Στη γερμανική κωμωδία του 2002 Goodbye Lenin τα παιδιά μιας αφοσιωμένης κομουνίστριας που βρισκόταν σε κώμα όταν έπεσε το τείχος του Βερολίνου και έχασε όλες τις κοσμογονικές αλλαγές στη χώρα της, προκειμένου να μην επιβαρυνθεί η ευαίσθητη υγεία της, προσποιούνται για χάρη της και με διάφορα τεχνάσματα ότι ζουν ακόμα στην προ-1989 εποχή. Φανταστείτε λοιπόν μια αφοσιωμένη Μακαριακή να πέφτει σε κώμα πριν την εκλογή Βασιλείου να ξυπνά σήμερα και να πέφτει πάνω στην καμπάνια του ΔΗΚΟ με Μακάριο και Σπύρο. Δικαίως η γυναίκα θα γείρει πάλι πίσω, χαμογελαστή και ανακουφισμένη ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει...
Και κάπως έτσι εκεί στο Δημοκρατικό Κώμα (έτσι πρέπει να αναγράφεται πλέον) πήραν οριστικά διαζύγιο από τη ζοφερή πραγματικότητα του 2024 όπου έγιναν ουρά του Χριστοδουλίδη (και κατ’ επέκταση του Νίκαρου που κάποτε αποκαλούσαν “πιο διεφθαρμένο ever”), κατάντησαν πολιτικό ανέκδοτο και βλέπουν την πλάτη του ΕΛΑΜ στις δημοσκοπήσεις. Είναι να τους αδικείς που αποσυγκολλήθηκαν από το σήμερα και ζουν ακόμα στα 60s, 70s και 80s (η αλήθεια είναι πως ο χρόνος γ’ αυτούς σταμάτησε στο 1988) όπου ζουν ξανά και ξανά τα μεγαλεία Μακάριου και Σπύρου (με καμιά αναλαμπή Τάσσου) σαν τη γαμημένη Μέρα της Μαρμότας (κάνω εικόνα τον Νικόλα να ξυπνάει κάθε πρωί με το I Got You Babe των Sonny & Cher); Τότε τουλάχιστον είχαν λόγο ύπαρξης. Σήμερα το ΔΗΚΟ θεωρείται τόσο relevant όσο και το CD-ROM. Ένα δεξιό κόμμα, πολύ συγχυσμένο για τον ΔΗΣΥ, πολύ ακραίο για το ΑΚΕΛ (που όμως συνεργάζεται άψογα και με τους δύο αν είναι να μοιραστούν τα λάφυρα της εξουσίας) που ταλαντεύεται μεταξύ μετριοπάθειας και εθνικισμού/λαϊκισμού με όλη τη χάρη ενός παλαιστή σούμο στη Λίμνη των Κύκνων. Πρακτικά περιμένεις από κάποιον που βρίσκεται σε μόνιμη σύγχυση -λόγω ασθένειας ή απλά άρνησης- να μπερδέψει τις εποχές.
Το ΔΗΚΟ ξεκίνησε την Back to the Future “καμπάνια” με το “Ελληνικέ κυπριακέ λαέ! Γνώριμη είναι η φωνή που ακούεις. Είμαι ο Μακάριος” ακριβώς μισό αιώνα αφότου ξεστομίστηκε μετά την επίθεση των πραξικοπηματιών στο Προεδρικό και τη διαφυγή του στην Πάφο. Το πραξικόπημα που όλως τυχαίως απουσιάζει από το επίσημο πρόγραμμα εκδηλώσεων αλλά και το εκπαιδευτικό υλικό για τα 50χρονα της εισβολής (πέρα ίσως από μερικές σκόρπιες, νερόβραστες αναφορές) courtesy της κυβέρνησης που στηρίζει βασιλικότερα της Φιλίππας το... μακαριακό ΔΗΚΟ. Για να καταλάβετε πόση επαφή έχουν με το περιβάλλον γενικότερα. Μια άλλη εύλογη απορία που δημιουργεί η εν λόγω προεκλογική-χωρίς-τη-λογική καμπάνια είναι σε ποιους ακριβώς απευθύνεται; Γιατί ο μοναδικός ενδεδειγμένος τρόπος να λάβουν το μήνυμα όσοι δίνουν ακόμα μισό ποντικοκούραδο για τον Μακάριο είναι μέσω... σεάνς αφού έχουν αφήσει τον μάταιο τούτο κόσμο εδώ και πολλααααά χρόνια. Στ’ αλήθεια πιστεύουν εκεί στο Δημοκρατικό Κώμα ότι μέσω των σόσιαλ θα αγγίζουν ένα κοινό που θα τους πάρει στα σοβαρά και θα τους ψηφίσει σε οποιεσδήποτε εκλογές, ακόμα και σε εκείνες για την ανάδειξη νέου ΔΣ του Σωματείου Θερμοϋδραυλικών; Ναι, έγιναν viral αν αυτό ήταν το ζητούμενο αλλά το ίδιο και ο... Μάκης εκείνο το αλήστου μνήμης trainwreck-για-καμπάνια από το 2021 που κατέβηκε γρηγορότερα κι από το παντελόνι εφήβου στην πενταήμερη. Δηλαδή πόσα ακόμα χαστούκια να σου δώσει το σύμπαν ώστε να πιάσεις επιτέλους το υπονοούμενο και να κόψεις τις καμπάνιες;
Τον Μακάριο διαδέχθηκε στην καμπάνια ο Σπύρος που δεν τον έζησα αλλά ένας φίλους μου είπε πως ήταν ο πρώτος επαγγελματίας stand up comedian του νησιού και ότι έπεφτε πολύ γέλιο επί θητείας του γιατί η εναλλακτική ήταν να σπάσουν το ρεκόρ της Jonestown στη μεγαλύτερη μαζική αυτοκτονία στην ιστορία. “‘Οραμα μου είναι να περιδιαβάζω ελεύθερος κάθε σπιθαμή της πατρίδας μου” είπε ο Σπύρος και αυτό για κάποιο λόγο -40 χρόνια μετά και τη μισή Κύπρο ακόμα υπό κατοχή- θεωρείται quotable για καμπάνια και όχι προφητεία τύπου Παΐσιου με ποσοστό επιτυχίας ανάλογο της εξιχνίασης βομβιστικών επιθέσεων και εμπρησμών από την Αστυνομία Κύπρου. Τουλάχιστον ο Τάσσος που ολοκλήρωσε το παζλ των ΔΗΚΟϊκών ηγετών υπήρξε και η μοναδική -σύντομη- επαφή της καμπάνιας με τον 21ο αιώνα. Και του ΔΗΚΟ γενικότερα.
Αλήθεια εύχομαι αυτή η “καμπάνια” να είναι καθαρά δική τους ιδέα και όχι κάποιας διαφημιστικής/PR. Φανταστείτε να πλήρωσαν κιόλας για τη δική μας (αθέλητη) ψυχαγωγία...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Ελπίδα Ιακωβίδου: Βρέθηκε σε εκδήλωση στη Λευκωσία με την πρώην σύντροφο του Τζώνη Καλημέρη
• Ανήλικος από την Κύπρο έστελνε μηνύματα για βόμβες στα αεροδρόμια της Ελλάδας
• Αερόσακοι Takata: Πώς απαντούν οι αντιπροσωπείες αυτοκινήτων για τις χρεώσεις στον έλεγχο;
ΠτΔ στο Economist: Φάρος ελπίδας για την περιοχή η επανένωση Κύπρου
Μια ανεξάρτητη και επανενωμένη Κύπρος είναι καίριας σημασίας για την περιοχή μας, την Ευρώπη και τον κόσμο, ανέφερε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, κατά τον χαιρετισμό του στο 20ό ετήσιο συνέδριο του περιοδικού Economist, οι εργασίες του οποίου άρχισαν την Πέμπτη στη Λευκωσία, σημειώνοντας παράλληλα ότι η επανένωση της Κύπρου μπορεί να αποτελέσει φάρο ελπίδας και για την περιοχή
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
