Την περασμένη Δευτέρα (20/07) ανοίξαμε τον φάκελο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, αναδημοσιεύοντας την ιστορία του 20χρονου τότε καταδρομέα από την Κρήτη, Μανώλη Μπικάκη, χάρη στη συμβολή του οποίου ο Άγιος Δομέτιος και η Λευκωσία γενικότερα, είναι όπως τη γνωρίζουμε σήμερα…
Του Φάνη Μακρίδη
Ο Μπικάκης με ένα ΠΑΟ (Πυροβόλο Άνευ Οπισθοδρομήσεως) στις 16 Αυγούστου κατάφερε να ανακόψει την επέλαση των υπεράριθμων Τούρκων, οι οποίοι κατευθύνονταν προς τον κυκλικό κόμβο του Κολοκασίδη.
«Ήμουν εκεί με ένα μπρεν και δυο συντρόφους με μαρτίνια»
Ο Γιώργος Γεωργίου από την Αμμόχωστο, λοιπόν, επιβεβαίωσε απόλυτα την ιστορία. Ήταν ένας εκ των λίγων που βίωσαν δια ζώσης το περιστατικό. Κάτω από το δημοσίευμα της ιστοσελίδας μας, ToThemaOnline, ανήρτησε ένα σχόλιο σημειώνοντας: «Γεια σας, αγαπητοί φίλοι , το όνομά μου είναι Γιώργος Γεωργίου. Την ημέρα που ο αείμνηστος Μανώλης κατέστρεψε τα τουρκικά άρματα ήμουν εκεί και έβλεπα το τι γινόταν. Εγώ ήμουν ακόμα πιο μπροστά μαζί με δυο ακόμα παλληκάρια και κτυπούσαμε τους Τούρκους με ένα οπλοπολυβόλο μπρεν και δυο μαρτίνια».
Η μάχη της ΕΛΔΥΚ…
Δεν χρειάστηκε και πολύ για να πάρουμε την απόφαση να έρθουμε σε επαφή μαζί του. Όπερ και εγένετο. Μετά από δυο ημέρες, τα λέγαμε τηλεφωνικά και μας περιέγραφε τα όσα έζησε εκείνη την ημέρα. Άθελά του μας βοήθησε να συνδέσουμε και το παζλ των ιστορικών μαχών που έγιναν στον Άγιο Δομέτιο. Περιγράφοντας τα όσα έγιναν στη γραμμή άμυνας του προαστίου της Λευκωσίας (εκεί που σήμερα είναι η πράσινη γραμμή) επιβεβαίωσε και τις μαρτυρίες για τη μάχη στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ. Μας μίλησε για τον ανηλεή βομβαρδισμό του στρατοπέδου τους με τόνους των βομβών Ναπάλμ που έπεφταν στις γραμμές τις οποίες κρατούσαν οι Ελλαδίτες στρατιώτες, αλλά και την απαγκίστρωση του στρατοπέδου.
«Σε μια στιγμή είδα καμιά 20αριά –τουλάχιστον τόσοι υπολόγιζα ότι ήταν- να φεύγουν από τους χώρους άμυνας των ΕΛΔΥΚάριων» μας είπε. Αναφερόταν στην απόφαση για απαγκίστρωση του στρατοπέδου την 16η Αυγούστου… Τότε που κάποια παιδιά της ΕΛΔΥΚ αποφάσισαν να μείνουν στα ορύγματά τους και να πολεμήσουν μέχρι εσχάτων, όπως και έγινε.
Στο ύψωμα κοντά στην Βαλέστα
Αρχικά μας μίλησε για τις συνθήκες υπό τις οποίες βρέθηκε στο συγκεκριμένο σημείο του Αγίου Δομετίου όπου έδρασε και ο Μπικάκης την 16η Αυγούστου του 1974: «Ήμουν στο 386 Τάγμα Επιστράτων αποτελούμενο κυρίως από Αμμοχωστιανούς και βρισκόμασταν στο ύψωμα Μον Παρνάς στην Μακεδονίτισσα. Από το πρωί οι Τούρκοι δεν είχαν σταματήσει να βάλλουν. Όταν κτυπούσαν με όλες τους τις δυνάμεις το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ ήμασταν στο Τσέρι και μετά μεταφερθήκαμε στο Μον Παρνάς. Η περιοχή όπου σήμερα είναι το Hilton Park ήταν καμένη. Όταν φτάσαμε στα γραφεία του Κολοκασίδη ακούγαμε την μάχη. Ο λοχαγός επέλεξε 12 στρατιώτες για να μεταβούμε στον λόφο πίσω από τον κυκλικό κόμβο του Κολοκασίδη, προς τα Βόρεια, στο προωθημένο ύψωμα (σ.σ. φαίνεται από την οδό Βαλέστα στον Άγιο Δομέτιο). Οι 12 ήταν φίλοι από την Αμμόχωστο, συμμαθητές, γείτονες, συγγενείς. Όταν πήγαμε εκεί, ένας στρατιώτης ήταν νεκρός. Κτυπήθηκε από Τούρκο ελεύθερο σκοπευτή στο κεφάλι και ήταν σκεπασμένος. Είχε πέσει προς το μέρος μας μια ναπάλμ, αλλά για καλή μας τύχη δεν εξερράγη. Σφηνώθηκε σε μια πέτρα στο ύψωμα».
Με ένα μπρεν και δυο μαρτίνια…
Ο κ. Γιώργος μας περιέγραψε τη μάχη, στην οποία πρωταγωνίστησε ο Μπικάκης: «Από τα πυρά τραυματίστηκαν δυο από εμάς. Τέσσερα άτομα πήραν τον βαριά τραυματισμένο. Μετά και την οπισθοχώρηση της ΕΛΔΥΚ έμεινα σε ένα ύψωμα μπροστά από τον Μπικάκη πιο δεξιά. Χειριζόμουν ένα μπρεν. Μαζί μου βρίσκονταν ακόμα δυο στρατιώτες. Και οι δυο είχαν το ίδιο όνομα: Μιχάλης. Ο ένας με βοηθούσε με το μπρεν. Πυροβολούσαμε τους Τούρκους. Κάποιοι λένε πως κατευθυνόταν προς το μέρος μας ένα τάγμα, όμως, εγώ πιστεύω ότι ήταν δυο τάγματα. Μας το επιβεβαίωσε και ένας αξιωματικός των Ηνωμένων Εθνών.
Πιο αριστερά βρισκόταν ακόμη ένας συνάδελφος με ένα μπράουνινγκ. Ο Πανίκος Γυψιώτης. Οι Τούρκοι δυστυχώς για εκείνους έπεσαν σε διασταυρούμενα πυρά Εκείνη την ώρα δεν σκεφτόμασταν, ούτε αν φάμε σφαίρα, ούτε τίποτα άλλο. Μόνο πυροβολούσαμε. Η λογική δεν λειτουργούσε. Είχαμε μείνει μόνοι».
Η εμπλοκή του Μπικάκη
Μας μίλησε και για την εμφάνιση του Κρητικού καταδρομέα στην περιοχή: «Ο Μπικάκης αρχικά ήρθε με δυο άτομα στην περιοχή. Κρατούσε ένα ΠΑΟ 90άρι. Σε κάποια στιγμή ρώτησε έναν Κύπριο στρατιώτη, τον Αντώνη, πού βρίσκονται οι Τούρκοι. Ο Αντώνης σηκώθηκε για να του δείξει με το δάκτυλο προς τα πού βρίσκονταν. Εκείνη την ώρα πυροβολήθηκε στην κοιλιά και τραυματίστηκε… Στη συνέχεια, από το σημείο που βρισκόμουν, είδα με τα ίδια μου τα μάτια τον Μπικάκη να καταστρέφει τέσσερα τουρκικά άρματα, ενώ σύμφωνα με μαρτυρίες κατέστρεψε ακόμη δυο. Κι ασφαλώς το πιστεύω. Μετά από τις απώλειες που τους προκάλεσε ο Μπικάκης σταμάτησαν. Τώρα που σκέφτομαι με καθαρό μυαλό, είμαι σίγουρος ότι αν ο Μπικάκης δεν κατέστρεφε τα αμερικανικά άρματα μάχης των Τούρκων, δεν θα ήμουν ζωντανός. Θα έμπαιναν μέχρι την Έγκωμη. Δεν θα μπορούσαμε να τους αντιμετωπίσουμε. Με την παλικαριά του απέτρεψε την επίθεση. Πιστεύω ήθελαν να κόψουν το δρόμο προς το αεροδρόμιο. Ήθελαν να καταλάβουν την περιοχή του Κολοκασίδη».
«Το έλεγε η ψυχή του»
Μας περιέγραψε τον Μπικάκη: «Τον είδα και μετά την μάχη. Μου έκανε εντύπωση. Πολύ ρωμαλέος νεαρός. Φαινόταν και πολύ καλά εκπαιδευμένος. Το έλεγε η ψυχή του. Φαινόταν λιγομίλητος, αλλά βέβαια εκείνες τις μέρες, ποιος είχε όρεξη για πολλά λόγια; Μόλις έμαθα για τον θάνατό του σε αυτοκινητικό δυστύχημα στενοχωρήθηκα πολύ».
«Δεν είναι εδώ τα σύνορά μας…»
Ο γράφων του εξήγησε ότι η μάχη έχει και για τον ίδιο ιδιαίτερη σημασία, από τη στιγμή που μεγάλωσε στον Άγιο Δομέτιο. «Ο κυκλικός κόμβος του Κολοκασίδη, η Βαλέστα, το νεκροταφείο των Αρμενίων πριν από τη σχολή Γρηγορίου και το στρατόπεδο τη ΕΛΔΥΚ είναι περιοχές κοντά στη γειτονιά μου, εκεί που μεγάλωσα» του είπαμε, για να μας πληροφορήσει ότι τα συνθήματα στον κυκλικό κόμβο του Κολοκασίδη, τα έχει γράψει ο ίδιος («Δεν είναι εδώ τα σύνορά μας, είναι στην Κερύνεια»).
Η προσφυγιά και οι επισκέψεις στον Άγιο Δομέτιο
Ο κ. Γιώργος μετά την εισβολή, όντας Αμμοχωστιανός, ξεριζώθηκε από τον τόπο του. Σπούδασε στην Ολλανδία γεωπονία, ενώ εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Λεμεσό όπου παντρεύτηκε, απέκτησε δυο κόρες, ζει και εργάζεται. Δεν ξεχνάει όμως τα γεγονότα του 1974 και δη την μάχη που έδωσε. Όποτε βρεθεί στη Λευκωσία περνάει από τον κυκλικό κόμβο του Κολοκασίδη, εκεί όπου πολέμησε. Ίσως έτσι να αποτίει φόρο τιμής στον Μπικάκη. Τον άνθρωπο που με την αυταπάρνηση και τον ηρωισμό του, του χάρισε ζωή… «Αν δεν ήταν ο Μπικάκης, οι Τούρκοι θα έπεφταν πάνω μας και θα μας σκότωναν» επανέλαβε στη συζήτησή μας.
Υπάρχουν κι άλλα που ξέρει ο κ. Γιώργος, αλλά δεν ήθελε να πει. «Τα γράφω κάτω και θα τα δημοσιεύσω» μας εξήγησε…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
1974: Η απάντηση του ΕΛΔΥΚάριου Λούρμπα όταν τον κάλεσαν να αφήσει το όρυγμα…
Ο κομάντο από την Κρήτη που κράτησε τον Άγιο Δομέτιο μόνος του – Μεταθανάτια τιμή από Καμμένο
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Εconomist: Οκτώ πολιτικές προβλέψεις για το 2025 - Τι έχουμε να περιμένουμε
• Απόδραση κρατουμένου: Στήριξη ΣΑΚ στον υπό διαθεσιμότητα Αστυνομικό - Προσλήφθηκε για άλλο λόγο
• Σε κατάσταση κινδύνου - Άνδρας βούτηξε σε φουρτουνιασμένη θάλασσα - Δείτε βίντεο από τη διάσωση
• Αλκοόλ και οδήγηση: «Καμπανάκι» για την περίοδο Χριστουγέννων - Οι ποινές και οι τιμές
• Πώς να απολαύσεις το γιορτινό τραπέζι χωρίς ενοχές – Διατροφολόγος στο «Τ»
Στα χέρια της Αστυνομίας ο 49χρονος που απέδρασε από ιδιωτική κλινική στη Λάρνακα
Μετά από αξιοποίηση πληροφοριών και συντονισμένη επιχείρηση μελών της Αστυνομικής Διεύθυνσης Λάρνακας, της Μ.Μ.Α.Δ. και της Υ.Δ.Α.Π. εντοπίστηκε, γύρω στις 2 μ.μ. και συνελήφθη ο 49χρονος καταζητούμενος, ο οποίος απέδρασε ενώ βρισκόταν υπό φρούρηση σε ιδιωτική κλινική στη Λάρνακα.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
