Squid Game: 10 ταινίες που σκότωσαν -στ´αλήθεια -τους θαυμαστές τους

«Η ζωή μιμείται την τέχνη». Το ερώτημα είναι: Θα έπρεπε;

Η Νοτιοκορεάτικη σειρά «Squid Game» έχει προκαλέσει φρενίτιδα σε όλο τον πλανήτη, με εκατομμύρια κόσμου να την έχει δει. Ανάμεσά τους φυσικά και παιδιά, παρόλο που το «Παιχνίδι του Καλαμαριού», όπως λέγεται στα ελληνικά το Squid Game, υποτίθεται πως προορίζεται για θεατές άνω των 15 ετών, εξαιτίας του εξαιρετικά βίαιου περιεχομένου του.

Για τους ελάχιστους που ακόμα δεν το ξέρουν, το «Squid Game» είναι η ιστορία 456 καταχρεωμένων και «χωρίς στον ήλιο μοίρα» Κορεατών, που καλούνται να συμμετάσχουν σε έναν διαγωνισμό με παιδικά παιχνίδια («αγαλματάκια ακούνητα» κτλ). Όσοι χάνουν, πεθαίνουν, μέχρι στο Squid Game να μείνει ένας και μοναδικός νικητής, ο οποίος θα λάβει 45,6 δισεκατομμύρια γουόν (περίπου 32.750.000 ευρώ), ώστε να ξεχρεώσει για το υπόλοιπο αυτής (και της επόμενης) ζωής του.

Τα παιδιά έχουν την τάση να μιμούνται. Έτσι, δεν αποτελεί ίσως έκπληξη το γεγονός ότι πολλά από τα παιδιά που είδαν μια εξαιρετικά δημοφιλή σειρά με παιδικά παιχνίδια, όπως το Squid Game, έσπευσαν να την μιμηθούν. Σε πολλά σχολεία του εξωτερικού οι ανησυχίες γονιών και δασκάλων για το πού θα φτάσει όλο αυτό, αυξάνονται συνεχώς. Ήδη, κάποια σχολεία της Νέας Υόρκης απαγόρευσαν τις στολές «Squid Game» για το Χαλοουίν, καθώς οι μαθητές τους παρίσταναν τους διαγωνιζόμενους στο διάλειμμα.

Φυσικά ελπίζοντας τα πράγματα να μην πάρουν αυτή τη φορά άσχημη τροπή, σας παρουσιάζουμε μερικές από τις φορές που η πραγματικότητα μιμήθηκε την τέχνη… με τραγικά αποτελέσματα:

The Program (1993)

Η επίμαχη σκηνή: Η εφηβική αυτή ταινία παρουσιάζει τις περιπέτειες μιας «βασανισμένης» ομάδας αμερικανικού φούτμπολ. Σε μια σκηνή, ένας από τους πρωταγωνιστές αράζει μεθυσμένος μέσα στην μέση του δρόμου, διαβάζοντας ένα περιοδικό. Σιγά- σιγά, όλοι οι συμπαίκτες του μαζεύονται τριγύρω του και αράζουν μαζί του, για συμπαράσταση.

Η μίμησή της που πήγε στραβά: Το 1994, ένας έφηβος από την Πενσιλβάνια, εμπνευσμένος από την ταινία, ξάπλωσε επίσης μες στην μέση του δρόμου, βράδυ και με σκούρα ρούχα. Δυστυχώς, ένας οδηγός δεν τον πρόσεξε και τον παρέσυρε θανάσιμα με το αυτοκίνητό του. Την ίδια χρονιά, ένα άλλο αγόρι από την Νέα Υόρκη έβαλε στοίχημα με τους φίλους του ότι θα έκανε το ίδιο. Επιχειρώντας το, έχασε τη ζωή του με παρόμοιο τρόπο.

Back to the Future (1985)

Η επίμαχη σκηνή: Στην ταινία αυτή, ένας έφηβος μεταφέρεται στο έτος 1995 με τη βοήθεια ενός αυτοκινήτου που ταξιδεύει στον χρόνο. Ο μικρός μπλέκει και, κάποια στιγμή που παλεύει να ξεφύγει από έναν νταή που τον ταλαιπωρεί, τρέχει με το σκέιτ του και αρπάζεται από ένα φορτηγό εν κινήσει, για να επιταχύνει.

Η μίμησή της που πήγε στραβά: Το 1987, στην Οκλαχόμα των ΗΠΑ, μια παρέα εφήβων δοκίμασε να κάνει το ίδιο, με αυτοκίνητα και καρτ που έβρισκε στο διάβα της. Μετά από μερικές ανέλπιστα επιτυχείς απόπειρες, συνέβη το μοιραίο: Το σκέιτμπορντ ενός 13χρονου μέλους της παρέας προσέκρουσε στη ρόδα ενός καρτ. Το αγόρι έχασε την ισορροπία του και έπεσε, χτυπώντας το κεφάλι του και χάνοντας τη ζωή του, 5 ημέρες μετά.

2 Fast 2 Furious (2003)

Η επίμαχη σκηνή: Στη δεύτερη ταινία της γνωστής σειράς «Οι μαχητές των δρόμων» (Fast and Furious) βλέπει κανείς, για άλλη μια φορά, τις περιπέτειες του λιποτάκτη αστυνομικού και ταλαντούχου οδηγού Μπράιαν Ο’ Κόνορ, ο οποίος βγάζει χρήματα από αυτοσχέδιους αγώνες με αμάξια και μπλέκει σε διάφορες περιπέτειες με την εξίσου «γκαζιάρα» του παρέα.

Η μίμησή της που πήγε στραβά: Φεύγοντας από το σινεμά όπου είχε δει την ταινία, ένας 17χρονος από το Μαϊάμι έλαβε την πρόκληση να συμμετάσχει σε αγώνα δρόμου με άλλα δύο αμάξια. Η κατάσταση ξέφυγε αμέσως από τον έλεγχο και ο έφηβος συγκρούστηκε με μια κολώνα, πεθαίνοντας ακαριαία.

Into the Wild (2007)

Η επίμαχη σκηνή: Ουσιαστικά ολόκληρη η ταινία είναι βασισμένη στην πραγματική ιστορία του Κρις ΜακΚάντλες, ενός νέου που ξόδεψε όλες του τις οικονομίες για να πάει σε μια απομακρυσμένη περιοχή της Αλάσκα και να ζήσει μακριά από τον πολιτισμό. Ο ΜακΚάντλες, περνώντας από διάφορες περιπέτειες και προσπαθώντας μάλιστα, στο τέλος, να γυρίσει στην οικογένειά του, στο τέλος έφαγε κατά λάθος ένα δηλητηριώδες φυτό που τον οδήγησε στον θάνατο.

Η μίμησή της που πήγε στραβά: Το 2013, ένας 18χρονος Αμερικανός που είχε πάθει εμμονή με το Into the Wild, παράτησε την οικογένειά του για να ζήσει και αυτός αποκομμένος από τα πάντα. Αφού η οικογένεια τον δήλωσε ως εξαφανισμένο, η αστυνομία βρήκε αρχικά το αυτοκίνητό του σε ένα δάσος και έπειτα τον ίδιο, σε απόσταση 300 μέτρων από το αμάξι και νεκρό. Αν και η νεκροψία έδειξε ότι ο έφηβος είχε αυτοκτονήσει, η εμμονή του με την ταινία και οι λεπτομέρειες της κατάληξής του συνέδεσαν το Into the Wild με την ιστορία του για πάντα.

The Amazing Spider-Man 2 (2014)

Η επίμαχη σκηνή: Όλοι ξέρουμε πως ο Σπάιντερμαν είναι ένας υπερήρωας με ικανότητες αράχνης, που του επιτρέπουν να σκαρφαλώνει με άνεση σε ψηλά κτήρια και όπου αλλού θέλει.

Η μίμησή της που πήγε στραβά: Ένα 5χρονο αγοράκι από την Τζακάρτα της Ινδονησίας, εξοργισμένο που οι γονείς του δεν το άφησαν να πάει να δει τη δεύτερη ταινία του Σπάιντερμαν, γιατί το αδερφάκι του ήταν άρρωστο, κλείστηκε στο δωμάτιό του και προσπάθησε να σκαρφαλώσει στο απέναντι κτήριο.

Δεν ήταν πρώτη φορά που επιχειρούσε να μιμηθεί τον αγαπημένο του ήρωα. Το αποτέλεσμα, όμως, αυτή την μοιραία φορά, ήταν το αγόρι να πέσει από τον 19^ο όροφο στο έδαφος και δυστυχώς να καταλήξει.

Πειρατές της Καραϊβικής: Η κατάρα του μαύρου μαργαριταριού (2003)

Η επίμαχη σκηνή: Στην πρώτη ταινία του επιτυχημένου φρανσάιζ των «Πειρατών», ο χαρακτήρας του Τζόνι Ντεπ, Τζακ Σπάροου, γλιτώνει από την κρεμάλα όταν ο σύμμαχός του, Γουίλ Τέρνερ, κόβει την θηλιά με το σπαθί του και ο Τζακ διαφεύγει.

Η μίμησή της που πήγε στραβά: Ένα 12χρονο αγόρι από την Μεγάλη Βρετανία, κολλημένο με την ταινία, επιχείρησε να μιμηθεί στο σπίτι του την σκηνή του απαγχονισμού, δυστυχώς χωρίς να καταφέρει να γλιτώσει απ’ τον θάνατο, σαν τον αγαπημένο του ήρωα…

Τα πιο «σκοτεινά»….

Μιμήσεις που δεν οφείλονται απλά στην έλλειψη αίσθησης του κινδύνου, την αφέλεια ή την υπερβολική αυτοπεποίθηση των θεατών. Δολοφόνοι της πραγματικής ζωής που «πάτησαν» πάνω σε δολοφόνους της μεγάλης οθόνης για να φέρουν εις πέρας τα διεστραμμένα τους έργα:

Scream (1996)

Η επίμαχη σκηνή: Όλη η ταινία πραγματεύεται την κατά συρροή δολοφονική δράση του δολοφόνου Ghostface με τη χαρακτηριστική μάσκα, που θυμίζει τον γνωστό πίνακα ζωγραφικής «Η κραυγή» του Έντβαρντ Μουνκ.

Η μίμησή της που πήγε (πολύ..) στραβά: Το 2001, ο 24χρονος Τιερί Ζαραντίν από το Βέλγιο ντύθηκε σαν τον δολοφόνο του Scream, όταν πήγε να σκοτώσει την 15χρονη Άλισον Καμπιέ με μαχαίρι. Η 15χρονη είχε απορρίψει τις ερωτικές του προτάσεις και ο Ζαραντίν την μαχαίρωσε 30 φορές, αφήνοντας στο τέλος το κατακρεουργημένο σώμα της στο κρεβάτι της, με ένα τριαντάφυλλο στο χέρι. Ο δολοφόνος ομολόγησε αμέσως στην οικογένεια της έφηβης και καταδικάστηκε, αργότερα, σε ισόβια κάθειρξη χωρίς αναστολή.

Συνέντευξη με έναν βρικόλακα (1994)

Η επίμαχη σκηνή: Η ταινία παρακολουθεί τις περιπέτειες τριών βρικολάκων με αγάπη για την πολυτέλεια, έντονη σεξουαλικότητα και άσβεστη δίψα (για τι άλλο;) για ανθρώπινο αίμα.

Η μίμησή της που πήγε (πολύ…) στραβά: Στις 17 Νοεμβρίου του 1994, o 25χρονος Ντάνιελ Στέρλινγκ και η φιλενάδα του, η 24χρονη Λίζα Στέλβαγκεν, πήγαν να δουν την ταινία σε ένα σινεμά του Σαν Φρανσίσκο. Την επόμενη ημέρα, ο Ντάνιελ έμοιαζε να βρίσκεται «αλλού». Όταν η Λίζα τον ρώτησε τι δεν πήγαινε καλά, ο Ντάνιελ της απάντησε: «Θέλω να σε μαχαιρώσω και να σου πω το αίμα». Αυτό και έκανε. Η Λίζα πέθανε και ο Ντάνιελ κατέληξε, φυσικά, στη φυλακή.

Γεννημένοι δολοφόνοι (1994)

Η επίμαχη σκηνή: Όλη η υπόθεση της καλτ ταινίας του Όλιβερ Στόουν «Γεννημένοι Δολοφόνοι» στρέφεται γύρω από την παρανοϊκή δράση ενός ζευγαριού που κάνει τον γύρο της Αμερικής με αμάξι και σκοτώνει, λίγο- πολύ, όποιον βρεθεί στο πέρασμά του.

Η μίμησή της που πήγε (πολύ…) στραβά: Το 1995, ένα ζευγάρι δεκαοκτάχρονων από την Λουιζιάνα είδε την ταινία και μετά από τρεις ημέρες πήρε ένα αμάξι, ξεκινώντας περιοδεία στις γύρω περιοχές. Στην πρώτη τους στάση σ’ ένα ψιλικατζίδικο, οι Σάρα Έντμοντσον και Μπεν Ντάρρας επιχείρησαν ένοπλη ληστεία, σκοτώνοντας έναν άνδρα και τραυματίζοντας σοβαρά μια κοπέλα.

Η επιζήσασα έμεινε τετραπληγική και έκανε μήνυση εναντίον του σκηνοθέτη της ταινίας και της εταιρείας παραγωγής, Time Warner, κατηγορώντας τους πως η ταινία τους υποκινούσε βία. Μετά από περίπου μια δεκαετία, το δικαστήριο αθώωσε τον καλλιτέχνη και την παραγωγό εταιρεία. Οι Έντμοντσον και Ντάρρας, πάντως, βρίσκονται ακόμα στη φυλακή.

Dexter (2006-2013)

Η επίμαχη σκηνή: Στην σειρά, αυτή τη φορά (και όχι ταινία) «Ντέξτερ», ο ομώνυμος πρωταγωνιστής πρόκειται για έναν κατά συρροή δολοφόνο-τιμωρό, που βάζει στο στόχαστρό του άλλους εγκληματίες.

Η μίμησή της που πήγε (πολύ…) στραβά: Τα επεισόδια της σειράς υπήρξαν πολλά, όπως πολλοί υπήρξαν, δυστυχώς, και οι μιμητές του πρωταγωνιστή της. Το 2012, ο 21χρονος Μαρκ Χάου από την Αγγλία μαχαίρωσε την μητέρα του θανάσιμα, αφού είχε ψάξει στο ίντερνετ «τι μαχαίρι χρησιμοποιούσε ο Ντέξτερ». Ο Χάου είχε εμμονή με τη σειρά και είχε εμπιστευτεί σε ένα φίλο του ότι θα ήθελε να είναι ο Ντέξτερ, ενώ συχνά έγραφε στο Facebook πόσο μισούσε την μητέρα του.

Ο «Ντέξτερ» έχει, δυστυχώς, αποτελέσει πηγή έμπνευσης για πολλές φρικτές δολοφονίες. Μια άλλη μας πάει πιο πίσω, στο 2009,όπου ο 17χρονος Άντριου Κόνλεϊ από τις ΗΠΑ σκότωσε τον 10χρονο αδερφό του στραγγαλίζοντάς τον και τον τύλιξε με πλαστική σακούλα, όπως είχε δει να κάνει με τα θύματά του ο πρωταγωνιστής της αγαπημένης του σειράς. Ο Κόνλεϊ καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη χωρίς αναστολή το 2010.