Μέχρι τα 30 δεν είχε αγωνιστεί ποτέ εκτός Γαλλίας, με εξαίρεση τη σεζόν 1991-92, που φόρεσε τη φανέλα της Νάπολι. Ωστόσο, το γεγονός πως δεν ήταν ποτέ του… αθλητικός ποδοσφαιριστής, του επέτρεψε να αγωνίζεται σε υψηλό επίπεδο σε μεγάλη ηλικία. Στα 31 του πήρε μεταγραφή για την Μπαρτσελόνα, ενώ το 1998 ήταν ο ηγέτης της άμυνας της Γαλλίας, στην πορεία προς την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Δύο χρόνια μετά, στα 35 του πλέον, ο Λοράν Μπλαν δέσποζε και πάλι στην άμυνα των «τρικολόρ», στο Euro 2000, όπου η Γαλλία σήκωσε το τρόπαιο. Στο μεταξύ, ήταν παίκτης της Ίντερ, ενώ στα 36 του πήρε μεταγραφή για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο Μπλαν έμεινε δύο χρόνια στο Ολντ Τράφορντ, που αποτέλεσε και τον τελευταίο σταθμό στην καριέρα του.
Μάρκος Σένα
Μέχρι τα 26 του αγωνιζόταν σε ομάδες της πατρίδας του, με τον Βραζιλιάνο αμυντικό μέσο να παίρνει το 2002 μεταγραφή για την Βιγιαρεάλ και να «απογειώνει» την καριέρα του. Οι εμφανίσεις του με το «κίτρινο υποβρύχιο» κίνησαν το ενδιαφέρον της ισπανικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, που έκανε όλες τις απαραίτητες διαδικασίες και μετά από τέσσερα χρόνια παρουσίας του στη χώρα, ο Μάρκος Σένα απέκτησε την ισπανική υπηκοότητα και ταυτόχρονα το δικαίωμα να φορέσει τη φανέλα των «φούριας ρόχας». Αγωνίστηκε με την εθνική Ισπανίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 και δύο χρόνια μετά κατέκτησε το Euro στα γήπεδα της Αυστρίας και της Ελβετίας. Ο ίδιος, μάλιστα, ήταν μέλος της καλύτερης ενδεκάδας της διοργάνωσης. Ένας τραυματισμός δεν του επέτρεψε να αγωνιστεί και στο Μουντιάλ του 2010, με τον Μάρκος Σένα να αγωνίζεται στην Βιγιαρεάλ μέχρι τα 37 του.
Έντβιν Φαν Ντερ Σαρ
Το 1995, στα 25 του, αναδείχθηκε με τον Άγιαξ κορυφαίος Ευρωπαίος τερματοφύλακας, όμως η μεταγραφή του στην Γιουβέντους το 1999 πήγε πίσω την καριέρα του. Όλοι πίστεψαν πως στα 31 του «τέλειωσε» ποδοσφαιρικά, όταν πήγε στη Φούλαμ, όμως στην Αγγλία ο Φαν Ντερ Σαρ έκανε ολικό “restart”. Οι εμφανίσεις του κίνησαν το ενδιαφέρον του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, ο οποίος δε δίστασε το 2005 να πάρει στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τον 35χρονο – πλέον – τερματοφύλακα. Χρόνο με το χρόνο το «ασχημόπαπο» γινόταν ολοένα και καλύτερος και το 2008 χάρισε στην ομάδα του το Τσάμπιονς Λιγκ, στη διαδικασία των πέναλτι. Εκτός από την ικανότητά του στις εκτελέσεις από την άσπρη βούλα, ακόμη και σήμερα κατέχει το ρεκόρ απαραβίαστης εστίας στην Πρέμιερ Λιγκ (1311 λεπτά). Ο Φαν Ντερ Σαρ έμεινε στο Ολντ Τράφορντ μέχρι τα 41 του!
Αντόνιο Ντι Νατάλε
Ένας πραγματικός θρύλος της Serie A, αν και δεν αγωνίστηκε ποτέ σε κάποια από τις «μεγάλες» ομάδες, ενώ η πρώτη του εμφάνιση σε μεγάλη διοργάνωση με την εθνική Ιταλίας ήρθε στα 31 του. Πριν μπει στην τέταρτη δεκαετία της ζωής του, ο Ντι Νατάλε σπάνια σημείωνε διψήφιο αριθμό τερμάτων στο ιταλικό πρωτάθλημα, όμως μετά τα πρώτα… άντα «εκτοξεύθηκε». 29 γκολ στα 33 του, 28 γκολ στα 34 του, 23 τέρματα στα 35 και στα 36 του, 17 τέρματα στα 37 του και 14 τέρματα στα 38 του. Μέσα σε αυτό το διάστημα αναδείχθηκε δύο φορές πρώτος σκόρερ (2010, 2011) και μία φορά MVP του πρωταθλήματος (2010). Όλα αυτά τα επιτεύγματα με τη φανέλα της Ουντινέζε, με τον Ιταλό επιθετικό να ανακοινώνει δύο φορές πως θα αποσυρθεί από την ενεργό δράση και να το κάνει… πράξη στην τρίτη, σε ηλικία 39 ετών.
Τέντι Σέρινγχαμ
Σε μικρή ηλικία δεν κατάφερε να επιδείξει ποτέ κάτι το αξιοσημείωτο, με τον ίδιο το 1992 να παίρνει μεταγραφή για την Τότεναμ στα 26 του και ένα χρόνο μετά να φορά για πρώτη φορά τη φανέλα της εθνικής Αγγλίας. Πέντε χρόνια μετά, όταν ήταν ήδη 31, ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον τον πήρε στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, με τον Σέρινγχαμ να είναι πρωταγωνιστής σε όλες τις μεγάλες επιτυχίες της ομάδας. Συνήθως δεν ήταν βασικός, όμως έμπαινε ως αλλαγή, δίνοντας ουκ ολίγες φορές τη λύση στο σκοράρισμα, όπως στον αξέχαστο τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 1999, με την ανατροπή απέναντι στην Μπάγερν. Στα 35 του, αναδείχθηκε MVP του αγγλικού πρωταθλήματος, για τη σεζόν 2000-01, ενώ είναι ο γηραιότερος ποδοσφαιριστής, που έχει σκοράρει σε αγώνα της Πρέμιερ Λιγκ (40 ετών και 268 ημερών). «Κρέμασε» τα παπούτσια του στα 42.
