Η υπόθεση αφορά σε τουρκοκυπριακή γη, σε μέρος της οποίας έχει ανεγερθεί ο Διεθνής Αερολιμένας Πάφου, η Αεροπορική Στρατιωτική Βάση «Ανδρέας Παπανδρέου», συνοικισμός αυτοστέγασης και τεμάχια έχουν δοθεί για γεωργικές καλλιέργειες σε Ε/κ πρόσφυγες.
Οι ενάγοντες, ήτοι Τ/κ ιδιοκτήτες, κληρονόμοι και Ε/κ διαχειριστής, απαιτούσαν άμεση παράδοση και ελεύθερη κατοχή της επίδικης περιουσίας, καθώς και επιπλέον αποζημιώσεις άνω των 50 εκατομμυρίων Ευρώ για ισχυριζόμενη παράνομη επέμβαση από τη Δημοκρατία.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου, συμφωνώντας με τη θέση του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας ότι οι εναγόμενοι κατέχουν την επίδικη περιουσία στη βάση συγκεκριμένου Νόμου ο οποίος ψηφίστηκε για να ρυθμίσει μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης, απέρριψε τις αξιώσεις των εναγόντων για απόδοση της περιουσίας και αποζημίωση, αλλά και τις επιπλέον απαιτήσεις τους για τιμωρητικές αποζημιώσεις κατά της Δημοκρατίας, στηριζόμενο στις πρόνοιες της νομοθεσίας και στην ορθότητα άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του Κηδεμόνα Τ/κ Περιουσιών.
Στην απόφασή του το Δικαστήριο έκρινε αφενός, ότι ο Κηδεμόνας ορθά αποφάσισε να μην επιτρέψει την απόδοση της εν λόγω περιουσίας και τη μεταβίβασή της στον Ε/κ διαχειριστή και αφετέρου, ότι δεν έχει αποδειχθεί παράνομη επέμβαση εκ μέρους της Δημοκρατίας και παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των εναγόντων. Πρόσθετα, το
Δικαστήριο στάθμισε, εκτός των άλλων παραγόντων, και το γεγονός ότι υπήρχε κι άλλος κληρονόμος, ο οποίος δεν αποκαλύφθηκε και δεν ήταν ανάμεσα στους αιτητές απόδοσης της περιουσίας, όταν το αίτημα εξετάστηκε από τον Κηδεμόνα.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου καταδίκασε τους ενάγοντες στα έξοδα, τα οποία επιδίκασε υπέρ των εναγομένων.
Την υπόθεση για τον Γενικό Εισαγγελέα χειρίστηκε η κα Έλλη Φλωρέντζου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α’.
