Με ποιόν θα συνεργαστεί το ΔΗΚΟ στις προεδρικές του 2023; Θα είναι υποψήφιος ο Νικόλας ή όχι; Εχει την πολυτέλεια άλλης μιας εκλογικής αποτυχίας; Θα είναι ο ρυθμιστής των εκλογών; Αυτά και άλλα ερωτήματα θα γίνονται όλο και πιο έντονα τους επόμενους μήνες, όταν θα αρχίσει να διαμορφώνεται το προεκλογικό σκηνικό ενόψει της αναμέτρησης για το νέο ένοικο του Προεδρικού.
Μέχρι και τον περασμένο Μάιο οι σχέσεις του ΔΗΚΟ με το ΑΚΕΛ βρίσκονταν σε καλό σημείο και υπό προϋποθέσεις θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε συνεργασία προς επίτευξη του διακηρυγμένου στόχου για αλλαγή διακυβέρνησης το 2023.
Το σενάριο άρχισε να ξεθωριάζει μετά το κακό αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών ενώ η αποτυχία συνεργασίας των δύο κομμάτων για την ανάδειξη προέδρου της Βουλής, έκαμε για πολλούς το σενάριο να φαντάζει ακόμη πιο απομακρυσμένο.
Ο Νικόλας Παπαδόπουλος είναι δεν κρύβει την ενόχλησή του από το ΑΚΕΛ (ιδιαίτερα από τον τότε γ.γ. Άντρο Κυπριανού), στο οποίο χρεώνει την αποτυχία συνεργασίας για την προεδρία της Βουλής που έστειλε στο δεύτερο πολιτειακό αξίωμα την Αννίτα Δημητρίου.
ΔΗΚΟ και ΑΚΕΛ διατηρούν τους διαύλους επικοινωνίας σε επίπεδο ηγεσίας αλλά το κλίμα δεν είναι το επιθυμητό για καμία από τις δύο πλευρές αλλά εν πάση περιπτώσει δεν είναι εκείνο που δείχνει ότι βρίσκονται στο στάδιο του πολιτικού αρραβώνα με προοπτική τον γάμο.
Το τελευταίο διάστημα η ηγεσία του ΔΗΚΟ φροντίζει να στέλνει δημοσίως το μήνυμα ότι δεν αποκλείει συνεργασία με τον ΔΗΣΥ ενόψει του 2023 και ότι θα είναι στην εξουσία. Το μήνυμα αυτό έχει σαν αποδέκτη την ηγεσία του ΑΚΕΛ αλλά όχι μόνον αυτή.
Ο Νικόλας Παπαδόπουλος γνωρίζει πολύ καλά ότι το ακροατήριο του κόμματός του τόσο σε επίπεδο ηγεσίας όσο και σε επίπεδο μελών και ψηφοφόρων δεν κινείται προς την ίδια κατεύθυνση. Σε ένα κόμμα του κέντρου υπάρχουν δεξιόστροφες τάσεις αλλά και αριστερόστροφες. Συνεπώς, όποια και να είναι η απόφασή του δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα υπάρξουν αντιδράσεις και διαφωνίες. Το ζητούμενο είναι οι αντιδράσεις αυτές να είναι οι λιγότερες δυνατές.
Το τίμημα του… «ΔΗΣΑΚΕΛ»
Αντίστοιχες αντιδράσεις υπάρχουν όμως και στο σενάριο συνεργασίας του ΔΗΚΟ με τον ΔΗΣΥ. Νικόλας Παπαδόπουλος και Αβέρωφ Νεοφύτου κάνουν βήματα προσέγγισης και διατηρούν επαφή αλλά ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ έχει να διαχειριστεί την έντονη -μέχρι και ακραία- ρητορική που υιοθέτησε τα τελευταία χρόνια κατά «της κυβέρνησης της διαφθοράς Αναστασιάδη-Συναγερμού».
Ο Νικόλας Παπαδόπουλος και άλλα στελέχη του κόμματος, αντιλαμβάνονται ότι σε κάθε βήμα προσέγγισης με τον ΔΗΣΥ, το ΔΗΚΟ θα βάλλεται για ασυνέπεια και πολιτική μετάλλαξη. Στο ΔΗΚΟ θεωρούν ότι με τον ΔΗΣΥ βρίσκονται πιο κοντά σε ζητήματα οικονομικής φιλοσοφίας παρά τις διαφορές σε ορισμένα θέματα, όπως για παράδειγμα στο πάντα ανοικτό κεφάλαιο της ιδιωτικοποίησης των ημικρατικών οργανισμών.
Σε ό,τι αφορά στα υπόλοιπα θέματα, στο ΔΗΚΟ έχουν επιφυλάξεις όχι τόσο για τη διαφορετική προσέγγιση των δύο κομμάτων αλλά για τον επιθετικό λόγο που το κόμμα εκφέρει όλα αυτά τα χρόνια εναντίον της κυβέρνησης και του κυβερνώντος κόμματος, πρωτίστως σε θέματα χρηστής διοίκησης, αξιοκρατίας, εντιμότητας κλπ.
Στο Κυπριακό το ΔΗΚΟ το χωρίζει μεγάλη απόσταση με τα δύο μεγάλα κόμματα αλλά η αποδοχή της λύσης ΔΔΟ, τουλάχιστον σε επίπεδο διακηρύξεων, βοηθά το κόμμα του Νικόλα Παπαδόπουλου (και τον ίδιο) να ελίσσεται, επικαλούμενο τις σχετικές ομόφωνες αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου.
Ωστόσο, το σύνθημα «ΔΗΣΑΚΕΛ», που υιοθέτησε τα τελευταία χρόνια το ΔΗΚΟ, επί προεδρίας Νικόλα Παπαδόπουλου, είναι ακόμη ένα εμπόδιο που θα βρίσκει μπροστά του, σε πολιτικό και σε επικοινωνιακό επίπεδο.
Ο τρίτος δρόμος
Για να αναλύσει κάποιος τα σενάρια για τις προεδρικές θα πρέπει να έχει ενώπιον του τους υποψήφιους Προέδρους ή έστω τους πιθανούς υποψήφιους. Εάν στον ΔΗΣΥ τα πράγματα είναι κάπως πιο σαφή, με το προβάδισμα του Αβέρωφ Νεοφύτου, στο ΑΚΕΛ το σκηνικό παραμένει νεφελώδες.
Σε κάθε περίπτωση στο ΔΗΚΟ θεωρούν ότι δύσκολα θα μπορέσει το κόμμα να υποστηρίξει από τον πρώτο γύρο υποψήφιο εκτός κόμματος, εκτός κι αν υπάρξει κατάληξη σε μια προσωπικότητα που θα μπορεί να περάσει στον δεύτερο γύρο και να έχει εχέγγυα επιτυχίας. Μια υποψηφιότητα Νικόλα Παπαδόπουλου δεν βγαίνει από την εξίσωση αλλά σε κάθε περίπτωση δεν είναι αυτοσκοπός.
Ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ δεν πρόκειται να είναι υποψήφιος απλώς για να είναι, κινδυνεύοντας να υποστεί άλλη μια κομματική αλλά και προσωπική ήττα. Για το λόγο αυτό έχει κάποια ονόματα προσωπικοτήτων που θα μπορούσαν να είναι υποψήφιοι με ιδανική εξέλιξη να τύχουν ευρύτερης στήριξης, αν είναι δυνατόν από τον πρώτο γύρο.
Ο τρίτος δρόμος παραμένει μια επιλογή για το ΔΗΚΟ, γιατί σε κάθε περίπτωση θα του επιτρέπει να δώσει αξιοπρεπώς τη μάχη στον πρώτο γύρο και γιατί όχι και στον δεύτερο. Εάν δεν περάσει στον δεύτερο γύρο, το ΔΗΚΟ θα βρεθεί ξανά στη δυσχερή θέση να επιλέξει κατεύθυνση αλλά την ίδια ώρα θα μπορέσει, υπό προϋποθέσεις, να διεκδικήσει με αξιώσεις το ρόλο του ρυθμιστή.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Με κίτρινη προειδοποίηση, καταιγίδες και χαλάζι ο καιρός - Τι μας επιφυλάσσει για τα Χριστούγεννα
• Αλκοόλ και οδήγηση: «Καμπανάκι» για την περίοδο Χριστουγέννων - Οι ποινές και οι τιμές
• Πώς να απολαύσεις το γιορτινό τραπέζι χωρίς ενοχές – Διατροφολόγος στο «Τ»
ΔΗΚΟ: Οι αντικομματικές συμπεριφορές, η τάση για φυγή και στο βάθος ο Οδυσσέας
Είναι γνωστό πλέον και κανείς δεν μπορεί να το κρύψει, ούτε ο Νικόλας Παπαδόπουλος, ότι στο ΔΗΚΟ επικρατεί μια ανησυχία εδώ και καιρό, λόγω των διαφορετικών και έντονων απόψεων που ακούγονται κυρίως από τρεις βουλευτές του κόμματος, για το κυπριακό. Χρίστος Ορφανίδης, Παύλος Μυλωνάς και Ζαχαρίας Κουλίας, είναι οι βουλευτές που βρίσκονται απέναντι στην ηγεσία του κόμματος σε ότι αφορά στον τρόπο που πολιτεύεται και στηρίζει την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
