Η άνοιξη είναι μια υπέροχη εποχή για εκδρομή, αφού ο καιρός είναι αρκετά καλός και η θερμοκρασία ολοένα και πιο υψηλή.
Αν σκοπεύεις να βγεις για εκδρομή άμεσα, αυτές είναι μερικές από τις καλύτερες επιλογές, σε ολόκληρο το νησί.
Αρχαιολογικό Πάρκο της Κάτω Πάφου
Το Αρχαιολογικό Πάρκο της Κάτω Πάφου αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Κύπρου κι έχει συμπεριληφθεί στον κατάλογο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ από το 1980.
Ο Νικοκλής, ο τελευταίος βασιλιάς της Παλαιπάφου, μετέφερε την πόλη από την προηγούμενη τοποθεσία της, στη σημερινή της θέση κοντά στο λιμάνι στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ . Μεταξύ του 2ου αιώνα π.Χ. και 4ου αιώνα μ.Χ., η Πάφος ήταν η πρωτεύουσα της Κύπρου.
Το Αρχαιολογικό Πάρκο περιλαμβάνει χώρους και μνημεία από τον 4ον αιώνα π.Χ. μέχρι και το Μεσαίωνα, ενώ τα περισσότερα ερείπια χρονολογούνται στην Ρωμαϊκή Περίοδο. Τα περίτεχνα ψηφιδωτά δάπεδα των τεσσάρων ρωμαϊκών επαύλεων (τις οικίες του Διόνυσου, του Θησέα, του Αιώνα και του Ορφέα) αποτελούν το εντυπωσιακό επίκεντρο των ευρημάτων και απεικονίζουν σκηνές από την ελληνική μυθολογία. Το συγκρότημα περιλαμβάνει επίσης άλλα σημαντικά μνημεία, όπως το Ασκληπιείο, το Ωδείο, την Αγορά, τα ερείπια του Κάστρου με τις Σαράντα Κολώνες, τα ερείπια της Λιμενιώτισσας (μιας Παλαιοχριστιανικής Βασιλικής) και τους Τάφους των Βασιλέων.
Τάφοι των Βασιλέων
Βρίσκονται στη νεκρόπολη της Νέας Πάφου που εντοπίστηκε στο βορειοδυτικό τμήμα της πόλης, ακριβώς έξω από τις οχυρώσεις, καλύπτοντας μια έκταση 1.2 τ.χλμ. περίπου. Ο τεράστιος αρχαιολογικός χώρος είναι από τους σημαντικότερους που μπορεί να επισκεφτεί κάνεις στην Πάφο. Εδώ έχουν βρεθεί διαφόρων ειδών τάφοι, όπως απλοί, λακκοειδείς λαξευμένοι στο βράχο, θαλαμοειδείς που αποτελούνται από το δρόμο με ένα ή δυο ταφικούς θαλάμους και νεκρικές θήκες.
Στο βόρειο άκρο της νεκρόπολης βρίσκονται οι περίφημου Τάφοι των βασιλέων. Πρόκειται για τα πιο εντυπωσιακά δείγματα ταφικής αρχιτεκτονικής, τα οποία είναι μοναδικά στην Κύπρο και αντλούν τα πρότυπά τους από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Είναι λαξευμένοι στο φυσικό βράχο και χρονολογούνται από την ελληνιστική μέχρι τη ρωμαϊκή εποχή (2ος π.Χ. αι.-2ος αι. μ.Χ.), ενώ φαίνεται ότι επαναχρησιμοποιήθηκαν αργότερα και από τους πρώτους χριστιανούς. Οφείλουν την ονομασία τους στη μεγαλοπρέπεια και στην εντυπωσιακή αρχιτεκτονική τους όψη. Υποστηρίζεται μάλιστα ότι αποτελούσαν χώρο ταφής των μελών της πολιτικής και διοικητικής ελίτ της πόλης υπό το κράτος των Πτολεμαίων.
Αποτελούνται από μια κεντρική υπόγεια ορθογώνια ή τετράγωνη περίστυλη αυλή με δωρικούς κίονες ή πεσσούς που στηρίζουν διακοσμημένο θριγκό με τρίγλυφα και μετόπες. Γύρω από την αυλή ανοίγονται ταφικοί θάλαμοι, στους τοίχους των οποίων είναι λαξευμένες νεκρικές θήκες. Επίσης, οι περισσότεροι τάφοι σώζουν στο εσωτερικό τους πηγάδι, το οποίο εξυπηρετούσε λειτουργικούς σκοπούς, ενώ είχε και ένα ιδιαίτερο συμβολικό χαρακτήρα. Το νερό του παρέπεμπε στις αρχαιοελληνικές μεταθανάτιες αντιλήψεις σύμφωνα με τις οποίες, οι ψυχές των νεκρών περνούσαν στον κόσμο των νεκρών μέσω του ποταμού Αχέροντα.
Σε γενικές γραμμές, η ταφική αυτή αρχιτεκτονική μοιάζει με τον τρόπο κατασκευής της ελληνιστικής οικίας, όπου τα δωμάτια αναπτύσσονται συμμετρικά γύρω από ένα περίστυλο αίθριο. Ίσως αυτό να έγινε σκόπιμα, ώστε η τελευταία κατοικία του ανθρώπου να θυμίζει την κατοικία που είχε όσο ζούσε.
Από τάφους του χώρου ιδιαίτερα εντυπωσιακός είναι ο αναστηλωμένος τάφος 3 και ο όμοιός του και καλά διατηρημένος 4. Ενδιαφέρον επίσης, παρουσιάζει και ο τάφος 5, ένας από τους μεγαλύτερους που έχουν ανασκαφεί ως τώρα, με έκταση 390 τ.μ., ενώ φτάνει τα 5 μ. βάθος από την επιφάνεια του εδάφους. Στη νοτιοδυτική άκρη του έχει βρεθεί κεραμικός κλίβανος που κατασκευάστηκε εδώ πολύ αργότερα, κατά τη μεσαιωνική περίοδο.
Ο τάφος 8 διαφέρει αρκετά από τους υπόλοιπους και ίσως αποτελεί τον πιο αινιγματικό του χώρου. Στο κέντρο του, τη θέση του αιθρίου που καταλαμβάνει ένα έξαρμα τετραγωνισμένου βράχου, στο εσωτερικό του οποίου υπάρχει λαξευμένος θάλαμος. Γύρω από το έξαρμα έχει διαμορφωθεί διάδρομος και περιμετρικά από αυτό βρίσκονται οι ταφικοί θάλαμοι. Δύο λίθινα ομοιώματα πουλιών που ανακαλύφθηκαν εδώ προκάλεσαν μεγάλες διχογνωμίες στους αρχαιολόγους, ως προς την ερμηνεία τους και κατ’ επέκταση τη χρήση του τάφου. Υποστηρίζεται λοιπόν από την μια ότι, αναπαριστούν αετούς και ταυτίζονται με το βασιλικό έμβλημα των Πτολεμαίων, συνεπώς ο τάφος αυτός πιθανόν να δέχθηκε τη σορό ενός βασιλέα της δυναστείας των Πτολεμαίων που απεβίωσε στην Κύπρο. Μάλιστα, εικάζεται ότι ήταν ο χώρος ταφής του Πτολεμαίου του αδελφού της Κλεοπάτρας Ζ’. Άλλη άποψη υποστηρίζει ότι, τα ομοιώματα αυτά μάλλον αποτελούν επιδράσεις της αλεξανδρινής Αιγύπτου και αναπαριστάνουν γεράκια, ως άλλη μορφή του θεού Ώρου. Η Αιγυπτιακή αυτή θεότητα που ταυτιζόταν με τον Απόλλωνα, μετέφερε τις ψυχές στον κάτω κόσμο και απεικονιζόταν ως γεράκι ή άνθρωπος με κεφαλή γερακιού.
Αρχαιολογικό Μουσείο Κουρίου, Επισκοπή
Το Κούριον αποτελεί ένα από τα καλύτερα αξιοθέατα του νησιού. Βρίσκεται σε ένα λόφο, μια μαγευτική τοποθεσία λίγο έξω από την πόλη της Λεμεσού στο δρόμο προς την Πάφο.
Το Μουσείο λειτούργησε το 1969 και αποτελείται από δύο εκθεσιακούς χώρους, στους οποίους φιλοξενούνται ευρήματα από τους κοντινούς αρχαιολογικούς χώρους, συμπεριλαμβανομένων των κόκκινων γυαλισμένων αντικειμένων της Πρώϊμης Εποχής του Χαλκού, κεραμικών και χρυσών κοσμημάτων της Μυκηναϊκής Εποχής και ενός μεγάλου αριθμού δωρεών των πιστών από το κοντινό Ιερό του Απόλλωνα Υλάτη.
Από τα πιο εντυπωσιακά εκθέματα του Μουσείου είναι τα σκελετικά υπολείμματα των κατοίκων της πόλης, που έχασαν τη ζωή τους στους σεισμούς του 4ου αιώνα και ανασκάφησαν σε μια ρωμαϊκή οικία.
Λουτρά του Άδωνη
Ένα πανέμορφο τοπίο, που βρίσκεται στο χωριό Κοίλη, της επαρχίας Πάφου, στο οποίο ρέει ο Μαυροκόλυμπος, μικρός χείμαρρος, γύρω από τις χαράδρες. Μαζεύονται νερά, τα οποία σχηματίζουν ένα μικρό καταρράκτη και με το πέρασμα των αιώνων, διάβρωσαν το έδαφος και δημιούργησαν μια μικρή λίμνη.
Υπάρχουν επίσης και αγάλματα τα οποία, σύμφωνα με την παράδοση, όταν τα αγγίζουν οι επισκέπτες κατά θαυματουργό τρόπο μπορούν να τεκνοποιήσουν. Για αυτό τον λόγο, πολλοί τουρίστες έρχονται στην Κύπρο για να το επισκεφτούν.
Μονοπάτι Αλυκής Λάρνακας
Η Αλυκή της Λάρνακας είναι η δεύτερη μεγαλύτερη αλυκή στην Κύπρο και είναι έκτασης 2,2 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Βρίσκεται νοτιοδυτικά της πόλης της Λάρνακας και ανατολικά των χωριών Μενεού και Δρομολαξιάς. Η περιοχή, γνωστή στους ντόπιους ως «Αλυκή», είναι στην πραγματικότητα μια από τις τέσσερις λίμνες που βρίσκονται στην Λάρνακα. Μαζί με τη λίμνη Ορφανή, τη λίμνη Σόρος και τη λίμνη του αεροδρομίου, οι λίμνες καλύπτουν συλλογικά μια συνολική έκταση 1.761 εκταρίων.
Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, η λίμνη γεμίζει με νερό και φιλοξενεί αποδημητικά πουλιά, μεταξύ των οποίων χιλιάδες φλαμίνγκο που μένουν εκεί την περίοδο μεταξύ Νοεμβρίου και Μαρτίου, καθώς και αγριόπαπιες κι άλλα υδρόβια και παρυδάτια πτηνά που βρίσκουν καταφύγιο στη λίμνη, ως ενδιάμεση στάση στα μεταναστευτικά τους ταξίδια. Το πιο βασικό στοιχείο της τροφικής αλυσίδας στο οικοσύστημα των λιμνών είναι οι μικρές γαρίδες άλμης Artemia (Artemia salina), στις οποίες στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό η ζωή του υδροβιότοπου. Όταν τα φλαμίνγκο και τα άλλα υδρόβια πουλιά δεν βρίσκουν τροφή, εγκαταλείπουν την αλυκή για να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς τη λίμνη Ακρωτηρίου στην Λεμεσό ή νότια προς την Αφρική.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Κλάδος σκυροδέματος: Πιο αποφασιστική κυβερνητική διαμεσολάβηση ζητούν οι εργαζόμενοι
• Παγκόσμιος συναγερμός: Αποκολλήθηκε μέρος του Ήλιου - Τι σημαίνει αυτό για τον πλανήτη μας
Αναστασιάδης-Χριστοδουλίδης: Από την «πατρική» στοργή, στον... «πατρικό» θυμό
Όταν στις 28 Φεβρουαρίου του 2023 ο Νίκος Χριστοδουλίδης ανέβαινε τον λόφο του προεδρικού με τη σύζυγο και τα παιδιά του, για την τελετή παράδοσης – παραλαβής της Προεδρίας της Κυπριακής Δημοκρατίας από τον Νίκο Αναστασιάδη, το κλίμα ήταν άκρως οικογενειακό, με τον Νίκο Αναστασιάδη να βλέπει τον <διάδοχό> του με ύφος περήφανου πατέρα. Ο Νίκος Αναστασιάδης μάλιστα, αποκαλούσε τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη, <Νίκο μου>.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
