Όταν ο μισθός χιλιάδων ευρώ το μήνα δικαιολογεί την όποια αναδιάρθρωση δανείου, τότε τι να πουν αυτοί που βγαίνουν στη σύνταξη, αλλά ακόμη πληρώνουν δάνεια;
Του Χαράλαμπου Ζάκου
Πολιτικοί με μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Πολιτικοί. Όχι βιοπαλαιστές, όχι άνεργοι, όχι συνταξιούχοι. Αλλά πολιτικοί με τα τόσα ωφελήματα και προνόμια δεν μπορούν να πληρώσουν τα δάνεια τους.
Δεν θα μπω στη διαδικασία να κρίνω το γιατί δεν μπορούν, αν έχουν και δεν θέλουν, αν μπορούν και απλά βρήκαν «το παραθυράκι». Μπορώ όμως να μπω στην ουσία.
Όταν πολιτικοί, βουλευτές και άλλα πολιτικά εκτεθειμένα πρόσωπα έχουν μη εξυπηρετούμενα, δεν έχουν να πληρώσουν και προχωρούν με αναδιαρθρώσεις δανείων τότε για τι είδους success story μιλάμε;
Πώς κάποιοι – που κατέχουν μη εξυπηρετούμενα – μπορούν να ψηφίζουν στη βουλή για θέματα που αφορούν δάνεια, τράπεζες και εκποιήσεις;
Πώς αυτοί – που η μισθοδοτική τους κλίματα δείχνει ότι κανονικά θα έπρεπε να είχαν – τελικά δεν έχουν, αλλά ταυτόχρονα μπορούν να περάσουν νομοθεσίες που επηρεάζουν χιλιάδες κόσμου;
Πώς σε αυτό το κράτος περιμένουμε να επιζήσει ο μεροκαματιάρης και ο βιοπαλαιστής– αυτοί που παίρνουν 900 ευρώ το μήνα – και ταυτόχρονα να πληρώνουν τη δόση τους;
Αν είσαι βουλευτής ή πολιτικός και δεν μπορείς να πληρώσεις τη δόση σου θα έπρεπε να ήσουν ο πρώτος που θα έκαιγε το σάπιο σύστημα και θα έβρισκες λύση για τον κόσμο που αγωνιά. Πως μπορείς να κοιμάσαι τα βράδια, όταν εσύ με τόσες χιλιάδες ευρώ μισθό δεν έχεις να πληρώσεις, και περιμένεις τον κόσμο να στερήσει το ψωμί από το παιδί του για εξυπηρετηθεί η αναδιάρθρωση του δανείου σου;
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, ο κόσμος, ο βιοπαλαιστής, ο μεροκαματιάρης δανείστηκε κάποιες χιλιάδες ευρώ για να κτίσει, να σπουδάσει τα παιδιά του, να μπορεί να έχει ένα αυτοκίνητο να πάει στη δουλειά του, ζώντας καθημερινά με το άγχος των δόσεων. Εσείς στον αντίποδα όμως πήρατε εκατομμύρια.
Και εγώ θα ήθελα να ζω σε έπαυλη. Θα ήθελα και εγώ πισίνα στο σπίτι μου και κρεμαστούς κήπους. Θα ήθελα τα παιδιά μου να πάνε στα καλύτερα πανεπιστήμια, να έχουν μια άνετη ζωή και να κυκλοφορούν με Mercedes, όμως δεν το έπραξα με δανεικά λεφτά.
Θέλατε να ζήσετε την «big life», και όταν τα κέρδη υπήρχαν τα παίρνατε, όμως όταν σήμερα σας ζητάνε το λογαριασμό απλά δεν έχετε.
Δεν είναι ντροπή να χρωστάς. Ντροπή είναι να κατέχεις αξίωμα. Να βρίσκεις τρόπο να τη γλιτώσεις, αλλά παράλληλα να ψηφίζεις και νομοθεσίες για άλλους – μη κατέχοντες – που οφείλουν και αυτοί κάποια ποσά.
ΥΓ: Αν ήμουν βουλευτής, με τις τόσες χιλιάδες ευρώ το μήνα μισθό, και δεν είχα να πληρώσω το δάνειο μου, και σεβόμουν τον μεροκαματιάρη και τον πτωχό πολίτη μου, όχι απλά θα άφηνα τη θέση μου και θα δήλωνα απέχθεια γι’ αυτό το κράτος, αλλά μάλιστα καθημερινά θα ήμουν στην απέναντι πόρτα της βουλής. Μάλιστα, μπορεί κάποιες φορές να έφτυνα και τον εαυτό μου στον καθρέφτη για την κατάντια που και ο ίδιος εξυπηρέτησα…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Με κίτρινη προειδοποίηση, καταιγίδες και χαλάζι ο καιρός - Τι μας επιφυλάσσει για τα Χριστούγεννα
• Αλκοόλ και οδήγηση: «Καμπανάκι» για την περίοδο Χριστουγέννων - Οι ποινές και οι τιμές
• Πώς να απολαύσεις το γιορτινό τραπέζι χωρίς ενοχές – Διατροφολόγος στο «Τ»
ΔΗΚΟ: Οι αντικομματικές συμπεριφορές, η τάση για φυγή και στο βάθος ο Οδυσσέας
Είναι γνωστό πλέον και κανείς δεν μπορεί να το κρύψει, ούτε ο Νικόλας Παπαδόπουλος, ότι στο ΔΗΚΟ επικρατεί μια ανησυχία εδώ και καιρό, λόγω των διαφορετικών και έντονων απόψεων που ακούγονται κυρίως από τρεις βουλευτές του κόμματος, για το κυπριακό. Χρίστος Ορφανίδης, Παύλος Μυλωνάς και Ζαχαρίας Κουλίας, είναι οι βουλευτές που βρίσκονται απέναντι στην ηγεσία του κόμματος σε ότι αφορά στον τρόπο που πολιτεύεται και στηρίζει την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
