Με ανακοίνωση του το «Άλμα» κατηγορεί την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη για «εκχώρηση δημόσιου πλούτου σε κομματικούς ημετέρους», καταγγέλλοντας ότι το έργο εγκρίθηκε παρότι παραβιάζει το Πρωτόκολλο της Σύμβασης της Βαρκελώνης και προβλέπει επιχωμάτωση της θάλασσας. Επισημαίνει ότι στέλεχος της εταιρείας που προωθεί το έργο είναι μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΔΗΣΥ.
Ο Δημοκρατικός Συναγερμός απάντησε κάνοντας λόγο για «λαϊκισμό» και «ατεκμηρίωτες σκιές», ξεκαθαρίζοντας πως δεν έχει σχέση με την επιχειρηματική δραστηριότητα μελών του και καλώντας τον κ. Μιχαηλίδη να καταθέσει στοιχεία αν υπάρχουν παρανομίες.
Το «Άλμα» επανέρχεται και επιμένει ότι τίθενται σοβαρά ερωτήματα για την πολιτική διαπλοκή και καταγγέλλει σιωπή και υπεκφυγές από τον ΔΗΣΥ, τονίζοντας ότι «όταν τα κόμματα του παρακμιακού κατεστημένου θα σιωπούν, το 'Άλμα' θα μιλά».
«Ο κ. Οδυσσέας Μιχαηλίδης θέλει να φέρει νέα και πρωτοφανή ήθη στην πολιτική. Να αποδεκτούμε ότι ο ίδιος και το κόμμα του θα είναι κατήγορος, εισαγγελέας και δικαστής σε δημόσιο δικαστήριο, ευτελίζοντας πρόσωπα και θεσμούς.
Οι δημόσιες συκοφαντίες είναι συκοφαντίες και δεν έχει σημασία αν κάποιος είναι συμπολίτευση ή αντιπολίτευση. Δεν μπορούμε να ανεχθούμε τέτοιες εξωφρενικές νοοτροπίες, σε κάθε περίπτωση.
Δεν μιλήσαμε για την ουσία διότι, εν αντιθέσει με τον κ. Μιχαηλίδη, δεν γνωρίζουμε τα πάντα. Δεν ισχυριζόμαστε ότι είμαστε πιο ειδικοί από τους υπεύθυνους. Το Τμήμα Περιβάλλοντος που ενέκρινε την ανάπτυξη οφείλει να δώσει εξηγήσεις.
Υποστηρίζουμε τη νομιμότητα για όλους, είτε είναι μέλη μας είτε όχι δεν έχει σημασία, και επιμένουμε στην πλήρη διερεύνηση κάθε καταγγελίας. Που θα είχε μεγαλύτερη αξία αν γινόταν σιωπηλά και με στοιχεία και όχι δημόσια για σκοπούς εντυπώσεων».
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ενώ συνεχίζεται η παράνομη κράτηση των πέντε Ε/κ από το κατοχικό καθεστώς, οι κομματικές τοποθετήσεις κινούνται ανάμεσα στην «ψυχραιμία» και την ακινησία, με τα οδοφράγματα στο επίκεντρο μιας αμήχανης δημόσιας συζήτησης, την ώρα που η τουρκική πλευρά ενισχύει την παρουσία της στα κατεχόμενα όχι μόνο στρατιωτικά, αλλά και σε επίπεδο ψυχολογικού ελέγχου της κατάστασης.
