Στο πλευρό του Χαμπιαούρη ο Γενικός Ελεγκτής - 'Η Κύπρος έχει μικρότερη σε διάρκεια σχολική χρονιά΄ - ΠΙΝΑΚΕΣ

Οπως σημειώνει σε ανακοίνωση του, λόγω της συνεχιζόμενης παράθεσης παραπλανητικών στοιχείων από συνδικαλιστικές οργανώσεις των εκπαιδευτικών, η Ελεγκτική Υπηρεσία παραθέτει τα κυριότερα συμπεράσματα ανεξάρτητης μελέτης που εκπονήθηκε τον Φεβρουάριο του 2017 από διεθνή ελεγκτικό οίκο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ: «Παραιτήσου» φώναζαν στον υπουργό Παιδείας - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ & VIDEO

Συγκεντρωτικά συμπεράσματα:

• Η Κύπρος έχει μικρότερη σε διάρκεια σχολική χρονιά (σε εβδομάδες) συγκριτικά με τον μέσο όρο άλλων ευρωπαϊκών χωρών (EU22) καθώς και του ΟΟΣΑ.
• Ο συνολικός μαθησιακός χρόνος αναφέρεται στο συνολικό χρόνο (σε ώρες) διδασκαλίας των μαθητών.
• Η Κύπρος έχει τον υψηλότερο συνολικό μαθησιακό χρόνο (σε ώρες) συγκριτικά με τον μέσο όρο άλλων ευρωπαϊκών χωρών (EU22), του ΟΟΣΑ, καθώς και της Σλοβενίας και της Εσθονίας στις βαθμίδες όπου είχαμε τα απαιτούμενα στοιχεία.
• Η Κύπρος έχει μικρότερο αριθμό μαθητών ανά εκπαιδευτικό από τον μέσο όρο άλλων ευρωπαϊκών χωρών στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση (Μέση Γενική και Τεχνική Εκπαίδευση), ενώ στην πρωτοβάθμια (Δημοτική) εκπαίδευση η αναλογία είναι ίδια με τον μέσο όρο.
• Η Κύπρος έχει μικρότερο αριθμό μαθητών ανά τμήμα από τον μέσο όρο άλλων ευρωπαϊκών χωρών τόσο στην Πρωτοβάθμια όσο και στη Μέση κατώτερη εκπαίδευση (Γυμνάσια) σε σύγκριση με τον μέσο όρο των άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
• Λαμβάνοντας υπόψη τον συνολικό αριθμό εκπαιδευτικών (σε όλες τις βαθμίδες), η Κύπρος έχει χαμηλότερο μέσο εβδομαδιαίο διδακτικό χρόνο (σε ώρες) από τον μέσο όρο άλλων ευρωπαϊκών χωρών EU(22), καθώς και των χωρών που ανήκουν στον ΟΟΣΑ με μόνη εξαίρεση τη Δημοτική εκπαίδευση.

Εάν εξαιρεθούν οι εκπαιδευτικοί στις ανώτερες βαθμίδες (Βοηθοί Διευθυντές, Βοηθοί Διευθυντές Α΄ και Διευθυντές) παρατηρούμε ότι η Κύπρος εξακολουθεί να είναι πιο κάτω από τον μέσο όρο των άλλων ευρωπαϊκών χωρών.

• Διάφορες ευρωπαϊκές χώρες παραχωρούν μειώσεις διδακτικού χρόνου στους εκπαιδευτικούς για κάποιες δραστηριότητες τις οποίες αναλαμβάνουν κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς. Περισσότερες λεπτομέρειες για τις μειώσεις παρουσιάζονται στη σχετική ενότητα.
• Σύμφωνα με το Eurydice Report (Key Data on Teachers and School Leaders in Europe, 2013 Edition, pp 77), το οποίο εκδόθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η μείωση του φόρτου εργασίας των εκπαιδευτικών δεν είναι πολύ διαδεδομένη πρακτική στην Ευρώπη. Μόλις εννέα χώρες μειώνουν το φόρτο εργασίας των εκπαιδευτικών ανάλογα με τα χρόνια υπηρεσίας ή/και την ηλικία τους. Πιο συγκεκριμένα, στη Γερμανία οι εκπαιδευτικοί παίρνουν μια διδακτική ώρα μείωση όταν φτάσουν στο 55ο έτος της ηλικίας και αυξάνεται σε δύο όταν φτάσουν στο 60ο έτος της ηλικίας τους. Η κατάσταση είναι παρόμοια στην Πορτογαλία, όπου οι ώρες διδασκαλίας μειώνονται σταδιακά από το 50ο έτος ηλικίας. Άλλες χώρες που δίνουν μείωση διδακτικών περιόδων λόγω ετών υπηρεσίας ή/και ηλικίας είναι η Ελλάδα, η Γαλλία, η Αυστρία, η Ρουμανία, η Μάλτα και το Λουξεμβούργο. Για τις χώρες τις οποίες μπορέσαμε να αντλήσουμε πληροφόρηση, η μείωση διδακτικών περιόδων είναι κατά πολύ μικρότερη από αυτή που δίδεται σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.

Ειδικότερα, στην έκθεση καταγράφονται και τα εξής στοιχεία που αφορούν τον συνολικό και διδακτικό χρόνο των εκπαιδευτικών. Σημειώνεται ότι στην μελέτη είχαν χρησιμοποιηθεί ως μέτρο σύγκρισης, εκτός από τον ευρωπαϊκό και παγκόσμιο μέσο όρο (μελέτες ΟΟΣΑ), τα στοιχεία της Εσθονίας και Σλοβενίας που είναι χώρες με υψηλές ακαδημαϊκές επιδόσεις:

Η Ελεγκτική Υπηρεσία παραμένει στη θέση ότι διαχρονική πρακτική της μείωσης του διδακτικού χρόνου ως δήθεν κίνητρο επίτευξης συναίνεσης των συνδικαλιστικών οργανώσεων στην εφαρμογή νέων εκπαιδευτικών πολιτικών, ήταν απαράδεκτη και χαιρετίζει την απόφαση της Κυβέρνησης για εξορθολογισμό του θέματος.

Σημειώνει ωστόσο ότι τα εξαγγελθέντα μέτρα της Κυβέρνησης δεν αρκούν για επίλυση του προβλήματος και απαιτείται λήψη δραστικών μέτρων (άμεσων και μακροπρόθεσμων) για τερματισμό των στρεβλώσεων στη βάση των βέλτιστων ευρωπαϊκών πρακτικών, ώστε οι αυξημένες δαπάνες για την Παιδεία (με τις οποίες συμφωνούμε) να οδηγούν και στα ανάλογα ικανοποιητικά αποτελέσματα επίδοσης τα μαθητών, σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει σήμερα όπου οι διεθνείς αξιολογήσεις δείχνουν από τα πιο φτωχά αποτελέσματα, σε σχέση με το υψηλό κόστος.