Ένας ποδοσφαιριστής που ήρθε στο νησί μας και στέριωσε για τα καλά εδώ σταματά το ποδόσφαιρο.
Ο λόγος για τον Αλεξάντερ Νέγκρι. Ο Βραζιλιάνος (Κυπριοποιημένος πλέον) τερματοφύλακας το 2007 ήρθε από τον Άρη Θεσσαλονίκης στην ομάδα της Πέγειας και έκτοτε έμεινε για 11 συνεχόμενα χρόνια στην Κύπρο. Έπαιξε επίσης σε ΑΕΚ Λάρνακας και Δόξα Κατωκοπιάς, ενώ την καριέρα του την έκλεισε στο Θ.Ο.Ι Λακατάμιας.
Τώρα, εν έτη 2018 αποφάσισε πως θα κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια και έτσι εμείς επικοινωνήσαμε μαζί του για να μας δώσει την πρώτη του αποκλειστική συνέντευξη από την ώρα και την στιγμή που σταμάτησε την μπάλα.
Ένας παίκτης που είχε πολλά να μας πει.
Η μεταγραφή του στην Ομόνοια που δεν έγινε ποτέ, η άποψή του για ΑΠΟΕΛ, Ομόνοια και Ανόρθωση, η δική του 11άδα από το Κυπριακό πρωτάθλημα αλλά και το κεφάλαιο Εθνική Κύπρος-Κυπριοποιήσεις.
Όλα αυτά αλλά και περισσότερα, μπορείτε να τα διαβάσετε πιο κάτω στις δηλώσεις του Νέγκρι.
Αναλυτικά όσα μας είπε:
– Αλεξάντερ καλησπέρα και σε ευχαριστούμε για την συνέντευξη. Πες μας πότε ήρθες Κύπρο και ποια η πορεία σου στη χώρα μας.
«Ήρθα Κύπρο το 2007 από το Ελληνικό πρωτάθλημα και τον Άρη Θεσσαλονίκης. Ήρθα στην Πέγεια όπου και έπαιξα για 2 χρόνια. Ήταν η χρονιά που κερδίσαμε και το Κύπελλο κόντρα στην ΑΕΛ. Το 2009 πήγα στην ΑΕΚ όπου και έμεινα 2015. Μέσα στα έξι αυτά χρόνια πήγα επί Σιμόν δανεικός στη Δόξα για ένα χρόνο και επέστρεψα. Το 2015 πήγα μεταγραφή στη Δόξα για 2 χρόνια και το 2017-2018 αγωνίστηκα στο Θ.Ο.Ι Λακατάμιας. Να τονίσω πως στο Θ.Ο.Ι βρέθηκα καταλάθος καθώς πήγαινα προπονήσεις εκεί για να διατηρηθώ σε καλή αγωνιστική κατάσταση και περίμενα κάποια πρόταση να έρθει από την πρώτη κατηγορία. Δεν ήρθε, και έτσι έμεινα εκεί».
– Η Πέγεια κατάφερε να κερδίσει ένα Κύπελλο με μια πορεία που κανείς δεν πίστευε ότι θα γινόταν ποτέ. Μίλησέ μας για αυτό.
«Επειδή είμαστε στη Κύπρο αρκετοί άνθρωποι μιλάνε πολύ για στημένα παιχνίδια. Και επειδή η Πέγεια ήταν ένα καινούργιο και μικρό σωματείο, το πρώτο πράγμα που είπε ο κόσμος ήταν πως είναι δυνατό να κέρδισε το κύπελλο. Ο τελικός κόντρα στην ΑΕΛ και η πορεία εκείνη με την Πέγεια έγινε με το σπαθί μας και βγάλαμε τρεις μεγάλους (Ομόνοια, ΑΠΟΕΛ και ΑΕΛ). Όταν ένα μικρό κλαμπ κερδίσει μια μεγάλη ομάδα λέμε όλοι πως έγινε αυτό; Κανείς δεν πίστευε πως η Πέγεια μπορεί να κερδίσει το κύπελλο, όμως έγινε.»
– Ήταν καλά τα πράγματα στη Πέγεια τότε;
«Είχαμε πολλά προβλήματα κατά την διάρκεια της χρονιάς που κερδίσαμε το Κύπελλο με την Πέγεια. Ήμασταν απλήρωτοι για περισσότερο από 3 μήνες, στη Κύπρο λένε είναι φυσιολογικό όμως πως γίνεται να είναι λογικό αυτό; Κερδίσαμε το Κύπελλο και ήμασταν μήνες απλήρωτοι. Δείχνει τον χαρακτήρα των παικτών αυτό. Από εκείνη την χρονιά που κερδίσαμε το Κύπελλο, ο Βασκονσέλος πήγε στην Ομόνοια».
– Και μετά ήρθε η ΑΕΚ;
«Πριν πάω στην ΑΕΚ, λίγους μήνες πριν καταλήξω στην ΑΕΚ δηλαδή, τον Ιανουάριο 2009 ήμουν 99% κλειστός στην Ομόνοια από την Πέγεια. Ήθελα να πάω ήταν φοβερή ευκαιρία. Μετά από λίγες μέρες ακυρώθηκε η συμφωνία δεν ξέρω τι έγινε, σταμάτησαν οι συζητήσεις. Και έτσι συνέχισα στη Πέγεια και μετά από λίγους μήνες υπέγραψα στην ΑΕΚ».
– Πως πείστηκες εσύ και πήγες στην ΑΕΚ;
«Ο Σάββας Κωνσταντίνου ήταν προπονητής της ΑΕΚ το 2009 και ήρθε και μου είπε έλα στην ΑΕΚ. Μου έδιναν 3 χρόνια συμβόλαιο και αυτό ήταν μια καλή ευκαιρία για εμένα και έτσι πήγα στην ΑΕΚ όταν ήμασταν Β ‘ Κατηγορία. Η πρώτη μου χρονιά ήταν εκείνη στην δεύτερη κατηγορία. Η καλύτερη μου επιλογή που έκανα στη καριέρα μου στην Κύπρο ήταν να πάω στην ΑΕΚ. Εκεί έφτιαξα το όνομά μου».
– Ήταν δύσκολη η χρονιά στην δεύτερη κατηγορία;
«Ήταν πάρα πολύ δύσκολη πρώτη μου χρονιά στην ΑΕΚ, αυτή στην δεύτερη κατηγορία. Όλοι περίμεναν να βγούμε ξανά στη πρώτη κατηγορία, είχαμε πίεση, είχαμε προβλήματα στην αρχή. Το πρόβλημα ήταν ότι είχαμε κακές εμφανίσεις και έτσι δεν ήταν εύκολη χρονιά».
– Πως ήταν όταν ήρθε ο Τζόρντι Κρόιφ στην ομάδα;
«Ήρθε ο Κρόιφ μετά, άλλαξε το πλάνο. Η ΑΕΚ άρχισε να αλλάζει μετά την άφιξη του Κρόιφ. Ότι βλέπουμε σήμερα στην ΑΕΚ οφείλετε σε μεγάλο βαθμό στον Κρόιφ. Είχαμε καλή σχέση. Όλοι οι παίκτες μεταξύ μας. Εξαιρετικό κλίμα αλήθεια».
– Πώς είναι το συναίσθημα να παίζεις στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ;
«Ειδικά για εμένα, ήταν φοβερή εμπειρία να παίξω στους ομίλους με την ΑΕΚ. Το πιο δύσκολο ματς ήταν με την Ρόζεμποργκ. Πήραμε το 0-0 και εκεί ήταν το κλειδί για να περάσουμε. Ο κόσμος στον επαναληπτικό ήταν συγκλονιστικός. Κάναμε τον κόσμο να ονειρεύεται κάτι που ήταν άπιαστο».
– Τι έχεις να πεις για το περιστατικό τότε με την κλήρωση που η ΑΕΚ θα αντιμετώπιζε στα πλέι οφ την Ατλέτικο Μαδρίτης όμως τελικά έγινε ξανά η κλήρωση και έπεσε με την Ρόζεμποργκ;
«Όταν έγινε αυτό με την κλήρωση και δεν παίξαμε την Ατλέτικο Μαδρίτης αλλά έγινε ξανά η κλήρωση και παίξαμε με την Ρόζεμποργκ είπαμε πως ήταν ένα σημάδι πως θα μπούμε ομίλους (γέλια)».
– Για εκείνο το παιχνίδι εκτός έδρας με την Σάλκε (0-0) που η ΑΕΚ μπορούσε ακόμη και για τη νίκη τι έχεις να πεις;
«Το συναίσθημα ειδικά στο ματς εκτός έδρας με την Σάλκε ήταν φοβερό. Μας υποτίμησαν και εμείς δείξαμε στον αγωνιστικό χώρο το πάθος μας. Δεν φοβηθήκαμε το ματς και είπαμε πως θα παίξουμε ελεύθερα».
– Κάτι άλλο που θυμάσαι έντονα από τους ομίλους;
«Το παιχνίδι κόντρα στη Στεάουα την τελευταία αγωνιστική είχαμε πιθανότητες να περάσουμε. Εκείνο το ματς ήταν φοβεροί οι οπαδοί τους. Οι οπαδοί τους ήταν αρκετά εκδηλωτικοί και να ξέρετε πως στο ποδόσφαιρο ο κόσμος παίζει μεγάλο ρόλο».
– Πόσο δύσκολο είναι για μια ομάδα να παίζει Πέμπτη-Δευτέρα;
«Οι ομάδες που παίζουν Πέμπτη-Δευτέρα και παίζουν δηλαδή ομίλους, είναι οι ομάδες που έχουν τα περισσότερα λεφτά στο μπάτζετ. Αυτό σημαίνει πως μπορούν να πάρουν περισσότερους παίκτες για να έχουν αυξημένο ποσοτικά ρόστερ».
– Ένα σχόλιο για τον τότε προπονητή σου, Τον Κάανεν;
«Ο Κάανεν ήταν καλός κόουτς, ήταν δύσκολος χαρακτήρας όμως και στη συνέχεια υπήρχαν προβλήματα».
– Κάποιοι λένε πως ένα από τα μεινοκεκτήματά σου ήταν οι εξόδοι σου κυρίως και λόγω ύψους.
«Όλοι οι τερματοφύλακες έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Αν δεν είχα αδυναμίες δεν θα έπαιζα στην Κύπρο. Όλος ο κόσμος το σύνδεσε με το ότι δεν είμαι ψηλός. Όμως βλέπεις αρκετούς ψηλούς κίπερ που δεν κάνουν εξόδους. Δεν είναι το ύψος όμως το θέμα».
– Τι έγινε τότε και έφυγες δανεικός από την ΑΕΚ στη Δόξα;
«Ξεκίνησε η προετοιμασία με τον Σιμόν και έψαχναν ένα 2ο κίπερ για να έχουμε ανταγωνισμό. Να σημειωθεί ότι πριν έρθει ο Σιμόν ανανέωσε το συμβόλαιό μου. Δύο εβδομάδες πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα πήραν τον Χάϊμοφ. Έκανα την προετοιμασία εγώ, και ήρθε ο Χάϊμοφ και έρχεται ο Σιμόν και μου λέει πως »μαζί μου δεν θα παίζεις και θα είσαι το νούμερο 2’’. Είπα στον πρόεδρο, Κώστα Μιχαηλίδη πως θέλω να πάω κάπου που θα παίζω και μου είπε πως δεν θέλουν να με χάσουν. Εγώ του είπα να πάω δανεικός. Ήμουν στο απόγειό μου εκείνη την στιγμή και συναίβει αυτό».
– Ποιος ο ρόλος του Κώστα Χριστοδούλου (Καραβίδα) στην όλη υπόθεση;
«Επειδή ο Καραβίδας είναι ο μάνατζέρ μου, τον πήρα και μου πρότεινε να πάω στη Δόξα. Ο Καραβίδας με πήρε τότε στην ΑΕΚ. Αποδέχτηκα την πρόταση της Δόξας και πήγα δανεικός για ένα χρόνο εκεί. Επέστρεψα στην ΑΕΚ μετά με τον Ελευθερόπουλο προπονητή. Πιστεύω ήταν άτυχος. Ο λόγος ήταν οι ατυχίες αγωνιστικά».
– Και πάμε τώρα στην πρώτη χρονιά των Κρίστιανσεν και Ρόκα και για το πως έφυγες από την ΑΕΚ.
«Την χρονιά 2014-2015 ήρθε ο Κρίστιανσεν και ο Ρόκα. Ξεκίνησα την χρονιά ως πρώτος και μετά από δέκα αγωνιστικές βρέθηκα δεύτερος πίσω από τον Τόνιο. Έπρεπε να σεβαστώ την απόφαση. Είχα ακόμη δύο χρόνια συμβόλαιο όμως ο Ρόκα μου είπε να φύγω. Μου είπε να βρω λύση με την διοίκηση. Μετά πήγα στον πρόεδρο, Άντρο Καραπατάκη, κάναμε ένα deal καλό για την ΑΕΚ γιατί σέβομαι πολύ τον σύλλογο και δεν ζήτησα όλο το συμβόλαιο. Πάλεψα για όσα πίστευα πως θα ήταν και καλό deal για την ΑΕΚ. Ξέρετε, σέβομαι πολύ την ομάδα, τον κόσμο της και όλα όσα αφορούν το σωματείο αυτό. Είχα ωραία συναισθήματα. Τους βοήθησα και με βοήθησαν στην ΑΕΚ».
– Πως ένιωσες όταν σου είπαν πως πρέπει να φύγεις από την ΑΕΚ;
«Εγώ δεν είχα κανένα πρόβλημα με τον Κρίστιανσεν και τον Ρόκα. Δεν ένιωσα καλά που έμεινα εκτός ομάδας αλλά έπρεπε να σεβαστώ την απόφαση. Έμεινα έκπληκτος όταν ήρθαν μετά το τέλος του πρωταθλήματος και μου είπαν να φύγω. Σε όλα τα χρόνια που ήμουν στην ΑΕΚ, η ομάδα εμπιστευόταν εμένα και πάντα ήθελε ένα δεύτερο τερματοφύλακα για να έχουμε ανταγωνισμό. Αυτός ήταν και ο λόγος που έμεινα στην ΑΕΚ αρκετά χρόνια».
– Πως ήταν η σχέση ανάμεσα σε Κρίστιανσεν-Ρόκα;
«Τον ένα χρόνο που πρόλαβα την συνεργασία Ρόκα-Κρίστιανσεν δεν υπήρχαν προβλήματα μεταξύ τους, ήταν καλή η συνεργασία τους. Τον δεύτερο χρόνο εγώ δεν ήμουν στην ομάδα, δεν ξέρω τι έγινε».
– Ένα σχόλιο για τον νυν πρόεδρο της ΑΕΚ, Άντρο Καραπατάκη;
«Όταν ήρθε ο Καραπατάκης, η ΑΕΚ έγινε μεγάλη ομάδα για τα καλά. Όλα άλλαξαν. Από τη γη στον ουρανό. Είναι σωστός. Ο Καραπατάκης ήταν ένας λόγος που κατάφερα να λύσω το συμβόλαιό μου με σωστό τρόπο».
– Είχες προτάσεις από άλλες ομάδες μετά τη λύση του συμβολαίου σου με την ΑΕΚ;
«Έλυσα το 2015 το συμβόλαιό μου, αφού το επέλεξε ο Ρόκα, και είχα δύο προτάσεις. Από Δόξα και Νέα Σαλαμίνα».
– Γνωρίζουμε ότι κατέληξες στην Δόξα. Μίλησες μας για την πορεία σου στην ομάδα της Κατωκοπιάς.
«Επέλεξα την Δόξα, μου έδιναν 2ιετές συμβόλαιο. Εγώ σαν Νέγκρι είμαι καθαρός, δεν έστησα ποτέ μου αγώνες και δεν έχω να αποδείξω τίποτα και σε κανένα. Είχαμε κάποια προβλήματα στη Δόξα, με πληρωμές και κάποιες αναβολές μισθών όμως παρά του ότι πέρασα κάποιες δυσκολίες, στο τέλος βρήκαμε λύσεις. Όπως και στην ΑΕΚ, όταν μου ζήτησαν να μειώσω τον μισθό μου το έκανα, για να βοηθήσω την ομάδα».
– Ποια η άποψή σου για το νέο γήπεδο της ΑΕΚ, »ΑΕΚ Αρένα»;
«Στο ΓΣΖ ήταν μεγάλη η απόσταση από τις κερκίδες στο γήπεδο και δεν μπορούσες να βάλεις πίεση στον αντίπαλο. Στο ‘’ΑΕΚ Αρένα’’ οι παίκτες νιώθουν σαν το σπίτι τους και μπορεί ο κόσμος να βοηθήσει πιο ενεργά την ομάδα».
– Ένα σχόλιο για τον πρώην συμπαίκτη σου και νυν τεχνικό διευθυντή της ΑΕΚ, Άντερ Μουρίγιο.
«Ο Μουρίγιο είναι εξαιρετικός σε όλα. Έχει ισχυρό χαρακτήρα. Πιστεύω ότι η ΑΕΚ έχει φοβερό μέλλον και μαζί τους οι Μουρίγιο και Ιραόλα».
– Πάμε τώρα και σε ένα άλλο κεφάλαιο. Αυτό της Εθνικής Κύπρου. Μίλησέ μας για αυτό.
«Το 2015 Κυπριοποιήθηκα και πήρα κλήση από τον Πάμπο Χριστοδούλου να πάω στην Εθνική. Με ρώτησαν αν ενδιαφέρομαι να πάρω την Κυπριακή υπηκοότητα και τους είπα πως σαφώς και θα με ενδιέφερε. Μετά τον Πάμπο δεν με ξανακάλεσαν. Ο κάθε κόουτς έχει τις επιλογές του. Με τον Πάμπο ήμασταν χαρούμενοι, έδειξε πως έκανε φοβερή δουλειά».
– Ποια απόψή σου για τις Κυπριοποιήσεις;
«Το θέμα με τις Κυπριοποιήσεις είναι ξεκάθαρο για εμένα. Πόσες Εθνικές ομάδες παίρνουν παίκτες από άλλες χώρες; Ιταλία, Πορτογαλία, πολλά τα παραδείγματα. Και άλλες χώρες έδωσαν υπηκοότητες. Αν δεν έχεις ανταγωνισμό ως Κύπριος παίκτης, αν δεν παίζεις στην ομάδα σου και δεν έχεις παιχνίδια κατά την διάρκεια της χρονιάς και η Εθνική δεν είναι αρκετά καλή, γιατί να μην δώσεις υπηκοότητα αν γίνεται αυτό; Το σημείο-κλειδί είναι να κοιτάξουμε στις ακαδημίες μας. Το πρόβλημα ξεκινά από τις ακαδημίες όμως. Δεν λειτουργούν επαγγελματικά όσο πρέπει. Αν δεν δουλεύεις σωστά από τις ακαδημίες πως θα παίξουν μπάλα οι Κύπριοι; Αν δεν έχεις προπονητές με εμπειρία και γνώση και δεν υπάρχει η σωστή βάση τότε δεν μπορείς να παίξεις μπάλα. Πρέπει να προετοιμάσεις τους ποδοσφαιριστές σου από τις ακαδημίες».
Η κουβέντα συνεχίστηκε για το κεφάλαιο Εθνική και μας είπε αρκετά ο Αλεξάντερ Νέγκρι.
«Οι ποδοσφαιριστές δεν πρέπει να νιώθουν ότι έχουν εξασφαλισμένη θέση στην Εθνική. Αυτό κάνει κακό. Πρέπει οι παίκτες να έχουν λεπτά στα πόδια τους. Πρέπει να παλέψουν περισσότερο για να παίζουν στις ομάδες τους και να ξέρουν πως η κλήση στην Εθνική δεν είναι εύκολο πράγμα».
«Στην Κύπρο δουλεύουν το πρωί σε άλλη δουλειά και πάνε το απόγευμα να προπονούν. Το έχουν σαν 2η δουλειά. Θέλουμε επαγγελματισμό».
«Πρέπει να είσαι περήφανος για την Εθνική που παίζεις. Εγώ ήμουν και είμαι περήφανος για την Εθνική Κύπρου. Το σημαντικό είναι να σέβεται ο παίκτης την κλήση του στην Εθνική και να δίνει το 100%. Οι Κυπριοποιημένοι της Εθνικής μας όμως έπαιξαν και παίζουν με πάθος. Και ο Μαργκάσα και ο Ντόσα και οι άλλοι, δώσαμε και δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις».
– Αγωνίστηκες όμως και στην Εθνική Βραζιλίας.
«Υπήρξα συμπαίκτης στην Εθνική Βραζιλίας με τον Κακά, τον Μαϊκόν, τον Ρομπίνιο, τον Τιάγκο Μότα και άλλους πολλούς. Ήμασταν φοβερή ομάδα τότε».
– Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας για εσένα;
«Αν δεν βελτιώσουμε τις ακαδημίες, δεν θα γίνει ποτέ το βήμα παραπάνω. Ταλέντο και ταλέντο. Ταλέντο είσαι στα 18 σου και όχι στα 22. Πρέπει στα 23-24 να είσαι έτοιμος και όχι να είσαι ταλέντο».
Ο Κυπριοποιημένος τερματοφύλακας θέλησε να εξεφράσει και ένα παράπονό του.
«Υπάρχει και ένα θέμα που μου δημιούργησε μεγάλο πρόβλημα. Είμαι Κυπριοποιημένος και δεν μπορώ να παίξω ως Κύπριος. Μου έστειλαν από τον στρατό ότι πρέπει να παρουσιαστώ, λογίζομαι ως Κύπριος και πρέπει να παίζω ως ξένος. Αν έπαιρνα θέση Κύπριου θα είχα περισσότερες πιθανότητες να πάρω μια πρόταση από ομάδα Α’ Κατηγορίας για το 2018-2019 και να συνεχίσω να παίζω. Όταν ρώτησα γιατί, μου είπαν πως αυτός είναι ο κανονισμός της ΟΥΕΦΑ και δεν μπορεί να γίνει κάτι».
– Η επόμενη μέρα μετά το ποδόσφαιρο πως σε βρίσκει;
«Τώρα ξεκίνησα μαθήματα για να πάρω το δίπλωμα προπονητή, είμαι ήδη κάτοχος του ΟΥΕΦΑ B. Η επιδίωξή μου είναι να μείνω Κύπρο και να γίνω προπονητής τερματοφυλάκων. Θα δείξει όμως η πορεία. Περίμενα μέχρι το τέλος Αυγούστου αν θα είχα κάποια πρόταση, δεν ήρθε και έτσι αποφάσισα να σταματήσω το ποδόσφαιρο».
– Ποια είναι η πιο σημαντική σου στιγμή στο ποδόσφαιρο;
«Η πιο σημαντική στιγμή στην καριέρα μου ήταν που πήρα κλήση στην Εθνική Βραζιλίας (U23) για τους Ολυμπιακούς του 2004 στην Αθήνα. Στην Κύπρο η μεγαλύτερή μου στιγμή ήταν η είσοδος στους ομίλους του Γιουρόπα με την ΑΕΚ».
– Ποιος είναι ο καλύτερος συμπαίκτης που είχες;
«Μην μου ζητάτε να ξεχωρίσω κάποιο συμπαίκτη μου που είχα στην Κύπρο για την ποιότητά του (γέλια). Ποιον να πω και ποιον να αφήσω; Τον Καταλά; Τον Μουρίγιο; Τον Ντε Κλέρ ή τον Βαν Ντάϊκ. Πραγματικά συνεργάστηκα με φοβερούς συμπαίκτες».
– Κάτι άλλο παράξενο που θα θυμάσαι από τα Κυπριακά γήπεδα;
«Δεν θυμάμαι αν υπάρχει άλλος τερματοφύλακας που να απέκρουσε σε ένα παιχνίδι δύο πέναλτι, και μάλιστα δύο φορές. Το έκανα στη Πέγεια απέναντι στον Απόλλωνα και την Ανόρθωση. Το θυμάμαι ακόμα εκείνο με την Ανόρθωση. Ήταν ο Σάβιο και ο Φρούσσος. Συνολικά απέκρουσα 3 πέναλτι απέναντι στην Ανόρθωση, όλα στην ίδια εστία και στην ίδια πλευρά. Είναι εξωπραγματικό αλλά έγινε».
– Σου έτυχε ποτέ κανείς να σε προσεγγίσει για να τον βοηθήσεις να στήσει ένα παιχνίδι;
«Ποτέ κανείς δεν με προσέγγισε για να στήσουμε αγώνα. Ξέρουν ποιος είμαι και ξέρουν πως δεν θα το κάνω».
Ο Νέγκρι θέλησε στη συνέχεια να μας ξεκαθαρίσει κάτι!
«Το ξεκαθαρίζω πως τελειώνω την καριέρα μου καθώς δεν θέλω να παίζω σε χαμηλό επίπεδο. Προτιμώ να σταματήσω τώρα και αφού δεν είχα την ευκαιρία να παίξω στην πρώτη κατηγορία θέλω να σταματήσω».
– Ποιους θα ήθελες να ευχαριστήσεις;
«Θέλω να ευχαριστήσω όλες τις ομάδες που έπαιξα, τους προπονητές και όλους όσους συνεργάστηκα. Έμαθα αρκετά από όλους, βγήκα καλύτερος. Ο Παπασάββας, ο Φράγκου και ο Μορφής ήταν οι τρεις προπονητές τερματοφυλάκων που μου έμαθαν πολλά, δούλεψα μαζί τους και έγινε καλύτερος».
– Μία άποψη για το ποιες ομάδες θα διεκδικήσουν το πρωτάθλημα φέτος;
«Στο τέλος για εμένα είναι ο ΑΠΟΕΛ η ΑΕΚ και ο Απόλλων που θα παλέψουν για το πρωτάθλημα. Είναι οι 3 πιο δυνατές».
– Ποιον από τους τρεις τερματοφύλακες αυτών των ομάδων (Βάτερμαν, Τόνιο και Βάλε) θα διάλεγες;
«Αν ήμουν κόουτς θα δυσκολευόμουν να διάλεγα έναν από τους τερματοφύλακες των τριών αυτών ομάδων. Είναι και οι τρεις πολύ καλοί».
– Μία άποψη για τον Σωφρόνη Αυγουστή.
«Ο Αυγουστή έδειξε πως πήρε τον Απόλλωνα σε άλλο επίπεδο και τον ανέβασε αρκετά. Αν συνεχίσει έτσι θα γίνει ακόμη καλύτερος ο Σωφρόνης, τον σέβομαι και με σέβεται».
– Πως βλέπεις την φετινή Ανόρθωση;
«Η Ανόρθωση θεωρώ πως έχει καλή ομάδα αλλά όχι για να πάρει το πρωτάθλημα. Στο ποδόσφαιρο όμως ποτέ δεν λες ποτέ. Είναι μεγάλη ομάδα με ιστορία. Τώρα όμως είναι δύσκολο να πάρει το πρωτάθλημα. Ο Λαβόρδε είναι ποιοτικός παίκτης, και πάντα οι ποιοτικοί παίκτες βοηθάνε».
– Και ένα σχόλιο για την Ομόνοια.
«Η Ομόνοια είναι η πιο μεγάλη ομάδα στην Κύπρο σε ιστορία σε κόσμο. Όμως λείπει το πλάνο. Δεν γίνεται μια μεγάλη ομάδα όπως η Ομόνοια να μην μπήκε ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ. Είναι μεγάλη ομάδα το λέω ξανά».
– Ο πιο δύσκολος επιθετικός που αντιμετώπισες στην Κύπρο;
«Από τους πιο δύσκολους επιθετικούς που αντιμετώπισα ήταν ο Αλμέϊδα του ΑΠΟΕΛ».
– Αν σε καλούσαμε να φτιάξεις μια ενδεκάδα με βάση τους παίκτες που είδες πέρσι, ποιους θα έβαζες;
«Πριν τον τραυματισμό του Βάτερμαν θα τον διάλεγα αυτόν. Ζοάο Πέδρο για δεξί μπακ, ζάντερ στο αριστερό άκρο της άμυνας. Σίντελφελντ και Καταλά για κεντρικό αμυντικό δίδυμο. Στο νευραλγικό χώρο του κέντρου θα διάλεγα τον Σακέτι, τον Λαρένα και τον Ζαχίντ. Τον Ακοράν θα τον έβαζα στο δεξί άκρο της επίθεσης, στο αριστερό τον Παπουλή και κεντρικό επιθετικό τον Φλοριάν».
– Ποιος ήταν ο καλύτερος προπονητής πέρσι;
«Ο Σωφρόνης Αυγουστή ήταν ο καλύτερος προπονητής πέρσι καθώς άλλαξε επίπεδο τον Απόλλων. Ο Ιδιάκεθ πήρε το κύπελλο και κατάφερε κάτι που για χρόνια αγνοούσε η ΑΕΚ. Μαζί με τον Αυγουστή και ο Ιδιάκεθ ήταν οι δύο καλύτεροι προπονητές».
– Για το ότι στην Κύπρο αλλάζουν συχνά οι ομάδες προπονητές.
«Πάντα είναι κακή ιδέα να αλλάζεις προπονητή. Πρέπει να διαλέγεις σωστά τον προπονητή σου και έτσι να μην τον αλλάζεις μετά από λίγο. Δεν είναι απλό να αλλάζεις προπονητή».
– Και μία τελευταία ερώτηση. Ένα σχόλιο για τους Τιμούρ Κετσπάγια και Πάμπο Χριστοδούλου.
«Ο Τιμούρ και ο Πάμπος δεν έχουν ομάδα αλλά κάποτε αυτά είναι και επιλογές του κάθε προπονητή. Για παράδειγμα να μην θέλει να πάρει ομάδα στα μέσα της χρονιάς ή να προπονήσει ομάδα με ψηλούς στόχους. Δεν ξέρω γιατί είναι άνεργοι και δεν ξέρω τι προτάσεις είχαν, όμως είναι και οι δύο εξαιρετικοί προπονητές».
– Αλεξάντερ σε ευχαριστούμε για τον χρόνο που μας διέθεσες, σου ευχόμαστε ό,τι καλύτερο σε εσένα και στην οικογένειά σου!
«Εγώ ευχαριστώ, σας εύχομαι και εγώ ό,τι καλύτερο».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Ανάλυση: Οι επιπτώσεις των αλυσιδωτών απεργιών στην κυπριακή οικονομία – Οικονομολόγος στο «Τ»
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις