Πρώτη στήλη της νέας χρονιάς και συνηθίζονται απολογισμοί, ευχολόγια, προβλέψεις και εκτιμήσεις για την επόμενη πλήρη περιστροφή του πλανήτη μας γύρω από το ήλιο που για κάποιο λόγο επιμένουμε να γιορτάζουμε μεγαλοπρεπώς.
Αξιοθαύμαστος πραγματικό ο τρόπος που λειτουργεί η ανθρώπινη φύση. Γιορτάζουμε Πρωτοχρονιά και γενέθλια χωρίς να αντιλαμβανόμαστε πως πρακτικά γιορτάζουμε την μείωση κατά ένα χρόνο της απόστασης από το γκράντε φινάλε. Μια κυνική, μακάβρια σκέψη που ίσως μόνο η Wednesday Addams θα έβρισκε ελκυστική; Μπορεί. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι πραγματική. Άλλωστε όπως μας έχουν διδάξει χιλιάδες ιντερνετικά τσιτάτα και memes, το μόνο σίγουρο πράγμα στη ζωή είναι ο θάνατος.
Αλλά παρ’ όλα αυτά είμαστε προγραμματισμένοι από τη φύση να βιώνουμε το σήμερα όχι σαν να μην υπάρχει αύριο (που είναι το σωστό) αλλά σαν να πρόκειται να ζήσουμε για πάντα γιορτάζοντας το πέρασμα του -ουσιαστικά- θανάσιμου εχθρού μας: του χρόνου (οι ένθεοι απλά αντικαταστήστε τη φύση με τον Θεό και είμαστε ΟΚ, δεν θα τα χαλάσουμε τώρα γι’ αυτό). Και φτάνουμε στις ευχές για τη νέα χρονιά που συναγωνίζονται σε κριντζάρισμα εκείνες των καλημεράκηδων (που αφού εξάντλησαν κάθε εποχή, μήνα, γιορτή, αργία, επέτειο, εβδομάδα και όλες τις στιγμές της ημέρας είναι πλέον ζήτημα χρόνου να μας εύχονται... κάθε μία ώρα σαν ένα ανθρώπινο ρολόι κούκος από την κόλαση). Ειδικά στην Κύπρο που οι ευχές για την καινούργια χρονιά συνοδεύονται από το ψυχαναγκαστικό mantra για “δίκαιη, βιώσιμη και λειτουργική λύση του Κυπριακού” (ρεαλιστές, διπλωμάτες και υποστηρικτές της ΔΔΟ) ή “απελευθέρωση της πατρίδας μας” (ακραίοι απορριπτικοί, οπαδοί της μη λύσης, νοσταλγοί του ενιαίου κράτους, σχεδόν όλοι άνω των 70). Κατάντησε πλέον σαν τις ευχές για παγκόσμια ειρήνη και εξάλειψη της φτώχειας, απλά κάτι όμορφο και οικουμενικά αποδεκτό να ευχηθείς γνωρίζοντας ότι δεν πρόκειται να συμβεί - τουλάχιστον όχι στο ευχόμενο χρονικό διάστημα!
Πάντα έβρισκα τις ευχές για τη νέα χρονιά απελπιστικά εγωκεντρικές, βολικά ασαφείς και κενές σαν προεκλογική εξαγγελία. Πάντα ευχόμαστε να πραγματοποιηθούν όλες μας οι επιθυμίες, τα όνειρα, οι προσδοκίες, να υλοποιηθούν οι αποφάσεις μας και να μας συμβούν μόνο ευχάριστα, θετικά πράγματα. Ευελπιστούμε ότι η νέα χρονιά θα είναι καλύτερη από την προηγούμενη λες και η τελευταία τριετία δεν μας δίδαξε απολύτως τίποτα αγνοώντας ακόμα και το νόμο των πιθανοτήτων που λέει πως είναι πρακτικά αδύνατον να μην συμβεί κάποιο συνταρακτικό γεγονός μέσα σε 365 μέρες σε κάποια γωνιά του κόσμου που θα επηρεάσει κι εμάς λόγω της παγκοσμιοποίησης (επίσης ας μην ξεχνάμε τον καιρό που έχει βαλθεί τα τελευταία χρόνια να βγάλει αληθινή ΚΑΘΕ ταινία καταστροφής του Roland Emmerich). Αλλά είπαμε, ανθρώπινη φύση. Δεν είναι κακό να εύχεσαι όμορφα πράγματα, σωστά;
Σωστά, αλλά ευχόμαστε πάντα, ή σχεδόν πάντα, πράγματα που συνήθως τα περιμένουμε από άλλους. Να χάσουμε κιλά (μαγικά και χωρίς κόπο), να βρεθεί μια καλύτερη δουλειά, να βρούμε σύντροφο, να αποκτήσουμε λεφτά, να έχουμε καλή υγεία κλπ κλπ. Όλα φυσικά για μας και τους δικούς μας ανθρώπους για να μην μας πουν κι εγωιστές. Όμως στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι ευχές μας για τη νέα χρονιά, ασχέτως αν τις πιστεύουμε ή όχι, αφορούν την πάρτη μας και πως κάποιος εξωτερικός παράγοντας μπορεί -και πρέπει- να την κάνει καλύτερη. Άλλωστε αυτό είναι το point μια ευχής, σωστά; Τι να ευχηθούμε; Παγκόσμια ειρήνη; Τι είμαστε; Υποψήφιες Σταρ Κύπρος; (πού χάθηκαν κι αυτές οι ψυχές;).
Όχι αλλά μπορούμε αντί να ευχόμαστε κενού περιεχομένου αλλαγές στη ζωή μας να γίνουμε εμείς οι αλλαγές στη ζωή μας. Έτσι για αλλαγή. Αντί να ευχόμαστε αόριστα “υγεία κι ευτυχία” ας προσπαθήσουμε να σκορπίσουμε εμείς λίγη από την τελευταία με την ελπίδα ότι θα ακολουθήσει και η πρώτη (η... ψυχική τουλάχιστον). Ας πούμε ότι τη νέα χρονιά θα κράξουμε λιγότερο, θα θάψουμε λιγότερο, θα μοιράσουμε λιγότερους ψόφους και καρκίνους, θα περιορίσουμε την κακεντρέχεια, το μίσος και τη ζηλοφθονία και θα αφήσουμε κάποια είδηση ή ποστ ασχολίαστα με το σκεπτικό ότι η Γη θα εξακολουθεί να περιστρέφεται και χωρίς την άποψή μας για τις ζωές των άλλων (επίσης δεν θα περιστρέφεται γύρω από σένα εκτός κι αν το όνομά σου είναι actually Άξονας).
Με λίγα λόγια, αντί να ευχόμαστε μια καλή χρονιά για μας, ας προσπαθήσουμε να γίνουμε εμείς η καλή χρονιά των άλλων. Και χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα. Απλά με τον νόμο των πιθανοτήτων όσο περισσότεροι το πράξουμε τόσο πιο πιθανό κάποιος να γίνει ένα καλό 2023 για σένα.
Ουτοπικό; Σίγουρα. Όμως πιθανότερο από μια “δίκαιη, βιώσιμη και λειτουργική λύση του Κυπριακού”. Ειδικά με αυτόν που προαλείφεται για Πρόεδρος...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Ελπίδα Ιακωβίδου: Βρέθηκε σε εκδήλωση στη Λευκωσία με την πρώην σύντροφο του Τζώνη Καλημέρη
• Αερόσακοι Takata: Πώς απαντούν οι αντιπροσωπείες αυτοκινήτων για τις χρεώσεις στον έλεγχο;
ΠτΔ στο Economist: Φάρος ελπίδας για την περιοχή η επανένωση Κύπρου
Μια ανεξάρτητη και επανενωμένη Κύπρος είναι καίριας σημασίας για την περιοχή μας, την Ευρώπη και τον κόσμο, ανέφερε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, κατά τον χαιρετισμό του στο 20ό ετήσιο συνέδριο του περιοδικού Economist, οι εργασίες του οποίου άρχισαν την Πέμπτη στη Λευκωσία, σημειώνοντας παράλληλα ότι η επανένωση της Κύπρου μπορεί να αποτελέσει φάρο ελπίδας και για την περιοχή
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
