Με καταγωγή από το κατεχόμενο χωριό Άγιος Ηλίας Καρπασίας Αμμοχώστου, ο κ. Προδρόμου γεννήθηκε το 1955. Όπως ανέφερε, τελείωσε το 6ταξιο Γυμνάσιο Τρικώμου το 1973 και αμέσως κατατάχθηκε στην Εθνική Φρουρά. Ο πόλεμος της 20ης Ιουλίου 1974, τον βρήκε στην Αμμόχωστο και στο 201 Τ.Π. Βρίσκεται από το 1975 , ήτοι 50 χρόνια μόνιμα εγκατεστημένος στην Αθήνα. Για 17 χρόνια , ήταν ο Πρόεδρος των Κυπρίων Προσφύγων Ελλάδας . Για 11 χρόνια ο Σύλλογος τους , εξέδιδε την εφημερίδα "Προσφυγικό Βήμα" , της οποίας είχε την επιμέλεια της έκδοσης.
Έχει εκδώσει, όπως είπε, το Ηλεκτρονικό βιβλίο "Ιχνηλατώντας στα κατεχόμενα χωριά μας και πόλεις της Κύπρου", όπου έχει καταγράψει όλα τα κατεχόμενα χωριά και πόλεις της Κύπρου. Τώρα που είναι συνταξιούχος, καλύπτει σχεδόν όλες τις εκδηλώσεις των Κυπριακών Σωματείων και της Κυπριακής Πρεσβείας (Σπίτι της Κύπρου) στην Αθήνα.
Στην Ελλάδα είπε, υπάρχουν επίσημα περίπου 70.000 Ελληνοκύπριοι , οι περισσότεροι είναι πρόσφυγες και ενδεχομένως ο αριθμός τους ν' ανέρχεται στις 50.000
Ερωτηθείς που τον βρήκε, η εισβολή ο κ. Προδρόμου είπε πως στις 20 Ιουλίου 1974, συμπληρώνοντας ένα (1) χρόνο της στρατιωτικής του θητείας, υπηρετούσε στην Αμμόχωστο, στο 201 Τ.Π. , όπου και συμμετείχε στις μάχες της Αμμοχώστου.
Το φυλάκιο του, βρισκόταν στο Δημοτικό Σχολείο του Αγίου Λουκά στην Αμμόχωστο. Με άλλα 2 παιδιά, τον Φάνο Χριστοφόρου και τον Κυριάκο Κόκκινο , ενδεχομένως είναι, όπως είπε, οι τελευταίοι που βίαια , αναγκαστήκαν να εγκαταλείψουνε αμαχητί την Αμμόχωστο.
Σε μικρή απόσταση των 2 χιλιομέτρων είπε, « βλέπαμε και ακούγαμε τα 30 περίπου τούρκικα άρματα που μπήκανε ανενόχλητα στην πόλη της Αμμοχώστου.Εάν παραμέναμε στις θέσεις μας , όπως μας διέταξε ο Διοικητής του 201 Τ.Π. και φεύγαμε όταν θα μας ειδοποιούσε ο ίδιος με ασύρματο, τα άρματα σε 10 λεπτά, θα φθάνανε κοντά μας και σίγουρα θα μας σκοτώνανε , ή τώρα θα είμασταν αγνοούμενοι».
Αστραπιαία λοιπόν συνέχισε, «εγκαταλείψαμε το φυλάκιο μας, και προχωρήσαμε προς την Δερύνεια. Εγώ διαμαρτυρήθηκα στον Διοικητή, ενημερώνοντας τον πως δεν μας ειδοποίησε και πως οι Τούρκοι εισβολείς, ήδη μπήκαν ανενόχλητοι στην Αμμόχωστο και σίγουρα, θα είχανε φθάσει στα τουρκικά τείχη , που ήταν δίπλα από το Νοσοκομείο Αμμοχώστου». Τότε ο Διοικητής με απειλητικό ύφος, του είπε πως θα τον έστελνε σε στρατοδικείο γιατί διαμαρτυρήθηκε .
Για τιμωρία είπε, «με στέλνει ως αγγελιοφόρο, να πάω πίσω στο Νοσοκομείο Αμμοχώστου, να βρω τον Λοχαγό Κάτσιο, ώστε ο Λόχος του , ως και μια ομάδα που βρισκότανε στο τούρκικο Γυμνάσιο που είχε την εποπτεία ο Έφεδρος Υπολοχαγός Πάνος Ιωαννίδης, άμεσα να εγκαταλείψει τις θέσεις του».
Με κίνδυνο της ζωής του, θυμάται, εκτέλεσε τις πιο πάνω εντολές, καθώς οι Τούρκοι σχεδόν τους είχαν περικυκλώσει και έτσι κατάφερε να γλυτώσει τους στρατιώτες τους από βέβαιο θάνατο.
Ερωτηθείς εάν υπήρχαν απώλειες στην οικογένεια του, ο κ. Προδρόμου είπε πως «δυστυχώς στις 16 Αυγούστου 1974, όταν οι Τούρκοι, μπήκαν στο χωριό μου, μπροστά στα μάτια του πατέρα μου, σκοτώνουν τον 80χρονο κατάκοιτο παππού μου, στο σπίτι του. Ο πατέρας μου, παίρνει αγκαλιά τον πατέρα του και τον θάβει προσωρινά με τα ίδια του τα χέρια.
Στη συνέχεια ο πατέρας μου συλλαμβάνεται αιχμάλωτος και οδηγείται στις τουρκικές φυλακές στα τείχη της Αμμοχώστου, όπου οι Τούρκοι για 3 μήνες τον ξυλοκοπούσαν με αγριότητα».
Δυστυχώς συνέχισε, ενώ έχουν περάσει 51 χρόνια, και παρά τα διαβήματα που κάνανε για την μεταφορά των οστών του παππού, στις ελεύθερες περιοχές, το αίτημα της οικογένειας, δεν κατέστη εφικτό να υλοποιηθεί.
Ακολούθως ο κ Προδρόμου αναφέρθηκε σ’ αυτά που τον σημάδεψαν αλλά και στα συναισθήματα του. Βεβαίως σημείωσε, «όταν ξεκινάς με δανεικά 20 κυπριακές λίρες τον Οκτώβρη του 1975 από την Λεμεσό προς τον Πειραιά, σε κυριεύει ο φόβος για το άγνωστο που θα ακολουθήσει. Διαμονή σε οικοτροφείο, εργασία, σπουδές . Bεβαίως όταν βάζεις στόχους και είσαι αυστηρός με τον εαυτό σου, πάντοτε θα τα καταφέρεις», συμπλήρωσε.
Όσον αφορά τις εμπειρίες πολέμου σημείωσε πως στην Κύπρο το 1974, αν δεν υπήρχε η προδοσία, ο εμφύλιος σπαραγμός και η διχόνοια, δεν θα φθάναμε στην σημερινή κατάντια μας.
Κληθείς να σχολιάσει την μέριμνα της Πολιτείας , ο κ. Προδρόμου είπε πως δυστυχώς η Κυπριακή Πολιτεία, δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Συμφωνώ είπε, «πως ήταν τεράστια τα προβλήματα που είχε να αντιμετωπίσει. Διακόσιες χιλιάδες πρόσφυγες, προσφυγικές κατοικίες, ανεύρεση εργασίας κ.α.». Είπε ακόμη πως όσοι φύγανε από την Κύπρο το 1974 και μετά, από αυτούς, μικρός αριθμός έχει επιστρέψει. Στην Ελλάδα ανέφερε ζούνε γύρω στις 70.000 Ελληνοκύπριοι, που ήρθανε οι περισσότεροι να σπουδάσουν και μείνανε μόνιμα στην Ελλάδα.
Κληθείς να σχολιάσει τα προβλήματα των προσφύγων ο κ. Προδρόμου σημείωσε πως δυστυχώς η Κύπρος δεν πρόσφερε καμμία οικονομική βοήθεια σε όσους Κύπριους διαμένουν μόνιμα στην Ελλάδα.
Υπάρχει μια μερίδα συνέχισε, « όπως και εγώ που αντιμετωπίζουμε το πιο κάτω πρόβλημα. Οι γονείς μου, όταν φύγανε αναγκαστικά από το κατεχόμενο χωριό μου, τον Άγιο Ηλία Αμμοχώστου, διαμένανε στον Προσφυγικό καταυλισμό Αγίου Ιωάννη στη Λάρνακα, σε διαμέρισμα των 60 τ.μ. Όταν αποδημήσανε πριν 15 χρόνια, ζήτησα να λάβω το πιο πάνω μικρό διαμέρισμα που μένανε για 30 ολόκληρα χρόνια. Δυστυχώς η Κύπρος μου γύρισε την πλάτη, το έδωσε σε άλλο πρόσφυγα, με το αιτιολογικό πως εγώ είμαι μόνιμος κάτοικος Ελλάδας. Έτσι όταν έρχομαι στην Κύπρο, ο τόπος διαμονής μου είναι το ξενοδοχείο».
Ευτυχώς με εφαρμογή νόμου, όταν πεθαίνουν οι γονείς, εφαρμόζεται το κληρονομικό δικαίωμα. Όσοι όμως διερωτήθηκε «δεν έχουμε αυτό το δικαίωμα, τι πρέπει να πράξουμε ;».
Ερωτηθείς για την επίλυση των υφιστάμενων προβλημάτων των προσφύγων, ο κ. Προδρόμου απάντησε πως θα μπορούσε η Κυπριακή Πολιτεία, να δώσει λύσεις, ώστε στις μεμονωμένες πιο πάνω περιπτώσεις, να βρει λύσεις με την χορήγηση μικρού προσφυγικού διαμερίσματος για να μπορεί να έρχεται με την οικογένεια του ο πρόσφυγας για επίσκεψη στην Κύπρο.
Ένα άλλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν είναι το Τιμητικό Επίδομα του 1974.
Τα τελευταία 5 χρόνια, σε όσους υπηρετήσανε το 1974, ως κληρωτοί ή ως έφεδροι και έχουνε την ελληνική ταυτότητα και διαμένουν στην Ελλάδα, η Ελλάδα τους χορηγεί κάθε μήνα αφορολόγητα €200 .Δυστυχώς η Κύπρος χορηγεί Τιμητικό Επίδομα των € 5,5 και € 7,5 και διερωτήθηκε γιατί υπάρχει αυτή "η τεράστια αδικία".
Σε σχέση με την σημερινή κατάσταση, ανέφερε πως δυστυχώς εδώ και 51 χρόνια, «ολισθαίνουμε συνέχεια σε αχαρτογράφητα νερά». Δυστυχώς είπε, «ξεχνάμε τα εγκλήματα που διέπραξε ο Τούρκος εισβολέας και κατακτητής.Δυστυχώς ξεχνάμε πως ο Τούρκος εποφθαλμιά για την κατάληψη και της υπόλοιπης Κύπρου μας. Εμείς φροντίζουμε όμως να τον ενισχύουμε οικονομικά και προδοτικά. Να κάνουμε διακοπές στα κατεχόμενα, να διαμένουμε σε "δικά μας" κατεχόμενα ξενοδοχεία, να αγοράζουμε φθηνή βενζίνη, να κάνουμε χρήση του παράνομου αεροδρομίου, να πουλάμε την δική μας γενέθλια γη στους Τούρκους». Όσον αφορά τα εγκλήματα των Τούρκων, ο κ. Προδρόμου μετά λύπης του ανέφερε πως έχουν μετατρέψει τις εκκλησίες μας σε αποθήκες, στάβλους, κέντρα διασκέδασης κ.α.
Η ίδια βεβήλωση και στα κοιμητήρια μας, συμπλήρωσε, προσθέτοντας πως δυστυχώς εδώ και 51 χρόνια, σιωπούμε και "παίζουμε" το παιχνίδι του Τούρκου κατακτητή.
ΠΗΓΗ: ΚΥΠΕ
