Σε κομβικό σημείο βρισκόμαστε σήμερα, σύμφωνα με τον Καθηγητή Πολιτικών Επιστημών και διευθυντή του Κέντρου Ελληνικών Ερευνών Καναδά (ΚΕΕΚ), Δρ. Στέφανο Κωνσταντινίδη, ο οποίος τονίζει πως η «Τουρκία προσπαθεί να δρέψει τους καρπούς μιας στρατηγικής που πέτυχε την γκριζοποίηση του Αιγαίου και έδωσε την εντύπωση στη διεθνή κοινή γνώμη ότι έχει δικαιώματα τα οποία της αρνείται η ελληνική πλευρά».
Του Γιώργου Τάττη
Το γιατί φτάσαμε εδώ, ο ρόλος του διεθνούς παράγοντα, η πιθανή εμπλοκή της Κύπρου, αλλά και το μέλλον της κρίσης, χρειάζονται στοχευμένες και εμπεριστατωμένες απαντήσεις.
Εάν κάτι οφείλουμε να κρατήσουμε από την συνέντευξη του Δρ. Κωσταντινίδη στο ThemaOnline, είναι την ανάγκη για ανάπτυξη μιας ενιαίας αποτρεπτικής στρατηγικής Κύπρου και Ελλάδας, καθώς η Τουρκία προσεγγίζει τις δύο χώρες ενιαία, γι’ αυτό και δύναται να στραφεί πάλι προς την Κύπρο, σε περίπτωση που αποτύχει στο Αιγαίο.
ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: Ζούμε μέρες κρίσης 1987 και Ιμίων - Ζητούμενο να μην συρθεί Ελλάδα και Κύπρος σε υποχωρητικές διαπραγματεύσεις
Αυτό εξάλλου συνέβη και λίγους μήνες πριν, όταν η Τουρκία ουσιαστικά «ξεκίνησε» εκ νέου το νέο «μπαράζ πειρατείας», από τον εύκολο στόχο της Κύπρου. Σε κάθε περίπτωση, ξεκάθαρο είναι και το γεγονός, ότι η προνοητικότητα, η εγρήγορση και η αποτροπή, αποτελούν την καλύτερη δυνατή λύση για αποφυγή των συγκρούσεων.
Γιατί φτάσαμε ως εδώ; Βρισκόμαστε σε κομβικό σημείο;
Η Τουρκία έχει στρατηγικούς στόχους τους οποίους προωθεί σταδιακά εδώ και πολλά χρόνια. Αντίθετα η ελληνική πλευρά στερείται μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής και όλα αυτά τα χρόνια αντιμετώπιζε την επεκτατική και αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας με με μια περιστασιακή τακτική κάθε φορά. Όποιος όμως κινείται μόνο στο επίπεδο της τακτικής, πηγαίνει στα τυφλά. Αυτό συνέβηκε και με την Ελλάδα. Ασφαλώς και βρισκόμαστε σήμερα σε κομβικό σημείο. Η Τουρκία προσπαθεί να δρέψει τους καρπούς μιας στρατηγικής που πέτυχε την γκριζοποίηση του Αιγαίου και έδωσε την εντύπωση στη διεθνή κοινή γνώμη ότι έχει δικαιώματα τα οποία της αρνείται η ελληνική πλευρά. Στη δε Κύπρο πέτυχε να απαλλαγεί η ίδια των ευθυνών της και να έχει περάσει στη διεθνή κοινή γνώμη την εντύπωση ότι το Κυπριακό δεν είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής αλλά μια δικοινοτική διαφορά. Καλούμαστε επομένως να πληρώσουμε σήμερα το έλλειμμα στρατηγικής από πλευράς Αθήνας και Λευκωσίας.
Πώς επηρεάζεται η Κύπρος από το γεγονός; Ενδέχεται να υπάρξουν άμεσες συνέπειες στην Κύπρο;
Οτιδήποτε συμβεί στο Αιγαίο θα έχει άμεση επίδραση στην Κύπρο. Η Κύπρος είναι ο αδύνατος κρίκος της αλυσίδας για δύο λόγους: ο πρώτος έχει να κάνει με το περίφημο δόγμα που αναπτύχθηκε στην Αθήνα-με εξαίρεση την περίοδο Ανδρέα Παπανδρέου- ότι «η Κύπρος κείται μακράν». Ο δεύτερος συνδέεται με την παντελή έλλειψη αμυντικής θωράκισης, μιας έστω και περιορισμένης δύναμης ανάσχεσης-αποτροπής. Αν για παράδειγμα ο Ερντογάν αποτύχει στο Αιγαίο , θα στραφεί προς τον εύκολο στόχο που είναι η Κύπρος.
Ποια η στάση του διεθνούς παράγοντα και πώς τον αξιολογείται;
Ο διεθνής παράγοντας ενδιαφέρεται μόνο για τα δικά του συμφέροντα. Έχουμε ουσιαστικά καταφέρει να μη έχουμε κάποιους ή κάποιο στο διεθνή παράγοντα στον οποίο να στηριχτούμε Η Ευρωπαϊκή Ένωση μας στηρίζει μόνο σε επίπεδο διακηρύξεων χωρίς να είναι διατεθειμένη να επιβάλει κυρώσεις στην Τουρκία, ΗΠΑ , Βρετανία και ΝΑΤΟ στηρίζουν πατροπαράδοτα τις τουρκικές θέσεις και το ίδιο βλέπουμε και με τη Γερμανία. Αποξενωθήκαμε από την Ρωσία και δεν τολμούμε να προχωρήσουμε σε μια πιο τολμηρή σχέση με τη Γαλλία, την Αίγυπτο και άλλες αραβικές δυνάμεις, αντίθετες στην εμπλοκή της Τουρκίας στη Λιβύη. Δεν τολμούμε να αναπτύξουμε τις σχέσεις μας με το Ιράν ούτε και να αποκαταστήσουμε διπλωματικές σχέσεις με τη Συρία. Υπάρχει ο κίνδυνος μετά από ένα θερμό επεισόδιο, αλλά και χωρίς, η Ελλάδα να οδηγηθεί στο τραπέζι των συνομιλιών είτε με την πίεση της Γερμανίας είτε με αυτή των ΗΠΑ και να υποχρεωθεί να αποδεχτεί συζήτηση στη βάση των τουρκικών όρων.
Ποιες κινήσεις πρέπει να κάνει η Ελλάδα και η Κύπρος; Πότε θα ήταν εύλογη η οριοθέτηση ΑΟΖ με Κύπρο και Αίγυπτο; Ο ρόλος του Καστελόριζου στην οριοθέτηση ποιος είναι;
Ελλάδα και Κύπρος θα πρέπει να αναπτύξουν μια κοινή στρατηγική ανάσχεσης-ανατροπής που να ξεκινά από τον Έβρο και να φτάνει ως την Ανατολική Μεσόγειο. Η οριοθέτηση ΑΟΖ Ελλάδας - Κύπρου θα έπρεπε να είχε γίνει προ πολλού. Αλλά έστω και τώρα θα είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Η εμπλοκή και της Αιγύπτου σε αυτή την οριοθέτηση θα είναι μια πολύ θετική ενέργεια. Το Καστελόριζο είναι ασφαλώς ο ακρογωνιαίος λίθος αυτής της πολιτικής οριοθέτησης. Εγκατάλειψη του Καστελορίζου θα είναι και εγκατάλειψη της Κύπρου.
Γιώργος Τάττης
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Με κίτρινη προειδοποίηση, καταιγίδες και χαλάζι ο καιρός - Τι μας επιφυλάσσει για τα Χριστούγεννα
• Αλκοόλ και οδήγηση: «Καμπανάκι» για την περίοδο Χριστουγέννων - Οι ποινές και οι τιμές
• Πώς να απολαύσεις το γιορτινό τραπέζι χωρίς ενοχές – Διατροφολόγος στο «Τ»
ΔΗΚΟ: Οι αντικομματικές συμπεριφορές, η τάση για φυγή και στο βάθος ο Οδυσσέας
Είναι γνωστό πλέον και κανείς δεν μπορεί να το κρύψει, ούτε ο Νικόλας Παπαδόπουλος, ότι στο ΔΗΚΟ επικρατεί μια ανησυχία εδώ και καιρό, λόγω των διαφορετικών και έντονων απόψεων που ακούγονται κυρίως από τρεις βουλευτές του κόμματος, για το κυπριακό. Χρίστος Ορφανίδης, Παύλος Μυλωνάς και Ζαχαρίας Κουλίας, είναι οι βουλευτές που βρίσκονται απέναντι στην ηγεσία του κόμματος σε ότι αφορά στον τρόπο που πολιτεύεται και στηρίζει την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
