Το ποδόσφαιρο με καρότσια σούπερ μάρκετ δεν ήταν μια πολύ ωραία ιδέα (ΒΙΝΤΕΟ)

Το χιούμορ είναι ένας αόρατος σύμμαχος, ο πιο ταιριαστός, σε άχαρες συνθήκες (άδεια γήπεδα με fake οπαδούς, απαγόρευση πανηγυρισμών, συνεντεύξεις από απόσταση, αναπληρωματικοί με μάσκες και μεγάλα κενά ανάμεσά τους) όπως αυτές που βιώνει το ποδόσφαιρο μετά την επανέναρξη των αγώνων στη Γερμανία. Υπό την προϋπόθεση, φυσικά, πως δεν αξιοποιείται καταχρηστικά.

Αντιληπτή ομολογουμένως η απόπειρα ερασιτεχνών ποδοσφαιριστών δύο ομάδων τοπικών πρωταθλημάτων της χώρας να σατιρίσουν το γεγονός πως ενώ τα παιχνίδια των βασικών κατηγορών διεξάγονται κανονικά δίχως να τηρούνται στο έπακρο τα πρωτόκολλα υγιεινής, κυρίως αυτά που αφορούν τις κοινωνικές αποστάσεις και τις επαφές που δεν αποφεύγονται, οι ίδιοι δεν έχουν ακόμη το δικαίωμα να επιστρέψουν στο γήπεδο για να τελειώσουν την τρέχουσα σεζόν. Είχε μάλιστα προκληθεί μεγάλη αναστάτωση όταν η κεντρική διοίκηση άφησε τις τοπικές ενώσεις να πράξουν κατά το δοκούν. Φερ’ ειπείν στη Βαυαρία τα πρωταθλήματα αυτά θα ολοκληρωθούν τον Σεπτέμβριο.

Παρόλα αυτά η οργάνωση φιλικού με καρότσια σούπερ μάρκετ προκειμένου ο κάθε ένας ν’ απέχει από τον άλλον όσο το μήκος του καλαθιού, αντισηπτικά χεριών, απολυμαντικά σπρέι για τις επιφάνειες και μάσκες για πυρηνική επίθεση από εχθρούς δεν προκάλεσε όσο γέλιο θα ήθελαν.

Στα κανονικά 90 λεπτά που είχε διάρκεια ο ιδιότυπος αυτός αγώνας, περισσότερο κινδύνευσαν να χτυπήσουν όσοι συμμετείχαν προσπαθώντας να τηρήσουν τους κανόνες και να ισορροπήσουν στον αγωνιστικό χώρο ελέγχοντας τουλάχιστον με το ένα χέρι το καρότσι παρά το διασκέδασαν. Οι τούμπες ήταν αμέτρητες και η απειλή ενός τραυματισμού παραμόνευε συνεχώς. Κυρίως για τους τερματοφύλακες που όφειλαν να είναι ακόμη πιο προσεκτικοί όταν έκαναν εξόδους ή έπεφταν ν’ αποκρούσουν σέρνοντας μαζί τους ένα εμπόδιο.

Κάποια στιγμή μάλιστα ένας αμυνόμενος έσπρωξε το δικό καρότσι πάνω σε αντίπαλο που είχε μπει στην περιοχή για να τον προλάβει πριν σκοράρει. Το πέναλτι με υπόδειξη του διαιτητή κατακυρώθηκε χωρίς δεύτερη σκέψη. Η κόκκινη κάρτα θα έπρεπε να βγει σ’ όποιον είχε αυτήν την (ατυχή) έμπνευση, ακόμη κι αν πολλοί θεώρησαν τον αγώνα μια άκρως επιτυχημένη φάρσα.