλευτικές Εκλογές του 2026 διαμορφώνονται ήδη ως μια από τις πιο αβέβαιες και πολιτικά φορτισμένες αναμετρήσεις των τελευταίων ετών. Όχι επειδή κυριαρχούν μεγάλες ιδεολογικές συγκρούσεις, αλλά επειδή το πολιτικό σύστημα βρίσκεται αντιμέτωπο με μια βαθιά κρίση εμπιστοσύνης. Σε αυτό το περιβάλλον, τα κόμματα συμφωνούν-σιωπηρά αλλά καθολικά-σε ένα πράγμα: Η μάχη θα δοθεί στα ψηφοδέλτια και όχι στα προγράμματα.
Η παραδοσιακή κομματική ταύτιση υποχωρεί, η αποχή παραμένει απειλή και η κοινωνία εμφανίζεται περισσότερο απρόβλεπτη από ποτέ. Έτσι, τα ψηφοδέλτια μετατρέπονται σε εργαλεία πολιτικής επιβίωσης, με τα κόμματα να αναζητούν πρόσωπα που μπορούν να λειτουργήσουν ως κράχτες, εγγυήσεις ή στην καλύτερη περίπτωση, φορείς ανανέωσης.
ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ: Σταθεροί πυλώνες, αλλά με εμφανείς ρωγμές
Ο ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ παραμένουν οι βασικοί πόλοι του πολιτικού συστήματος, ωστόσο κανένα από τα δύο δεν αισθάνεται ασφαλές. Ο ΔΗΣΥ έχει κινηθεί νωρίς, καταρτίζοντας σχεδόν πλήρη ψηφοδέλτια και επενδύοντας σε υποψηφίους με δοκιμασμένη εκλογική απήχηση. Η στρατηγική αυτή αποσκοπεί όχι μόνο στη συσπείρωση, αλλά και στην αποτροπή εσωτερικών τριβών σε μια περίοδο όπου η παράταξη εξακολουθεί να αναζητά σταθερό βηματισμό.
Το ΑΚΕΛ, από την άλλη, βρίσκεται αντιμέτωπο με το δίλημμα της ανανέωσης. Πώς προσεγγίζεις νέους και απογοητευμένους ψηφοφόρους χωρίς να αποξενώσεις τον παραδοσιακό σου πυρήνα; Η απάντηση φαίνεται να περνά και εδώ μέσα από την επιλογή προσώπων με κοινωνική απήχηση και καθαρό δημόσιο λόγο.
Το κέντρο σε πίεση: Το ΔΗΚΟ και το παιχνίδι των προσώπων
Ο χώρος του κέντρου δέχεται τις ισχυρότερες πιέσεις. Το ΔΗΚΟ βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή και οι τελευταίες κινήσεις του αποτυπώνουν ξεκάθαρα τη στρατηγική του: Αναζήτηση ισχυρών προσωπικοτήτων για να αντιστραφεί η καθοδική πορεία.
Η ένταξη του Γιώργου Βαρνάβα, πρώην βουλευτή και πρώην αντιπροέδρου της ΕΔΕΚ, στο Δημοκρατικό Κόμμα, έχει έντονο συμβολισμό. Παρότι ξεκαθάρισε ότι δεν θα είναι υποψήφιος στις Βουλευτικές του 2026, η παρουσία του λειτουργεί ως μήνυμα επαναπροσέγγισης στελεχών του ενδιάμεσου χώρου και ως προσπάθεια αποκατάστασης γεφυρών που είχαν καεί τα προηγούμενα χρόνια.
Ακόμη πιο ηχηρή υπήρξε η περίπτωση του Ανδρέα Αποστόλου, ο οποίος μετά την αποχώρησή του από την ΕΔΕΚ και την ανεξαρτητοποίησή του, εντάχθηκε στο ψηφοδέλτιο του ΔΗΚΟ ως αριστίνδην υποψήφιος. Η κίνηση αυτή προκάλεσε έντονες αντιδράσεις και κατέδειξε ότι το ΔΗΚΟ είναι διατεθειμένο να πληρώσει πολιτικό κόστος προκειμένου να ενισχύσει την εκλογική του δεξαμενή.
Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και ο Μιχάλης Γιακουμή, ο οποίος αποχώρησε από τη ΔΗΠΑ. Σύμφωνα με πληροφορίες, η απόφασή του αναμένεται να ανακοινωθεί στις αρχές της επόμενης εβδομάδας, ωστόσο θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα συμπεριληφθεί τελικά στο ψηφοδέλτιο του ΔΗΚΟ. Η πιθανή επιστροφή του, χρόνια μετά τη διαγραφή του, αποτελεί κίνηση υψηλού συμβολισμού και δείχνει ότι το κόμμα επενδύει στην επανασυσπείρωση παλιών δυνάμεων για να αναχαιτίσει την καθοδική πορεία.
ΕΔΕΚ: Ανάμεσα στη συρρίκνωση και την ανασύνταξη
Η ΕΔΕΚ καλείται να δώσει μια δύσκολη μάχη. Οι απώλειες στελεχών και η αίσθηση πολιτικής στασιμότητας, δημιουργούν έντονο προβληματισμό. Η επιλογή υποψηφίων με κοινωνικό έρεισμα θεωρείται πλέον μονόδρομος, καθώς κάθε επιπλέον διαρροή, μπορεί να αποδειχθεί καθοριστική σε μια εκλογική αναμέτρηση, όπου τα όρια εισόδου στη Βουλή, γίνονται ολοένα και πιο ασφυκτικά.
ΑΛΜΑ και Οδυσσέας Μιχαηλίδης: Από λόγο σε πράξη
Ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης έχει ήδη περάσει στην πράξη: το Κίνημα ΑΛΜΑ αποτελεί πλέον οργανωμένο πολιτικό φορέα, με σαφές αφήγημα και τα πρώτα ονόματα υποψηφίων να έχουν ανακοινωθεί. Η κίνηση αυτή έχει προκαλέσει έντονη ανησυχία στα συστημικά κόμματα.
Το ΑΛΜΑ δεν επενδύει σε ακραία ρητορική, αλλά σε λόγο θεσμικής αποκατάστασης, διαφάνειας και σύγκρουσης με τις παθογένειες του συστήματος. Πρόκειται για ένα αφήγημα που μπορεί να αποσπάσει ψήφους από διαφορετικά ακροατήρια: τον χώρο του κέντρου, απογοητευμένους ψηφοφόρους των μεγάλων κομμάτων και όσους αναζητούν εναλλακτική χωρίς το βάρος του παρελθόντος.
ΕΛΑΜ: Σταθερός παίκτης και όχι πλέον αντισυστημικός
Σε αντίθεση με προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, το ΕΛΑΜ δεν θεωρείται πλέον «αντισυστημικό» κόμμα. Σύμφωνα με όλες τις διαθέσιμες δημοσκοπήσεις, το κόμμα καταγράφεται σταθερά στην τρίτη θέση, γεγονός που το καθιστά βασικό παίκτη για την επόμενη Βουλή.
Η εξέλιξη αυτή, ανησυχεί τα υπόλοιπα κόμματα όχι γιατί το ΕΛΑΜ «κλέβει» την ψήφο διαμαρτυρίας, αλλά γιατί απορροφά ψήφους που παλαιότερα κινούνταν στον ενδιάμεσο χώρο ή κατευθύνονταν στην αποχή. Παράλληλα, το πραγματικά αντισυστημικό κενό μετατοπίζεται πλέον σε πρόσωπα όπως ο Φειδίας Παναγιώτου και κινήσεις όπως το ΑΛΜΑ, που επιχειρούν να εκφράσουν τη δυσπιστία απέναντι στο σύστημα με διαφορετικό τρόπο.
Φειδίας Παναγιώτου: Η αγωνία των συστημικών
Η περίπτωση του Φειδία Παναγιώτου με την ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, αποτελεί μόνιμο πονοκέφαλο για τα συστημικά κόμματα. Η επιτυχία του στις Ευρωεκλογές, έχει δείξει ότι ένα πρόσωπο χωρίς κομματική υποδομή μπορεί να κινητοποιήσει χιλιάδες ψηφοφόρους. Το ερώτημα τίθεται ανοιχτά: Μια ενδεχόμενη είσοδός του στη Βουλή, θα αποτελεί προσωπική επιτυχία ή ηχηρή αποτυχία των παραδοσιακών κομμάτων να πείσουν ότι εξακολουθούν να έχουν λόγο ύπαρξης;
ΔΗΠΑ: Ανανέωση, απουσίες και η μάχη του κέντρου
Η ΔΗΠΑ αντιμετωπίζει σημαντικά κενά: Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, ο Μάριος Καρογιάν μάλλον δεν θα επαναδιεκδικήσει θέση στη Βουλή, κάτι που αναμένεται να έχει αντίκτυπο στην εκλογική δυναμική του κόμματος. Η απουσία ενός βετεράνου πολιτικού, με καθιερωμένο όνομα και εκλογική απήχηση, δημιουργεί ερωτήματα για το κατά πόσο η ΔΗΠΑ μπορεί να διατηρήσει την επιρροή της σε περιοχές όπου ο Καρογιάν ήταν σημείο αναφοράς.
Η ηγεσία του κόμματος φαίνεται να εστιάζει στη δημιουργία ψηφοδελτίων με ισορροπία ηλικιών, κοινωνικών ομάδων και επαγγελμάτων, προκειμένου να αποτρέψει την περαιτέρω φθορά και να επαναβεβαιώσει τη θέση της ΔΗΠΑ στον χώρο του κέντρου.
Οικολόγοι: Η μάχη της επιβίωσης
Οι Οικολόγοι βρίσκονται σε κρίσιμη καμπή. Παρά τη διαχρονική επικαιρότητα των θεμάτων τους, η κοινοβουλευτική τους παρουσία δεν θεωρείται δεδομένη. Η ανανέωση των ψηφοδελτίων με πρόσωπα που έχουν κοινωνικό έρεισμα θεωρείται καθοριστική για την πολιτική τους επιβίωση.
Το πραγματικό διακύβευμα
Οι Βουλευτικές Εκλογές του 2026 δεν θα κριθούν μόνο στην κάλπη. Θα κριθούν στις επιλογές που γίνονται σήμερα, στα πρόσωπα που επιλέγονται και στα μηνύματα που εκπέμπονται. Αν η επόμενη Βουλή αποδειχθεί πολυκερματισμένη και απρόβλεπτη, τότε το ερώτημα δεν θα είναι ποιος κέρδισε, αλλά πόσοι απέτυχαν να αφουγκραστούν έγκαιρα την κοινωνία.
