Δηλώσεις στον “Active” έκανε ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής της Ομόνοιας, Κώστας Πέτσας, ο οποίος περιέγραψε εν συντομία, στιγμές που έζησε ως ποδοσφαιριστής του “τριφυλλιού” και του έμειναν αξέχαστες!
Αναλυτικά:
«Τα χρόνια που έπαιξα στην Ομόνοια πριν πάω στην Αμερική για σπουδές, μόλις που τα θυμάμαι. Θυμήθηκα τον τελικό του 1980 με την ΕΝΠ, όπου κερδίσαμε το δεύτερο παιχνίδι με 3-0. Ο Πέταρ Αργύροφ με ενέπνευσε. Ήμουν σε μία προπόνηση με τη δεύτερη ομάδα, εμένα ξέχασε να με βάλει στο δίτερμα και με άφησε να κάνω κάποια σουτ που όλα κατέληγαν στη γωνία. Ήμουν δεύτερος επιθετικός. Όπως πηγαίναμε στα αποδυτήρια, με πήρε αγκαλιά και μου είπε “εσύ θα παίξεις πρώτη ομάδα πολύ σύντομα”. Πράγματι. Με έκανε αμυντικό χαφ, σε μία πρωτοκλασάτη ομάδα που γίνονταν μάχες για μία θέση. Με έβαλε να παίξω στην επόμενη αγωνιστική και μόλις μου είπε ότι θα παίξω στην πρώτη ομάδα, έτρεμαν τα πόδια μου. Δεν το πίστευα, έλεγα “είναι δυνατόν;”. Ήμουν με τους Κανάρη, Καϊάφα, Χαραλάμπους.
Τη μέρα που βρέθηκα πρώτη φορά στα αποδυτήρια μαζί τους, ντύθηκα, κάθισα στο παγκάκι και άκουγα τους συμπαίκτες μου να μιλούν. Σε κάποια στιγμή, είδα τον Νίκο Χαραλάμπους να έρχεται κατά πάνω μου και έσκυψα κάνοντας πως δένω τα παπούτσια μου που ήταν ήδη δεμένα, γιατί ντρεπόμουν να τον κοιτάξω στα μάτια. Με πήρε από το κεφάλι και μου είπε “πάνω το κεφάλι κι εμείς άνθρωποι είμαστε”. Νομίζω ότι το πρώτο μου παιχνίδι ήταν στο ΓΣΠ το ξερό, με την Ομόνοια Λονδίνου. Καθόμουν και δεν έβλεπα λόγω μυωπίας, ξεχώριζα μόνο χρώματα. Την επόμενη μέρα έβαλα φακούς επαφής».
Για τις σπουδές του στην οφθαλμολογική: «Έπαιξε ρόλο η μυωπία μου. Είδα ότι ήταν επάγγελμα ωραίο. Δεν πλήρωνα τίποτα, ήταν κάτι σαν υποτροφία. Αρχές του 1982 πήγα στην Αμερική. Έπαιξα την μισή σεζόν και αποχώρησα για σπουδές. Επέστρεψα το καλοκαίρι του 1987 και άρχισα ξανά την μπάλα».
Για την κορυφαία του στιγμή στην Ομόνοια: «Ήταν το πρωτάθλημα της σεζόν 1992-1993. Να είσαι στο +5, να δέχεσαι δύο ήττες και στο τελευταίο ματς να παίζεις με τον αντίπαλο σου για τον τίτλο και να το παίρνεις το πρωτάθλημα με νίκη, ήταν το κάτι άλλο. Δεν κοιμόμασταν όλο το βράδυ. Εγώ προσωπικά είχα πωρωθεί πολύ και ξέσπασα σε κλάματα που χάσαμε την προηγούμενη αγωνιστική και κινδυνεύαμε να χάσουμε το πρωτάθλημα. Πριν το τελευταίο ματς με τον Απόλλωνα, απλώς ήθελα να μπω μέσα στο γήπεδο και να κερδίσω και το ήξερα ότι θα κερδίσω, με όλο τον σεβασμό στον Απόλλωνα. Όπως βγαίναμε στο γήπεδο, είδα τον κόσμο στις κερκίδες και είπα “θα κερδίσουμε”. Τους το είπα και στα αποδυτήρια. Τους είπα να βγούμε τρέχοντας, για να καταλάβει ο κόσμος ότι είμαστε έτοιμοι. Ο κόσμος μας ήταν συγκλονιστικός. Εκείνη τη μέρα, υπήρχαν οπαδοί του ΑΠΟΕΛ στην κερκίδα της Ομόνοιας, γιατί υπήρχαν εντάσεις μεταξύ των Λευκωσιατών με τους Λεμεσιανούς».
Για τον προπονητή που είχε με την πιο ισχυρή προσωπικότητα: «Η χρονιά που ήρθε ο Άρσοφ το 1989. Όταν ήθελες να του μιλήσεις, έπρεπε να είσαι δύο μέτρα μακριά του. Ήταν πολύ αυστηρός και μου έκανε τρομερή εντύπωση. Όταν ξαναήρθε ήταν πιο χαλαρός. Για μένα, ήταν ο καλύτερος προπονητής που πέρασε από την Ομόνοια. Όταν σου ανέλυε το παιχνίδι, ήξερε για τον καθένα τα πάντα».
Για τους συμπαίκτες του: «Θα το πάρω συναισθηματικά. Με τον Ευαγόρα Χριστοφή, ήμασταν σαν δίδυμα αδέρφια. Για μένα θα είναι στην καρδιά μου μια ζωή. Μέναμε στο ίδιο διαμέρισμα στην Αμερική».
Για την ευρωπαϊκή του πορεία με την Ομόνοια: «Θυμάμαι το 4-0 επί του Άγιαξ. Ήμουν νεοσύλλεκτος, την ίδια εποχή πήγαμε στο ΚΕΝ Πάφου. Υποσχέθηκαν στην Ομόνοια πως θα μας φέρουν Λευκωσία. Μας έφεραν στην Πράσινη Γραμμή και μετά στο 216. Ήμουν στην ενδεκάδα και είχα το νούμερο 7. Μετά που τέλειωσε το παιχνίδι, έβγαλα σκοπιά. Άκουγα τη Λευκωσία που βούιζε από τις πουρούες και έλεγα στον Τούρκο στρατιώτη στα αγγλικά, τι έκανε η Ομόνοια».
Για το παιχνίδι με το ΑΠΟΕΛ (3-2) με πρωταγωνιστή τον Τζούριακ: «Ήταν ένα συγκλονιστικό παιχνίδι. Είναι το δεύτερο παιχνίδι που θυμάμαι. Το πρώτο παιχνίδι ήρθε 1-1. Στο δεύτερο, μας κέρδιζε ο ΑΠΟΕΛ με 2-1. Μετά από αντεπίθεση, κάναμε το 2-2, είχαμε δοκάρι και ο Τζούριακ έκανε το 3-2. Αν δείτε το βίντεο, θα καταλάβετε τι σήμαινε αυτό το παιχνίδι».
Για τον προπονητή που είχε με την πιο ισχυρή προσωπικότητα: «Η χρονιά που ήρθε ο Άρσοφ το 1989. Όταν ήθελες να του μιλήσεις, έπρεπε να είσαι δύο μέτρα μακριά του. Ήταν πολύ αυστηρός και μου έκανε τρομερή εντύπωση. Όταν ξαναήρθε ήταν πιο χαλαρός. Για μένα, ήταν ο καλύτερος προπονητής που πέρασε από την Ομόνοια. Όταν σου ανέλυε το παιχνίδι, ήξερε για τον καθένα τα πάντα».
Για τους συμπαίκτες του: «Θα το πάρω συναισθηματικά. Με τον Ευαγόρα Χριστοφή, ήμασταν σαν δίδυμα αδέρφια. Για μένα θα είναι στην καρδιά μου μια ζωή. Μέναμε στο ίδιο διαμέρισμα στην Αμερική».
Για την ευρωπαϊκή του πορεία με την Ομόνοια: «Θυμάμαι το 4-0 επί του Άγιαξ. Ήμουν νεοσύλλεκτος, την ίδια εποχή πήγαμε στο ΚΕΝ Πάφου. Υποσχέθηκαν στην Ομόνοια πως θα μας φέρουν Λευκωσία. Μας έφεραν στην Πράσινη Γραμμή και μετά στο 216. Ήμουν στην ενδεκάδα και είχα το νούμερο 7. Μετά που τέλειωσε το παιχνίδι, έβγαλα σκοπιά. Άκουγα τη Λευκωσία που βούιζε από τις πουρούες και έλεγα στον Τούρκο στρατιώτη στα αγγλικά, τι έκανε η Ομόνοια».
Για το παιχνίδι με το ΑΠΟΕΛ (3-2) με πρωταγωνιστή τον Τζούριακ: «Ήταν ένα συγκλονιστικό παιχνίδι. Είναι το δεύτερο παιχνίδι που θυμάμαι. Το πρώτο παιχνίδι ήρθε 1-1. Στο δεύτερο, μας κέρδιζε ο ΑΠΟΕΛ με 2-1. Μετά από αντεπίθεση, κάναμε το 2-2, είχαμε δοκάρι και ο Τζούριακ έκανε το 3-2. Αν δείτε το βίντεο, θα καταλάβετε τι σήμαινε αυτό το παιχνίδι».
Για την ευρωπαϊκή του πορεία με την Ομόνοια: «Θυμάμαι το 4-0 επί του Άγιαξ. Ήμουν νεοσύλλεκτος, την ίδια εποχή πήγαμε στο ΚΕΝ Πάφου. Υποσχέθηκαν στην Ομόνοια πως θα μας φέρουν Λευκωσία. Μας έφεραν στην Πράσινη Γραμμή και μετά στο 216. Ήμουν στην ενδεκάδα και είχα το νούμερο 7. Μετά που τέλειωσε το παιχνίδι, έβγαλα σκοπιά. Άκουγα τη Λευκωσία που βούιζε από τις πουρούες και έλεγα στον Τούρκο στρατιώτη στα αγγλικά, τι έκανε η Ομόνοια».
Για το παιχνίδι με το ΑΠΟΕΛ (3-2) με πρωταγωνιστή τον Τζούριακ: «Ήταν ένα συγκλονιστικό παιχνίδι. Είναι το δεύτερο παιχνίδι που θυμάμαι. Το πρώτο παιχνίδι ήρθε 1-1. Στο δεύτερο, μας κέρδιζε ο ΑΠΟΕΛ με 2-1. Μετά από αντεπίθεση, κάναμε το 2-2, είχαμε δοκάρι και ο Τζούριακ έκανε το 3-2. Αν δείτε το βίντεο, θα καταλάβετε τι σήμαινε αυτό το παιχνίδι».
The post Ξετύλιξε το κουβάρι των αναμνήσεων – Το ματς-τίτλου που υπήρχαν ΑΠΟΕΛίστες στην κερκίδα της Ομόνοιας, ο προπονητής που… όλοι έτρεμαν και άλλα! appeared first on Thema Sports.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Διπλή κίτρινη προειδοποίηση για ισχυρές καταιγίδες - Πότε τίθεται σε ισχύ
• Έτσι εντοπίστηκε η σακούλα με τις σφαίρες στη Λεμεσό - Θα γίνει καταμέτρηση
• ExxonMobil: Προγραμματίζει νέες γεωτρήσεις σε τεμάχια 5 και 10 αρχές 2025
• Οδηγός κίνδυνος: Φόρτωσε με παλιοσίδερα το όχημα του και «έκοβε» βόλτες - Δείτε φωτογραφία
• Δύσκολες ώρες για παλαίμαχο ποδοσφαιριστή της Ομόνοιας - Έφυγε από την ζωή ο πατέρας του
Βατί: Πέραν των 1000 τα φυσίγγια που εντοπίστηκαν σε σακούλα
Σε συναγερμό τέθηκαν οι Αρχές στη Λεμεσό το απόγευμα της Παρασκευής, μετά από την ανεύρεση φυσιγγίων.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
