Ο κ. Παπαδάκης ασκεί κριτική στον νέο Πρόεδρο της ΕΔΕΚ Νίκο Αναστασίου, επισημαίνοντας ότι δηλώσεις περί «μεσσιανισμού» στερούνται πολιτικού περιεχομένου, ιδιαίτερα όταν προέρχονται από ένα κόμμα με ανοιχτά ζητήματα διαφάνειας. Την ίδια στιγμή, υπενθυμίζει ότι η παραπομπή του Μαρίνου Σιζόπουλου από την Αρχή Κατά της Διαφθοράς, καθιστά ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη προσοχής και σοβαρότητας στον δημόσιο λόγο.
Παράλληλα, επιβεβαιώνει τις συζητήσεις με το ΑΛΜΑ και τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη για πιθανή κάθοδό του στις βουλευτικές εκλογές του 2026, υπογραμμίζοντας ότι υπάρχει σύγκλιση σε βασικά ζητήματα.
Επιπλέον, τοποθετείται για το φαινόμενο της διαφθοράς, την ανάγκη πολιτικών πρωτοβουλιών που θα αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών, την άνοδο νέων σχημάτων όπως η «Άμεση Δημοκρατία» του Φειδία Παναγιώτου, καθώς και για τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
ΕΡ: Το κεφάλαιο ΕΔΕΚ έχει κλείσει οριστικά;
ΑΠ: Με αναμονή πέντε χρόνων, δυστυχώς κάποιοι φρόντισαν να κλείσει. Αναμέναμε μέχρι την τελευταία στιγμή. Με την εξαγγελία παραίτησης του κ. Σιζόπουλου ανακτήσαμε ελπίδες ότι θα επιστρέφαμε στο κόμμα, για να βρει ξανά η ΕΔΕΚ την ταυτότητά της, αλλά και για να επιστρέψουν οι πάντες στο κόμμα, το οποίο δυστυχώς η προηγούμενη ηγεσία φρόντισε να τους διώξει με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο.
Δυστυχώς, αυτά που ακολούθησαν δεν αφήνουν κανένα περιθώριο επιστροφής στην ΕΔΕΚ. Η ΕΔΕΚ έχει χάσει την ταυτότητά της πολιτικά. Έχει χάσει τη φυσιογνωμία της. Δεν έχει καμία σχέση με την ΕΔΕΚ του Βάσου Λυσσαρίδη, καμία σχέση με την ΕΔΕΚ του Γιαννάκη Ομήρου. Ένα κόμμα το οποίο πρωτοστάτησε για τη δημιουργία του ΓεΣΥ διά του Βάσου Λυσσαρίδη — ήταν ο πρωτοπόρος για το Γενικό Σχέδιο Υγείας από τη δεκαετία του ’60 — έφτασε στο σημείο να το συκοφαντεί ολημερίς, εναντίον του ΓεΣΥ, γιατί κάποιοι θίγονταν τα συμφέροντά τους. Δυστυχώς, οι υπόλοιποι είναι συνένοχοι, γιατί σιωπούσαν. Για τη μεγαλύτερη κοινωνική μεταρρύθμιση που έγινε τα τελευταία χρόνια. Με τις ατέλειές του, αλλά σήμερα ο φτωχός μπορεί να έχει μια αξιοπρεπή περίθαλψη. Ένα περιβάλλον στο οποίο μπορεί να νιώθει άνετα, ότι δεν θα πεθάνει στην ουρά του οποιουδήποτε νοσοκομείου, γιατί δεν έχει χρήματα.
Μια ΕΔΕΚ η οποία πρωτοστατούσε στις σχέσεις με τους Παλαιστινίους — ασχέτως εάν τα συμφέροντά μας σήμερα είναι διαφορετικά — δεν άρθρωσε κουβέντα για αυτά τα οποία συνέβησαν στη Γάζα. Δεν λέω ότι θα έπρεπε να υποστηρίζαμε τη Χαμάς — προς Θεού, σε καμία περίπτωση και μάλιστα πολύ επικριτικοί θα πρέπει να είμαστε — αλλά συνέβαινε μια γενοκτονία στη Γάζα και δεν μίλησε αυτό το κόμμα. Ένα κόμμα που μπήκε στη Βουλή — ένα κόμμα που γεννήθηκε στους δρόμους και στις πλατείες — να ψηφίζει υπέρ της ποινικοποίησης των διαδηλώσεων. Άρα, αυτές οι πολιτικές πρακτικές που ακολουθήθηκαν, αποδεικνύουν ότι δεν έχει καμία σχέση με την προηγούμενη ΕΔΕΚ, όπως υπήρχε.
ΕΡ: Πώς θα μπορούσε να ανακτήσει την παλιά της αίγλη η ΕΔΕΚ;
ΑΠ: Αυτό θα μπορούσε να γίνει με την επιστροφή όλων και με μία βαθιά συζήτηση, ούτως ώστε να αυτοπροσδιοριστεί αυτό το κόμμα, το οποίο θα έπρεπε να μετέχει ουσιαστικά στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, παρά μόνο συμμετέχει με τυπικές παρουσίες.
ΑΠ: Έγιναν, ωστόσο, κάποιες προσεγγίσεις από τη νέα ηγεσία.
ΑΠ: Θέλω να πω ότι έγινε και μια συνάντηση μεταξύ εμού, του Κωστή Ευσταθίου και του νέου Προέδρου του κόμματος, του Νίκου Αναστασίου, μετά από απαίτηση των στελεχών της περιοχής Σολιάς, όπου εμείς του είχαμε πει ότι ο μοναδικός δρόμος για να σωθεί η ΕΔΕΚ είναι να οδηγηθούμε τάχιστα σε εκλογικό συνέδριο και πολιτικό συνέδριο, έτσι ώστε να δώσουμε και ένα μήνυμα στην κοινωνία, ότι πραγματικά αναβαπτίζεται η ΕΔΕΚ και αναγεννάται. Θέλω να πω, ότι δεν πήραμε απάντηση από τον νέο Πρόεδρο της ΕΔΕΚ, ενώ μας είχε πει ότι θα μας απαντούσε σε αυτά που είπαμε. Εξέφρασε τη διαφωνία του, επικαλέστηκε το γεγονός ότι το κλίμα είναι τοξικό — διερωτώμαι εάν η δημοκρατία έχει να φοβηθεί από το οποιοδήποτε κλίμα — δεν μας απάντησε, μαθαίναμε διάφορα μέσω των ΜΜΕ.
ΕΡ: Πότε ήταν η πρώτη σας συνάντηση με τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη;
ΑΠ: Η πρώτη συνάντηση έγινε μετά την ανακοίνωση του κ. Σιζόπουλου για την παραπομπή του από την Αρχή Καταπολέμησης της Διαφθοράς, όταν έγινε από τα γραφεία της ΕΔΕΚ.
ΕΡ: Με τον κ. Αναστασίου συναντηθήκατε μία φορά μόνο;
ΑΠ: Ναι, όπου του είχαμε ξεκαθαρίσει ότι η ΕΔΕΚ είναι στον αναπνευστήρα και υπάρχει αναγκαιότητα να γίνει ένα δημοκρατικό συνέδριο, να εκλεγεί μια νέα ηγεσία — να διεκδικήσει όποιος θέλει — ούτε διαγραμμένοι να υπάρχουν. Υπάρχει το μητρώο μελών το παλιό, το οποίο φρόντισαν να το "πετσοκόψουν" τα προηγούμενα χρόνια και ουσιαστικά θα ήταν μια επανίδρυση της ΕΔΕΚ. Δεν έγινε.
ΕΡ: Αυτό θα γινόταν αφού είχαν ολοκληρωθεί οι εσωκομματικές διαδικασίες στο κόμμα;
ΑΠ: Μάλιστα. Θα μπορούσε ο κ. Αναστασίου να οδηγήσει ο ίδιος το κόμμα σε συνέδριο.
ΕΡ: Ωστόσο συγκάλεσε Παγκύπρια Συνδιάσκεψη.
ΑΠ: Η οποία δεν προβλέπεται στο καταστατικό. Μόνο επαρχιακές συνδιασκέψεις προβλέπονται. Έκτακτο πολιτικό συνέδριο μπορεί να γίνει, καθώς και έκτακτο εκλογικό συνέδριο. Παγκύπρια συνδιάσκεψη δεν υπάρχει, με τέτοιου περιεχομένου συζητήσεις. Η ουσία όμως είναι ότι φτάσαμε στο εξής συμπέρασμα: Δεν μας ήθελαν πίσω στην ΕΔΕΚ.
Δεν είναι τυχαίο ότι ούτε στον Δημήτρη Παπαδάκη, ούτε στον Κωστή Ευσταθίου, ούτε στον Γιώργο Βαρνάβα, ούτε στον Μαρίνο Θεοδώρου έγιναν προτάσεις για να κατέλθουμε ως υποψήφιοι. Θα αναφερθώ ειδικά στον κ. Μαρίνο Θεοδώρου, ο οποίος δεν είχε καμία σύγκρουση δημόσια με την προηγούμενη ηγεσία, ούτε διεγράφη. Ήταν ο δεύτερος στο ψηφοδέλτιο της ΕΔΕΚ σε ψήφους στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές. Αυτονόητο θα ήταν να του γινόταν πρόταση. Και όμως, δεν του έγινε καμία πρόταση. Αυτό αποδεικνύει αυτά τα οποία λέμε. Το μακρύ χέρι υπάρχει, φοβούνται την επιστροφή μας, γιατί κάποιοι εποφθαλμιούν τις θέσεις και την εκλογή τους.
ΕΡ: Ποιοι είναι αυτοί οι κάποιοι; Κάποια στιγμή είχατε μιλήσει για μετατροπή της ΕΔΕΚ σε εγκληματική οργάνωση. Σήμερα έχετε την ίδια άποψη;
ΑΠ: Γύρω από τον κ. Σιζόπουλο στήθηκε μια οργάνωση, η οποία συμπεριφερόταν όπως μια εγκληματική οργάνωση. Εγώ δεν είπα ότι η ΕΔΕΚ έγινε εγκληματική οργάνωση, γιατί κάποιοι προσπαθώντας να αξιοποιήσουν τον συναισθηματισμό των Εδεκιτών είπαν ότι… ο κ. Παπαδάκης είπε… όχι. Κάποιοι μετέτρεψαν την ΕΔΕΚ και αποδεικνύεται αυτό.
ΕΡ: Αυτοί που επικαλείστε εξακολουθούν να υπάρχουν σήμερα στο κόμμα;
ΑΠ: Βεβαίως υπάρχουν… είναι τα παραπούλια του κ. Σιζόπουλου εντός του κόμματος. Είδαμε στάσεις και συμπεριφορές. Όλη η Κύπρος άκουσε το περιβόητο ηχητικό, όπου με εκβίαζε ο κ. Σιζόπουλος να παρανομήσω. Αυτό τι είναι; Η υποκλοπή της συνομιλίας — η καταγραφή της συνομιλίας — οι εκβιασμοί, η εξώθησή μου να παρανομήσω. Ποιοι τα έκαναν όλα αυτά; Ακούσατε οποιονδήποτε να βγει μετά τη δημοσιοποίηση του ηχητικού να πει το παραμικρό; Να ζητήσει τους λόγους;
Να σας πω και κάτι άλλο… η νέα ηγεσία γιατί δεν ανέστειλε την κομματική ιδιότητα του κ. Σιζόπουλου και την παρουσία του στην κοινοβουλευτική εκπροσώπηση της ΕΔΕΚ, όπως αντίστοιχα έγινε με τον κ. Φειδία Σαρίκα; Γιατί η ΕΔΕΚ πρέπει να έχει το άχθος των κατηγοριών εναντίον του κ. Σιζόπουλου μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεση; Ας υποθέσουμε ότι είναι αθώος. Αυτά θα τα κρίνουν τα δικαστήρια. Δεν είμαι εγώ που θα τον καταδικάσω. Γιατί η ΕΔΕΚ πρέπει να κουβαλά αυτό το άχθος; Από τη στιγμή που υπήρξε διαφορετική στάση τότε, με τον κ. Σαρίκα, όπου και ο κ. Σιζόπουλος πρωτοστατούσε για να υπάρξει αναστολή της κομματικής ιδιότητας. Να μας το εξηγήσουν.
ΕΡ: Ο κ. Αναστασίου ζήτησε από τον κ. Σιζόπουλο να αρθεί η ασυλία του, κάτι που δεν έγινε αποδεκτό από τον τέως Πρόεδρο της ΕΔΕΚ.
ΑΠ: Αυτό είναι διαφορετικό. Εδώ μιλάμε για την κομματική ιδιότητα. Γιατί να συνεχίζει; Και τον είδαμε να έχει ρόλο πρωταγωνιστικό στην Παγκύπρια Συνδιάσκεψη της ΕΔΕΚ.
ΕΡ: Σύμφωνα με την ηγεσία της ΕΔΕΚ, υπήρχαν στελέχη – μέλη του κόμματος που είχαν αποστασιοποιηθεί, τα οποία παρευρέθηκαν στην Παγκύπρια Συνδιάσκεψη.
ΑΠ: Γνωρίζω ότι και πρωτοκλασάτα στελέχη και επώνυμοι και πρώην πολιτειακοί αξιωματούχοι και πρώην γραμματείς του κόμματος — γιατί δεν είναι μόνο ο Παπαδάκης, ο Ευσταθίου, ο Νικολαΐδης, ο Ομήρου, ο Βαρνάβα που δεν πήγαν — πρώην γραμματείς του κόμματος: Ντίνος Μιχαήλ, Χρυσός Τουλούπης, Μιχάλης Τερέπεης, πρώην μέλη του Πολιτικού Γραφείου: Γιάννης Πιερίδης, Χρύσης Πρέντζας, Λεωνίδας Παναγιώτου — ιστορική φυσιογνωμία στη Λεμεσό — και άλλα ιστορικά στελέχη. Συναγωνιστές από την Πάφο, δεν επέστρεψε κανένας, γιατί όλοι ανέμεναν να γίνουν εκείνα που αναμέναμε και εμείς: ένα εκλογικό συνέδριο, για να επιστρέφαμε όλοι πίσω.
ΕΡ: Στο παρελθόν, έγιναν προσπάθειες από αρκετά στελέχη του κόμματος για ένα παγκύπριο-ανοιχτό συνέδριο και θυμίζω εκείνη τη συγκέντρωση στη Δημοσιογραφική Εστία πριν από περίπου τέσσερα χρόνια. Γιατί ναυάγησε εκείνο το εγχείρημα;
ΑΠ: Η αλήθεια είναι πως είχε γίνει μια μαζικότατη συγκέντρωση τότε. Είχαμε μπει στη λογική να μαζέψουμε υπογραφές, έτσι ώστε να απαιτήσουμε τη σύγκληση παγκύπριου συνεδρίου. Το επόμενο πρωί ο κ. Σιζόπουλος φρόντισε να στείλει το μήνυμα ότι «όσες υπογραφές θέλουν να μαζέψουν, εγώ δεν θα προχωρήσω σε ένα συνέδριο». Αντιλαμβάνεστε ότι δεν θα μπορούσαμε πλέον να παλεύουμε με τις σκιές μας.
Έγινε μια προσπάθεια, αναμέναμε ότι θα υπάρξει μια αντίδραση στο εσωτερικό του κόμματος. Δεν υπήρξε καμία και εγώ θεωρώ αυτούς οι οποίοι σιωπούσαν όλα αυτά τα χρόνια, συνένοχους. Η σιωπή δεν τους απαλλάσσει από τις βαρύτατες ευθύνες τους. Να μην επικαλούνται την ΕΔΕΚ του Βάσου Λυσσαρίδη. Η ΕΔΕΚ του Βάσου Λυσσαρίδη ήταν αντίσταση, ήταν αίμα για τη Δημοκρατία και για τις αρχές και τις αξίες. Εδώ υπήρξε μια σιωπή με τη λογική «για να επιβιώσουμε και να βολευτούμε και επειδή ξεμπερδέψαμε με κάποιους που ήταν μπροστά από εμάς, μπορεί να πετύχουμε και τις επιδιώξεις μας».
ΕΡ: Η δημιουργία της ΑΙΧΜΗΣ με ποιο σκεπτικό έγινε;
ΑΠ: Να αναφέρω ότι η ΑΙΧΜΗ παραμένει ως πολιτική κίνηση. Δεν σας κρύβω ότι κάναμε διερεύνηση κατά πόσο θα μπορούσε να μετεξελιχθεί σε ένα Σοσιαλιστικό κόμμα. Έγιναν έντονες προσπάθειες, ωστόσο, ελλείψει χρημάτων δεν προχωρήσαμε και θέλω να είμαι ειλικρινής με τον κόσμο. Δεν θέλαμε να υποθηκευτούμε στον οποιοδήποτε παράγοντα, αλλά από την άλλη πλευρά δεν μπορούσαμε να στηρίξουμε τη δημιουργία ενός νέου κόμματος – Σοσιαλιστικού – που το είχε ανάγκη ο τόπος.
Η Κύπρος έχει τεράστια κοινωνικά προβλήματα. Κανένας δεν ασχολήθηκε. Ξέρετε, για το στεγαστικό πρόβλημα, ο πρώτος που μίλησε ήταν ο Δημήτρης Παπαδάκης το 2020. Το λέω με πάσα σεμνότητα. Μετέφερα προτάσεις από πολιτικές που ακολουθήθηκαν στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, σε άλλες χώρες της Ευρώπης, ώστε να ακολουθήσουμε το μοντέλο στην Κύπρο, να απορροφήσουμε κονδύλια από το Ταμείο Ανάκαμψης, να χτιστούν κατοικίες για τα νέα ζευγάρια, έτσι ώστε να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα.
Πείτε μου, ποιο νέο ζευγάρι σήμερα, που δεν έχει «πλάτες» από τους γονείς του, μπορεί να αποκτήσει κατοικία ή ακόμη και να ενοικιάσει; Τι έχουμε να πούμε σε αυτούς τους νέους; Ξέρετε, όλα αυτά τα προβλήματα – το στεγαστικό, η ακρίβεια, η ενεργειακή φτώχεια – δεν θα επιλυθούν με ταμπέλες, «είμαι σοσιαλιστής». Πρέπει να πάρεις πρωτοβουλίες.
Θέλω να σας πω και κάτι άλλο, το οποίο το συνδέω με τη διαπλοκή και τη διαφθορά. Έχουν έρθει στην Κύπρο περίπου 14 δισ. ευρώ από το επενδυτικό πρόγραμμα. Πόσα χρήματα μπήκαν στα ταμεία του κράτους; Πόσα θα έπρεπε να μπουν; Γιατί όλα τα κόμματα πλην των Οικολόγων- γιατί θέλω να είμαι δίκαιος- στη Βουλή, ψήφισαν υπέρ της κατάργησης ενός μέρους του ΦΠΑ, μείωσης του ΦΠΑ από το 19% στο 5% για τους ξένους επενδυτές. Είχαμε ανάγκη να γλιτώνουμε το 14% από τους ξένους επενδυτές; Κατέληγαν αυτά τα χρήματα στις τσέπες κάποιων λίγων. Από εκείνα τα χρήματα, η Κύπρος θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα τεράστιο ταμείο, όπως γινόταν και στη Μάλτα για παράδειγμα, όπου, αν θυμάμαι καλά, έδινες 200.000 στο κράτος για να μπορέσεις να μπεις στη διαδικασία να αποκτήσεις το «χρυσό διαβατήριο». Εμείς δεν τα κάναμε αυτά και, βεβαίως, τα προβλήματα δεν περιμένουν καμία ταμπέλα να λες «είμαστε Σοσιαλιστές». Θυμήθηκαν να αρθρώσουν λέξεις πέντε χρόνια μετά από την πρώτη φορά που εισήγαγα το θέμα προς συζήτηση στην κυπριακή κοινωνία.
ΕΡ: Έγιναν προσπάθειες για συνεργασία με το Κίνημα Οικολόγων, η οποία δεν κατέληξε. Γιατί;
ΑΠ: Είχαμε συζητήσει με το Κίνημα Οικολόγων για μια ενδεχόμενη συνεργασία. Εμείς, ως ΑΙΧΜΗ, είχαμε ξεκαθαρίσει από την αρχή ότι είμαστε ανοιχτοί, φτάνει να έχουν διάθεση οι Οικολόγοι να μετεξελιχθούν σε ένα νέο σχήμα, Σοσιαλδημοκρατικό – Οικολογικό. Να καλύψει αυτό το τεράστιο κενό, όπως προσπαθούσαμε και μέσω της ΑΙΧΜΗΣ. Ενώ πήγαιναν καλά οι συζητήσεις, δυστυχώς, φτάσαμε στο παρά πέντε, για να υπάρξει διαφωνία, για να μας πουν ότι δεν θέλουν να μετεξελιχθούν, ενώ έλεγαν στην αρχή ότι ήταν θετικοί. Αυτό, μας πήρε κάποιο χρόνο. Συζητήσαμε με ειλικρίνεια με τους Οικολόγους και οι σχέσεις — οι διαπροσωπικές — παραμένουν πολύ καλές, αλλά στο τέλος θεωρώ ότι υπήρξε υπαναχώρηση από πλευράς του Κινήματος. Υπήρξαν κάποιες αντιδράσεις. Εμείς θα μπορούσαμε να προσφέρουμε πάρα πολλά σε αυτή τη μετεξέλιξη και με στελέχη και με τις σχέσεις τις οποίες έχουμε και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά και με την ελληνική πολιτική ηγεσία.
ΕΡ: Η ΑΙΧΜΗ σήμερα είναι μια «δεξαμενή σκέψης»;
ΑΠ: Ναι, είναι μια πολιτική κίνηση, όπου γίνονται συναντήσεις, υπάρχει ανταλλαγή απόψεων για τα τρέχοντα ζητήματα και ένας προβληματισμός. Φιλοδοξούμε να βγάλουμε την ΑΙΧΜΗ προς την κοινωνία με παρεμβάσεις και εκδηλώσεις.
ΕΡ: Πάμε στο κεφάλαιο ΑΛΜΑ και στις πληροφορίες που σας θέλουν να είστε υποψήφιος με το κόμμα στις βουλευτικές εκλογές του 2026. Ο κ. Μιχαηλίδης σε συνέντευξη στο Themaonline, είπε πως υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να είστε υποψήφιος.
ΑΠ: Πολύ σωστά σας τα είπε ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης. Είναι γεγονός, ότι έγιναν συναντήσεις. Η πρώτη συνάντηση για να συζητήσουμε για βουλευτικές εκλογές, όπως σας είπα πιο πάνω, έγινε πέντε μέρες μετά από εκείνο το συμβάν όπου αποκαλύφθηκε ότι εστάλησαν ανακοινώσεις του κ. Σιζόπουλου από τα γραφεία της ΕΔΕΚ και, ουσιαστικά, για μένα, είχε κλείσει εκεί το κεφάλαιο ΕΔΕΚ.
Έγινε η συνάντηση με τον κ. Μιχαηλίδη, σε πολύ καλό κλίμα. Συμφωνούμε σε πολλά πράγματα. Το πιο σημαντικό είναι ότι θέλουμε και οι δύο να αλλάξουμε πράγματα στον τόπο μας, γιατί θεωρούμε ότι αξίζουμε μια καλύτερη Κύπρο. Αξίζει να δώσουμε στα παιδιά μας μια καλύτερη Κύπρο, να αγωνιστούμε απέναντι σε όλα αυτά τα φαινόμενα τα οποία μας ταλανίζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ. Ένα έργο δεν έγινε στην Κύπρο χωρίς να υπάρχει οσμή σκανδάλου. Η δική μου προσέγγιση. είναι ότι όταν υπάρχει αυτό το κλίμα της οργής από την κοινωνία, είναι με πολιτικές πρωτοβουλίες που θα πείσεις ξανά τους πολίτες να εμπιστευτούν την πολιτική. Και φαίνεται ότι το ΑΛΜΑ και ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης έχουν αυτή την τάση.
ΕΡ: Διαφωνείτε σε κάτι με τον κ. Μιχαηλίδη;
ΑΠ: Βεβαίως. Δεν μπορούμε να συμφωνούμε σε όλα. Ας πούμε, η προσέγγιση για το Κυπριακό. Αλλά όταν συζητήσεις επί της ουσίας, δεν υπάρχουν αποκλίσεις. Είναι και κάποιες άλλες προσεγγίσεις σε χαμηλής σημασίας ζητήματα. Θέλω όμως να είμαι ξεκάθαρος. Επειδή είχα κόσμο δίπλα μου και μετά εξελίχθηκε αυτός ο κόσμος σε μεγάλο βαθμό ως πολιτική κίνηση ΑΙΧΜΗ, κάνω συναντήσεις με αυτόν τον κόσμο, τους ακούω, υπάρχει ανταλλαγή απόψεων και ένας προβληματισμός, και το προσεχές διάστημα θα συγκαλέσω και την πολιτική κίνηση ΑΙΧΜΗ για να υπάρξει μια συζήτηση και θα ληφθούν οριστικές αποφάσεις από μέρους μου, ως Δημήτρης Παπαδάκης.
ΕΡ: Στην περίπτωση που αποφασίσετε να κατέλθετε ως υποψήφιος με το ΑΛΜΑ, θα είναι με το ψηφοδέλτιο της Λευκωσίας;
ΑΠ: Το πιο πιθανό, ναι. Για την επαρχία Λευκωσίας. Μέχρι τις αρχές του Δεκεμβρίου θα έχει ληφθεί η τελική απόφαση.
ΕΡ: Πώς σχολιάζετε την αναφορά του Προέδρου της ΕΔΕΚ στην Παγκύπρια Συνδιάσκεψη για «μεσσιανισμό», φωτογραφίζοντας προφανώς τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη; Υπάρχουν «Μεσσίες» στην πολιτική;
ΑΠ: Κανένας δεν είναι «Μεσσίας» και ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης δεν διεκδίκησε τον τίτλο του “Μεσσία”. Είναι όμως — όλοι του το πιστώνουν — ένας έντιμος άνθρωπος. Η δημιουργία του ΑΛΜΑ δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν έντιμοι άνθρωποι και σε άλλα κόμματα. Θεωρώ όμως ότι θα λειτουργήσει καταλυτικά, έτσι ώστε να απελευθερωθούν οι έντιμες δυνάμεις απέναντι σε φαινόμενα τα οποία έγιναν καθημερινότητα. Για παράδειγμα, οι εισφορές στα κόμματα: FOCUS – Βγενόπουλοι – Συνεργατισμοί — όλα αυτά τα πάρε-δώσε που γίνονταν. Εγώ δεν λέω ότι μόνο στο ΑΛΜΑ είναι οι έντιμοι. Υπάρχουν έντιμοι παντού, σε όλα τα κόμματα. Επαναλαμβάνω ότι με το ΑΛΜΑ θα απελευθερωθούν αυτές οι έντιμες δυνάμεις για να οδηγηθούμε στον δρόμο της διαφάνειας και της απεξάρτησης από τη διαπλοκή.
Λυπάμαι, αλλά ο φίλος μου ο Νίκος Αναστασίου, από τη στιγμή που είχε στην αίθουσα τον κ. Σιζόπουλο, ο οποίος παραπέμπεται από την Αρχή Κατά της Διαφθοράς στη Γενική Εισαγγελία για ενδεχόμενα ποινικά αδικήματα, θα όφειλε να ήταν πιο προσεκτικός.
ΕΡ: Ποια η άποψή σας για το κόμμα Άμεση Δημοκρατία του Φειδία Παναγιώτου, η οποία σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις φαίνεται να εισέρχεται στην επόμενη Βουλή;
ΑΠ: Καταρχάς, η άμεση δημοκρατία δεν είναι έτσι που λειτουργούσε στην αρχαία Ελλάδα. Ήταν διά αντιπροσώπων. Εκλέγεις έναν άνθρωπο ο οποίος είναι υποχρεωμένος να διαβάζει, να εργάζεται και να γνωρίζει τα θέματα. Κάποιος, ο οποίος με το να στέλνει ένα μήνυμα — ξέρουμε ποιος είναι αυτός; Μπορεί να είναι πράκτορας των Τούρκων, κάποιος που μπορεί να θέλει η Κύπρος να οδηγηθεί σε δύσκολους δρόμους, κάποιος ξένος. Με αυτόν τον τρόπο καταργείς τη Δημοκρατία. Γιατί εκλέγεις τους βουλευτές, τους ευρωβουλευτές; Εμπιστεύομαι έναν άνθρωπο ο οποίος μπορεί να εκπροσωπήσει αντάξια, ή αν δεν με εκπροσωπήσει, φροντίζω να τον «μαυρίσω» ή να τον επανεκλέξω εάν είναι καλός. Αυτά είναι εύηχα συνθήματα και συνάμα επικίνδυνα για την ίδια τη Δημοκρατία.
ΕΡ: Έχετε επαφές με τις Βρυξέλλες;
ΑΠ: Έχω και, να σας πω, είναι με μεγάλη ικανοποίηση που όποιος συνάδελφος περάσει από την Κύπρο, προερχόμενος από την πολιτική μου ομάδα, των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, επικοινωνεί μαζί μου και θέλει να με συναντήσει. Τα πράγματα είναι δύσκολα και για την ίδια την Ευρώπη. Υπάρχει έλλειψη ηγεσίας στην Ευρώπη. Βλέπουμε πού οδηγούν την Ευρώπη, αλλά δεν σημαίνει ότι πρέπει να τη διαλύσουμε. Το αντίθετο, πρέπει να βρει τον χαρακτήρα της. Και επειδή σήμερα κάποιοι κάνουν τους όψιμους επαναστάτες, να σας πω ότι το 2019 δεν ψήφισα την Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν. Παρ’ όλο που η επίσημη γραμμή της πολιτικής μου ομάδας ήταν υπέρ, σηκώθηκα με παρρησία στη συνεδρίαση της πολιτικής ομάδας και είπα ότι αυτή η υποψηφιότητα δεν αρμόζει στην ΕΕ.
ΕΡ: Ποιοι ήταν οι λόγοι;
ΑΠ: Το παρελθόν της- η ανάμειξη σε σκάνδαλα όπου είχαν ακουστεί διάφορα- αλλά θεωρούσα ότι δεν διέθετε και το απαραίτητο πολιτικό πακέτο για να ηγηθεί της ΕΕ. Για παράδειγμα, εγώ ήμουν έτοιμος -και το είχα πει- να ψήφιζα την υποψηφιότητα του Μπαρνιέ, ο οποίος είναι δεξιός, αλλά μιλάμε για μια φοβερή προσωπικότητα, η οποία χειρίστηκε το Brexit και τις συνομιλίες που έγιναν με την ΕΕ. Ψήφισα εναντίον της πολιτικής μου ομάδας, καθώς και άλλοι 32–35 ευρωβουλευτές. Άρα, ο καθένας με ένα υπόβαθρο το οποίο έχει και με μια πολιτική τοποθέτηση, γνωρίζοντας πράγματα και καταστάσεις, πρέπει να τοποθετείται.
ΕΡ: Είστε ευγνώμων απέναντι στην ΕΔΕΚ;
ΑΠ: Είμαι ευγνώμων απέναντι στον κόσμο της ΕΔΕΚ και δεν ξεχνώ τη στήριξη την οποία είχα. Είναι αυτός ο κόσμος που με εξέλεξε δύο φορές ευρωβουλευτή. Στη δεύτερη μάλιστα θητεία, παρ’ όλο τον βρώμικο πόλεμο που είχα από την τότε ηγεσία του κινήματος, οι Εδεκίτες στάθηκαν δίπλα μου, αλλά θέλω να σημειώσω ότι τη δεύτερη φορά ήρθαν και από άλλους πολιτικούς χώρους και με στήριξαν. Δεν είναι τυχαίο ότι η ΕΔΕΚ πήρε περίπου 4,5% πιο πάνω από αυτό το οποίο φαινόταν αρχικά. Το όνομά μου ήταν στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων άλλων πολιτικών χώρων που στήριξαν τότε την ΕΔΕΚ. Άρα, ευγνωμονώ και την κοινωνία — και το είχα πει από το βράδυ των εκλογών του 2019. Ευχαρίστησα και την κοινωνία, αλλά σαφώς και τους Εδεκίτες οι οποίοι ήταν δίπλα μου.
