Του Ανδρέα Πογιατζή
Όμως μέσα από όλα αυτά που έγιναν, η ιστορία αυτών που ένιωσαν τον επικείμενο θάνατο τους, πέφτοντας από τους πιο ψηλούς ορόφους του κόσμου συγκλονίζει. Οι τραγικότερες φιγούρες εκείνης της μέρας ήταν οι «jumbers» όπως χαρακτηρίστηκαν αργότερα από τον Τύπο.
Τουλάχιστον 200 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους πηδώντας από τους πύργους ενώ συνολικά εκείνη την μέρα βρήκαν φρικτό θάνατο 2,606 πολίτες της Νέας Υόρκης αλλά και επισκέπτες του εμπορικού παγκόσμιου κέντρου. Πολλοί έπεσαν από τον 106ο και 107ο όροφο, οι οποίοι ήταν λίγο κάτω από τους ορόφους που επηρεάστηκαν από την πρόσκρουση.
Υπάρχουν πολλές απόψεις για το πώς βρέθηκαν αυτοί οι άνθρωποι σε θέση να πηδήξουν από τόσο μεγάλο ύψος. Κάποιοι υποστηρίζουν πως σπρώχτηκαν από άλλους, λόγω του συνωστισμού που είχαν τα παράθυρα. Οι άνθρωποι στους ορόφους όπου έγινε η πρόσκρουση των αεροπλάνων προσπάθησαν να βρουν καθαρό αέρα και οξυγόνο κοντά στα παράθυρα με αποτέλεσμα πολλοί να πέσουν.
Μια άλλη άποψη είναι πως αυτοί οι άνθρωποι προτίμησαν να πηδήξουν παρά να καούν από την φωτιά που ξέσπασε λόγω της πρόσκρουσης των αεροπλάνων στους ουρανοξύστες. Άλλοι υποστηρίζουν πως λόγω του καπνού και του χαώδους σκηνικού που επικρατούσε, αυτοί οι άνθρωποι έτρεχαν χωρίς να βλέπουν αναζητώντας διέξοδο και έτσι κατέληξαν να πέφτουν από τα παράθυρα. Πολλοί επίσης προσπάθησαν να δημιουργήσουν αλεξίπτωτα με τα ρούχα τους καθώς έπεφταν, όμως, μάταια. Η πτώση τους διαρκούσε γύρω στα 10 δευτερόλεπτα.
Το τι οδήγησε αυτούς τους ανθρώπους σε αυτή την απόφαση δεν μπορούμε να το ξέρουμε, η αλήθεια χάθηκε μαζί τους εκείνη την μέρα αφού κανείς δεν επιβίωσε από αυτούς τους ορόφους.
