Κυπριακό: Πιθανόν το πρώτο τρίμηνο του 2026 η Άτυπη Πενταμερής
Την εκτίμηση ότι το πρώτο τρίμηνο του 2026 μπορεί να πραγματοποιηθεί άτυπη πενταμερής για το Κυπριακό στη Νέα Υόρκη, εξέφρασαν σήμερα ελληνικές διπλωματικές πηγές.
Ένα ασυνήθιστο μονοπάτι για να γίνει πλούσιος ακολούθησε ένας Ιρλανδός εργάτης το 1968, τολμώντας να θαφτεί ζωντανός μέσα σε φέρετρο για 61 ημέρες, στη προσπάθεια του να σπάσει ένα τότε δημοφιλές και πολύ επικίνδυνο ρεκόρ.
Η ιστορία του Μικ Μίνι ήρθε στο φως μετά από ανακοίνωση πως θα μετατραπεί σε ντοκιμαντέρ με τίτλο «Θαμμένος Ζωντανός», το οποίο θα προβληθεί στον ιρλανδόφωνο τηλεοπτικό σταθμό TG4 στις 26 Νοεμβρίου.
Ήταν το 1968, όταν ένας φτωχός αλλά φιλόδοξος εργάτης αποφάσισε να μείνει κάτω από το έδαφος μέσα σε ένα φέρετρο περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον, πιστεύοντας πως έτσι ο κόσμος θα θυμόταν το όνομά του.
Στις 21 Φεβρουαρίου εκείνου του έτους, χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στο Κίλμπερν – την καρδιά της ιρλανδικής κοινότητας στο Λονδίνο – για να δουν το φέρετρο να μεταφέρεται μέσα σε πομπή και να θάβεται σε εργοτάξιο με τον ζωντανό Μίνι να βρίσκεται στο εσωτερικό του.
Το φέρετρο είχε θαφτεί με χώμα, εκτός από έναν σωλήνα μέσω του οποίου έπαιρνε αέρα και είχε πρόσβαση σε λίγο φαγητό. Έτσι, ο Μίνι κατάφερε να παραμείνει κάτω από το έδαφος από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Απρίλιο του 1968, δηλαδή για 61 μέρες.
Η ελπίδα του πως με αυτόν τον τρόπο θα αποκτήσει φήμη και χρήματα στη αρχή έδειχνε να γίνεται πραγματικότητα, με πλήθος κόσμου να παρακολουθεί με προσοχή την προσπάθεια του εργάτη, κάτι που δεν κράτησε για πολύ καθώς το ενδιαφέρον γρήγορα στράφηκε στις διεθνείς εξελίξεις της εποχής.
Όταν βγήκε στην επιφάνεια, περήφανος για το επίτευγμα του, τίποτα δεν είχε προετοιμάσει τον Μίνι τόσο για την αδιαφορία του κόσμου όσο και για το ότι θα έμενε όσο φτωχός ήταν πριν αποφασίσει να ρισκάρει την ζωή του.
Με γυαλιά ηλίου για να προστατεύει τα μάτια του και γενειάδα, ο Μίνι βγαίνοντας από τα έγκατα της γης φαίνεται να είπε στον Τύπο: «Θα ήθελα να πάω για εκατό μέρες ακόμα. Είμαι ενθουσιασμένος που είμαι ο πρωταθλητής του κόσμου».
Ο ενθουσιασμός του βέβαια έφυγε γρήγορα όταν κατάλαβε πως ο διοργανωτής που είχε αναλάβει το εγχείρημά του ήταν απατεώνας. Μια υποτιθέμενη παγκόσμια περιοδεία και μια συμφωνία χορηγίας με την Gillette δεν υλοποιήθηκαν ποτέ και εκείνος τελικά επέστρεψε στην Ιρλανδία, όπου έζησε μια απλή ζωή μέχρι τον θάνατό του.
Στο ντοκιμαντερ η κόρη του αναφέρει: «Ο πατέρας μου ήταν ένας περήφανος άντρας από το Τιπεράρι.Ήταν ένας ακόμα Ιρλανδός, που δούλευε σκληρά και έστελνε χρήματα πίσω στην οικογένειά του. Οι καιροί ήταν άθλιοι τότε».
