Ένα από τα πράγματα που με ορίζουν ως άνθρωπο και επαγγελματία είναι η αδιάκοπη υπεράσπιση του δικαιώματος του καθενός να ζει και να εκφράζεται όπως αυτό ορίζει, χωρίς να κρύβεται για οτιδήποτε είναι, νιώθει ή πρεσβεύει.
Οτιδήποτε όμως. Από τις θρησκευτικές και πολιτικές πεποιθήσεις μέχρι τη σεξουαλική ταυτότητα και την επιθυμία για πίτσα με ανανά ή φραπέ όλο γάλα (ΟΚ, το τελευταίο οριακά) δεν υπάρχει φραγμός ή περιορισμός σ’ αυτό που κάθε άνθρωπος θέλει να εκφράσει. Ακόμα και τα φασισταριά πρέπει να είναι ελεύθερα να το λένε ευθαρσώς παρά να κρύβονται πίσω από γελοίους ισαποστακισμούς και “ναι μεν αλλά...”. Εκτιμώ την ευθύτητα και ειλικρίνεια ανεξάρτητα εάν συμφωνώ ή όχι με τα λεγόμενα. Άλλωστε πάντα είναι καλό να ξέρεις ποιον έχεις δίπλα ή απέναντί σου, σωστά;
Μια εξαίρεση σ’ αυτή μου την αρχή θα κάνω για τους συντρόφους της ΕΔΕΚ. Κατανοώ ότι τα τελευταία χρόνια, βασικά από την αναρρίχηση του Χερ Σιζόπουλου στην ηγεσία του Κινήματος, δεν είναι διόλου εύκολο για τον μέσο ΕΔΕΚίτη που ξέμεινε από τα ηρωικά χρόνια των 70s και 80s να λέει ότι είναι ΕΔΕΚίτης, εννοώ δημόσια ή σε κάποια παρέα, ακόμα και στους δικούς του ανθρώπους. Είναι κομματάκι αμήχανο, ίσως και ντροπιαστικό. Βασικά ακόμα κι αν πεις “είμαι ΕΛΑΜίτης” έχεις περισσότερες πιθανότητες να τη γλιτώσεις με μερικά βλέμματα αποστροφής, άντε και κανένα γαμοσταυρίδι - τα περιμένεις άλλωστε γιατί εκ των πραγμάτων προετοιμάζεσαι για καυγά. Που είναι σαφώς προτιμότερα από την αντίδραση στο άκουσμα της φράσης “είμαι ΕΔΕΚίτης”: κάτι ανάμεσα σε καθαρή λύπηση και εκείνο το κράμα περιέργειας και έκπληξης που προσελκύει κάποιος με ένα πέος στη θέση της μύτης. Κανείς δεν θέλει να τον κοιτάζουν έτσι, πιστέψτε με.
Τα τελευταία χρόνια, οι σύντροφοι του Κινήματος Εθνικοσοσιαλιστών του Χερ Σιζόπουλου εντάσσονται στην κατηγορία “δεν έχω πρόβλημα με τους ΕΔΕΚίτες, έχω και φίλους ΕΔΕΚίτες, δεν με νοιάζει τι κάνουν στο γραφείο τους, δεν είμαι εναντίον τους αρκεί να μην προκαλούν”. Δηλαδή των ανθρώπων που αναγκάζονται να κρύβονται στην ντουλάπα λόγω της φύσης ή των επιλογών τους. Και ενώ είμαι κάθετα αντίθετος σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση απόκρυψης, γι’ αυτούς ειδικά το κατανοώ. Μη σας πω ότι το ενθαρρύνω.
Ειδικά μετά την τελευταία... ιδιοφυή πρόταση του κώματος (σωστή η ορθογραφία) να πληρώνουμε 500 ευρώ είσοδο για να μπούμε όχι στον Βέρτη αλλά στα κατεχόμενα εάν το ντεπόζιτο μας είναι γεμάτο κάτω από τα 2/3, είναι να τους αδικείς; Όχι βέβαια. Αλήθεια, πότε ήταν η τελευταία φορά που συναντήσατε κάποιον που actually παραδέχτηκε δημόσια πως είναι ΕΔΕΚίτης;
Να πω την αλήθεια, έμαθα για τη νέα αυτή πρωτότυπη, πρωτοποριακή, προχωρημένη, ιδιαίτερα οξυδερκή, ευφυέστατη, πως-διάολο-δεν-τη-σκεφτήκαμε-μισό-αιώνα-τώρα πρόταση των ΝΤΕΜΕΚ Σοσιαλιστών από το (πετυχημένο) κράξιμο που τους έριξε του Κωνσταντίνου Πετρίδη στο Twitter (“θα πρόσθετα ένα ακόμη μέτρο: να γίνεται υποχρεωτική γαστροσκόπηση για να ελεγχθεί κατά πόσο οι επισκέπτες είναι επαρκώς «φαημένοι» για να αποτραπεί η πιθανότητα κατανάλωσης φαγητού σε ψευδοεστιατόριο” - θεούλης ο πρώην υπουργός δεν συμφωνείτε;). Χρειάστηκε να αναζητήσω την αυθεντική ανακοίνωση και να τη διαβάσω τρεις φορές για να σιγουρευτώ ότι δεν πρόκειται για τρολάρισμα (αλλά μιλάμε για την ΕΔΕΚ, περισσότερο χιούμορ συναντάς σε σύναξη της Κου Κλουξ Κλαν):
“Στις διόδους εισόδου στα κατεχόμενα, να ελέγχεται το ντεπόζιτο καυσίμων του οχήματος. Εάν, η ποσότητα καυσίμων είναι κάτω των τριών τετάρτων (3/4) του ντεπόζιτου, ο οδηγός να έχει ενώπιον του δύο επιλογές: Να επιστρέψει στις ελεύθερες περιοχές και να συμπληρώσει την ποσότητα των καυσίμων μέχρι τα τρία τέταρτα του ντεπόζιτου ή να α καταβάλει το ποσό των 500 ευρώ και να εισέλθει στα κατεχόμενα. Με εφαρμογή αυτής της πρότασης το κράτος θα ανακτήσει χαμένα έσοδα και θα μπορεί να επιδοτήσει τις τιμές των καυσίμων, για να επέλθει μείωση των τιμών ενώ θα σταματήσει η «αιμοδότηση» της οικονομίας των κατεχομένων”
Είναι σαν να ψάχνουν να βρουν τι ακραίο, εξωπραγματικό, παράλογο, παρανοϊκό, ανέφικτο και Σιζοφρενικό δεν τολμάει να πει ούτε το ΕΛΑΜ για να το ξεφουρνίσουν πρώτοι. Καταλάβατε τώρα γιατί υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να συναντήσετε ανοιχτά δηλωμένο ΕΛΑΜίτη, Σαϊεντολόγο ή ακόμα και flat-earther παρά ΕΔΕΚίτη;
Πίσω στη ντουλάπα σύντροφοι. Δεν είναι καιρός για outings...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Ελπίδα Ιακωβίδου: Βρέθηκε σε εκδήλωση στη Λευκωσία με την πρώην σύντροφο του Τζώνη Καλημέρη
• Αερόσακοι Takata: Πώς απαντούν οι αντιπροσωπείες αυτοκινήτων για τις χρεώσεις στον έλεγχο;
ΠτΔ στο Economist: Φάρος ελπίδας για την περιοχή η επανένωση Κύπρου
Μια ανεξάρτητη και επανενωμένη Κύπρος είναι καίριας σημασίας για την περιοχή μας, την Ευρώπη και τον κόσμο, ανέφερε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, κατά τον χαιρετισμό του στο 20ό ετήσιο συνέδριο του περιοδικού Economist, οι εργασίες του οποίου άρχισαν την Πέμπτη στη Λευκωσία, σημειώνοντας παράλληλα ότι η επανένωση της Κύπρου μπορεί να αποτελέσει φάρο ελπίδας και για την περιοχή
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
