Η εγκληματικότητα σε έξαρση, η βία στα γήπεδα εκτός ελέγχου, οι θεσμοί υπό αμφισβήτηση, η διαφθορά πανταχού παρούσα, η αίσθηση ανασφάλειας, ατιμωρησίας και ματαιότητας πιο αισθητές από ποτέ. Και στο επίκεντρο ένα κράτος στον αυτόματο πιλότο, μια κυβέρνηση που προσομοιάζει με περιπλανώμενο θίασο και ένας Χριστοδουλίδης στον ρόλο του Greatest Showman P. T. Barnum. Με τη διαφορά ότι ο τελευταίος δεν πίστευε ποτέ του πως ήταν Πρόεδρος.
Το show ανέδειξε το άστρο του Νίκου Χριστοδουλίδη, το show τον μετέτρεψε σε φαβορί, το show τον έστειλε στο Προεδρικό και -μαντέψτε- το show παραμένει το όπιο που μαστουρώνει ακόμα τους (εναπομείναντες) υποστηρικτές του που καταναλώνουν την πολιτική του όπως ενημερώνονται από το Facebook και μαθαίνουν ιστορία από το Famagusta. Το show τον έφτασε μέχρι εδώ και του έδωσε έναν χρόνο μετεκλογικής προεκλογικής περιόδου (ακούγεται οξύμωρο όπως και οτιδήποτε έχει να κάνει με τη συγκεκριμένη διακυβέρνηση) χωρίς πρακτικά να κάνει το παραμικρό. Και με το show σκοπεύει να συνεχίσει και την υπόλοιπη πενταετία βάζοντας πλώρη για δεύτερη θητεία. Είναι άλλωστε ο χρυσός κανόνας της showbiz: συνεχίζεις όσο υπάρχει κοινό. Και κοινό όπως φαίνεται υπάρχει. Εγκλωβισμένο μέσα στην άρνηση της μαλακίας που έκανε στις Προεδρικές όταν ανάμεσα στους δύο πρώην yesmen του Αναστασιάδη διάλεξε όχι μόνο τον πιο συμβατικό, ασπόνδυλο και εικονολάτρη αλλά κι εκείνον που θα κυβερνούσε με τους κομπάρσους της πολιτικής ζωής. Είναι αδιανόητο κάποιος με στοιχειώδη γνώση της εγχώριας πραγματικότητας να περίμενε κάτι διαφορετικό από αυτό που ζούμε εδώ και 11 μήνες. Αλλά προφανώς επειδή έχουν δεν ψηφίζουν. Ή δεν ψηφίζουν μόνο αυτοί.
Ποτέ πριν Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν είχε να πει τόσα πολλά, λέγοντας στην ουσία... απολύτως τίποτα. Αν πρέπει να του πιστώσουμε κάτι είναι ότι ξέρει καλά να διαβάζει το δωμάτιο. Ξέρει ακριβώς τι να πει και σε ποιους, επιστρατεύοντας λεξιλόγιο που ακούγεται βαρύγδουπο και σημαντικό αλλά στην πραγματικότητα είναι διατυπωμένο όπως το μέσο ωροσκόπιο: τόσο αόριστο, γενικόλογο, αμπελοφιλοσοφημένο και οικείο που ο καθένας νιώθει περιγράφει μια προσωπική του κατάσταση επειδή ακριβώς πιστεύει σ’ αυτό (είμαι σίγουρος πως αν γινόταν ποτέ μια σχετική έρευνα θα έδειχνε πως το ποσοστό των οπαδών του ΝΧ που πιστεύουν στα ζώδια θα ξεπερνούσε το 80%). Κάθε δήλωση ή ομιλία του Νίκου Χριστοδουλίδη είναι πρακτικά “τσίχλα για τα αυτιά”: γλυκιά, ευχάριστη ενασχόληση για να περνάει η ώρα και με μηδενική διατροφική αξία.
Όταν λοιπόν προέρχεσαι από το show, πορεύεσαι με το show και εναποθέτεις το μέλλον σου σ’ αυτό, τι κάνεις όταν όλα γύρω σου πάνε κατά διαόλου και φανερώνεται η τραγική σου ανικανότητα να κυβερνήσεις; Στήνεις το υπέρτατο show. Αύριο Δευτέρα στην καρδιά της prime time στις 20.00 ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης θα παρουσιάσει τα πεπραγμένα(;) του ενός χρόνου στο τιμόνι της χώρας αλλά και τα όσα σκοπεύει να πράξει ως κυβέρνηση το 2024 (στο οποίο σημειωτέων μπαίνουμε στον 2ο μήνα του) στα πρότυπα του αμερικανικού State of the Union. Και η ονομασία μπορεί να ταιριάζει σε έθνη και οντότητες που αποτελούνται από κάποια ένωση όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά στ’ αλήθεια φαντάζεστε να αποκαλεί έτσι τη φιέστα του ο Πρόεδρος ενός διαιρεμένου εδώ και μισό αιώνα κράτους; Διάνοια όποιος το σκέφτηκε αυτό, αλήθεια όμως.
Ακόμα ένα show λοιπόν, ακόμα μία φιέστα (κι άστα), ακόμα μία απόδειξη πως ο αρχηγός του κράτους ζει μονίμως σε προεκλογικό πυρετό. Αν το καλοσκεφτείτε εκείνους τους μήνες του προεκλογικού αγώνα ζούσε το απόλυτο όνειρο: γύριζε όλο το νησί, του έκαναν όλη τη δουλειά το entourage, δεν χρειαζόταν καν δικές του ομιλίες (αντέγραφαν άλλων), ο κόσμος τον λάτρευε και τον επευφημούσε ακόμα κι αν τους διάβαζε τη λίστα με τα ψώνια απ’ την Υπεραγορά Καρσερά - κι όλα αυτά χωρίς να είναι αναγκασμένος να κάνει το παραμικρό, μόνο να εμφανίζεται φρέσκος, κομψός, χαμογελαστός, φιλικός, ο ιδανικός γαμπρός κάθε μεσόκοπης κυρίας για την κόρη της. Μετά εξελέγη και συνειδητοποίησε όχι μόνο ότι έπρεπε να δουλέψει αλλά για να το κάνει αυτό προϋποθέτει να (the horror! the horror!) πάρει αποφάσεις, να πει “όχι”, να διαφωνήσει, να γίνει δυσάρεστος.
Αμ δε. Και είδαμε πόσο καλά πήγε αυτό.
Και μία αληθινά τρομακτική σκέψη για το τέλος. Φανταστείτε μια μεγάλη φυσική καταστροφή, ένα τρομακτικών διαστάσεων δυστύχημα ή μια τεράστιας κλίμακας τρομοκρατική ενέργεια μ’ αυτόν τον Πρόεδρο, με αυτήν την κυβέρνηση, με αυτόν τον κρατικό μηχανισμό, με αυτήν την Αστυνομία, με αυτόν τον Γενικό Εισαγγελέα. Και τώρα φανταστείτε αυτό το χτύπημα να συμβαίνει -ξέρω γω- στο State of the Union όπου θα είναι όλοι μαζεμένοι και -μιας και αντιγράφουμε άγαρμπα τους Αμερικανούς- να είναι designated survivor και διάδοχος στην προεδρία ο... Υφυπουργός Τουρισμού.
Το ξέρετε ότι ζούμε όπως κυβερνάει το Νικούι, έτσι δεν είναι; Από καθαρή τύχη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Κλάδος σκυροδέματος: Πιο αποφασιστική κυβερνητική διαμεσολάβηση ζητούν οι εργαζόμενοι
• Παγκόσμιος συναγερμός: Αποκολλήθηκε μέρος του Ήλιου - Τι σημαίνει αυτό για τον πλανήτη μας
Αναστασιάδης-Χριστοδουλίδης: Από την «πατρική» στοργή, στον... «πατρικό» θυμό
Όταν στις 28 Φεβρουαρίου του 2023 ο Νίκος Χριστοδουλίδης ανέβαινε τον λόφο του προεδρικού με τη σύζυγο και τα παιδιά του, για την τελετή παράδοσης – παραλαβής της Προεδρίας της Κυπριακής Δημοκρατίας από τον Νίκο Αναστασιάδη, το κλίμα ήταν άκρως οικογενειακό, με τον Νίκο Αναστασιάδη να βλέπει τον <διάδοχό> του με ύφος περήφανου πατέρα. Ο Νίκος Αναστασιάδης μάλιστα, αποκαλούσε τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη, <Νίκο μου>.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
