Η ποπ κουλτούρα αγαπά να παίζει ακόμα και με γκροτέσκα μοτίβα όπως η ανθρωποφαγία και να τα μεταμορφώνει σε «τσίχλες», σε εύπεπτες ιστορίες που διαρκούν λίγα λεπτά.
Κλασικό παράδειγμα η Nelly Furtadο, όταν κυκλοφόρησε το κομμάτι "Maneater", σε μια εποχή που ο κόσμος της ποπ είχε γυρίσει προς τη μεριά της για να κοιτάξει με μπόλικη περιέργεια.
Η αγαπημένη ποπ τραγουδίστρια περιέγραφε μια γυναίκα μοιραία, που ήξερε πως να σε κάνει να δουλέψεις σκληρά, να ξοδέψεις πολλά, να διεκδικήσεις την αγάπη της με υλικά κυρίως, ανταλλάγματα. Φυσικά στο ομώνυμο βιντεοκλίπ η ίδια ήταν ντυμένη αρκετά ελκυστικά, σαν να ήθελε να ορίσει την εικόνα μιας γυναίκας που «τρώει» τον άντρα της.
Το καλοκαίρι του 2006, ήταν αρκετά "cool" να χορεύεις ένα τραγούδι το οποίο στους στίχους του μιλούσε για μια «ανδροφάγο» γυναίκα, η οποία το μόνο που ήθελε ήταν να δημιουργήσει μια ερωτική σχέση με όρους business. To cd-single (υπήρχαν ακόμα τότε) πούλησε περισσότερα από 2.5 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Είναι ασφαλές να πούμε πως ήταν μια εμπορική επιτυχία.
To καλοκαίρι του 2006 ήταν αρκετά "cool" να χρησιμοποιείς τη λέξη cool, επίσης.Και η λέξη «ναυάγιο» ακουγόταν συχνά με ειρωνεία, περιγράφοντας παρακμιακούς ανθρώπους.
Αν επιχειρήσουμε όμως μια αρκετά μεγάλη αναδρομή στο χρόνο και φτάσουμε στο 1826, η ιστορία της Άν Σόντερς θα μας γεμίσει με γνήσιο υπαρξιακό τρόμο.
H νεαρή Αγγλίδα ήταν μια από τους επιβάτες σε ένα πλοίο που θα απέπλεε από το Νιου Μπράνσγουικ του Καναδά, με προορισμό το Λίβερπουλ. Μόλις 20 επιβάτες υπήρχαν στο πλοίο, σε ένα δρομολόγιο για προνομιούχους επιβάτες. Ανάμεσα στους επιβάτες μπορούσαμε να βρούμε και την στενή φίλη της Άν, την κυρία Κένταλ, σύζυγο του πλοιάρχου.
Το πλοίο Francis Mary σαλπάρησε την πρώτη εβδομάδα του Γενάρη και για τρεις εβδομάδες το ταξίδι έβαινε καλώς. Την 1η Φεβρουαρίου όμως, η θάλασσα έδειξε το πιο σκληρό της πρόσωπο. Μια τρικυμία με τεράστια κύματα «μαστίγωνε» το πλοίο, ενώ οι κεραυνοί που έπεφταν συνεχώς, αντηχούσαν την οργή του ουρανού. Η Αν είδε έναν ναυτικό να παραπατάει και να πέφτει στη θάλασσα. Τα τεράστια κύματα έσκαγαν με ανείπωτη ορμή στα πλευρά του πλοίου. Ένα από αυτά, διέλυσε τμήμα της γάστρας. Σύντομα, τα νερά είχαν εισβάλει στο αμπάρι, με αποτέλεσμα να πλημυρίσουν οι αποθηκευτικοί χώροι. Ήταν θέμα χρόνου για το πλοίο να βουλιάξει στο βυθό.
Αλλά το πλοίο, ως εκ θαύματος, δεν βυθίστηκε. Είχε σταθεροποιηθεί στο νερό, σε μια ακανόνιστη γωνία, σκαμπανεβάζοντας πάνω στη μανιασμένη θάλασσα.
Τα μέλη του πληρώματος έκαναν το καθήκον τους. Κατέβηκαν στο αμπάρι και κατάφεραν να περισώσουν τρόφιμα, 25 κιλά ψωμί, μπισκότα και λίγο τυρί. Καλούνταν να επιβιώσουν μέσα στη μανία του ατλαντικού χειμώνα. Έμοιαζε με άθλο αυτό το εγχείρημα. Ή με γνήσια τρέλα.
Με τους επιβάτες τι γίνεται;
Οι επιβάτες δεν τα κατάφεραν. Η καρδιά του Τζέιμς Κλαρκ σταμάτησε το πρωί της 12ης Φεβρουαρίου. Προηγουμένως είχε υποφέρει από κρυοπαγήματα. Τον έδωσαν στη θάλασσα για να τον θάψει για πάντα. Ο Τζον Ουίλσον ακολούθησε. Μαζί του, έφυγαν και τα τελευταία μπισκότα. Οι ναυαγοί δεν είχαν άλλη τροφή. Αποφάσισαν να φάνε το το νεκρό σώμα του.
«Τον έκοψαν σε φέτες, που τις έπλυναν με θαλασσινό νερό, και αφού τις άφησαν να στεγνώσουν καλά στον ήλιο, τις μοίρασαν σ' έμας τους δύστυχους επιζώντες» έγραψε αργότερα η Αν Σόντερς.
Η Αν, κορίτσι της καλής κοινωνίας, αρνήθηκε να φάει κρέας ανθρώπου. Πέρασαν 24 βασανιστικές ώρες πείνας και υπέκυψε.
Κάτι είχε αλλάξει, προς το πιο νοσηρό. Οι επιβάτες κοιτάζονταν μεταξύ τους με μελαγχολία. Ήξεραν πως ο καθένας τους μπορούσε να μετατραπεί σε γεύμα.
Χένρι Ντέιβιντ, Τζον Τζόουνς, έπειτα αρκετοί καμαρότοι. Το τραπέζι του Francis Mary είχε πάντα κρέας διαθέσιμο για όποιον πεινούσε. Όταν τελείωσε και το νερό, τότε η κατάσταση τους έγινε ακόμα χειρότερη, ακόμα πιο αποτροπιαστική. Σαν κτήνη της ζούγκλας, έκοβαν τα λαρύγγια των συνεπιβατών τους που μόλις είχαν πεθάνει, για να ξεδιψάσουν με το αίμα τους.
Η κυρία Κένταλ καθόταν συνήθως δίπλα στην Αν. Ένα πρωί, η νεαρή κοπέλα είδε την Κένταλ να μασουλάει τα μυαλά ενός πεθαμένου ναυτικού. Ήταν το πιο νόστιμο πράγμα που δοκίμασε ποτέ, της εκμυστηρεύτηκε.
Ο επόμενος θάνατος όμως, ήταν σαν μαχαιριά στην καρδιά της Αν. Ο Τζέιμς Φραίερ, ένας άντρας που είχε γνωρίσει στο πλοίο, ένας θαρραλέος άντρας που πολιόρκησε την καρδιά της και της έκανε πρόταση γάμου λίγο πριν την καταιγίδα, δεν άντεξε. Η Αν προσπάθησε να απολογηθεί μέσα από το ημερολόγιο της
«Είχα τόσο εξαχρειωθεί από την πείνα και τη δίψα που αναγκάστηκα να ρουφήξω το μισοπηγμένο αίμα από τα τραύματα του άψυχου κορμιού του» έγραψε. Μαζί με το αίμα, γεύτηκε και το κρέας από το σώμα του Τζέιμς.
Είχαν μείνει μόλις έξι επιζώντες. Το θανατικό είχε θερίσει το πλοίο. Η στιγμή που εθεάθη στον ορίζοντα η φρεγάτα HMS Blonde, οι έξι ναυαγοί ήταν έτοιμοι να συναντήσουν τους δικούς τους θαλάσσιους τάφους. Ο καπετάνιος του σκάφους, ένιωσε φρίκη όταν είδε στα σχοινιά του πλοίου φέτες ανθρώπινης σάρκας να κρέμονται.
Οι έξι ναυαγοί γύρισαν πίσω στην Αγγλία και τελικά, κατάφεραν όλοι να ζήσουν. Η Αν θρήνησε τους 15 φίλους που έχασε στο καράβι, όμως ποτέ δεν μετάνιωσε για την πράξη της, να φάει τον μέλλοντα σύντροφο της.
Κανείς άλλος δεν έζησε δοκιμασίες που σαν αυτές που εκείνη βίωσε, έλεγε και ξαναέλεγε.
ΠΗΓΗ: Gazzetta.gr