Ας καθίσουμε ένα λεπτό και να υποβάλλουμε στον εαυτό μας ένα απλό ερώτημα. Ποιος θεσμός αποτελεί μεγαλύτερη απειλή για τη δημοκρατία και κατ’ επέκταση την ίδια τη χώρα;
Αυτός που δουλεύει πολύ ή εκείνος που μας δουλεύει πολύ; Αυτός που δείχνει υπερβάλλοντα ζήλο στο να αποκαλύψει τη διαφθορά ή εκείνος που καταβάλλει υπεράνθρωπες προσπάθειες να την κουκουλώσει; Αυτός που του προσάπτουν ότι υπερβαίνει των καθηκόντων του ή αυτός για τον οποίο αφήνονται συχνά σκιές και υπόνοιες ότι τα ασκεί πλημμελώς; Αυτός που δίνει στη δημοσιότητα αναλυτικά και με κάθε λεπτομέρεια το σκεπτικό όλων των αποφάσεων ή αυτός που κρύβεται πίσω από αόριστους και ασαφείς “λόγους εθνικού συμφέροντος”; Αυτός που δεν έχει εκτελεστική εξουσία αλλά βασίζεται σε άλλους θεσμούς να προχωρήσουν τις υποθέσεις του ή αυτός που έχει την εξουσία και την ασκεί κατά το δοκούν; Αυτός που είναι υπόλογος στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τους πολίτες ή εκείνος που συσσωρεύει εξουσίες σαν hoarder και είναι τελείως ανέλεγκτος και ανεξέλεγκτος; Εκείνος που δεν έχει συνδέσει ποτέ το όνομά του με διαπλοκή, σύγκρουση συμφέροντος, ασυμβίβαστο ή υποθέσεις διαφθοράς ή εκείνος που βιντεοσκοπείται στα μπουζούκια να τα πίνει με τον κολλητό του για τον οποίο εκκρεμούν έρευνες και πιθανότατα κληθεί να ελέγξει;
Εν ολίγοις είναι όντως ο Γενικός Ελεγκτής η μεγαλύτερη απειλή σήμερα για την εύρυθμη λειτουργία της Κυπριακής Δημοκρατίας όπως θέλουν να πιστέψουμε ο Γενικός Εισαγγελέας και ο Βοηθός ΓΕ, δύο θεσμοί οι οποίοι τα τελευταία χρόνια μπάζουν περισσότερα νερά κι από την αποθήκη φαρμάκων του Υπουργείου Υγείας;
Ναι, πρόκειται για ακόμα ένα κάλεσμα να διαλέξουμε πλευρά στη χώρα όπου επιλέγεις στρατόπεδο ακόμα και με τη γαμημένη μπύρα. Μόνο που σε αντίθεση με τις μπύρες, τις ομάδες, τα κόμματα ή τα culture wars το “δίλημμα” Γενικός Ελεγκτής ή Γενικός Εισαγγελέας είναι τόσο αληθινό όσο και το κλαψούρισμα του Αναστασιάδη ότι είναι πεντακάθαρος και κατηγορείται άδικα. Ανάμεσα σε έναν θεσμό που αποδεδειγμένα δουλεύει και κάθε χρόνο βγάζει έκθεση με πάχος “Πόλεμος και Ειρήνη” που περιέχει το απάνθισμα ενός ανίκανου, ανεπαρκούς, ανοργάνωτου και ενίοτε διεφθαρμένου δημοσίου τομέα κι ενός που διάσημου για τις υποθέσεις που έχει συρταρώσει παρά για εκείνες όπου actually αποδόθηκε δικαιοσύνη (δυσκολευόμαστε να θυμηθούμε πότε ήταν η τελευταία φορά που συνέβη αυτό), συγγνώμη αλλά αυτή είναι ίσως η πιο no-brainer επιλογή από την εποχή του Μακάριου και του άλλου που γιαούρτωσαν.
Ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας χτικιασμένος από τις δύο καταγγελίες σε βάρος του (για πολύ σοβαρά ζητήματα) που προώθησε η Ελεγκτική Υπηρεσία προς την Αρχή κατά της Διαφθοράς, ενθαρρυμένος (ή ορθότερα αποθρασυμένος) από τη μία για την οποία καθάρισε με ένα “δεν θυμόμουν ότι ο τύπος την ποινική δίωξη του οποίου φρέναρα ήταν πελάτης του πρώην γραφείου μου”, ανήγγειλε σε συνέντευξή του στην ‘Καθημερινή την κατάθεση -και μάλιστα εντός των ημερών- προσφυγής στο Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο με το ερώτημα της παύσης του Γενικού Ελεγκτή Οδυσσέα Μιχαηλίδη για εχμμ.. “ανάρμοστη συμπεριφορά” (προφανώς γιατί η “εκδικητική προσφυγή λόγω χτικιάσματος” δεν μπορεί να σταθεί νομικά). Κι όλα αυτά επειδή έπεσε -όπως έπεσε- μια καταγγελία σε βάρος του σε μια υπηρεσία (η ξεδοντιασμένη Αρχή κατά της Διαφθοράς) που ούτως ή άλλως δεν έχει δικαστική εξουσία, δηλαδή ακόμα κι αν βρει κάτι το μεμπτό δεν μπορεί να το παραπέμψει η ίδια ενώπιον δικαστηρίου αλλά θα καταλήξει αναγκαστικά στον... Γενικό Εισαγγελέα (κι από κει στον καταστροφέα εγγράφων για “λόγους εθνικού συμφέροντος”).
Είναι γνωστό πως το θράσος περισσεύει τόσο πολύ σ’ αυτόν τον τόπο που το εξάγουμε μαζικά. Η Νομική Υπηρεσία, ένας θεσμός που στις μόνες περιπτώσεις που έχει επιδείξει υπερβάλλοντα ζήλο είναι στην προστασία -με κάθε κόστος- ενός επίορκου αστυνομικού και στο πως να βγάλει τρελή την οικογένεια του Θανάση Νικολάου (αντί, ας πούμε, να βρει και να τιμωρήσει τους δολοφόνους του) έχει το θράσος να θέλει να παύσει τον μοναδικό ανεξάρτητο αξιωματούχο του δύσμοιρου αυτού τόπου που τεκμηριωμένα κάνει δουλειά. Και μάλιστα επειδή κάνει περισσότερη δουλειά από αυτή που το αναλογεί.
Από την άλλη ίσως πρέπει να προσφύγουν στο Συνταγματικό. Εάν μια αποτυχημένη έρευνα σε βάρος του Βοηθού ΓΕ (κι αυτό γιατί ο ίδιος καθάρισε με ένα “δεν θυμόμουν” που δεν γίνεται αποδεκτό σε καμία ποινική ανάκριση) στέκεται αφορμή για παύση του Γενικού Ελεγκτή, σε περίπτωση αποτυχίας του ΓΕ και του ΒΓΕ να το πράξουν θα σημαίνει άραγε αυτομάτως μια αντίστοιχη διαδικασία παύσης και για τους ίδιους; Ή να παραιτηθούν για λόγους ευθιξίας;
Εννοείται πως λέμε και καμιά μαλακία για να περνά η ώρα...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Ουκρανία: Οι ΗΠΑ κλείνουν την πρεσβεία στο Κίεβο μετά από πληροφορίες για αεροπορική επίθεση
• Προσέγγισε διανομέα φαγητού με μοτοσικλέτα και του έκλεψε το τσαντάκι - Νέο περιστατικό στη Λεμεσό
• Ο Αντρέας Γεωργίου έγραψε τραγούδι για τη Eurovision
• Πως το τηγανισμένο λάδι «χάρισε» πολλές χιλιάδες ευρώ σε σχολεία της Κύπρου – Η κίνηση του ΥΠΑΝ
Ομόφωνο το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο για Πόθεν Έσχες - Ιδού η απόφαση
Συνταγματικό έκρινε την Τετάρτη το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο τον Νόμο που αφορά στο Πόθεν Έσχες κρατικών αξιωματούχων, μετά από αναφορά του Νόμου από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
