ΝΟΜΙΚΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ

Τα βήματα που ενώνουν: Η τέχνη ως γέφυρα ένταξης και αποδοχής

Τα βήματα που ενώνουν: Η τέχνη ως γέφυρα ένταξης και αποδοχής

Imagine all the people Livin' life in peace τραγούδησε ο John Lennon και δεν υπάρχει καλύτερη εφαρμογή του εμβληματικό τραγούδι του θρυλικού “Σκαθαριού” από ένα πρόγραμμα που “φαντάζεται” ή πιο σωστά οραματίζεται έναν κόσμο χωρίς διακρίσεις, μίσος και διαχωρισμούς.

Με τον ρατσισμό να γνωρίζει έξαρση τα τελευταία χρόνια και τη στοχοποίηση των μεταναστών να έχει απλωθεί οριζόντια σε όλα τα κοινωνικά στρώματα (συνεπικουρούμενη από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων, μερίδα των ΜΜΕ  και την Εκκλησία) είναι αναγκαίο να θυμίζουμε τα αυτονόητα: πως πρόκειται για ανθρώπους και όχι για γαμημένες στατιστικές. Ο αντίλογος στη ρητορική μίσους είναι απαραίτητος όμως δεν πρέπει να παίρνουν τα ρατσιστόμουτρα όλο το credit. Στον αντίποδα υπάρχουν συμπατριώτες μας που βοηθούν εκείνους που βρίσκονται στην ανάγκη, γκρεμίζοντας στερεότυπα και προκαταλήψεις και προσφέροντας μια αγκαλιά, ένα καταφύγιο ή χώρο/μέσο έκφρασης σε όσους νιώθουν αποκλεισμένοι ενθαρρύνοντας την ένταξη, την συμπερίληψη και την κοινωνική αλληλεγγύη.

Η ιδέα του προγράμματος IMAGINE ανήκει στη συντονίστρια του Refugees We Care, εθελόντρια Νατάσα Γεωργίου η οποία ως χοροπαιδαγωγός, ερευνήτρια δημιουργικής κίνησης και χορογράφος ήθελε να φέρει τις τέχνες κοντά στα ασυνόδευτα παιδιά και να τα μυήσει σε έναν διαφορετικό, λίγο πιο χαρούμενο και δημιουργικό, κόσμο από αυτόν που βιώνουν τώρα.

“Το να γεννηθείς σε έναν κόσμο που δεν σε βλέπει, επειδή είσαι πρόσφυγας ή αιτητής ασύλου, που αγνοεί ή δεν πιστεύει στις δυνατότητές σου, που δεν σου δίνει ευκαιρία, ένα σαφές μονοπάτι στην παιδεία ή μια πλατφόρμα για να εκφραστείς, είναι αρκετά δύσκολο. Θέλουμε να κάνουμε τη διαφορά για εκείνα τα παιδιά που βρέθηκαν σε αυτή την συνθήκη και να τα βοηθήσουμε να δουν πέρα από τον κόσμο στον οποίο βρίσκονται, να φανταστούν ότι κάτι μπορεί να είναι διαφορετικό, ότι ολόκληρος ο κόσμος δεν είναι απλώς ένα εχθρικό μέρος, αλλά μπορεί να είναι και μια ζεστή αγκαλιά στην οποία μπορούν να ονειρεύονται, να έχουν δικαίωμα στη δημιουργία και δυνατότητα να χτίσουν μια νέα ζωή” λέει η ίδια.

Το IMAGINE επικεντρώνεται στις συμπεριληπτικές τέχνες του χορού, του θεάτρου, της ζωγραφικής και της μουσικής θέλοντας να φέρει κοντά ντόπιους καλλιτέχνες που θα ήθελαν να μοιραστούν την τέχνη και τις γνώσεις τους με τα ασυνόδευτα παιδιά και να τα βοηθήσουν να ανακαλύψουν τυχόν δεξιότητες και ταλέντα που θα τα βοηθήσουν κοινωνικά, ψυχολογικά αλλά και επαγγελματικά. Ομάδες εφήβων θα προσκληθούν σε μαθήματα τέχνης, εκδηλώσεις και παραστάσεις (χορός, εικαστικά, μουσική, θέατρο), θα βιώσουν την εμπειρία να είναι μέρος μιας συλλογικότητας και θα ζήσουν μια κοινή εμπειρία με τους πολίτες, σε θέατρα, γκαλερί, στούντιο χορού, στούντιο τέχνης, αίθουσες μουσικής και άλλους καλλιτεχνικούς χώρους.

Το πρόγραμμα πρόκειται να φιλοξενηθεί στις κοινότητες που βρίσκονται σήμερα τα παιδιά, με στόχο να τα φέρει πιο κοντά τον τοπικό καλλιτεχνικό κόσμο. Προς το παρόν επικεντρώνεται σε Λεμεσό και Ορόκλινη (σύντομα και στην Πάφο) και ήδη έχουν ξεκινήσει επαφές με διάφορους οργανισμούς ως συνεργάτες, όπως οι Generation For Change  στη Λευκωσία, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, η Λεμεσός 2030, το Θέατρο Ριάλτο στη Λεμεσό, το Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας, το Παλιό Ξυδάδικο στη Λεμεσό ως χώρος εργαστηρίων και το Κέντρο Παραστατικών Τεχνών – ΜΙΤΟΣ, με καλλιτέχνες και εθελοντές, από διάφορες πόλεις. Mέχρι την επίσημη παρουσίαση του Imagine τον Ιούλιο, η Νατάσα Γεωργίου παραδίδει μαθήματα χορού σε παιδιά και εφήβους με μεταναστευτική βιογραφία στη σχολή της Moving Arts by Natasa Georgiou στη Λεμεσό (απ’ όπου και η φωτογραφία).

“Η προώθηση του σεβασμού και της κατανόησης της διαφορετικότητας εντός της κοινότητας μέσω της ενθάρρυνσης της συμμετοχής των προσκεκλημένων καλλιτεχνών και των πολιτών, συμβάλλει στην κατανόηση, των αξιών και διαφορετικών κουλτουρών των εφήβων προσφύγων και μεταναστών. Η επαφή όλων των παιδιών με όλων των μορφών τέχνης είναι απαραίτητη. Όλοι μπορεί να χρειαζόμαστε ένα πιάτο φαγητό στο τραπέζι για να επιβιώσουμε όμως παράλληλα χρειαζόμαστε και όραμα, ελπίδα για να ζούμε. Μέσα από τις τέχνες μαθαίνουμε να αναγνωρίζουμε την ουσία και την  αξία της ζωής που ζούμε” καταλήγει η κα Γεωργίου.

Όποιος επιθυμεί να συμμετάσχει στο πρόγραμμα ή να συνεισφέρει σ’ αυτό, μπορεί να επικοινωνήσει στο [email protected] και στη σελίδα στο FB Refugees We Care.

 

 

 

 

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:

• Έσπασαν παράθυρα και έβαλαν φωτιά σε αίθουσα - Νέοι βανδαλισμοί σε Γυμνάσιο στη Λευκωσία

• Netflix: Το top5 των ταινιών και σειρών που προτιμούν οι Κύπριοι τον Νοέμβριο – Βαθμολογίες και trailer

• Αναβλητικότητα: Τι σημαίνει και με ποιους τρόπους μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε

• Κάνει τα... κόλπα του ο καιρός: Σε ισχύ κίτρινη προειδοποίηση για ισχυρούς ανέμους - Τι έχει το... μενού



Αναστασιάδης-Χριστοδουλίδης: Από την «πατρική» στοργή, στον... «πατρικό» θυμό

Αναστασιάδης-Χριστοδουλίδης: Από την «πατρική» στοργή, στον... «πατρικό» θυμό

Όταν στις 28 Φεβρουαρίου του 2023 ο Νίκος Χριστοδουλίδης ανέβαινε τον λόφο του προεδρικού με τη σύζυγο και τα παιδιά του, για την τελετή παράδοσης – παραλαβής της Προεδρίας της Κυπριακής Δημοκρατίας από τον Νίκο Αναστασιάδη, το κλίμα ήταν άκρως οικογενειακό, με τον Νίκο Αναστασιάδη να βλέπει τον <διάδοχό> του με ύφος περήφανου πατέρα. Ο Νίκος Αναστασιάδης μάλιστα, αποκαλούσε τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη, <Νίκο μου>.

Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to top