Ήταν 8 Ιανουαρίου 1959, όταν ο Φιντέλ Κάστρο και οι αντάρτες του έμπαιναν θριαμβευτικά στην Αβάνα.
Η Κούβα, ένα νησί της Καραϊβικής σε απόσταση λίγων ναυτικών μιλίων από τις ακτές των Ηνωμένων Πολιτειών, ξέφευγε από τον αμερικανικό έλεγχο και ο δικτάτορας Μπατίστα, εγκατέλειπε ηττημένος τη χώρα
Χρειάστηκαν δυο χρόνια προκειμένου η Ουάσινγκτον να αντιληφθεί την απειλή. Το 1961,. όταν το καθεστώς Κάστρο προχώρησε σε μαζικές εθνικοποιήσεις θίγοντας αμερικανικά συμφέροντα, διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις με την Αβάνα.
Την ίδια χρονιά η αποτυχημένη επέμβαση στον Κόλπο των Χοίρων κλιμακώνει την ένταση.
Λίγους μήνες αργότερα, τον Φεβρουάριο του 1962, η Ουάσιγκτον σφίγγει τον κλοιό, επιβάλλοντας οικονομικό και εμπορικό αποκλεισμό στην Κούβα.
Ψάχνοντας αγωνιωδώς για μια σανίδα σωτηρίας, το καθεστώς Κάστρο χτυπάει την πόρτα της Μόσχας.
Τον Οκτώβριο του 1962, η μεταφορά σοβιετικών πυραύλων στην Κούβα, φέρνει την ανθρωπότητα στο χείλος του πυρηνικού ολέθρου. Παρά την αίσια έκβαση, η Αβάνα μπαίνει στη ζώνη επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης.
Το 1982, η Ουάσινγκτον τοποθετεί την Κούβα στη λίστα των χωρών που στηρίζουν την τρομοκρατία, μαζί με κινήματα της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, η Κούβα χάνει το μοναδικό στήριγμά της και καταρρέει οικονομικά.
Το καθεστώς ονομάζει την διετία που ακολουθεί «ειδική περίοδο» και επαναφέρει το δελτίο στα τρόφιμα και τα καύσιμα.
Στο απόγειο της κρίσης, το 1994, περισσότεροι από 35.000 απελπισμένοι Κουβανοί ρίχτηκαν στη θάλασσα επιχειρώντας να φτάσουν στις ακτές της Φλόριντα με αυτοσχέδια σκάφη.
Ενώ το αμερικανικό Κογκρέσο ενισχύει τον εμπορικό αποκλεισμό της Κούβας, με ειδικό νόμο, το 1996, μια νέα σύγκρουση ξεσπά το 2000, αυτή τη φορά για έναν ανήλικο Κουβανό μετανάστη.
Ο Ελιάν Γκονζάλες έφτασε στην Αμερική με τη βοήθεια της μητέρας του, η οποία πνίγηκε στη διαδρομή.
Ο πατέρας του, που δεν είχε δώσει τη συγκατάθεσή του, διεκδίκησε νομικά και πέτυχε τελικά την επιστροφή του μικρού Ελιάν στην Αβάνα.
Το 2002, ο πρώην Αμερικανός Πρόεδρος Τζίμι Κάρτερ επισκέπτεται την Κούβα. Παρότι αναγνωρίζει τις παραβιάσεις πολιτικών δικαιωμάτων από το καθεστώς Κάστρο,ενώνει τη φωνή του με όσους θεωρούν ότι ήρθε η ώρα για χαλάρωση του εμπάργκο κατά της Κούβας.
Το 2008, ο Ραούλ Κάστρο αντικατέστησε επίσημα στη θέση του προέδρου τον αδελφό του Φιντέλ, που αποχωρεί λόγω προβλημάτων υγείας.
Στόχος της νέας διακυβέρνησης, η υιοθέτηση μεταρρυθμίσεων και το περιορισμένο άνοιγμα της αγοράς.
Στα τέλη του 2013, κατά τη διάρκεια τελετής στη μνήμη του Νέλσον Μαντέλα στη Νότια Αφρική, ο Ραούλ Κάστρο ανταλλάσσει χειραψία με τον Αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα.
Για πρώτη φορά μετά από μισό αιώνα οι σχέσεις των δυο χωρών αναθερμαίνονται.
Ένα χρόνο αργότερα, οι δυο ηγέτες ανακοινώνουν με παράλληλα διαγγέλματα την έναρξη μιας διαδικασίας αποκατάστασης των διμερών σχέσεων.
Τον Απρίλιο του 2015, η ιστορική συνάντηση Ομπάμα – Κάστρο στον Παναμά στο περιθώριο της Αμερικανικής συνόδου, επιβεβαιώνει την πρόοδο. Η Κούβα αφαιρείται από την μαύρη λίστα της Ουάσινγκτον και ένα σημαντικό κεφάλαιο στην παγκόσμια ιστορία κλείνει οριστικά.
ΠΗΓΗ — euronews.com
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Κλάδος σκυροδέματος: Πιο αποφασιστική κυβερνητική διαμεσολάβηση ζητούν οι εργαζόμενοι
• Παγκόσμιος συναγερμός: Αποκολλήθηκε μέρος του Ήλιου - Τι σημαίνει αυτό για τον πλανήτη μας
Αναστασιάδης-Χριστοδουλίδης: Από την «πατρική» στοργή, στον... «πατρικό» θυμό
Όταν στις 28 Φεβρουαρίου του 2023 ο Νίκος Χριστοδουλίδης ανέβαινε τον λόφο του προεδρικού με τη σύζυγο και τα παιδιά του, για την τελετή παράδοσης – παραλαβής της Προεδρίας της Κυπριακής Δημοκρατίας από τον Νίκο Αναστασιάδη, το κλίμα ήταν άκρως οικογενειακό, με τον Νίκο Αναστασιάδη να βλέπει τον <διάδοχό> του με ύφος περήφανου πατέρα. Ο Νίκος Αναστασιάδης μάλιστα, αποκαλούσε τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη, <Νίκο μου>.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
