O Αλέξης Αλέκου στο Themaonline: «Το «όλοι είναι το ίδιο» όχι. Δεν είναι ίδιοι μεταξύ τους, ούτε οι πολιτικοί, ούτε οι πολιτικές»

O Αλέξης Αλέκου γεννήθηκε το 1979 στη Λάρνακα και εργάζεται ως Λειτουργός Εργασίας Α’ στο Υπουργείο Εργασίας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, είναι επίσης Ακαδημαϊκός και ενεργός στα πολιτικά δρώμενα από τα μαθητικά του χρόνια. Σήμερα κατέρχετε στις επικείμενες Βουλευτικές εκλογές ως υποψήφιος Βουλευτής με το ΑΚΕΛ στην επαρχία της Λάρνακας.  

Σε συνέντευξή του στο Themaonline μας μιλά για το κυπριακό και την άτυπη πενταμερή, «Μπορούμε μετά βεβαιότητας να ισχυριστούμε ότι σήμερα οι συνθήκες είναι πολύ πιο δύσκολες για επίτευξη συμφωνίας για λύση του κυπριακού στη βάση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας…».

«Η κοινωνική ανισότητα στην Κύπρο είναι έντονη. Και όχι, δεν μπορούμε να μιλάμε για κοινωνικό κράτος», μας ανέφερε ο κύριος Αλέκου αναφερόμενος στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες που και ο ίδιος ζει καθημερινά λόγω της θέσης του ως Λειτουργός Εργασίας.

Τι απαντά για τα προβλήματα της Λάρνακας και αν αποτελεί τον «φτωχό συγγενή».

Η συνέντευξη του του Αλέξης Αλέκου, Υποψήφιου Βουλευτή Λάρνακας, ΑΚΕΛ:

Η Κυπριακή αποστολή με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη βρίσκονται στην άτυπη πενταμερή στη Γενεύη. Πλέον η μη ουσιαστική συμμετοχή της Ευρώπης είναι βέβαιη. Πιστεύετε με τα δεδομένα που έχουμε μπροστά μας σήμερα η άτυπη πενταμερής θα μπορούσε να οδηγήσει σε ουσιαστικές συνομιλίες για επίλυση του Κυπριακού;

Θεωρώ πως ναι, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Μπορούμε μετά βεβαιότητας να ισχυριστούμε ότι σήμερα οι συνθήκες είναι πολύ πιο δύσκολες για επίτευξη συμφωνίας για λύση του κυπριακού στη βάση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα των Τουρκοκυπρίων και αποτελεσματική συμμετοχή τους στη διακυβέρνηση, όπως προνοούν τα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ, από ότι ήταν το 2017. Διότι πολύ απλά, μετά το ναυάγιο στο Κραν Μοντανά το 2017, όπου φτάσαμε μια ανάσα πριν από τη λύση σύμφωνα με την παραδοχή της ελληνοκυπριακής πλευράς, αυτό που ακολούθησε ήταν τρία χρόνια πλήρους απραξίας με ευθύνη και της δικής μας πλευράς, με ταυτόχρονη κλιμάκωση της επιθετικής πολιτικής της Τουρκίας. Και ασφαλώς η εκλογή Τατάρ στην ηγεσία της τουρκοκυπριακής κοινότητας και η εκφρασθείσα πλέον θέση για λύση δύο κρατών, ήταν το αποτέλεσμα των πιο πάνω, αλλά αποτελεί πλέον και ένα επιπρόσθετο εμπόδιο. Αυτές τις δυσκολίες καλείται να υπερπηδήσει η ελληνοκυπριακή πλευρά για να μην χαθεί οριστικά το τρένο της λύσης.

Ενόψει της άτυπης πενταμερούς, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει την ευκαιρία να αντιστρέψει το κλίμα με αποφασιστικότητα και τόλμη. Με ξεκάθαρες τοποθετήσεις για την πολιτική ισότητα και τη θετική ψήφο, για συνεργασία όλων των κρατών της περιοχής χωρίς αποκλεισμούς. Σε αντίθετη περίπτωση, η Ιστορία θα είναι αμείλικτη.

Στα μάτια της κοινωνίας η πολιτική τείνει να γίνει συνώνυμο της διαφθοράς. Πώς ανατρέπεται αυτή η εικόνα;

Η απαξίωση της πολιτικής ακόμα και αν δεν είναι απόλυτα δικαιολογημένη, μπορεί να ερμηνευτεί. Το «όλοι είναι το ίδιο» όμως, όχι. Δεν είναι ίδιοι μεταξύ τους, ούτε οι πολιτικοί, ούτε οι πολιτικές. Αυτό που ζούμε τα τελευταία χρόνια είναι πρωτόγνωρο. Αν συνέβαιναν σε οποιαδήποτε άλλη χώρα σκάνδαλα με πρωταγωνιστές το περιβάλλον του Προέδρου της Δημοκρατίας και το μισό Υπουργικό Συμβούλιο, η κυβέρνηση δεν θα άντεχε ούτε μια μέρα. Και ακριβώς αυτή η ατιμωρησία και το ότι κουκουλώνονται τα πάντα είναι που οδηγεί τους πολίτες να απαξιώνουν την πολιτική. Η εικόνα μπορεί να ανατραπεί αν ανατραπούν οι πρωταγωνιστές που δημιούργησαν αυτή την εικόνα. Αν δηλαδή εμείς οι πολίτες, εμείς οι ψηφοφόροι, εγώ και εσείς, με τη δύναμη της ψήφου μας να στείλουμε τους διεφθαρμένους στα σπίτια τους. Και να επανιδρύσουμε το κράτος σε διάφανες βάσεις, ένα Κράτος Δικαίου όπου η διαφάνεια σε όλες τις διαδικασίες θα επικρατεί.  

Εργάζεστε ως Λειτουργός Εργασίας Α’ στο Υπουργείο Εργασίας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Ακούτε καθημερινά περισσότερα από τον καθένα τα προβλήματα που απασχολούν τους πολίτες. Μπορούμε σήμερα να μιλάμε για κοινωνικό κράτος στην Κύπρο;

Η κοινωνική ανισότητα στην Κύπρο είναι έντονη. Και όχι, δεν μπορούμε να μιλάμε για κοινωνικό κράτος. Το κράτος στο οποίο ζούμε μεριμνά για τον ξενοδόχο περισσότερο απ’ ότι για τον ξενοδοχοϋπάλληλο, ενδιαφέρεται περισσότερο για τα συμφέροντα του εργολάβου απ’ ότι για τα συμφέροντα του οικοδόμου, και ασφαλώς καλοδέχεται τον ξένο μεγιστάνα με διαβατήρια και φωτογραφίες με χειραψίες, και κλείνει σε μπουντρούμια και στρατόπεδα συγκέντρωσης τον ξένο μετανάστη. Ταυτόχρονα, είναι έντονη η ανησυχία του κόσμου για την επόμενη μέρα της πανδημίας, όπου η οικονομική κρίση που ήδη υπάρχει θα ενταθεί ένεκα της κακοδιαχείρισης της κυβέρνησης Αναστασιάδη-ΔΗΣΥ. Μικρομεσαίες επιχειρήσεις θα κλείσουν, εργαζόμενοι θα απολυθούν ή θα απειληθούν να αποδεκτούν περιορισμό των δικαιωμάτων τους, και η ασυδοσία των τραπεζών θα ενταθεί. Με τις πλάτες της κυβέρνησης οι τράπεζες ξεσπιτώνουν βιοπαλαιστές που δεν μπορούν να εξοφλήσουν τα χρέη τους, που οι τράπεζες τα φούσκωσαν με παράνομες και καταχρηστικές ρήτρες. Άρα όχι, δεν υπάρχει σήμερα κοινωνικό κράτος. Αλλά μπορεί να υπάρξει, μπορεί να οικοδομηθεί, μπορεί να στηθεί μια ασπίδα προστασίας όλων των ευάλωτων ομάδων, με τη στήριξη και ενδυνάμωση εκείνης της πολιτικής δύναμης που πάντα βρισκόταν δίπλα στους εργαζόμενους και πάντα, ιστορικά αλλά και σήμερα αγωνίζεται για τα συμφέροντα τους.

Ποια είναι τα βασικά προβλήματα των κατοίκων της Επαρχίας Λάρνακας που με την είσοδο σας στη Βουλή θα προσπαθούσατε να προωθήσετε και να επιλύσετε;

Αν θα πρέπει να ιεραρχηθούν τα προβλήματα της Λάρνακας αυτά θα ήταν οι πετρελαιοδεξαμενές και η ανάπτυξη του λιμανιού και της μαρίνας της πόλης, ζητήματα τα οποία όμως πήραν τον δρόμο τους. Άρα αυτό στο οποίο θα πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας είναι η επόμενη μέρα για αυτά τα κεφαλαιώδους σημασίας ζητήματα. Η επιτυχία της μετακίνησης των πετρελαιοδεξαμενών και η τροχιοδρόμηση της ενιαίας ανάπτυξης του λιμανιού και της μαρίνας δεν είναι το τέλος του δρόμου αλλά η αρχή, και θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί σε ότι αφορά το είδος της ανάπτυξης, τις προκλήσεις που θα προκύψουν, και τη διαχείριση των θέσεων εργασίας.

Ταυτόχρονα, δημιουργήθηκε η αντίληψη ότι η Λάρνακα αποτελεί τον “φτωχό συγγενή”. Και ασφαλώς αυτή η αντίληψη δεν είναι αυθαίρετη. Όλες οι στατιστικές παρουσιάζουν την Λάρνακα πολύ ψηλά στους δείκτες ανεργίας αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις αρκετά χαμηλά στο ύψος των μισθών/αμοιβών.

Θεωρώ ότι η νέα Βουλή θα πρέπει να αναπτύξει εκείνες τις πρωτοβουλίες έτσι ώστε να ανακουφιστούν ιδιαίτερα οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις της πόλης μας που σε αυτή την περίοδο της πανδημίας και της οικονομικής κρίσης έχουν πληγεί σημαντικά, και να συγκρατηθεί το εργατικό δυναμικό στη Λάρνακα με ταυτόχρονη βελτίωση των εισοδημάτων του.

Οι πολίτες φαίνεται να γυρίζουν την πλάτη στις επικείμενες εκλογές. Γιατί πιστεύετε πρέπει να ψηφίσουν;

Δεν συμφωνώ, θεωρώ ότι η αποχή θα μειωθεί, όχι σε ψηλά επίπεδα βέβαια, αλλά μια μείωση θα υπάρξει, ένεκα της οριζόντιας δυσαρέσκειας του κόσμου για την κυβέρνηση, τα σκάνδαλα, τους κυβερνητικούς χειρισμούς για την πανδημία αλλά και της πολιτικής της κυβέρνησης στο κυπριακό. Υπάρχει επίσης μια λανθασμένη κατά τη γνώμη μου αντίληψη ότι οι νέοι αδιαφορούν για την πολιτική και ειδικότερα για τις εκλογές. Δεν θεωρώ ότι η αδιαφορία είναι το κυρίαρχο που χαρακτηρίζει τους νέους μας, αλλά η απογοήτευση. Αυτό τουλάχιστον είναι που εισπράττω τόσο από άτομα της δικής μου ηλικίας, όσο και από τους φοιτητές μου στο πανεπιστήμιο αλλά και αλλού. Απογοήτευση διότι βλέπουν τους κόπους τους και τις στερήσεις των γονιών τους για να σπουδάσουν, να μην έχουν αντίκρισμα. Βλέπουν την αναξιοκρατία, τα σκάνδαλα, την ατιμωρησία, τον νεποτισμό των κυβερνώντων. Αυτή η δικαιολογημένη απογοήτευση έχει ως φυσικό επακόλουθο την απώλεια της ελπίδας ότι μπορεί να αλλάξει η σημερινή κατάσταση. Και ασφαλώς το μήνυμα που πρέπει να σταλεί είναι ότι υπάρχει ελπίδα, υπάρχει ο δρόμος προς μια νέα πολιτική κατεύθυνση. Σε αυτές τις εκλογές, η στάση όλων μας θα καθορίσει το μέλλον το δικό μας, των παιδιών μας και της Κύπρου μας. Η αποχή δεν είναι στάση διαμαρτυρίας. Είναι στάση ήττας και εκχώρησης της δύναμης της ψήφου σε αυτούς που θα πάνε να ψηφίσουν. Η αποχή είναι έμμεση στήριξη στις πολιτικές της κυβέρνησης Αναστασιάδη-Συναγερμού. Σημαίνει αποδοχή των σκανδάλων, της διαφθοράς και της φτωχοποίησης του λαού. Χρειαζόμαστε αλλαγή. Χρειαζόμαστε μια νέα πολιτική κατεύθυνση. Και ασφαλώς χρειαζόμαστε μια ισχυρή Αριστερά που θα εγγυηθεί αυτή την αλλαγή.

Γιατί θα έπρεπε οι κάτοικοι της επαρχίας Λάρνακας να σας τιμήσουν με την ψήφο τους; 

Η προτεραιότητα μου θα είναι η αμεσότητα και η αμφίδρομη σχέση με όλους τους δημότες και πολίτες της πόλης και επαρχίας της Λάρνακας. Ο βουλευτής δεν πρέπει να δραστηριοποιείται πίσω από ένα γραφείο αλλά να είναι πραγματικός εκπρόσωπος των εργαζομένων της Λάρνακας και να ασκεί διαρκώς πίεση για προώθηση των πολιτικών που αφορούν την πόλη και τον κόσμο της. Γενικότερα όμως, πιστεύω ότι το ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ αποτελείται από αξιόλογες προσωπικότητες που μπορούν να ενισχύσουν ποιοτικά τη νέα Βουλή. Σε μια χρονική συγκυρία που ο τόπος μας διάγει ίσως τις κρισιμότερες στιγμές μετά το 1974, χρειάζεται να καταβληθεί μεγάλη προσπάθεια από όλους για να αντιστραφεί αυτή η κατάσταση. Κοινωνικό κράτος, κράτος δικαίου, διαφάνεια, λύση του κυπριακού και επανένωση του τόπου και του λαού μας. Αυτές οι στοχεύσεις πρέπει να μας καθοδηγούν και δυστυχώς τα τελευταία χρόνια βαδίζουμε προς την αντίθετη κατεύθυνση. Ο τόπος μας χρειάζεται αλλαγή, και σε αυτό το κάλεσμα θα πρέπει να βγουν μπροστά και να ανταποκριθούν άνθρωποι φρέσκοι, με γνώσεις και όραμα για το μέλλον. Θεωρώ ότι στην πολιτική πρέπει να μπαίνουν άτομα που δεν έχουν ανάγκη την πολιτική. Οι υποψήφιοι που θα εκλεγούν θα πρέπει να δίνουν αξία στα βουλευτικά έδρανα και όχι να παίρνουν αξία από αυτά. Επέλεξα να συμμετάσχω σε αυτή τη διαδικασία, σε μια προσπάθεια να βοηθήσω με την παρουσία μου στο ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ Λάρνακας προς αυτή την κατεύθυνση. Και σκοπεύω να το πράξω παραμένοντας συνεπής και ειλικρινής σε όσα πίστευα και εξέφραζα πάντα. 

 

 

Ειδήσεις σήμερα:

Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις