Εν γνώσει του ότι σπάει την γερμανική παραδοσιακή συμβατική σοφία, ο Γερμανός Υπουργός Οικονομίας, Πέτερ Αλτμάγιερ έθεσε όρια στο δημόσιο επενδυτικό ταμείο, που αποτελεί ένα πυλώνα της ,«εθνικής βιομηχανικής στρατηγικής 2030».
«Το κράτος θα πρέπει να είναι σε θέση να αγοράζει μετοχές σε μια εταιρεία σε πολύ σημαντικές περιπτώσεις και για περιορισμένο χρόνο», ανέφερε ο κ. Αλτγμάγιερ σε συνέντευξη Τύπου και πρόσθεσε πως υπάρχουν σαφείς κανόνες και όχι αποφάσεις από καπρίτσιο για το πότε γίνεται η κρατική παρέμβαση.
Διακήρυξε παράλληλα η επιβίωση μεγάλων εταιρειών όπως η Siemens, η Thyssenkruppp ή η Deutsche Bank, που διάγουν ταραχώδεις εποχές, να επιβιώσουν, ενώ εισηγήθηκε την επανεξέταση του νόμου περί ανταγωνισμού, έτσι ώστε να επιτρέπεται σε γερμανικές και άλλες ευρωπαϊκές εταιρείες να συγχωνεύονται δημιουργώντας πιο σχήματα που να είναι πιο ανθεκτικά στον παγκόσμιο ανταγωνισμό.
Η παρέμβαση του κ. Αλτμάγιερ έγινε καθώς η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναμένεται να ανακοινώσει αύριο την απόφαση να απορρίψει την συγχώνευση του σιδηροδρομικού βραχίονα του βιομηχανικού γίγαντα, Siemens, με την γαλλική Alstom. Σημειώνεται ότι οι Υπουργοί και από τις δύο χώρες στηρίζουν την συγχώνευση ας αναγκαία προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις κινήσεις του κινεζικού κολοσσού CRRC.
Τα σχέδια του Αλτμάγιερ έρχονται σε αντίθεση με την παραδοσιακή οικονομική πολιτική «ordiliberal», που έχει τις καταβολές της μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, που ήθελε το κράτος να έχει την ελάχιστη δυνατή παρέμβαση στην αγορά.
Ο οικονομολόγος Τομάσο Ντούσο, της δεξαμενής σκέψης DIW προέβλεψε ότι η χαλάρωση των κανόνων κατά των συγχωνεύσεων θα ευνοήσει τις μεγάλες εταιρείες, παρά να ενισχύσει την οικονομία μέσω του ανταγωνισμού.
Από το 2016 και την εξαγορά του βαυαρικού κατασκευαστή βιομηχανικών ρομπότ Κuka από την κινεζική Midea, οι πολιτικοί κτυπούσαν καμπανάκι για πώληση βιομηχανιών που θεωρούνται κρίσιμες για την γερμανική ευημερία. Τον περασμένο Δεκέμβριο ενίσχυσε τους κανόνες για εξαγορές σε κρίσιμες υποδομές όπως την ενέργεια, την άμυνα και τις τηλεπικοινωνίες χαμηλώνοντας τον πήχη που επιτρέπει στην κυβέρνηση να εξετάζει και να αποτρέπει ξένες εταιρείες να αποκτούν μερίδια σε γερμανικές εταιρείες.
