Τέλος στο σίριαλ «ΑΤΑ»: Πέφτουν υπογραφές στο Προεδρικό για καταρχήν συμφωνία
Συνάντηση είχε σήμερα το πρωί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης με τους επικεφαλής των συνδικαλιστικών οργανώσεων.
Οι επιστήμονες τονίζουν ότι χρειάζονται τουλάχιστον 48 ώρες για να αξιολογηθεί αν επρόκειτο για τον κύριο σεισμό ή αν επίκειται ισχυρότερος. Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι το φαινόμενο έχει “κλείσει”. Και όμως, μέσα σε αυτή την περίοδο αβεβαιότητας, τα σχολεία, οι χώροι όπου βρίσκονται καθημερινά χιλιάδες παιδιά, λειτουργούν σαν να μη συμβαίνει τίποτα.
Ναι, υπάρχει πρωτόκολλο. Αλλά πόσοι το τήρησαν;Πόσοι το θυμούνται; Και κυρίως πόσα παιδιά γνωρίζουν πραγματικά τι να κάνουν αν ο σεισμός τα βρει μέσα στην τάξη;
Ας είμαστε ειλικρινείς: Πολλά παιδιά φέτος άλλαξαν σχολείο, είτε λόγω αλλαγής βαθμίδας, είτε επειδή μετακινήθηκαν σε άλλη περιοχή.
Παιδιά νηπιακής και δημοτικής ηλικίας δεν έχουν κάνει ούτε μία άσκηση ετοιμότητας από την αρχή της χρονιάς ή στο νέο τους σχολείο. Δεν γνωρίζουν πού είναι οι έξοδοι κινδύνου, ούτε ποιο είναι το ασφαλές σημείο σε περίπτωση σεισμού.
Ακόμα και στα γυμνάσια και λύκεια, που τα παιδιά είναι πιο “υποψιασμένα”, η ενημέρωση είναι αποσπασματική.
Κι όμως, η φύση έδωσε την τέλεια ευκαιρία. Να περάσουμε από τη θεωρία στην πράξη. Να αξιοποιήσουμε τον φόβο ως μάθημα ευθύνης και πρόληψης. Να διδάξουμε στα παιδιά πώς να προστατεύουν τον εαυτό τους και τους άλλους.
Αντί γι’ αυτό; Το Υπουργείο Παιδείας περιορίστηκε σε μια απλή υπενθύμιση των πρωτοκόλλων. Καμία κατεπείγουσα οδηγία για υποχρεωτική άσκηση σεισμού. Καμία απόφαση για παγκύπρια κινητοποίηση των σχολείων.
Και τα σχολεία; Πολλά “σφυρίζουν αδιάφορα”. Λες και οι οδηγίες θα σώσουν τα παιδιά αν δεν έχουν βιωματική γνώση.
Η πρόληψη δεν είναι χαρτί στον πίνακα ανακοινώσεων. Είναι πράξη, είναι εκπαίδευση, είναι ευθύνη.
Και όσο αφήνουμε τέτοιες ευκαιρίες να χάνονται, τόσο πιο απροετοίμαστοι θα είμαστε όταν έρθει η ώρα της αλήθειας.
Η φύση μάς προειδοποιεί. Το ερώτημα είναι, θα την ακούσουμε ή θα περιμένουμε τον επόμενο σεισμό με τις όποιες τραγικές συνέπειες μπορεί να έχει, για να θυμηθούμε ότι έπρεπε να κάναμε κάτι;
