Έχει γυρίσει όλον τον κόσμο γιατί από μικρός αγαπούσε τα ταξίδια.
Μιλώντας στο Youweekly.gr ο επιτυχημένος ηθοποιός, Γιώργος Χρανιώτης, μοιράστηκε μεταξύ άλλων και μία πολύ επικίνδυνη εμπειρία με την οποία βρέθηκε αντιμέτωπος.
Αυτή δεν είναι άλλη από την απόπειρα ληστείας που είχε δεχθεί με μαχαίρι.
Με τη σύζυγό σου γιορτάσατε φέτος τον Ιούνιο την πρώτη επέτειο του γάμου σας. Θέλεις να γίνεις μπαμπάς; Ή θέλετε να χαρείτε λίγο ακόμη αυτό το διάστημα που είστε νιόπαντροι;
Δεν μου αρέσει να κάνω σχέδια. Στη ζωή μου πάντα τα σχέδια έρχονταν από μόνα τους.
Κάποια δημοσιεύματα όμως ανέφεραν πως η Γεωργία διανύει τους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης της. Υπάρχει δόση αλήθειας σε αυτή την πληροφορία;
Δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να απαντήσω είτε θετικά είτε αρνητικά στο αν είναι έγκυος η Γεωργία. Πρώτα απ' όλα γιατί είμαι προληπτικός. Νομίζω πως αν έρθει μια τέτοια στιγμή στη ζωή μου θα αφήσω την εικόνα να μιλήσει από μόνη της. Θα δείτε τη Γεωργία με... κοιλιά και δεν θα υπάρχουν τότε απορίες! (γέλια)
Μια εφημερίδα δημοσιοποίησε μια φωτογραφία σας δίπλα σε έναν γιατρό, γι' αυτό προφανώς και φούντωσαν αυτά τα σενάρια.
Ο συγκεκριμένος γιατρός είναι φίλος μας, είναι ένας υπέροχος άνθρωπος όσο και επιστήμονας. Είχε έρθει πέρυσι ως καλεσμένος και στον γάμο μας.
Το ότι δεν σου αρέσει να κάνεις σχέδια σημαίνει ότι όλα σού ήρθαν τόσο βολικά στη ζωή σου; Είχες πάντα αυτά που επιθυμούσες;
Όταν θέλω να κάνω ή να αποκτήσω κάτι, το κάνω εικόνα. Αν αυτή η εικόνα διατηρείται στα όνειρά μου με κάποιον τρόπο παίρνει τελικά μορφή.
Τι ήθελες πολύ και το απέκτησες;
Να έχω πρόσβαση στα κύματα για να κάνω σερφ και ήθελα να βρίσκω πάντα τον χρόνο και τα χρήματα για να ταξιδεύω. Με έναν τρόπο μέχρι τώρα τα έχω καταφέρει και τα δύο. Ήθελα επίσης να ερωτευτώ και αυτό επίσης μου συνέβη. Επαγγελματικά απωθημένα δεν έχω. Ίσως θέλω να κάνω περισσότερο κινηματογράφο.
Σε τι ηλικία έκανες το πρώτο σου ταξίδι και πώς βρήκες τα χρήματα;
Ταξίδεψα για πρώτη φορά όταν ήμουν 20 χρόνων και είχα πάει στη Μάλτα. Δούλευα σχεδόν από 15,5 χρόνων σε διάφορες δουλειές, μετά περιστασιακά ως μπάρμαν, ως πορτιέρης, έπλενα ποτήρια σε ένα μαγαζί, αυτή μάλιστα ήταν και η πρώτη μου δουλειά ένα καλοκαίρι στην Πάρο.
Είχες στήριξη από τους γονείς σου ή ως αγόρι ήθελες να είσαι ανεξάρτητος οικονομικά;
Οι γονείς μου μπορεί να είχαν χωρίσει αλλά με βοήθησαν πολύ, με στήριξαν σε πράγματα που ήθελα να κάνω και τους ευχαριστώ πάρα πολύ γι' αυτό. Είχαν αναλάβει τα φροντιστήριά μου για να περάσω στο Πανεπιστήμιο, με βοήθησαν και όταν ήμουν φοιτητής στη Γυμναστική Ακαδημία στην Κομοτηνή, ενώ στη συνέχεια μου πλήρωναν τα δίδακτρα στη δραματική σχολή.
Πώς βίωσες το διαζύγιο των γονιών σου; Αισθάνθηκες ανασφάλεια το πρώτο διάστημα;
Ήμουν 13 ετών όταν χώρισαν οι γονείς μου και τα πρώτα χρόνια σίγουρα ήταν κάπως περίεργα γιατί αισθάνονταν, όπως είναι φυσικό, θυμό, είχαν παράπονα και ενοχές. Σε μένα ως παιδί δεν υπήρχαν ενοχές, αλλά απορίες. Όταν μεγαλώνεις πια, μπορείς να καταλάβεις ότι δύο άνθρωποι που ζούσαν μαζί για 15 χρόνια κάποια στιγμή πήραν διαφορετικούς δρόμους στη ζωή τους. Αλλά όταν ήμουν μικρός δεν το καταλάβαινα. Θύμωσα με αυτό που μου συνέβαινε, όχι όμως με τον πατέρα μου ή τη μητέρα μου.
Πώς είναι τώρα οι σχέσεις σου μαζί τους;
Ο μπαμπάς μου είναι πια 82 ετών αλλά είμαι πάντα δίπλα του, θα πάμε μάλιστα να τον δούμε στο χωριό την επόμενη εβδομάδα. Η μητέρα μου είναι μικρότερη σε ηλικία, αλλά και με τους δύο απολαμβάνω πολύ την παρέα τους.
Ο μπαμπάς σου ήταν πολιτικός μηχανικός και η μητέρα σου είχε σπουδάσει Αγγλική Φιλολογία. Ήθελες να ακολουθήσεις ένα από τα δύο επαγγέλματα των γονιών σου;
Δεν είχα καμία τέτοια φιλοδοξία, αλλά και ως μαθητής ήμουν πολύ κακός στις πρακτικές επιστήμες. Οπότε απορρίφτηκε αμέσως το να γίνω πολιτικός μηχανικός γιατί δεν ήμουν καλός στα Μαθηματικά. Όταν πέρασα στη Γυμναστική Ακαδημία, πέρασα ταυτόχρονα και στη δραματική σχολή και για ένα διάστημα πήγαινα κανονικά και στις δύο σχολές. Βέβαια, όσο ήμουν στην Κομοτηνή τον περισσότερο καιρό βγαίναμε έξω και τα «σπάγαμε» με την παρέα μου παρά πήγαινα στις προπονήσεις.
Ποια ήταν η στιγμή που αποφάσισες να γίνεις ηθοποιός;
Είχα δει τον Γιώργο Νινιό σε μια τηλεοπτική σειρά, με συγκίνησε ο τρόπος που έπαιζε τον ρόλο του και ένιωσα ότι θα ήθελα να ήμουν εγώ στη θέση του. Αυτό το λέω για πρώτη φορά, να φανταστείς ότι δεν έτυχε ποτέ να το πω ακόμη και στον ίδιο. Το δεύτερο ερέθισμα ήταν όταν μετά από μια προπόνηση πέρασα έξω από τη δραματική σχολή του Διομήδη Φωτιάδη, χωρίς να το καταλάβω ανέβηκα πάνω, έκανα κάποιες ερωτήσεις και μετά είπα ότι θα γίνω ηθοποιός.
Ποια ήταν η πιο περίεργη ή επικίνδυνη εμπειρία από τα ταξίδια σου;
Έχω πολύ ωραίες εμπειρίες από τα ταξίδια που έκανα στη Λατινική Αμερική και στην Ινδία. Όταν πήγα όμως στη Βραζιλία, ένα βράδυ που ήμουν στη συνοικία Λάπα στο Ρίο, δύο πιτσιρικάδες με απείλησαν με μαχαίρι για να με ληστέψουν. Μιλήσαμε, τα βρήκαμε και δεν βιαιοπράγησαν.
Δεν φοβήθηκες; Πώς ήσουν τόσο ήρεμος και αντέστρεψες την απειλή με τη συζήτηση;
Το τελευταίο πράγμα που μπορείς να κάνεις σε μια τέτοια περίπτωση είναι να μην είσαι λογικός. Και η επίθεσή τους είχε μια λογική. Τα συγκεκριμένα παιδιά πεινούσαν όπως και τα περισσότερα στο Ρίο και γι' αυτό με απείλησαν. Είχα λίγα χρήματα πάνω μου και τους είπα αντί να με σκοτώσουν στα καλά καθούμενα, να έρθουν μαζί μου στο hostel όπου έμενα, να πάρω χρήματα και να τους πάω σε ένα εστιατόριο για να φάνε. Τους έλεγα ότι έχω ζήσει κι εγώ στον δρόμο και ότι τους καταλαβαίνω. Στο τέλος με άφησαν, δεν πήραν χρήματα δεν δέχτηκαν και τους χάρισα το πορτοφόλι μου.
Το ότι είχες ζήσει στον δρόμο το είπες μεταφορικά ή κυριολεκτικά;
Εννοούσα ότι έχω «αλωνίσει» ως πιτσιρικάς στον δρόμο. Έχω ζήσει την ζωή που ήθελα. Είχα όμως μια άλλη εμπειρία στον δρόμο. Για να κατανοήσω τις ανάγκες ενός ρόλου που θα έκανα στο θέατρο, πέρασα μερικές ώρες ως άστεγος σε ένα πάρκο στο κέντρο της Αθήνας. Αισθάνθηκα βέβαια λίγο αμήχανα, γιατί κάποιοι με αναγνώρισαν και το σταμάτησα.
Πώς αντιδράς όταν σε αναγνωρίζουν ή σου λένε ότι σε θαυμάζουν;
Μπορεί να με κολακέψει, μπορεί όμως και να με φέρει σε αμηχανία αν κάποιος είναι πολύ διαχυτικός. Αλλά αν με πλησιάσει ευγενικά και μου πει ότι τον συγκίνησα και τον έκανα να γελάσει με τον ρόλο μου, αισθάνομαι πολύ ευχάριστα. Με ενοχλεί όμως πολύ, και το θεωρώ μεγάλη αγένεια, όταν στο θέατρο έρχονται μετά την παράσταση μεγαλύτεροι ή ακόμη και παιδιά και μου ζητούν αμέσως, χωρίς να πουν τίποτε άλλο, να βγάλουμε μια φωτογραφία. Δεν θέλω ούτε όταν τελειώνω μια παράσταση να εξαφανίζομαι και να μη βλέπω κόσμο, αλλά ούτε και όταν βγαίνω έξω να με περιμένουν 300 άνθρωποι φωνάζοντας. Θυμάμαι το καλοκαίρι του 2002 στη Μήλο, όταν με σταμάτησε ένα μικρό κοριτσάκι στη μέση του δρόμου και ούρλιαζε όταν με αναγνώρισε. Είχα σοκαριστεί. Μια άλλη φορά, μια κοπέλα ερχόταν κάτω από το σπίτι μου και χτυπούσε συνέχεια το κουδούνι. Αλλά ευτυχώς δεν έχει τύχει ακόμη να με απαγάγουν! (γέλια)
Πιστεύεις ότι βοήθησε κατά κάποιο τρόπο το «Survivor» για να καταλάβει ο κόσμος κι εμείς τον πραγματικό σου χαρακτήρα ή συνέβη το αντίθετο; Μπορεί ακόμη και να παρεξηγήθηκες επειδή στάθηκες στο πλευρό κάποιων παικτών και περισσότερο στον Γιώργο Αγγελόπουλο;
Αν κάποιοι ασχολήθηκαν μαζί μου και με εκτίμησαν για κάτι, ήταν ότι με τον Γιώργο ήμασταν φίλοι από την αρχή. Και ήταν πραγματική φιλία και όχι σαν εκείνες του Facebook! Είναι μια σχέση ζωής αυτή που έχω με τον Γιώργο, είναι ανάμεσα στους έξι-επτά πραγματικούς νέους φίλους που έχω στη ζωή μου. Με το «Survivor» ήταν σαν να μπήκε κάποιος από την κλειδαρότρυπα της προσωπικότητάς μου και είδε με ποιον τρόπο επιλέγω τους φίλους μου. Μαζί με όλα τα όλα, όταν ενδεχομένως κάποιες φορές ξεφτιλίστηκα ή αυτοσαρκάστηκα. Ξαφνικά ένας άνθρωπος όπως εγώ, που δεν είμαι εξωστρεφής και δεν έχω απασχολήσει τα Μέσα με την προσωπική μου ζωή, άρχισα να γίνομαι γνωστός ειδικά στα νέα παιδιά. Αισθάνθηκα τότε ότι αποκαλύπτω για πρώτη φορά πράγματα στους άλλους μπροστά σε μια κάμερα που ούτε εγώ ο ίδιος τα γνώριζα. Ήθελα στο παιχνίδι να ζήσω κάτι ανεπανάληπτο. Πώς ήταν να ζήσεις χωρίς χρήματα, χωρίς social media, χωρίς τροφή και αγάπη γιατί είσαι ανάμεσα σε ανθρώπους που δεν γνωρίζεις και οι οποίοι δεν οφείλουν να σε αγαπήσουν.
Θα ήθελες στο μέλλον να κάνεις μια δική σου ταξιδιωτική εκπομπή;
Είχα κάνει μια συζήτηση στο παρελθόν, αλλά δεν προχώρησε. Ίσως και ως άνθρωπος είμαι... τεμπέλης ώστε να καθίσω να φτιάξω από μόνος μου ένα κόνσεπτ και μετά να χτυπήσω τις πόρτες των καναλιών για να το προτείνω. Δεν μπορώ βέβαια να αντισταθώ στον πειρασμό να... γυρνοβολάω και να ταξιδεύω, είτε μόνος μου είτε έχοντας από πίσω μου να με ακολουθεί μια κάμερα. Δεν θα με χάλαγε να το κάνω αν το κόνσεπτ έχει αισθητική και πληρωνόμουν από αυτό.
Η Γεωργία αγαπά το ίδιο με σένα τα ταξίδια;
Ναι, αλλά η Γεωργία αγαπά την πιο ασφαλή περιπλάνηση! Μικρότερος σιχαινόμουν τη λέξη συντήρηση. Τώρα που έχω μεγαλώσει, το να περάσω μια συντηρητική βραδιά στο σπίτι μου διαβάζοντας ή βλέποντας με τη γυναίκα μου μια ταινία μου φαίνεται πάρα πολύ περιπετειώδες!
Στην παράσταση «Το δικό μας σινεμά» στην οποία συμμετέχεις φαίνεται σαν να συνωμότησε το σύμπαν για να βρεθείτε μαζί επί σκηνής τόσοι και τόσο ταλαντούχοι ηθοποιοί. Πώς αισθάνεσαι τη δική σου συμμετοχή σε αυτή την καλλιτεχνική παρέα;
Είναι... χορταστικό αυτό που συμβαίνει, είναι μια σπουδαία παράσταση. Με έναν περίεργο τρόπο όλοι αυτοί οι σημαντικοί ηθοποιοί που πλαισιώνουν την παράσταση δεν έχουμε συναντηθεί ξανά για κάποιο λόγο μεταξύ μας πάνω στη σκηνή. Όχι εγώ μόνο με τους άλλους, αλλά και οι άλλοι μεταξύ τους. Έτυχε μόνο να συνεργαστώ στο παρελθόν με τον Γιάννη Ρούσσο και τη Μαριλού Κατσαφάδου γιατί ήμασταν μαζί πέρυσι στην παράσταση «Πουλιά στον αέρα». Με τον Σπύρο Παπαδόπουλο έχω βρεθεί μόνο τηλεοπτικά πριν από 20 χρόνια στο σίριαλ «Καραμπόλα» και με την Πηνελόπη Πιτσούλη σε μια guest εμφάνιση στο «Αυστηρώς ακατάλληλο» όπου έπαιζα τον εραστή σε μια μικρή σκηνή. Στο έργο κάνω τον Παύλο, που είναι παντρεμένος με τη Φανή, την οποία υποδύεται η Σύλβια Δεληκούρα και έχουμε αποκτήσει τρία παιδιά. Είμαστε και οι δύο ηθοποιοί, αλλά λόγω των παιδιών δεν δουλεύω όσο θα ήθελα για να ικανοποιήσω τις φιλοδοξίες μου. Ο Παύλος ωστόσο κρύβει κι ένα μυστικό... το οποίο δεν θα αποκαλύψω.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Βέφα Αλεξιάδου: Πέθανε σε ηλικία 91 ετών η αγαπημένη μαγείρισσα
Τήρησε την υπόσχεση του ο ΠτΔ: Θέτει σε πιλοτική λειτουργία την εφαρμογή «ΕΛΠΙΣ» - Το μήνυμα του προς όλες τις γυναίκες
Την πιλοτική λειτουργία της εφαρμογή «ΕΛΠΙΣ» ανακοίνωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης, σε μήνυμα του για τη Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
