Ο Μυτίδης «ανοίχτηκε» για το μέλλον του…

Ο Διεθνής Κύπριος επιθετικός παραχώρησε μια εφ όλης της ύλης συνέντευξη στο gazzetta.gr, με την οποία μοιράστηκε τις εμπειρίες του στο πρωτάθλημα της Ελλάδας και παράλληλα αναφέρθηκε και στο ποδοσφαιρικό του μέλλον.

 

Επίσης ο Μυτίδης κλήθηκε να σχολιάσει και για το ίδρυμα  «Περπατώντας με την Ελενα», το οποίο ίδρυσε και βοηθά όσους έχουν ανάγκη.

 

 

Από τα «βαριά χαρτιά» που ήρθαν στη Σούπερ Λιγκ τον Γενάρη ήταν ο Νέστορας Μυτίδης. Ο 25χρονος φορ έπαιξε το δεύτερο μισό της σεζόν στην Κέρκυρα, όμως τελικά ήπιε από το πικρό ποτήρι του υποβιβασμού.

Διεθνής, με παραστάσεις στο ολλανδικό πρωτάθλημα όπου αγωνίστηκε στη Ρόντα και ένας ποδοσφαιριστής που παρουσιάζει πλούσιο φιλανθρωπικό έργο μέσω του ιδρύματος «Περπατώντας με την Ελενα», μίλησε στο gazzetta.gr τόσο για τις εν Ελλάδι εμπειρίες του, όσο και για το μέλλον του. Αλλωστε είναι ένα παλικάρι που πέρασε πολλά, αλλά έδειξε πως είναι δυνατός.  

 

Βλέπετε πριν από μερικά χρόνια, τον Σεπτέμβριο του 2014, έφυγε από τη ζωή η αδερφή του Ελενα μόλις στα 20 χρόνια της, νικημένη από την επάρατη νόσο. Ο Μυτίδης πέρασε δύσκολα, αλλά έσφιξε τα δόντια και επέστρεψε δυνατός στα γήπεδα.

Εκτοτε όταν σκοράρει δείχνει τον ουρανό και πολλές φορές σηκώνει τη φανέλα του, όπου γράφει «We will never forget you» (σ.σ. δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ). Με αυτόν τον τρόπο αφιερώνει όλα τα τέρματά του στην αδικοχαμένη αδερφή του. 

 

Η ομάδα υποβιβάστηκε και αυτό είναι άσχημο για όλους μας.  Σαν εμπειρία την παρουσία μου στη Σούπερ Λιγκ την θεωρώ πολύ καλή. Είδα το πρωτάθλημα από κοντά και έπαιξα κόντρα σε μεγάλες ομάδες. Ομως όταν δεν πετυχαίνεις τους ομαδικούς στόχους, είναι δύσκολα τα πράγματα.

 

Ναι, ο αγώνας που δώσαμε ήταν τίμιος,Ολοι μας δουλέψαμε πολύ, περάσαμε πολλές ώρες μέσα στο γήπεδο και σταθήκαμε άτυχοι σε  ορισμένα παιχνίδια, που όμως ήταν πολύ σημαντικά. Οπως με την Ξάνθη όπου ισοφαριστήκαμε στις καθυστερήσεις ή με τη Λαμία που μείναμε στο 0-0. Ακόμη και κόντρα στη Λάρισα εκτός έδρας. 

 

Αν κερδίζαμε αυτά τα ματς, θα είχαμε διαφορετική τύχη, αφού θα αυξάνονταν η πίεση στους αντιπάλους μας.  Τα πράγματα όμως δεν μας ήρθαν όπως θα θέλαμε. Στην ομάδα ήρθα τον Γενάρη και συνεργάστηκα με τρεις διαφορετικούς προπονητές. Αυτό είναι αρνητικό για τους παίκτες. Ξεκινάγαμε κάθε φορά από την αρχή, αφού κάθε προπονητής θέλει να περάσει τη δική του φιλοσοφία. Ολοι μας όμως δώσαμε το 100%. 

 

Ναι, θα ήθελα να μείνω στην Ελλάδα. Μου αρέσουν οι προκλήσεις και να βλέπω καινούργια πράγματα. Αλλά ακόμη είναι πολύ νωρίς, ενώ έχει και συμβόλαιο με την ομάδα μου (σ.σ. την ΑΕΚ Λάρνακας).  

 

Το ελληνικό θα το χαρακτήριζα ποιο δυνατό. Εχει περισσότερες μονομαχίες σώμα με σώμα.  Σε αυτό υπερτερεί. Πάντως δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές, ενώ αν εξαιρέσεις τις ‘μεγάλες’ ομάδες, οι άλλες βρίσκονται κοντά μεταξύ τους. Ισως μία διαφορά που θα μπορούσα να εντοπίσω είναι πως στην Κύπρο υπάρχει περισσότερη τακτική, ενώ ακόμη μία είναι πως στην Κύπρο υπάρχει μεγάλη διαφορά δυναμικότητας των πρώτων ομάδων με τις υπόλοιπες. Η ψαλίδα είναι μεγαλύτερη, ενώ στην Ελλάδα όχι.  

 

Στην κορυφή. Πάντα στην κορυφή. Απλά σε ορισμένα παιχνίδια που παίζαμε περισσότεροι επιθετικοί, ήμουν στα άκρα.

 

Είναι πολλά, δεν μπορώ να απομονώσω κάτι. Σίγουρα η εμπειρία μου στην Ολλανδία, είναι κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Το εκεί πρωτάθλημα είναι φανταστικό. Οι  εγκαταστάσεις, τα γήπεδα, όλα.. Εχω ζήσει ωραίες στιγμές και στην Κύπρο με την ΑΕΚ Λάρνακας, παίξαμε ομίλους Γιουρόπα και φυσικά με την Εθνική ομάδα. 

 

gazzetta.gr