«Έφτασα σε σημείο να σκέφτομαι να φύγω από την δουλειά, αλλά είπα οτι "στον πόλεμο πρέπει να κάτσεις να πολεμήσεις», είπε χαρακτηριστικά.
Για ένα τραγούδι...
Στη συνέχεια αποκάλυψε ένα απίστευτο περιστατικό που έχει βιώσει με έναν πελάτη. «Θυμάμαι μια φορά ένα σκηνικό που ήμουν πάνω στην πίστα με έναν άλλον συνάδελφο. Ήρθε ένας τύπος από κάτω που μου ζητούσε επίμονα να του πω ένα τραγούδι, το οποίο δεν είχα προλάβει να του το πω.
Νευρίασε, ανέβηκε, με πήρε κεφαλοκλείδωμα, αλλά στους άλλους φαινόταν σαν αγκαλιά και αισθάνθηκα κάτι αιχμηρό στην κοιλιά μου, να με πιέζει και άρχισε να μου λέει στο αυτί μου ότι μπορείς να φανταστείς. Δεν θυμάμαι να με έχουν βρίσει τόσο πολύ στην ζωή μου.
Δεν ήξερα αν στην κοιλιά μου είχα ένα όπλο, ένα μαχαίρι ή το χέρι του. Με έβριζε και είχα αλλάξει 100 χρώματα. Με έβριζε επειδή δεν του είπα το τραγούδι».
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ενώ συνεχίζεται η παράνομη κράτηση των πέντε Ε/κ από το κατοχικό καθεστώς, οι κομματικές τοποθετήσεις κινούνται ανάμεσα στην «ψυχραιμία» και την ακινησία, με τα οδοφράγματα στο επίκεντρο μιας αμήχανης δημόσιας συζήτησης, την ώρα που η τουρκική πλευρά ενισχύει την παρουσία της στα κατεχόμενα όχι μόνο στρατιωτικά, αλλά και σε επίπεδο ψυχολογικού ελέγχου της κατάστασης.
