O κίνδυνος είναι ένας παράγοντας που μπορεί να αυξήσει τη λίμπιντο. Για τον συσχετισμό σεξ και θανάτου, δε, δίχως υπερβολή έχουν γραφτεί εκατομμύρια σελίδες.
Το ερωτικό θρίλερ συνδυάζει και τα δύο, τον κίνδυνο με τον ερεθισμό, το σεξ με τον θάνατο. Πρακτικά εμφανίζεται στα '80s – έχουμε παλαιότερα φιλμ που θα μπορούσαν να ενταχθούν στην κατηγορία, αλλά θα ήταν αναχρονισμός. Συχνά δανείζεται μοτίβα του φιλμ νουάρ, αλλά είναι πολύ πιο καταδεικτικό από όσο επέτρεπε ο κώδικας Χέιζ σε εκείνες τις ταινίες.
Απαραίτητο για να ενταχθεί ένα φιλμ σε αυτή την κατηγορία είναι το στοιχείο του σασπένς να συντρέχει με τον ερωτισμό και, ειδικότερα, με την ερωτική εικονογραφία. Πρέπει να έχει αγωνία αλλά και τουλάχιστον ένα set-piece γαργαλιστικού, softcore ερωτισμού. Επίσης η ερωτική φαντασίωση και η πραγμάτωσή της με κάθε κόστος παίζουν σημαίνοντα ρόλο. Αν ελλείπουν αυτά τα στοιχεία, τότε το φιλμ δεν ανήκει στο είδος.
Με αυτά ως δεδομένα, ακολουθούν δέκα ωραιότατα ερωτικά θρίλερ, πέντε ενέσεις κινηματογραφικής κάψας και αδρεναλίνης για να εμπλουτίσετε το θερινό σινεφιλικό σας διαιτολόγιο.
Έξαψη
(Body Heat, 1981) του Λόρενς Κάσνταν
Συνειρμική επαναληπτική προβολή όποτε το θερμόμετρο ξεπερνά τους 40 βαθμούς Κελσίου, η Έξαψη, με τα νοτισμένα από ιδρώτα καρέ της, τον νουάρ φαταλισμό, τον έκδηλο ερωτισμό, την ερμηνευτική προσήλωση του Γουίλιαμ Χαρτ, την Κάθλιν Τέρνερ που «φοράει αυτό το κορμί» και, βέβαια, τις αθάνατες μελωδίες του Τζον Μπάρι, δικαιολογημένα είναι από τους πρώτους τίτλους στους οποίους θα ανατρέξεις, αν ερωτηθείς περί ερωτικών θρίλερ αλλά και περί ερωτικού σινεμά γενικότερα. «Όταν η θερμοκρασία ανεβαίνει, το σασπένς ξεκινά» γράφει το tagline στο πόστερ της. Το κέρδισε με το σπαθί της.
Διχασμένο Κορμί
(Βody Double, 1984) του Μπράιαν Ντε Πάλμα
Ο Ντε Πάλμα βυθίζεται ηδονοβλεπτικά στον (υπό)κόσμο του ερωτικού σινεμά, των b-movies, αλλά και της ανερχόμενης τότε φόρμας του βιντεοκλίπ – αλησμόνητη η σκηνή με το Relax των Frankie Goes to Hollywood. Πριβέ ερωτικό σόου από τη Μέλανι Γκρίφιθ, αναφορές στον Σιωπηλό Μάρτυρα και στον Δεσμώτη του Ιλίγγου, φινετσάτο score από τον Πίνο Ντονάτζιο και όργιο σκηνοθετικής βιρτουοζιτέ.
Μπορεί οι καλύτερες ταινίες του σκηνοθέτη να είναι το Blow Out και το Carlito's Way, αν έπρεπε όμως να δείξεις μία ταινία σε κάποιον ώστε να καταλάβει πώς είναι το σινεμά του Ντε Πάλμα, θα του έδειχνες το Body Double.
Tο Ερωτικό Αντικείμενο του Εγκλήματος
(Sea of Love, 1989) του Χάρολντ Μπέκερ
Το Ψωνιστήρι μιλά για την καταπιεσμένη σεξουαλικότητα. Το Insomnia για την ενοχή. Παλιότερα, όταν έβλεπες ταινία με τον Αλ Πατσίνο να κυνηγά έναν σίριαλ κίλερ, δεν ήταν ποτέ το κυνήγι του σίριαλ κίλερ το ζητούμενο. Έτσι και το Sea of Love είναι μια ταινία για την αστική μοναξιά, όπου ένας αστυνόμος βάζει ερωτική αγγελία ως δόλωμα για να βρεθεί μια δολοφόνος ανδρών κατά συρροή, αλλά ενδόμυχα φαίνεται να το κάνει περισσότερο για να βρει ερωτικό ταίρι.
Από εκεί γνωρίζει και την Έλεν Μπάρκιν, που μπορεί και να είναι η δολοφόνος, μα αντί αυτή η πιθανότητα να τον αποτρέψει, τον διεγείρει. Κι έτσι ανταποκρίνεται σε ένα επικίνδυνο ερωτικό παιχνίδι – το σαξόφωνο και τα κρουστά του Τρέβορ Τζόουνς φαντάζουν σαν σειρήνες που τον καλούν.
Ερωτική Καταιγίδα
(Liebestraum, 1991) του Μάικ Φίγκις
Τα εκπληκτικά '90s του Μάικ Φίγκις απαρτίζουν έναν φιλμικό κρυμμένο θησαυρό που περιμένει να ανακαλυφθεί από μια νεότερη γενιά σινεφίλ, στην οποία το όνομά του δεν λέει τίποτα. Το Liebestraum συνιστά ιδιαίτερη περίπτωση, καθώς είναι μια ταινία που και τότε είδε μόλις τριψήφιος αριθμός ανθρώπων στις ελληνικές αίθουσες, αλλά αρκετοί εξ αυτών περισσότερες από μία φορές.
Ένα κτίριο με μακάβριο παρελθόν γίνεται η αφορμή ώστε δύο άνθρωποι να ξεκινήσουν μια απαγορευμένη ερωτική σχέση, σε ένα φιλμ που αδικείται πολύ από την εν λόγω σύνοψη, έτσι όπως υφαίνει μια λιντσιανή ατμόσφαιρα –κατά τον Ντέιβιντ Λιντς– και συνθέτει σταδιακά ένα υποβλητικό οπτικοακουστικό αξιοπερίεργο. Όσο για τον ερωτισμό του; Αρκεί να σας πω ότι φιλικό ζεύγος διέκοψε την προβολή στα μισά, επειδή έπρεπε να κάνουν το συντομότερο δυνατόν αυτό που λέει η Νικόλ Κίντμαν στον Τομ Κρουζ, στο φινάλε του Eyes Wide Shut.
Βασικό Ένστικτο
(Basic Instinct, 1992) του Πολ Βέρχοφεν
Με τον Τέταρτο Άνθρωπο ο μετρ της πρόκλησης Πολ Βερχόφεν έχτισε έναν υπερρεαλιστικό, ψυχοσεξουαλικό εφιάλτη γύρω από μια ιστορία ερωτικής εμμονής, αμφισεξουαλικότητας και αυτοεκπληρούμενης προφητείας. Αρκετά χρόνια μετά θα δανειστεί μοτίβα από εκείνη την ταινία και θα τα ενσωματώσει σε ένα εμπορικά προσφιλέστερο πακέτο.
Και γεννήθηκε το Βάσικο Ένστικτο, ένα κινηματογραφικό φαινόμενο μαζικότητας και φρενήρους παραφιλολογίας, με το σταυροπόδι της Σάρον Στόουν να καθίσταται αναπόσπαστο κομμάτι της ποπ κουλτούρας. Ένα ερωτικό θρίλερ όπου τα set-pieces αγωνίας και οι ερωτικές σκηνές συμπίπτουν, σε σημείο που δεν ξέρεις αν πρέπει να καυλώσεις ή να φας τα νύχια σου – συμβαίνουν και τα δύο αναπόφευκτα.
Πηγή: lifo.gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Με κίτρινη προειδοποίηση, καταιγίδες και χαλάζι ο καιρός - Τι μας επιφυλάσσει για τα Χριστούγεννα
• Αλκοόλ και οδήγηση: «Καμπανάκι» για την περίοδο Χριστουγέννων - Οι ποινές και οι τιμές
• Πώς να απολαύσεις το γιορτινό τραπέζι χωρίς ενοχές – Διατροφολόγος στο «Τ»
ΔΗΚΟ: Οι αντικομματικές συμπεριφορές, η τάση για φυγή και στο βάθος ο Οδυσσέας
Είναι γνωστό πλέον και κανείς δεν μπορεί να το κρύψει, ούτε ο Νικόλας Παπαδόπουλος, ότι στο ΔΗΚΟ επικρατεί μια ανησυχία εδώ και καιρό, λόγω των διαφορετικών και έντονων απόψεων που ακούγονται κυρίως από τρεις βουλευτές του κόμματος, για το κυπριακό. Χρίστος Ορφανίδης, Παύλος Μυλωνάς και Ζαχαρίας Κουλίας, είναι οι βουλευτές που βρίσκονται απέναντι στην ηγεσία του κόμματος σε ότι αφορά στον τρόπο που πολιτεύεται και στηρίζει την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
