Στη δεύτερη επέτειο της εισβολής στην Ουκρανία, η Ρωσία και η Κίνα βρίσκονται στο στόχαστρο του δυτικού Τύπου. Κατά τη διάρκεια της προηγούμενης εβδομάδας, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης που ασχολούνται με τις ανοιχτές αντιπαραθέσεις σε διάφορα μέρη του κόσμου επικεντρώθηκαν στις νέες εξελίξεις που αφορούν τη Ρωσία και την Κίνα.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Globe and Mail, που προτρέπει την κυβέρνηση του Καναδά «να απορρίψει τις ψευδαισθήσεις σχετικά με το αυταρχικό καθεστώς της Κίνας και να υπερασπιστεί απερίφραστα τις αξίες και τα συμφέροντά της».
Την προηγούμενη εβδομάδα, τα μέσα ενημέρωσης της Μέσης Ανατολής εστίασαν στην επέτειο της ιρανικής εξέγερσης και στην εγκαθίδρυση της Ισλαμικής Δημοκρατίας μετά την ανατροπή του καθεστώτος του Σάχη τον Φεβρουάριο του 1979. Επίσης, εξέτασαν τις επιπτώσεις του συνεχιζόμενου πολέμου στη Γάζα.
Ο ασιατικός Τύπος και ο Τύπος της Ρωσίας και της Ουκρανίας συνέχισαν να καταγράφουν τις εξελίξεις στις σχέσεις Κίνας-Δύσης και στο πολεμικό μέτωπο της Ουκρανίας.
Ο δυτικός Τύπος
Σύμφωνα με τον Constant Méheut στο δημοσίευμα των New York Times «Οι ρωσικές δυνάμεις συνεχίζουν τις επιθέσεις στη νότια Ουκρανία» που δημοσιεύθηκε στις 21 Φεβρουαρίου, τις τελευταίες ημέρες οι ρωσικές δυνάμεις έχουν εξαπολύσει επανειλημμένες επιθέσεις γύρω από το χωριό Robotyne στη νότια Ουκρανία τις οποίες τα ουκρανικά στρατεύματα ισχυρίζονται ότι αποκρούουν. Ανεξάρτητοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι η Ρωσία έχει σημειώσει μικρά κέρδη δυτικά και νότια του χωριού, σε επιθέσεις στις οποίες συμμετέχουν τεθωρακισμένα οχήματα και μεγάλος αριθμός στρατιωτών. Οι επιθέσεις έχουν προγραμματιστεί για να συντονιστούν με την κατάληψη της ανατολικής πόλης Avdiivka από τη Ρωσία. Στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες λένε ότι αυτές οι ταυτόχρονες επιθέσεις σε όλη τη γραμμή του μετώπου έχουν ως στόχο να διασπείρουν και να εξαντλήσουν τις ουκρανικές άμυνες, αναγκάζοντας το Κίεβο να ξοδέψει τα περιορισμένα αποθέματα πυρομαχικών του. Οι αναλυτές προβλέπουν ότι οι επιθέσεις γύρω από το Robotyne θα ενταθούν, καθώς η Ρωσία επιδιώκει να εκμεταλλευτεί τις αδυναμίες και να αποκόψει το χωριό. Η καθυστερημένη δυτική στρατιωτική βοήθεια έχει αποδυναμώσει την ικανότητα της Ουκρανίας να αμυνθεί έναντι των ρωσικών επιθέσεων σε όλο το μέτωπο. Ο πρόεδρος Ζελένσκι αναγνώρισε τις δυσκολίες της Ουκρανίας να ενισχύσει ορισμένα τμήματα του μετώπου, όπου η Ρωσία εκμεταλλευόμενη τις καθυστερήσεις στη βοήθεια έχει συγκεντρώσει το μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεών της.
Στο κύριο άρθρο της εφημερίδας Globe and Mail με τίτλο «Ο Καναδάς και ο κόσμος μπορούν να επηρεάσουν την Κίνα, αλλά όχι φορώντας παρωπίδες», που δημοσιεύτηκε στις 22 Φεβρουαρίου, υποστηρίζεται ότι ο Καναδάς και άλλες χώρες μπορούν να ασκήσουν επιρροή στην Κίνα, αλλά μόνον εάν υπερασπιστούν αποφασιστικά τα δικά τους συμφέροντα αντί να ασκούν ήπια κριτική. Αναφέρεται η «γελοία» δίκη του φιλοδημοκρατικού εκδότη του Χονγκ Κονγκ, Τζίμι Λάι, ως παράδειγμα της έλλειψης αντίδρασης κατά της Κίνας στην παγκόσμια σκηνή. Η Κίνα δηλώνει συχνά ότι δεν την νοιάζει τι σκέφτονται οι άλλοι, ωστόσο προσπαθεί σθεναρά να διαμορφώσει τις διεθνείς αντιλήψεις, δείχνοντας ότι εκτιμά τις παγκόσμιες απόψεις. Το άρθρο υποστηρίζει ότι οι δηλώσεις της Κίνας δεν προορίζονται για το ξένο ακροατήριο, αλλά μάλλον για εσωτερική πολιτική νομιμοποίηση. Ο πρώην πρέσβης του Καναδά Guy Saint-Jacques εξηγεί ότι ο πρόεδρος Ξι διαβεβαιώνει ότι η Κίνα δεν θα ανέχεται πλέον την ταπείνωση ή τις ξένες παρεμβάσεις. Επίσης αναφέρει ότι αν και η Κίνα αγνοεί την κριτική, η ωμή επίκληση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των αθέμιτων εμπορικών τακτικών και των απειλών για την ασφάλεια μπορούν να επηρεάσουν τη συμπεριφορά της. Συνεχίζοντας, το άρθρο επικρίνει ως αφελή την άποψη ότι η Κίνα προσφέρει «νέους επωφελείς τρόπους σκέψης», υποστηρίζοντας ότι ο Καναδάς πρέπει να απορρίψει τις ψευδαισθήσεις σχετικά με το αυταρχικό καθεστώς της Κίνας και να υπερασπιστεί απερίφραστα τις αξίες και τα συμφέροντά του.
Το άρθρο του Economist με τίτλο «Πόσο φοβάται η Κίνα την επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ;» δημοσιεύτηκε στις 20 Φεβρουαρίου αναλύει την οπτική γωνία της Κίνας απέναντι σε μια πιθανή δεύτερη θητεία του Τραμπ. Σύμφωνα με το άρθρο, οι απόψεις στην Κίνα είναι διχασμένες, με ορισμένους εθνικιστές να υποστηρίζουν τη σκληρή στάση του Τραμπ η οποία θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τις αμερικανικές συμμαχίες, ενώ άλλοι αξιωματούχοι φοβούνται τις οικονομικές επιπτώσεις της πολιτικής του Τράμπ. Το άρθρο επισημαίνει ότι ο Τραμπ και ο Σι διατήρησαν μια σχετικά θετική προσωπική σχέση. Παρόλα αυτά, οι εμπορικοί δασμοί που επέβαλε ο Τραμπ εν μέσω του εμπορικού πολέμου αλλά και οι περιορισμοί στην διάχυση της τεχνολογίας προκάλεσαν οικονομικές ζημιές στην Κίνα. Παρά το γεγονός ότι το Πεκίνο προτιμά Μπάιντεν στον οικονομικό τομέα, ορισμένοι αναλυτές από την Κίνα χαιρετίζουν την αμερικανική προσέγγιση του Τραμπ στη διπλωματία και τις αμφιβολίες του Τράμπ για το ΝΑΤΟ. Το άρθρο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η Κίνα ανησυχεί τόσο για τον Τραμπ όσο και για τον Μπάιντεν, καθώς ο αντι-κινεζικός ρεαλισμός είναι πλέον βαθιά ριζωμένος στην Ουάσιγκτον, ανεξαρτήτως κόμματος. Για τον Κινέζο Πρόεδο, ο κύκλος των αμερικανικών εκλογών αποτελεί την τελική φάση μιας μακροχρόνιας αντιπαλότητας.
Σύμφωνα με τη Monika Zgustova, στο άρθρο της στην εφημερίδα El Pais με τίτλο «Ρώσοι αντιφρονούντες: Είναι καλύτερα να πολεμήσουμε εντός ή εκτός της χώρας;», που δημοσιεύθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2024, πολλοί Ρώσοι αντιφρονούντες και εξόριστοι που επέστρεψαν από το εξωτερικό για να πολεμήσουν τον αυταρχισμό, συμπεριλαμβανομένης της συζύγου του Λένιν και του συνθέτη Σεργκέι Προκόφιεφ, είχαν τραγική μοίρα υπό την άγρια κυριαρχία του Στάλιν. Η Zgustova υποστηρίζει ότι και ο Πούτιν τιμωρεί αδίστακτα τους αντιφρονούντες, κάτι που φάνηκε στις δολοφονίες της δημοσιογράφου Άννα Πολιτκόφσκαγια και του ηγέτη της αντιπολίτευσης Μπόρις Νεμτσόφ. Αντιπαραβάλλει αντιφρονούντες όπως ο Αλεξέι Ναβάλνι, ο οποίος φυλακίστηκε μετά την επιστροφή από τη Γερμανία και πέθανε από δηλητηρίαση ενώ βρισκόταν στη φυλακή, με εξόριστες προσωπικότητες, όπως ο Γκάρι Κασπάροφ, που πολεμούν το καθεστώς από το εξωτερικό για να αποφύγουν τις διώξεις. Ο φυλακισμένος σήμερα Vladimir Kara-Murza ο οποίος σπούδασε στη Δύση, επέλεξε την άμεση αντιπαράθεση με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζει σήμερα ποινή κάθειρξης 25 ετών. Η Zgustova καταλήγει ότι για τους Ρώσους αντιφρονούντες η επιλογή μεταξύ του να αντιταχθούν στην καταστολή ενώ βρίσκονται εντός της Ρωσίας ή να προτιμήσουν να αγωνιστούν από το εξωτερικό αποτελεί υπαρξιακό ζήτημα ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι η εμβέλεια του αυταρχισμού του Πούτιν επεκτείνεται όλο και περισσότερο.
Ο Τύπος της Μέσης Ανατολής
Σύμφωνα με τον Hazem Saghieh στο άρθρο με τίτλο «45 χρόνια από την τραγωδία» που δημοσιεύθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2024 στην Awsarq Al Awsat, ενώ οι υποστηρικτές του καθεστώτος επαινούν την επέτειο της ισλαμικής επανάστασης του Ιράν το 1979, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η πολυεπίπεδη χομεϊνιστική ιδεολογία που διέπει το καθεστώς συνδυάζει τον θρησκευτικό αυταρχικό εθνικισμό στο εσωτερικό με τις προσπάθειες της υπονόμευσης των αντίπαλων κρατών μέσω του στρατιωτικοποιημένου σεχταρισμού στο εξωτερικό. Υποστηρίζει ότι το πολιτικοποιημένο Ισλάμ του Χομεϊνί εξυπηρετεί την ιρανική κρατική εξουσία, ωστόσο τροφοδοτεί τους πολέμους δι' αντιπροσώπων που κατακερματίζουν το Ιράκ, τη Συρία, το Λίβανο και την Υεμένη ως περιφερειακά πεδία μάχης τα οποία εργαλειοποιούνται για να προστατεύουν το Ιράν. Ο Saghieh υποστηρίζει ότι η στρατιωτικοποίηση η οποία μαστίζει την περιοχή από τη δεκαετία του 1970 διαλύει τις οικονομίες και διαβρώνει την ηθική, ενώ παράλληλα ενδυναμώνει τις ένοπλες ομάδες και παρακάμπτει τις εκκλήσεις για μεταρρυθμίσεις. Το άρθρο αναφέρει ότι το Ιράν ενεργεί ως αποικιοκράτης αποφεύγοντας την ευθύνη για τα τραγικά δεινά των αποικιών του. Ο Saghieh καταλήγει στο συμπέρασμα ότι μετά από 45 χρόνια, η τραγωδία του Χομεϊνισμού συνεχίζεται καθώς το Ιράν θυσιάζει τους λαούς της περιοχής, ενώ το ίδιο αποφεύγει την άμεση εμπλοκή σε πολέμους.
Σύμφωνα με το κύριο άρθρο της Jerusalem Post με τίτλο «Τα διεθνή όργανα πρέπει να παραμείνουν στις δικαιοδοσίες τους» που δημοσιεύθηκε στις 21 Φεβρουαρίου, τα διεθνή δικαστήρια στοχοποιούν επανειλημμένα και άδικα το Ισραήλ σχετικά με τα φερόμενα ως εγκλήματα πολέμου στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη. Το άρθρο κάνει λόγο για πολιτικοποιημένα όργανα όπως το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο και το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ τα οποία λειτουργούν εκτός των αρμοδιοτήτων τους και εκδίδουν μεροληπτικές καταδίκες. Μόνο οι συστημικές, καθοδηγούμενες από την πολιτική θηριωδίες, όπως αυτές του Πούτιν ή του Καντάφι, δικαιολογούν την απαγγελία κατηγοριών εγκλημάτων πολέμου, όχι μεμονωμένα παραπτώματα στρατιωτών, όπως συμβαίνει στις τάξεις του Ισραήλ υποστηρίζει το άρθρο. Το Ισραήλ έχει την ευθύνη να τιμωρήσει τους δικούς του ελάχιστους παραβάτες, ενώ τα διεθνή δικαστήρια θα πρέπει να αναγνωρίσουν ότι αν και διαφωνούν με τις ενέργειες του Ισραήλ η έρευνα χωρίς δικαιοδοσία ειδικά εν μέσω της συνεχιζόμενης σύγκρουσης ξεπερνά τα όρια. Όσο και αν οι παγκόσμιοι φορείς καταδικάζουν τη συμπεριφορά του Ισραήλ, η τελική ευθύνη για τα εγκλήματα των στρατιωτών ανήκει στην ίδια τη δημοκρατία του Ισραήλ, καταλήγει το άρθρο.
Ο Τύπος της Ασίας
Σύμφωνα με το άρθρο με τίτλο «Το Ιράν κατηγορεί το Ισραήλ για το σαμποτάζ του αγωγού φυσικού αερίου» που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα The Jakarta Post στις 21 Φεβρουαρίου 2024, το Ιράν κατηγόρησε το Ισραήλ για τις δίδυμες εκρήξεις στις 14 Φεβρουαρίου, οι οποίες έπληξαν τους αγωγούς φυσικού αερίου που τροφοδοτούν τρεις επαρχίες. Αξιωματούχοι χαρακτήρισαν τις επιθέσεις στους αγωγούς κοντά στις πόλεις Safashahr και Borujen ως «σαμποτάζ και τρομοκρατία». Παρόλο που δεν υπήρξαν θύματα, οι εκρήξεις προκάλεσαν προσωρινή διακοπή της ροής φυσικού αερίου προς τις βορειοανατολικές, δυτικές και βορειοδυτικές περιοχές. Ο υπουργός Πετρελαίου Τζαβάντ Όουτζι δήλωσε ρητά στους δημοσιογράφους ότι το Ισραήλ ενορχήστρωσε τις εκρήξεις στους αγωγούς, οι οποίες, όπως είπε, αποτράπηκαν. Το Ιράν και το Ισραήλ έχουν εμπλακεί σε έναν σκιώδη πόλεμο εδώ και χρόνια, με φόντο τη βαθιά εχθρότητα που εδραιώθηκε μετά την Ισλαμική Επανάσταση του Ιράν το 1979. Η κάθε πλευρά κατηγορεί την άλλη ότι υποστηρίζει περιφερειακές επιθέσεις μαχητών κατά των συμφερόντων της. Το Ιράν θεωρεί ότι το Ισραήλ είναι υπεύθυνο για την απόπειρα δολιοφθοράς του αγωγού την οποία αποδίδει στη μακροχρόνια ισραηλινή εκστρατεία με στόχο τις πυρηνικές εγκαταστάσεις και τις υποδομές του Ιράν.
Το κεντρικό άρθρο της People's Daily «Πώς να αποφύγουμε τη δυναμική lose-lose; Η αληθινή πολυμέρεια είναι η απάντηση», που ήταν δημοσιευμένο στις 22 Φεβρουαρίου, υποστηρίζει ότι όπως προκύπτει από την «Έκθεση Ασφαλείας του Μονάχου 2024». η Δύση έχει σημαντική ευθύνη για την ανάπτυξη μιας δυναμικής lose-lose σε παγκόσμιο επίπεδο. Η διαιώνιση της ψυχροπολεμικής θεώρησης του κόσμου η οποία εγκλωβίζει τα κράτη σε ξεχωριστά μπλοκ και η οποία καθορίζει τις δυτικές πολιτικές οδηγεί σε αστάθεια. Το άρθρο επικρίνει τις στρατιωτικές συμμαχίες της Δύσης που αποσκοπούν αποκλειστικά στον περιορισμό της επιρροής της Κίνας στις αναπτυσσόμενες χώρες. Όπως αναφέρει το κύριο άρθρο η περιεκτική πρωτοβουλία Belt and Road της Κίνας και το όραμα για ένα κοινό μέλλον βασίζεται στο αμοιβαίο όφελος και όχι σε ιδεολογικές δοκιμασίες σε αντίθεση με τις πρωτοβουλίες της Δύσης. Η έκκληση της έκθεσης του Μονάχου προς τους διατλαντικούς εταίρους να συνεργαστούν αυστηρά με «ομοϊδεάτες» καταδεικνύει τον ρόλο της Δύσης στην τροφοδότηση του παγκόσμιου ανταγωνισμού. Η Κίνα υποστηρίζει τη γνήσια πολυμέρεια και την αλλαγή της παγκόσμιας διακυβέρνησης έτσι ώστε να μπορούν να κερδίσουν όλοι (στρατηγική win-win σε αντίθεση με την στρατηγική lose-lose), κάτι που οι χώρες παγκοσμίως βρίσκουν πιο ελκυστικό σε σχέση με την οικοδόμηση ξεχωριστών και ανταγωνιστικών μπλοκ όπως προτείνει η Δύση. Μόνο με την υιοθέτηση του συνεργατικού μοντέλου της Κίνας μπορούν να ξεπεραστούν οι απειλές της μείωσης των διεθνών αποδόσεων καταλήγει το άρθρο.
Ο Τύπος της Ρωσίας και Ουκρανίας
Σύμφωνα με τον David Narmania στο άρθρο του RIA Novosti «Πώς βλέπουν οι Ευρωπαίοι τη σύγκρουση στην Ουκρανία» που δημοσιεύθηκε στις 22 Φεβρουαρίου, νέα έρευνα για τους πολίτες της ΕΕ αποκαλύπτει ότι οι αμφιβολίες σχετικά με την ικανότητα της Ουκρανίας να νικήσει τη Ρωσία έχουν αυξηθεί, ξεφουσκώνοντας έτσι το αφήγημα των Βρυξελλών. Η δημοσκόπηση δείχνει ότι μόλις το 10% αναμένει ότι η Ουκρανία θα ανακτήσει τις αποσχισθείσες περιοχές έναντι 20% που προβλέπει ρωσική νίκη και 37% που προβλέπει συμβιβαστική συμφωνία. Ο Narmania υποστηρίζει ότι η ορθολογική οπτική των Ευρωπαίων πολιτών είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με την στάση των ευρωπαϊκών ελίτ οι οποίες αρνούνται να επανεξετάσουν τις αποτυχημένες πολιτικές τους, και ως εκ τούτου οδηγούν τους αναλυτές στην υποβάθμιση αυτών των ευρημάτων. Όπως αναφέρει το άρθρο, η έρευνα διεξήχθη πριν η Ρωσία καταλάβει το προπύργιο της Avdievka και ο Πούτιν αποσαφηνίσει τους πολεμικούς του στόχους σε συνέντευξη που παραχώρησε σε Αμερικανό δημοσιογράφο. Αυτές οι εξελίξεις πιθανόν να μειώσουν περαιτέρω την εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων στις ικανότητες της Ουκρανίας. Ωστόσο, οι εμπειρογνώμονες της ΕΕ συνεχίζουν να υποστηρίζουν ότι η επίτευξη των στόχων της Ρωσίας, αν και εμμέσως είναι βολική για τους Ευρωπαίους, μακροπρόθεσμα θα υπονομεύσει τα συμφέροντά όλων. Ο Narmania καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι Βρυξέλλες δυσκολεύονται να πείσουν τους απλούς πολίτες ότι η αόριστη υποστήριξη της Ουκρανίας, παρά τις χαμηλές πιθανότητες επιτυχίας, εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους.
Η Daniela Schwarzer, στο άρθρο της στην Kyiv Independent με τίτλο «Θα ασχοληθεί ποτέ σοβαρά η Ευρώπη με την άμυνα;», που δημοσιεύθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2024, υποστηρίζει ότι το κλίμα στη Διάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια του 2024 αντανακλά την αυξανόμενη ανησυχία για τις πολλαπλασιαζόμενες παγκόσμιες κρίσεις και την ευρωπαϊκή διχόνοια σχετικά με την ενίσχυση της αποτροπής. Επικρίνει τις ηγεσίες των βασικών κρατών της ΕΕ, όπως η Γαλλία και η Γερμανία, όσον αφορά τον περιορισμένο συντονισμό στην εκπόνηση σχεδίων για την αντιμετώπιση των αυξημένων απειλών. Η Schwarzer υποστηρίζει ότι οι χαμένες ευκαιρίες για την ηχηρή υποστήριξη της Ουκρανίας και την αντιμετώπιση των αναγκών της σε πυρομαχικά αποτελούν την καθοριστική έκφραση της στρατηγικής διαταραχής της Ευρώπης, στο πρόσφατο κλίμα της ανανεωμένης ρωσικής επιθετικότητας. Αν και αναγνωρίζει πρόοδο σε ορισμένους τομείς, δηλώνει ότι η έλλειψη αποφασιστικότητας της Ευρώπης, ενώ οι αντίπαλοι αυξάνουν τις αμυντικές τους δαπάνες, εγκυμονεί τον κίνδυνο να εγκαταλειφθεί η Ουκρανία, να ενθαρρυνθούν οι φιλοδοξίες του Πούτιν και να αποδυναμωθεί το ΝΑΤΟ. Η Schwarzer καταλήγει ότι μόνο με την υιοθέτηση μιας ολοκληρωμένης αμυντικής στρατηγικής και τη σταθερή υποστήριξή της από εταίρους όπως η Ουκρανία, μπορούν τα ευρωπαϊκά έθνη από κοινού να αποδείξουν ότι επιτέλους βλέπουν με σοβαρότητα τη διασφάλιση της ασφάλειας της ηπείρου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Νέα Σμύρνη: 20χρονος εισέβαλε σε κηδεία και προκάλεσε πανικό – Χόρευε πάνω από το φέρετρο
• Οι 10+1 χριστουγεννιάτικες ταινίες που αξίζεις να δεις αυτές τις γιορτές - Δείτε trailers
Λετυμπιώτης: «Εξέλιξη στρατηγικής σημασίας η συμφωνία ΚΔ-Hermes Airports»
Ως μία εξέλιξη στρατηγικής σημασίας, που διασφαλίζει τα συμφέροντα της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενώ ταυτόχρονα θέτει τις βάσεις για τον εκσυγχρονισμό και την αναβάθμιση των αεροδρομίων της χώρας, χαρακτηρίζει τη συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Hermes Airports, ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Κωνσταντίνος Λετυμπιώτης.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
