Με σχετικό άρθρο του, ο Ευρωβουλευτής του ΔΗΚΟ κ. Κώστας Μαυρίδης ασκεί έντονη κριτική κατά των επιλογών του «πρωθυπουργικού περίγυρου» στην αντιμετώπιση της τουρκικής επεκτατικότητας στην Ανατολική Μεσόγειο, ιδιαίτερα σε Αιγαίο και Κύπρο.
Στο άρθρο του ο Ευρωβουλευτής και Πρόεδρος της Πολιτικής Επιτροπής για την Μεσόγειο, καταγράφει το «μεγάλο παιγνίδι» το οποίο αποσιωποιήθηκε όπως υποδεικνύει και αφορά τον απώτερο στόχο της γερμανικής παρέμβασης προς την Τουρκία, ώστε μέσω δρομολόγησης Ελλαδοτουρκικού διαλόγου και προσωρινής εκτόνωσης της κρίσης, να παραγκωνιστεί η ανάληψη ηγετικού ρόλου από την Γαλλία στα θέματα ασφάλειας και άμυνας της ΕΕ.
Η Ελληνική Κυβέρνηση επέλεξε προφανώς να παραμείνει «προσδεδεμένη» στην Γερμανία και να μην αξιοποιήσει την καθοριστικής σημασίας πρόταση του Προέδρου Μακρόν για αμυντική συμμαχία Γαλλίας-Ελλάδας με από κοινού αντιμετώπιση της τουρκικής επεκτατικότητας.
Όπως φέρεται, η πηγή πληροφόρησης για το παρασκηνιακό «μεγάλο παιγνίδι» είναι Ευρωβουλευτίνα, δεξί χέρι του Μακρόν στην ΕΕ, με την οποία ο κ. Μαυρίδης διατηρεί στενή συνεργασία σε θέματα ευρωπαικής άμυνας.
Όπως εξάγεται και από το άρθρο, ο κ. Μαυρίδης θεωρεί ότι η κορυφαία προτεραιότητα της Αθήνας έπρεπε να είναι η αντιμετώπιση της τουρκικής επεκτατικότητας στην Ανατολική Μεσόγειο, μέσω μιας διευρυμένης συμμαχίας, πράγμα που και η Γαλλία συμμερίζεται και εκτιμά ως ύψιστη απειλή.
Ωστόσο, οι διαβεβαιώσεις της Γερμανίας έπεισαν την Αθήνα να προχωρήσει σε κάποιο προκαταρκτικό διάλογο με σκοπό την συνεννόηση με την Τουρκία και ταυτοχρόνως η Γερμανία κατάφερε να τορπιλλίσει την συγκρότηση αμυντικής συμμαχίας κρατών-μελών της ΕΕ κατά των τουρκικών απειλών με την Γαλλία στο προσκήνιο.
Ακολουθεί το άρθρο:
Η διαφορά στα δύο τουρκικά σκάφη είναι στα … ονόματα!
Η αποφασιστικότητα της Αθήνας απέναντι στην τουρκική επεκτατικότητα με επίκεντρο το Καστελόριζο υπήρξε καθοριστική για την πρόσκαιρη αναδίπλωση της τουρκικής «αρπακτικότητας». Ωστόσο, η απάντηση του πρωθυπουργικού συμβούλου Αλ. Διακόπουλου για το πώς αντιμετωπίζει η Ελληνική κυβέρνηση την νέα εισβολή του τουρκικού Barbaros στην Κυπριακή ΑΟΖ, ενώ έχει δρομολογηθεί ελλαδοτουρκικός διάλογος, υπήρξε μνημείο πολιτικής ανεπάρκειας. Όπως δήλωσε, το Oruc Reis στο Καστελόριζο και το Barbaros στην Κύπρο «είναι δύο διαφορετικά πράγματα... Η καταπάτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου δεν είναι και κάτι που γίνεται για πρώτη φορά.». Δεν ενδιαφέρει σε ποιο κόμμα ή ιδεολογία ανήκει ο εν λόγω σύμβουλος, αλλά η τοποθέτηση του στοιχειώνει τον Ελληνισμό προς νέο εθνικό ακρωτηριασμό, που ο πρωθυπουργικός περίγυρος θα φορτώνει σε άλλους.
Το μεγάλο «παιγνίδι» στο παρασκήνιο υπήρξε ιδιαίτερα σημαντικό για την πρόσκαιρη εκτόνωση με τις δηλώσεις ανακούφισης του πρωθυπουργικού περίγυρου που πρέπει να το αναδείξουμε. Η «συμφωνία αποκλιμάκωσης» που ικανοποίησε την Αθήνα θυμίζει την φαιδρή εμμονή της Λευκωσίας για «καλό κλίμα» στις συνομιλίες για επίλυση του Κυπριακού με αποτέλεσμα το ... μηδέν. Στην πράξη, η τουρκική επεκτατικότητα στρέφεται με μεθοδικότητα εναντίον Κύπρου, Ελλάδας και Γαλλικών συμφερόντων καθώς και άλλων (Αιγύπτου, Ισραήλ). Αντί της ορθής διευρυμένης αντιμετώπισης της νεοοθωμανικής επεκτατικότητας με ηγετικό ρόλο στη Γαλλία, η Αθήνα επέλεξε να προσεταιριστεί την Γερμανία διαχωρίζοντας την τουρκική επεκτατικότητα βάσει … των ονομάτων των ερευνητικών τουρκικών σκαφών! Η γερμανική παρέμβαση προς την Τουρκία, πέτυχε κάτι τεράστιο για την Γερμανία το οποίο αποσιωπάται. Η Γερμανία απέτρεψε την ανάληψη πρωταγωνιστικού ρόλου από την Γαλλία στην συγκρότηση ευρωπαϊκής άμυνας με αφετηρία την ευρύτερη Αν. Μεσόγειο, ακυρώνοντας την αμυντική συμμαχία Γαλλίας-Ελλάδας και τον παραγκωνισμό της Γερμανίας.
Ποιο ήταν το … αντάλλαγμα προς την Ελληνική Κυβέρνηση για αυτό το τεράστιο όφελος προς την Γερμανία, όταν δεν απαίτησε καν ακύρωση της επικείμενης παράδοσης υπερσύγχρονων γερμανικών υποβρυχίων στην Τουρκία;
Λογοδοτούμε ενώπιον της Ιστορίας με κριτήριο πολιτικής επάρκειας την διορατικότητα. Οι φωνασκίες όσων αντιδρούν από κομματικό φανατισμό και η μιζέρια όσων προσδοκούν το έλεος του ισλαμοφασίστα, θα αποτελούν ιστορικό όνειδος. Είμαστε ενώπιον μιας ευνοϊκής συγκυρίας εξωτερικών παραγόντων, με τον Πρόεδρο Μακρόν στη Γαλλία και άλλα κράτη σε εχθρική διάταξη προς την Τουρκία. Θα μπορούσε να υπάρχει Ενιαία Αμυντική Άμυνα με ακλόνητη αποτρεπτική ισχύ, κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, θωράκιση σε όλα τα επίπεδα…
Το ερώτημα είναι αδυσώπητο: Η Αθήνα επέλεξε να αντιμετωπίσει την τουρκική επεκτατικότητα ή να προσαρμόσει την αντίδρασή της στο βαθμό που ανέχεται η ελλαδική κοινωνία;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Τον τσάκωσαν «φτιαγμένο»: Οδηγούσε και χωρίς άδεια οδηγού - Συνελήφθη 34χρονος
• Αντίστροφη μέτρηση για το e-kalathi: Πότε θα λειτουργήσει σε δοκιμαστική μορφή
• Σοφία Βεργκάρα: Δίχνει πώς λικνίζονται οι Λατινοαμερικάνοι για το Thanksgiving - Βίντεο
Αίολη η αισιοδοξία για τη «διπλωματία του καφέ» -«Ναρκοθετεί» τα «ήρεμα νερά» η Άγκυρα
Ενώ η Λευκωσία αναμένει στο ακουστικό για τα επόμενα βήματα στο κυπριακό και για τη σύγκληση της πενταμερούς συνάντησης, ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν, καταρρίπτει όλα όσα προσπαθεί η Αθήνα να παρουσιάσει το τελευταίο διάστημα μέσω του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών, Γιώργου Γεραπετρίτη περί ήρεμων νερών στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, οι οποίες περνούν μέσα από το κυπριακό.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
