«Εγιώ βοσκός γεννήθηκα στης μάντρας το στιάδιν, τζαι το κορμίν μου το φτωχόν τζει μέσα ’ννα ποθάνει». Οι στίχοι αυτοί του παραδοσιακού μας τραγουδιού «Ο βοσκός» αποκτούν νόημα στο πρόσωπο του 25χρονου Λεωνίδα Πούρουλλου, ο οποίος αναγιώθηκε μέσα στις μάντρες και από το 2017 είναι επαγγελματίας βοσκός.
Ξυπνά καθημερινά από τα χαράματα, ταΐζει τις τσούρες, τις αρμέγει, τις καθαρίζει και επιστρέφει στο σπίτι το απόγευμα, χωρίς να παραπονιέται, αφού κάνει αυτό που πραγματικά αγαπά και τον γεμίζει, υποδεικνύοντας ότι καμία δουλειά δεν είναι ντροπή.
Ο Λεωνίδας διαμένει σήμερα στον Άγιο Αμβρόσιο Λεμεσού, ενώ η μάντρα του πατέρα του βρίσκεται στην Αρχιμανδρίτα της Πάφου. Προκειμένου, όπως αναφέρει στο ThemaOnline, να είναι στη δουλειά στις 5 το πρωί, ξυπνά κάθε μέρα στις 3.30 με 4.00 το πρωί.
«Από τον καιρό που γεννήθηκα είμαι μέσα στην μάντρα. Πιο επαγγελματικά έχει από το 2017 που τελείωσα τον στρατό. Είχα την ευκαιρία να πάω να σπουδάσω. Πέρασα στη Σχολή Τεχνολογίας Γεωπονίας στο Ηράκλειο, αλλά δεν είχα την όρεξη να πάω, δεν μου άρεσκε κι έτσι έμεινα στην μάντρα», τονίζει υπογραμμίζοντας ότι για την ώρα «είναι δύσκολο να αναλάβω την μάντρα εξ ολοκλήρου μόνος μου, γιατί είναι αρκετά και τα ζώα».
Ο Λεωνίδας είναι το μικρότερο παιδί της οικογένειας, έχει άλλα τρία αδέλφια, αλλά είναι ο μόνος που ασχολείται με την μάντρα. «Πιο παλιά ασχολήθηκε με την μάντρα και ο ένας μου αδελφός, αλλά τώρα επειδή βρήκε άλλη δουλειά έφυγε και έμεινα μόνο εγώ», προσθέτει.
Η καθημερινότητα
Σε ό,τι αφορά την καθημερινότητα στην μάντρα, όπως ο ίδιος εξηγεί, αυτή δεν είναι συνέχεια η ίδια. «Από μέρα σε μέρα αλλάζουν τα δεδομένα. Μπορεί να έχουμε γέννες, κάποιες μέρες που τα πράγματα θα είναι πιο χαλαρά, κοκ. Για παράδειγμα, τον τελευταίο μήνα ήμουν πιο χαλαρός. Υπήρχαν μέρες που ξυπνούσα κι η ώρα 5. Τώρα που έχουμε γέννες, όμως, ξυπνώ πιο γρήγορα, γύρω στις 3 με 4 το πρωί», εξηγεί.
Περιγράφοντας μία μέρα στη σκληρή αυτή δουλειά, ο Λεωνίδας αναφέρει ότι «πάω στην μάντρα, ταΐζω τις τσουρούες που θα γαλέψω και μέχρι να φάνε πλένω το μηχάνημα, την γαλευτική, τις βάζω μέσα, τις γαλεύκω και παράλληλα εάν έχει γέννα, βοηθώ κι εκεί. Ξεκινώ το άρμεγμα κατά τις 5 το πρωί και γύρω στις 9 τελειώνω. Την ίδια διαδικασία, την επαναλαμβάνω και το απόγευμα. Ξεκινώ το άρμεγμα στις 2 το μεσημέρι και τελειώνω γύρω στις 5 το απόγευμα. Μεταξύ των ωρών που μεσολαβούν, καθαρίζω τις μάντρες και ταΐζω ξανά τα ζώα. Επίσης, εάν προκύψει οποιοδήποτε έκτακτο, όπως λ.χ. ένα άρρωστο ζώο ή κάποιο πρόβλημα που μπορώ να το χειριστώ, το επιλαμβάνομαι», υπογραμμίζει.
Τα αυξημένα κόστη και οι δυσκολίες
Η δουλειά του βοσκού, σύμφωνα με τον Λεωνίδα, δεν είναι ποτέ εύκολη. Έχει τα πάνω της, τα κάτω της, αλλά και τις δυσκολίες της, ενώ η επιβίωση των βοσκών εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, ακόμη και εξωγενείς. «Όταν ξεκίνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία, ένας τόνος κριθάρι και σίταρος ήταν γύρω στα 200 ευρώ. Μέσα σε δύο-τρεις μήνες, η τιμή εκτοξεύθηκε στα 433-450 ευρώ. Μιλάμε για μία μεγάλη αύξηση, γύρω στο 120% μέσα σε λίγους μήνες. Την ίδια ώρα, η αύξηση στη τιμή του γάλακτος, η οποία έγινε μετά από τέσσερις με πέντε μήνες, ήταν μόλις 10 σεντ. Αλλά μέχρι να αυξηθεί η τιμή του γάλακτος, εκείνους τους τέσσερις-πέντε μήνες, ήμουν 12.000 με 15.000 ευρώ ζημιά τον μήνα. Όταν ακούσει κάποιος αυτό το πράγμα, θα μου πει ‘μα γιατί δεν τις πούλησες;’ Δεν τις πούλησα γιατί δεν τις έπιανε κανένας. Ποιος πελλός θα τις έπιανε; Αλλά και να το έκανα, εγώ είμαι μιτσής κάτι θα έβρισκα σε δουλειά. Ο παπάς μου όμως που εν 55-56 χρονών, τι δουλειά θα έβρισκε σε έτσι ηλικία; Δαμέ εγώ που είμαι 25 χρονών και θα δύσκολα θα έβρισκα άλλη δουλειά, πόσο μάλλον ο παπάς μου», τονίζει υποδεικνύοντας, παράλληλα, ότι «παρά τις δυσκολίες, δεν τα βάλαμε κάτω, πεισμώσαμε και καταφέραμε σιγά-σιγά να ορθοποδήσουμε».
«Είναι δύσκολη δουλειά. Αν δεν την αγαπάς, εν θα τα καταφέρεις γιατί είναι και οι ώρες πολλές, έχει πολλή δουλειά. Πρέπει να το αγαπάς πραγματικά τούτο το πράγμα για να το κάμεις», επισημαίνει περαιτέρω.
Η προσωπική ζωή
Παρά το γεγονός πως εργάζεται 12ώρα καθημερινά, ο Λεωνίδας καταφέρνει να έχει και προσωπική ζωή. «Θα σχολάσω, θα έρθω σπίτι μου, θα κάνω το μπάνιο μου και μετά μπορεί να πάω σε κάποιο φίλο ή και να βγω και λίγο έξω. Σε τούτη τη δουλειά, πιστεύω, παρότι είναι δύσκολη, εάν είσαι κουμανταρισμένος, έχεις δηλαδή ένα πρόγραμμα, μπορείς να έχεις και προσωπική ζωή. Εγώ ξυπνώ πρωί, για να τελειώσω γρήγορα και να μπορώ μετά να έχω και προσωπική ζωή. Αυτό δεν το κάνουν όλοι. Μπορεί να αρχίσουν 6-7 το πρωί, αλλά να σχολάνουν η ώρα 8. Εγώ προτιμώ να ξυπνώ το πρωί μου, να κάνω τη δουλειά μου και ως το απόγευμα να σχολάννω».
Πώς τον αντιμετωπίζουν οι φίλοι
Όσον αφορά τους φίλους του και εάν παραξενεύονται με τη δουλειά του, ξεκαθαρίζει ότι «δεν τους φαίνεται παράξενο αυτό που κάνω. Ούλλοι λεν μου ‘καλά τζι αντέχεις’, αλλά δεν παραξενεύονται που κάνω τέτοια δουλειά. Οι περισσότεροι θαυμάζουν με, επειδή τους αρέσουν κι αυτούς τα ζώα. Ακόμα και με τις κοπέλες, δεν είχα οποιοδήποτε θέμα ως τώρα. Δηλαδή, η δουλειά μου δεν στάθηκε εμπόδιο στο να κάνω κάποια σχέση ή ένα φλερτ με μία κοπέλα. Για ‘μένα αν κάποιος σε αγαπά πραγματικά, θα σε αγαπήσει όπως είσαι, όχι με βάση το τι δουλειά κάνεις ή οτιδήποτε άλλο», επισημαίνει.
Το μήνυμα στους νέους
Απευθυνόμενος στους συνομήλικους του και γενικά τους νέους που ψάχνουν δουλειά ή που μπορεί να παραπονιούνται για τη δουλειά που κάνουν σήμερα, ο Λεωνίδας στέλνει το εξής μήνυμα: «Δεν έχει δουλειά που να σε ευχαριστεί 100% πλέον. Ακόμα κι εγώ κάποτε μπορεί να παραπονεθώ. Την ίδια ώρα, δεν συμφωνώ με όσους λένε ‘να μην δουλεύω μέχρι να βρω κάτι’, γιατί στις μέρες μας το σύστημα δεν μας αφήνει πλέον να μην δουλεύουμε. Πώς αλλιώς θα συντηρηθείς, εάν δεν δουλεύεις; Ευτυχώς ή δυστυχώς, στην Κύπρο μπορεί οι περισσότεροι να συντηρούν τα παιδιά τους, πράγμα που θεωρώ ότι δεν είναι καλό, αλλά και πάλι μέχρι πόσο θα σε συντηρούν οι γονείς σου; Άλλο να δουλεύεις, να βγάζεις τα δικά σου λεφτά και να μπορείς να είσαι ανεξάρτητος κι είναι άλλο να είσαι συνέχεια εξαρτημένος από άλλους. Δεν μπορώ να με φανταστώ να μένω σπίτι και να λέω των γονιών μου δώσουν λεφτά. Δεν το έκανα ποτέ. Δεν το μπορώ. Ένας λόγος μάλιστα που δεν πήγα να σπουδάσω, ήταν κι αυτό, παρότι που οι γονείς μου με παρακαλούσαν να πάω να σπουδάσω. Δεν μπορούσα, όμως, να πάω και να σκέφτομαι ότι οι γονείς μου μπορεί να δυσκολεύονταν να μου στείλουν χρήματα. Το θέμα είναι να δουλεύεις και ευκαιρίες θα έρθουν κάποια στιγμή, γιατί κανένας καλός δεν χάνεται», τονίζει καταληκτικά.
Σημειώνεται πως, η μάντρα του Λεωνίδα έχει 850 τσούρες και καθημερινά παράγει γύρω στα 600 λίτρα γάλα, το οποίο μεταφέρεται με βυτιοφόρο και πωλείται μέσω εταιρείας που οργάνωσαν 15-20 κτηνοτρόφοι. «Είναι καλύτερα έτσι, παρά ο ένας βοσκός να είναι στον ένα γαλατά και άλλος βοσκός σε άλλο», υποδεικνύει επί τούτου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Στο Μακάρειο μεταφέρθηκε βρέφος που έπεσε στο έδαφος – Η κατάσταση της υγείας του
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Ελπίδα Ιακωβίδου: Βρέθηκε σε εκδήλωση στη Λευκωσία με την πρώην σύντροφο του Τζώνη Καλημέρη
• Ανήλικος από την Κύπρο έστελνε μηνύματα για βόμβες στα αεροδρόμια της Ελλάδας
• Αερόσακοι Takata: Πώς απαντούν οι αντιπροσωπείες αυτοκινήτων για τις χρεώσεις στον έλεγχο;
ΠτΔ στο Economist: Φάρος ελπίδας για την περιοχή η επανένωση Κύπρου
Μια ανεξάρτητη και επανενωμένη Κύπρος είναι καίριας σημασίας για την περιοχή μας, την Ευρώπη και τον κόσμο, ανέφερε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, κατά τον χαιρετισμό του στο 20ό ετήσιο συνέδριο του περιοδικού Economist, οι εργασίες του οποίου άρχισαν την Πέμπτη στη Λευκωσία, σημειώνοντας παράλληλα ότι η επανένωση της Κύπρου μπορεί να αποτελέσει φάρο ελπίδας και για την περιοχή
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
