Η κορύφωση της έντασης στον άξονα Ουάσιγκτον-Πεκίνου βρέθηκε στο επίκεντρο των αναλύσεων του διεθνούς Τύπου κατά την προηγούμενη εβδομάδα. Οι αναλυτές ζητούν από τις δυο υπερδυνάμεις να προσεγγίσουν με ιδιαίτερη προσοχή τη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται στο παγκόσμιο σκηνικό.
Την ίδια ώρα, το ενδεχόμενο της εξάπλωσης του συνεχιζόμενου ουκρανικού πολέμου και στην ευρύτερη περιοχή εξακολουθεί να προβληματίζει τους αρθρογράφους. Στα πλαίσια του συγκεκριμένου προβληματισμού οι αναλυτές αποδίδουν ιδιαίτερη σημασία στις τελευταίες εξελίξεις που αφορούν την γείτονα χώρα της Ουκρανίας, Μολδαβία.
Την προηγούμενη εβδομάδα ο κινεζικός Τύπος εξέπεμψε απαισιοδοξία για το μέλλον των σχέσεων ΗΠΑ-Κίνας ενώ ο ρωσικός Τύπος δημοσίευσε πληροφορίες που αφορούν το χάσμα στον άξονα Μόσχας-Ευρώπης το οποίο μεγεθύνεται με την κάθε νέα ημέρα που περνάει.
Μετά την Ουκρανία σειρά έχει η Μολδαβία;
«Τι έμαθε η Κίνα από τον πόλεμο στην Ουκρανία» είναι ο τίτλος της ανάλυσης των Evan A. Feigenbaum και Adam Szubin που δημοσιεύτηκε στις 14 Φεβρουαρίου στο αμερικανικό περιοδικό «The Foreign Affairs». Στην ανάλυση ξεχωρίζουν τα εξής: «Όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022, οι ηγέτες της Κίνας προσπάθησαν να εξισορροπήσουν δύο θεμελιωδώς ασυμβίβαστα συμφέροντα. Πρώτον, αποσκοπούσαν στην ενίσχυση της συμμαχίας της Κίνας με τη Ρωσία για να εξισορροπήσουν την αμερικανική ισχύ και να μετριάσουν την αυξανόμενη στρατηγική πίεση από τη Δύση. Δεύτερον, αν και υποστήριζαν τη Μόσχα, επεδίωκαν να αποφύγουν μονομερείς και συντονισμένες κυρώσεις που στόχευαν την κυβέρνηση, τις εταιρείες και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Κίνας. Εδώ και ένα χρόνο, η Κίνα εκτελεί την "ακροβασία του Πεκίνου", ακροβατώντας άβολα μεταξύ αυτών των ανταγωνιστικών στόχων. (Από την άλλη) Το Πεκίνο δεν μπορεί πλέον απλά να υποθέτει ότι η Δύση δεν θα διακινδυνεύσει να προκαλέσει οικονομικούς κλυδωνισμούς στην περίπτωση μιας κινεζικής εισβολής στην Ταϊβάν. Το Πεκίνο είδε μόλις τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους Ευρωπαίους συμμάχους τους να λαμβάνουν σημαντικά εθνικά και παγκόσμια ρίσκα για χάρη τηςΟυκρανίας. Η οποία Ουκρανία έχει μια μικρότερη και όχι τόσο παγκόσμια οικονομία σε σχέση με την οικονομία της Ταϊβάν, η οποία έχει την έβδομη μεγαλύτερη οικονομία στη βιομηχανική Ασία και αποτελεί έναν κομβικό κρίκο στις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού. Επίσης, η Ουάσινγκτον έχει μεγαλύτερους ιστορικούς, νομικούς και συναισθηματικούς δεσμούς με την Ταϊβάν απ' ό,τι με την Ουκρανία. Η Κίνα δεν μπορεί πλέον να υποθέτει ότι η Δύση θα επιβάλει σημαντικές κυρώσεις μόνο σε περιθωριακές χώρες και οριακές κυρώσεις μόνο σε μεγάλες χώρες. Το Πεκίνο έχει επίσης εκπλαγεί από τη σφοδρότητα της δυτικής αντίδρασης απέναντι στην επιθετικότητα της Ρωσίας». Με βάση τα προαναφερόμενα οι συγγραφείς καταλήγουν στο εξής συμπέρασμα: «Το σημαντικότερο μάθημα κυρώσεων από την τρέχουσα σύγκρουση είναι η ζωτική σημασία των συνασπισμών. Η Ουάσινγκτον έχει τεράστια επιρροή όταν εκμεταλλεύεται την αμερικανική τεχνολογία, τις χρηματοπιστωτικές αγορές και το δολάριο. Η Κίνα μπορεί να ασκήσει τρομακτική επιρροή στους μεμονωμένους εμπορικούς εταίρους της, αλλά δεν διαθέτει έναν αντίστοιχο συνασπισμό. Για το Πεκίνο, το μάθημα (από τον πόλεμο στην Ουκρανία) αφορά λιγότερο τα οικονομικά και περισσότερο τη διπλωματία. Καθώς ανοίγει εκ νέου την οικονομία της μετά από τρία χρόνια αποκλεισμού, η Κίνα εργάζεται για την ανοικοδόμηση σχέσεων, φιλοξενεί ξένους ηγέτες από την Ασία και την Ευρώπη, κλείνει επιχειρηματικές συμφωνίες και περιπλέκει κάθε υποτιθέμενη αμερικανική προσπάθεια να σφυρηλατήσει έναν αντι-κινεζικό συνασπισμό».
Σε ανάλυση με τίτλο «Η Μολδαβία φοβάται ότι μπορεί να πέσει θύμα ρωσικής συνωμοσίας και πραξικοπήματος» που αφορά τον περιφερειακό αντίκτυπο του συνεχιζόμενου πολέμου στην Ουκρανία, το βρετανικό περιοδικό «Economist» εστίασε στην περίπτωση της Μολδαβίας. Στο κείμενο που ήταν δημοσιευμένο στην ιστοσελίδα του περιοδικού στις 17 Φεβρουαρίου επισημαίνονται τα εξής: «Στις 9 Φεβρουαρίου ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Volodymyr Zelensky, δήλωσε ότι είχε ενημερώσει την Μολδαβό ομόλογό του για μια ρωσική συνωμοσία με στόχο την καταστροφή της φιλοδυτικής κυβέρνησής της. Μία ημέρα αργότερα ένας ρωσικός πύραυλος διέσχισε τον εναέριο χώρο της Μολδαβίας καθ' οδόν προς έναν στόχο στην Ουκρανία. Την ίδια ημέρα η πρωθυπουργός της Μολδαβίας, Ναταλία Γκαβριλίτα, παραιτήθηκε. Ωστόσο, η αιτία της πτώσης της δεν ήταν η απειλή από τη Ρωσία, αλλά μάλλον η αλματώδης αύξηση του πληθωρισμού, η οποία άφησε τεράστιο αριθμό Μολδαβών να αγωνίζονται για να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους. (Την ίδια ώρα) Τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν και στο εσωτερικό της χώρας. Αν και η ηγεσία της Υπερδνειστερίας ευημερούσε υπό την ομπρέλα της Ρωσίας, ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει αλλάξει τα πάντα. Μολδαβοί αξιωματούχοι βρίσκονται σε έντονη, αν και διακριτική, επαφή με τους ηγέτες της Υπερδνειστερίας. Οι περισσότεροι από τους ηγέτες της Υπερδνειστερίας δε, ενδιαφέρονται περισσότερο για τα χρήματα παρά για τη Ρωσία». Στη συνέχεια, το δημοσίευμα αναφέρει επίσης ότι: «Όταν οι ρωσικές δυνάμεις εισέβαλαν στη νότια Ουκρανία πριν από ένα χρόνο, αρκετοί Μολδαβοί αξιωματούχοι περίμεναν ότι τα τανκς τους θα έμπαιναν στο Κισινάου και θα εγκαθιστούσαν ένα φιλορωσικό καθεστώς - μαριονέτα μέσα σε λίγες ημέρες. Αυτός ο φόβος έχει υποχωρήσει. Αλλά, το ζήτημα της ασφάλειας δεν αφορά απλώς την αντικατάσταση του απαρχαιωμένου σοβιετικού στρατιωτικού υλικού της Μολδαβίας. Πρόκειται περισσότερο για τον υβριδικό πόλεμο της Ρωσίας εναντίον της Μολδαβίας. (Παράλληλα, όλα αυτά συμβαίνουν ενώ) Η Μολδαβία είναι εδώ και καιρό έντονα διχασμένη. Η επιρροή της ρωσικής προπαγάνδας είναι τεράστια. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν παραμένει ο πιο δημοφιλής ξένος πολιτικός, παρά το γεγονός ότι τα ποσοστά του έχουν πέσει κατακόρυφα».
Για το ίδιο θέμα, η γαλλική ενημερωτική ιστοσελίδα «Franceinfo» σε άρθρο με τίτλο «Πόλεμος στην Ουκρανία: τέσσερα ερωτήματα για την απειλή φιλορωσικού πραξικοπήματος που κατήγγειλε η Μολδαβία», μετέδωσε στις 14 Φεβρουαρίου τα εξής: «Η Πρόεδρος της Μολδαβίας κατηγόρησε τη Δευτέρα, 13 Φεβρουαρίου, τη Ρωσία ότι θέλει να ανατρέψει τη φιλοευρωπαϊκή κυβέρνηση στη Μολδαβία. Η Πρόεδρος της χώρας των 2,6 εκατομμυρίων κατοίκων, η οποία βρίσκεται ανάμεσα στη Ρουμανία και την Ουκρανία και η οποία είναι υποψήφια για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) από το καλοκαίρι του 2022, σχεδιάζει να ενισχύσει την άμυνα. Οι πληροφορίες που κοινοποίησε η Μολδαβία προέρχονται από έγγραφα που υπέκλεψαν οι ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες. Σύμφωνα με την Πρόεδρο, το Κρεμλίνο υπολογίζει στην "εμπλοκή εσωτερικών δυνάμεων", όπως το κόμμα του φυγά φιλορώσου ολιγάρχη Ιλάν Σορ, και στην πιθανή άφιξη Ρώσων, Λευκορώσων, Σέρβων και Μαυροβούνιων υπηκόων στο έδαφος της χώρας. Η Μόσχα αρνήθηκε την Τρίτη οποιοδήποτε "σχέδιο αποσταθεροποίησης της Μολδαβίας". Η Μολδαβία αντιμετωπίζει ήδη την παρουσία Ρώσων στρατιωτών στο έδαφός της, καθώς και την ύπαρξη ενός μεγάλου αποθέματος πυρομαχικών στη φιλορωσική αυτονομιστική περιοχή της Υπερδνειστερίας. Η χώρα καταγγέλλει επίσης εδώ και μήνες "τον ενεργειακό εκβιασμό της Ρωσίας"».
Η γερμανική «Handelsblatt» σε δημοσίευμα με τίτλο «Πόλεμος στην Ουκρανία: Η Νορβηγία παραδίδει οκτώ Leopard 2 - Ο Σολτς ζητά από τα ευρωπαϊκά κράτη να παραδώσουν τα υποσχεθέντα άρματα μάχης» που ήταν προσβάσιμο στην ιστοσελίδα της στις 17 Φεβρουαρίου, ανέφερε τα εξής: «Για μεγάλο χρονικό διάστημα, η γερμανική κυβέρνηση φάνηκε να εστιάζει στο ζήτημα της παράδοσης βαρέων αρμάτων μάχης στην Ουκρανία. Έτσι δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι η Ουκρανία θα κατακλυζόταν κυριολεκτικά από παραδόσεις αρμάτων μάχης αν η Γερμανία εγκατέλειπε τελικά την αυτοσυγκράτησή της και ενέκρινε τη μεταφορά αρμάτων μάχης Leopard. Ωστόσο, έχει καταστεί σαφές ότι (το όλο ζήτημα) δεν είναι τόσο απλό. Στις 25 Ιανουαρίου, η Γερμανία είχε ανακοινώσει ότι θα προμήθευε την Ουκρανία με 14 σύγχρονα άρματα μάχης Leopard 2A6 και θα επέτρεπε επίσης σε άλλες χώρες να εξάγουν γερμανικής κατασκευής άρματα μάχης. Όμως ο διακηρυγμένος στόχος της συγκρότησης δύο ουκρανικών ταγμάτων αρμάτων μάχης - συνολικά 60 οχήματα - δεν έχει ακόμη επιτευχθεί. Μέχρι στιγμής, μόνο τα 14 άρματα από τη Γερμανία και τα τρία από την Πορτογαλία της σύγχρονης παραλλαγής A6 του Leopard 2 είναι έτοιμα. Η κατάσταση δεν είναι πολύ καλύτερη όσον αφορά τη συγκρότηση ενός τάγματος παλαιότερων μοντέλων A4 Leopard 2 που οργανώθηκε από την Πολωνία. Ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς (SPD) απηύθυνε, όπως είχε υποσχεθεί, έκκληση στα ευρωπαϊκά κράτη να παράσχουν άρματα μάχης. Την Τρίτη, η Νορβηγία ανακοίνωσε ότι θα παραδώσει οκτώ από τα 36 Leopard 2 της στην Ουκρανία. Τα υποσχόμενα τέσσερα Leopard 2 από τον Καναδά έφτασαν στην Πολωνία. Επιπλέον, περίπου 25 Καναδοί στρατιώτες έχουν σταλεί στην Πολωνία για να εκπαιδεύσουν τα ουκρανικά πληρώματα στα άρματα μάχης. Ο πολωνικός στρατός έχει επίσης αρχίσει να εκπαιδεύεται».
Σε άρθρο γνώμης με τίτλο «Η παρακμή της παγκοσμιοποίησης» που ήταν δημοσιευμένο στις 17 Φεβρουαρίου στην ιταλική εφημερίδα «Corriere della Sera», ο Wolfgang Münchau τονίζει τα εξής: «Τα επίσημα στοιχεία για το παγκόσμιο εμπόριο δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματική κατάσταση: η παγκοσμιοποίηση υφίσταται τις συνέπειες των γεωπολιτικών εντάσεων. Το στρατοσφαιρικό πάγωμα των σχέσεων ΗΠΑ-Κίνας και ο πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας έβαλαν απότομα τέλος σε μια εποχή που ξεκίνησε πριν από τριάντα μόλις χρόνια, την εποχή της υπερπαγκοσμιοποίησης. Κατά την ειρωνεία της τύχης, η μοίρα τελείωσε όπως ακριβώς ξεκίνησε, με έναν κόσμο χωρισμένο σε δύο πεδία τα σύνορα των οποίων βρίσκονται στην καρδιά της Ευρώπης. Η παρέμβαση της γεωπολιτικής είναι αισθητή σε όλους τους τομείς. Τα κατασκοπευτικά μπαλόνια φέρνουν στο νου παρόμοια επεισόδια που είχαν συμβεί κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. (Από την άλλη) Η πανδημία μας έκανε να ανακαλύψουμε πόσο ευάλωτες είναι οι αλυσίδες εφοδιασμού. Όλος ο κόσμος έχει ερωτευτεί την υπερπαγκοσμιοποίηση. Οι αγωγοί Nord Stream στη Βαλτική Θάλασσα έχουν καταστραφεί και δεν θα ξαναχτιστούν ποτέ. Οι κινεζικές επιχειρήσεις αποσύρουν τις επενδύσεις από τους λιμενικούς τερματικούς σταθμούς στην Ευρώπη και τα ευρωπαϊκά κράτη αρχίζουν να αναζητούν σε φιλικές χώρες τα προϊόντα που μέχρι τώρα αποκτούσαν μέσω των αλυσίδων εφοδιασμού της παγκοσμιοποίησης. Το εμπόριο μεταξύ των χωρών συνεχίζεται και θα συνεχιστεί και στο μέλλον, αλλά θα είναι λίγο λιγότερο παγκόσμιο και περισσότερο περιφερειακό».
Ο Moisés Naím σε ανάλυση με τίτλο «Έτη που καθορίζουν εποχές» το οποίο ήταν δημοσιευμένο στην ιστοσελίδα της αμερικανικής έκδοσης της ισπανικής εφημερίδας «El Pais» στις 17 Φεβρουαρίου, αναφέρει τα εξής: «Η απλή και μόνο αναφορά ορισμένων ιστορικών χρονολογιών, όπως το 1789 (η Γαλλική Επανάσταση), το 1945 (το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου) ή το 1989 (η πτώση του Τείχους του Βερολίνου) είναι αρκετή για να φέρει στο μυαλό βαθιές μεταμορφώσεις. Αξίζει λοιπόν να αναρωτηθούμε, ποιο έτος του 21ου αιώνα θα είναι αυτό το οποίο θα αναπολούμε ως το εμβληματικότερο. Μέχρι πρόσφατα, το έτος 2016 ήταν ξεκάθαρο φαβορί. Ήταν η χρονιά του Brexit (23 Ιουνίου) και της εκλογής του Ντόναλντ Τραμπ (8 Νοεμβρίου), καθώς και η αφετηρία ενός νέου κύματος παγκόσμιου λαϊκισμού, πόλωσης και μετα-αλήθειας που συνεχίζει να απειλεί πολλές δημοκρατίες. Τι γίνεται όμως με την 13η Μαρτίου 2020; Εκείνη ήταν η μοιραία ημέρα κατά την οποία το Κέντρο Ελέγχου Ασθενειών των ΗΠΑ δήλωσε επισήμως ότι βρισκόμαστε εν μέσω μιας παγκόσμιας πανδημίας. Μήπως το Covid ήταν απλώς το πρώτο από μια μακρά σειρά επιδημιών που ίσως καταλήξουν να επισκιάσουν ολόκληρο τον αιώνα; Μόνο ο χρόνος θα το δείξει. Ένα άλλο γεγονός του 2020 που συμβολίζει τις επαναστατικές αλλαγές που έρχονται ήταν το Νόμπελ Χημείας το οποίο απονεμήθηκε στις Emmanuelle Charpentier και Jennifer Doudna για την τεχνολογία επεξεργασίας γονιδίων γνωστή ως CRISPR/Cas9. Η χειραγώγηση του DNA μας με τη χρήση αυτής της τεχνικής υπόσχεται τεράστια πρόοδο στη θεραπεία θανατηφόρων μέχρι σήμερα ασθενειών, αλλά δημιουργεί επίσης σοβαρές απειλές. Το ίδιο και η ανάπτυξη και διάδοση νέων τεχνικών στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης. Στις 30 Νοεμβρίου 2022, η εταιρεία OpenAI παρουσίασε το ChatGPT. Πρόκειται για ένα ρομπότ που αναπαράγει με τόση ευχέρεια τη φυσική γλώσσα, ώστε οι απαντήσεις του να μην διακρίνονται από αυτές ενός ανθρώπου. Αλλά ο νεαρός 21ος αιώνας δεν έφερε μόνο πανδημίες, τεχνολογικές αλλαγές και πολωμένη πολιτική, μας έφερε επίσης πολέμους οι οποίοι μοιάζουν με εκείνους του περασμένου ή του προπερασμένου αιώνα. Στις 24 Φεβρουαρίου 2022, ο Βλαντιμίρ Πούτιν διέταξε την εισβολή στην Ουκρανία. Τον Σεπτέμβριο του 2022 ο Πούτιν επανέφερε μια επιλογή που θεωρούταν από καιρό ξεπερασμένη ή αδιανόητη: την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων. Μια άλλη σημαντική αλλαγή στην παγκόσμια πολιτική συνέβη στις 23 Οκτωβρίου 2022, όταν ο Σι Τζινπίνγκ, ο Κινέζος ηγέτης, κατάφερε να σπάσει τον κανόνα που θα τον ανάγκαζε να εγκαταλείψει την εξουσία στο τέλος της θητείας του, έναν κανόνα που κάθε Κινέζος ηγέτης μετά τον Μάο είχε ακολουθήσει. Εκείνη την ημέρα, ο Σι επανεξελέγη για τρίτη φορά πρόεδρος της Κίνας και γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος, ξεπερνώντας όλα τα εμπόδια για να γίνει ο πρώτος ισόβιος δικτάτορας της Κίνας μετά τον θάνατο του προέδρου Μάο. Τέλος, οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής έχουν εκδηλωθεί μέχρι αυτή τη στιγμή στον αιώνα που διανύουμε με μια άγρια ένταση».
Ο ασιατικός Τύπος
«Κατασκοπευτικό μπαλόνι ξεφουσκώνει την εκτόνωση ΗΠΑ-Κίνας» είναι ο τίτλος της ανάλυσης του Doyle McManus που δημοσιεύτηκε στις 14 Φεβρουαρίου στην αγγλόφωνη κορεάτικη εφημερίδα «Korea Herald». Στην ανάλυση ξεχωρίζουν τα εξής: «Το κινεζικό αερόστατο που αιωρήθηκε πάνω από τις Ηνωμένες Πολιτείες αυτόν τον μήνα, προφανώς με αποστολή τη συλλογή πληροφοριών, έχει εξαφανιστεί αλλά ο αντίκτυπός του εξακολουθεί να αντηχεί. Το περιστατικό, και το ευρύτερο κινεζικό πρόγραμμα που αυτό αποκάλυψε, αποτελεί σοβαρό εμπόδιο σε έναν από τους κορυφαίους στόχους της εξωτερικής πολιτικής του Μπάιντεν: τη σταθεροποίηση της ακανθώδους σχέσης των ΗΠΑ με το Πεκίνο. Το αερόστατο μπορεί να μην συνέλεξε πολλές χρήσιμες πληροφορίες. Αξιωματούχοι του Πενταγώνου λένε ότι έλαβαν μέτρα για να το αχρηστεύσουν, περιλαμβανομένης πιθανώς της ηλεκτρονικής παρεμβολής. Αλλά καθώς περιπλανιόταν από τη Μοντάνα στη Νότια Καρολίνα, η συσκευή έγινε μια υπερβολικά ορατή υπενθύμιση της αέναης παρουσίας της κινεζικής κατασκοπείας. Το επεισόδιο με τα αερόστατα είναι μια υπενθύμιση ότι, όπως ακριβώς και στον Ψυχρό Πόλεμο, είναι πιο δύσκολο απ' ό,τι φαίνεται να διαχειριστεί κανείς την αποκλιμάκωση μεταξύ πυρηνικών δυνάμεων. Οι Αμερικανοί θα πρέπει να θυμούνται ένα μάθημα που πήραν κατά τη διάρκεια 40 ετών διπλωματίας του Ψυχρού Πολέμου με τη Σοβιετική Ένωση: Η συζήτηση με τους αντιπάλους δεν είναι ανταμοιβή για καλή συμπεριφορά. Είναι ένα μέσο για να αποτρέψεις τις μικρές κρίσεις από το να γίνουν μεγάλες».
Η αγγλόφωνη κινεζική εφημερίδα «China Daily» στις 16 Φεβρουαρίου δημοσίευσε κύριο άρθρο με τίτλο «Οι συνεχείς αμερικανικές προκλήσεις για τα βασικά κινεζικά συμφέροντα απειλούν να προκαλέσουν μετωπική σύγκρουση», στο οποίο αναφέρθηκαν τα εξής: «Το ομόφωνο ψήφισμα της Βουλή των Αντιπροσώπων την περασμένη εβδομάδα για καταδίκη "της χρήσης από το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα ενός αερόστατου επιτήρησης σε μεγάλο ύψος πάνω από το έδαφος των Ηνωμένων Πολιτειών» ήταν χαρακτηριστικό του τρόπου με τον οποίο (η Ουάσιγκτον) δραματοποίησε το περιστατικό. Παρά τις έγκαιρες εξηγήσεις της Κίνας για το αερόστατο και τον σκοπό του, οι ΗΠΑ επέλεξαν να κάνουν επίδειξη (ισχύος) αντί να το χειριστούν με ήρεμο, επαγγελματικό και συγκρατημένο τρόπο. Είναι η έλλειψη συνοχής και συνέπειας στο πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ που καθιστά τις τεράστιες προσπάθειες της κινεζικής πλευράς για τη σταθεροποίηση των σινοαμερικανικών σχέσεων μάταιες. Προφανώς δεν υπάρχουν οι "προστατευτικές μπάρες" που ζητά διαρκώς η κυβέρνηση Μπάιντεν για τη σωστή διαχείριση των κινδύνων στις διμερείς σχέσεις από την πλευρά των ΗΠΑ. Η διοίκηση Μπάιντεν θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι κάθε μια από τις προκλήσεις της αμερικανικής πλευράς σχετικά με τα βασικά συμφέροντα της Κίνας, είτε αυτές προέρχονται από το Κογκρέσο, είτε από την κυβέρνηση, είτε από τον στρατό, αναπόφευκτα διαβρώνουν την αξιοπιστία της αμερικανικής πλευράς στο σύνολό της και συσσωρεύουν κινδύνους για μια μετωπική σύγκρουση την οποία ισχυρίζεται ότι θέλει να αποφύγει».
Ο ρωσικός και ουκρανικός Τύπος
Η ρωσική εφημερίδα «Izvestia» στις 16 Φεβρουαρίου μετέδωσε την είδηση με τίτλο «Η Δούμα τερματίζει τον χάρτη του Συμβουλίου της Ευρώπης στη Ρωσία», στην οποία αναφέρθηκαν τα εξής: «Η ρωσική Δούμα ενέκρινε νόμο που προνοεί ότι το καταστατικό του Συμβουλίου της Ευρώπης και άλλες είκοσι διεθνείς συμφωνίες δεν θα ισχύουν πλέον στη Ρωσία. Αυτή η εξέλιξη ανακοινώθηκε στην ιστοσελίδα της Κρατικής Δούμας στις 16 Φεβρουαρίου. Σημειώνεται ότι η σχετική πρωτοβουλία κατατέθηκε στην Δούμα από τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν σχετικά με τον τερματισμό της συμμετοχής της Ρωσίας στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Μεταξύ των διεθνών συμφωνιών που τερματίστηκαν σε σχέση με τη Ρωσία από τις 16 Μαρτίου 2022 είναι ο Χάρτης του Συμβουλίου της Ευρώπης (με ημερομηνία 5 Μαΐου 1949), η Σύμβαση για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (με ημερομηνία 4 Νοεμβρίου 1950), η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Καταστολή της Τρομοκρατίας, η Γενική Συμφωνία Προνομίων και Ασυλιών του Συμβουλίου της Ευρώπης, ο Ευρωπαϊκός Χάρτης Τοπικής Αυτοδιοίκησης καθώς και ο Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης. Μία ημέρα νωρίτερα, στις 15 Φεβρουαρίου, οι βουλευτές της Κρατικής Δούμας κατήγγειλαν τη Σύμβαση του Ποινικού Δικαίου του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη διαφθορά. Το έγγραφο αυτό υπεγράφη εκ μέρους της Ρωσικής Ομοσπονδίας στο Στρασβούργο στις 27 Ιανουαρίου 1999 και επικυρώθηκε στις 25 Ιουλίου 2006. Στις 14 Φεβρουαρίου, ο Ρώσος ηγέτης δήλωσε ότι οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) δεν μπορούν να εκτελεστούν στη Ρωσία, καθώς η προκατάληψη και η μεροληψία είναι απαράδεκτες. Ο αρχηγός του κράτους υπενθύμισε ότι οι λόγοι για τους οποίους η Ρωσία αποχώρησε από το Συμβούλιο της Ευρώπης τον Μάρτιο του 2022 και από τη δικαιοδοσία του ΕΔΔΑ τον Σεπτέμβριο είναι προφανείς».
Σε δημοσίευμα της αγγλόφωνης ουκρανικής ενημερωτικής ιστοσελίδας «Kyiv Independent» με τίτλο «Το αποσπασματικό χρονοδιάγραμμα παράδοσης αρμάτων μάχης μπορεί να περιορίσει την αποτελεσματικότητά τους στην Ουκρανία» (15 Φεβρουαρίου) αναφέρονται τα εξής: «Χρειάστηκε ένας χρόνος παρακλήσεων για να πείσουμε τους δυτικούς συμμάχους να στείλουν σύγχρονα άρματα μάχης. Τα άρματα μάχης Leopard 2, Challenger 2 και Abrams που υποσχέθηκαν οι χώρες του ΝΑΤΟ στα τέλη Ιανουαρίου αποτελούν μια διαφορετική κατηγορία οχημάτων. Με καλύτερα ηλεκτρονικά, όπλα, ευελιξία, προστασία και άνεση των στρατιωτών, αυτά τα μηχανήματα 60-70 τόνων θα δώσουν στην Ουκρανία ένα ποιοτικό πλεονέκτημα έναντι των παραλλαγών Τ-72 και Τ-80 που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ρωσικής θωράκισης. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια ζητήματα που πρέπει να επιλυθούν πριν οι νέες μονάδες αρμάτων της Ουκρανίας είναι έτοιμες να πολεμήσουν. Μια βασική πρόκληση είναι αυτή της υλικοτεχνικής υποδομής και της συντήρησης για τόσα πολλά διαφορετικά άρματα υψηλής τεχνολογίας, συμπεριλαμβανομένων των διαφορετικών μοντέλων του Leopard 2. Επιπλέον, το γεγονός ότι η Ουκρανία αποκτά αυτά τα άρματα σταδιακά και τμηματικά, θα καταστήσει πιο δύσκολη τη συναρμολόγηση των μονάδων και την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση της τεχνολογικής υπεροχής των αρμάτων, παρόλο που οι ουκρανικές δυνάμεις είναι έτοιμες να ανταποκριθούν στην πρόκληση. Ορισμένοι πολεμικοί αναλυτές πιστεύουν ότι ο αριθμός των αρμάτων είναι υπερβολικά μέτριος και η Ουκρανία τα αποκτά μήνες αφότου θα ήταν πιο χρήσιμα, ακόμη και όταν το παράθυρο ευκαιρίας για να τιμωρήσει τη Ρωσία για τα τακτικά και στρατηγικά λάθη της το 2022, κλείνει. Επιπλέον, υπάρχει ανώτατο όριο στη χρησιμότητα των αρμάτων μάχης εάν δεν συνδυάζονται με μηχανοκίνητο πεζικό και σταθερή αεροπορική υποστήριξη. Ενώ οι χώρες έχουν υποσχεθεί οχήματα πεζικού, η έννοια των αεροσκαφών σταθερών πτερύγων για την Ουκρανία τυγχάνει σήμερα της ίδιας αντιμετώπισης που έτυχαν τα άρματα μάχης το 2022».
ΠΗΓΗ: ΚΥΠΕ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Τον τσάκωσαν «φτιαγμένο»: Οδηγούσε και χωρίς άδεια οδηγού - Συνελήφθη 34χρονος
• Αντίστροφη μέτρηση για το e-kalathi: Πότε θα λειτουργήσει σε δοκιμαστική μορφή
• Σοφία Βεργκάρα: Δίχνει πώς λικνίζονται οι Λατινοαμερικάνοι για το Thanksgiving - Βίντεο
Αίολη η αισιοδοξία για τη «διπλωματία του καφέ» -«Ναρκοθετεί» τα «ήρεμα νερά» η Άγκυρα
Ενώ η Λευκωσία αναμένει στο ακουστικό για τα επόμενα βήματα στο κυπριακό και για τη σύγκληση της πενταμερούς συνάντησης, ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν, καταρρίπτει όλα όσα προσπαθεί η Αθήνα να παρουσιάσει το τελευταίο διάστημα μέσω του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών, Γιώργου Γεραπετρίτη περί ήρεμων νερών στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, οι οποίες περνούν μέσα από το κυπριακό.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
