Τεράστια συζήτηση έχουν προκαλέσει τις τελευταίες -αρκετές- ημέρες τα μέτρα της πολιτείας για την πάταξη -ή τέλοσπαντων τον περιβόητο περιορισμό της εξάπλωσης- του κορονοϊού.
Του Ανδρέα Κόκκινου
Τα αντιμαχόμενα στρατόπεδα αντιπροσωπεύουν διάφορες απόψεις και θέσεις με κυριότερους εκφραστές τους “ευσυνείδητους” πολίτες που τηρούν τα μέτρα και αγανακτισμένοι γαρ από την ανυπακοή μερίδας συμπατριωτών μας απαιτούν ακόμη αυστηρότερα, τους κυβερνώντες που επιρρίπτουν την ευθύνη ξεκάθαρα στους ανυπάκουους πολίτες κατηγορώντας τους -αρκετές φορές- μάλιστα για την εξάπλωση του ιού, αυτούς που τηρούν το γράμμα -αλλά όχι το πνεύμα- του νόμου αλλά και τους γνωστούς σε όλους μας “σταρχιδιστές” που δεν παρουσιάζουν κανένα ίχνος ενσυναίσθησης συνεχίζοντας απρόσκοπτα τις συνήθειες και ασχολίες τους όπως και προ κορονοϊού.
Υπάρχουν φυσικά και άλλα γκρουπ όπως οι συνομωσιολόγοι (ούτε καν γρίπη, δεν πέθανε κανένας, fake σκηνές από την Ιταλία, ψεκασμοί, μικροτσίπ, νέα τάξη πραγμάτων, illuminati κτλ), θρησκόληπτοι που προτιμούν να αγνοήσουν βασικά επιστημονικά γεγονότα και διάφοροι άλλοι που θα μας απασχολήσουν σε μεταγενέστερο στάδιο.
Όλοι έχουν δίκαιο και όμως ΟΛΟΙ κάνουν κάπου λάθος. Το πρόβλημα όμως έγκειται στην παιδεία και το αίσθημα κοινωνικής ευθύνης που υπάρχει ποσοστιαία στον καθένα από εμάς.
Η ευσυνείδητη μερίδα του κόσμου υπό το καθεστώς φόβου της μόλυνσης απαιτεί σ’ένα παγκόσμιο κοινωνικό παράδοξο, αυστηρότερα μέτρα, ολικό lockdown, απαγόρευση κυκλοφορίας, αστυνομίες, στρατό νιώθοντας παράλληλα θιγμένη που ενώ η ίδια έχει συμμορφωθεί πλήρως, οι υπόλοιποι χαλάνε την πιάτσα. Είναι όμως πραγματικά τα μέτρα το πρόβλημα; Ή το γεγονός πως από αρχαιοτάτων χρόνων υπάρχει η τάση για παραβατικότητα, μερική η ολική ανυπακοή, ή/και η “συνήθεια” να ξεχειλώνουμε τους νόμους και τους κανόνες βρίσκοντας παραθυράκια που εξυπηρετούν εμάς;
Οι κυβερνώντες έχουν λάβει αρκετά μέτρα, άλλα σωστά άλλα λανθασμένα, κάποια διφορούμενα και κάποια ετεροχρονισμένα, μερικά μπορούν κάλλιστα να χαρακτηριστούν και ως ημίμετρα. Δεν εξετάζω όμως την ποιότητα των μέτρων ή την ταχύτητα με την οποία αυτά λήφθηκαν όσο την αβεβαιότητα που περικλείεται “πίσω”. Δηλαδή ναι να μείνω σπίτι μου, σε καραντίνα, να πλένω τα χέρια μου, να δουλέψω απ’το σαλόνι ή το γραφείο μου (εάν μου παρέχεται αυτή η δυνατότητα), να κάνω συναλλαγές διαδικτυακά, να πάρω έγκριση μέσω μηνύματος εάν καταστεί ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ να μετακινηθώ, να βάζω αντισηπτικό για aftershave όμως την ώρα που τα κρούσματα αυξάνονται να φταίνε μόνο οι γύρω μου και κανείς άλλος. Την ώρα που ανακοινώνονται καθημερινά εδώ και 24 μέρες οι καινούριοι εργαστηριακοί έλεγχοι και ακούγονται διάφοροι αριθμοί (5, 9, 23, 58, 34, 21) να ακούμε την ίδια κασέτα περί αυτοπεριορισμού, υπομονής και η επίρριψη ευθυνών να συνεχίζει να πέφτει στους ασυνείδητους. Ο “στόχος” όμως δεν ήταν ποτέ ξεκάθαρος, έτσι δεν είναι; Ποιος είναι ο ρυθμός εξάπλωσης; Αφού ο στόχος δεν είναι να σπάσει η αλυσίδα αλλά να καθυστερήσει απλά η διασπορά ΠΟΙΟ νούμερο είναι ο οδηγός πως κάτι κάνουμε σωστά; Ποιο είναι το σχέδιο Β; Ποια αναβάθμιση και κινήσεις γίνονται για εξοπλισμό των επαγγελματιών υγείας; Εάν δεν υπάρχει ξεκάθαρος στόχος, ο κόσμος ζει σε μια παύση.
Ήθελα να καταλήξω λέγοντας πως η φύση μας (ιδιαίτερα στην Κύπρο), το ταμπεραμέντο και η ιδιοσυγκρασία μας, ακόμα και ο τρόπος προσέγγισης μας σε διάφορα θέματα (να βάλω μέσο, ξέρω τον τάδε, ναι λαλεί έτσι η νομοθεσία αλλά αν κάμεις έτσι εν σε πιάνουν) βρίσκει πλήρη εφαρμογή και στα μέτρα για τη δημόσια υγεία. Όσο μικρότερη είναι η ελαστικότητα και τα διφορούμενα σημεία, τόσο μεγαλύτερος είναι ο βαθμός ακολουθίας. Το γράμμα του νόμου απαγορεύει τις μετακινήσεις (κατ’εξαίρεση) δίνοντας όμως την ευκαιρία στον καθένα να στείλει ένα μήνυμα και να ξεπορτίσει (με το 70% των μετακινήσεων να ΜΗΝ εμπίπτει στην κατηγορία ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ), όμως το πνεύμα του νόμου εξυπακούετο πως το μέτρο λήφθηκε με γνώμονα τον περιορισμό -στα μέτρα του δυνατού- στα σπίτια μας.
ΥΓ Τραγικοί οι ΜΕΝ, που έστειλαν 170.000 μηνύματα για κατ’εξαίρεση μετακίνηση όμως το ίδιο τραγικοί είναι και αυτοί που με αυτοματοποιημένο μήνυμα τους ενέκριναν. Ίσως τελικά η πολλή δημοκρατία να βλάπτει σοβαρά... την υγεία μας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Καιρός: Μέχρι πότε θα έχουμε βροχές - Η πρόγνωση για τις επόμενες ημέρες
• Στα χέρια της Αστυνομίας ο 49χρονος που απέδρασε από ιδιωτική κλινική στη Λάρνακα
• Προσοχή απάτη: Προσποιούνται λειτουργούς της Revolut και εξαπατούν πολίτες με βιντεοκλήσεις
• Τρόμος για Έλληνα ηθοποιό: Εκτοξεύθηκε από τη μηχανή του μετά από τροχαίο - Δείτε βίντεο
• Αλκοόλ και οδήγηση: «Καμπανάκι» για την περίοδο Χριστουγέννων - Οι ποινές και οι τιμές
• Πώς να απολαύσεις το γιορτινό τραπέζι χωρίς ενοχές – Διατροφολόγος στο «Τ»
Αστυνομία: Αυτοί επιστρέφουν στις θέσεις τους ως Βοηθοί Αρχηγοί και ως Ανώτερος Αστυνόμος
Μετά από επανεξέταση ακυρωτικών αποφάσεων, ο Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, ασκώντας τις εξουσίες που του παρέχει ο περί Αστυνομίας Νόμος του 2004, αποφάσισε όπως αποκατασταθούν οι ακόλουθες προαγωγές στο βαθμό του Βοηθού Αρχηγού και του Ανώτερου Αστυνόμου.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
