Από τα πρώτα πράγματα που θα ζητήσει ο ειδικός σε μια συνεδρία ψυχολογίας είναι να ανατρέξετε στην παιδική σας ηλικία.
Το να περπατά κανείς μόνος τη νύχτα δεν είναι για όλους το ίδιο. Για πολλές γυναίκες, αλλά και για ευάλωτες ομάδες, η επιστροφή στο σπίτι μετά τη δύση του ήλιου συνοδεύεται από άγχος, εγρήγορση και συχνά αλλαγή διαδρομής. Ο φόβος δεν είναι υπερβολή. Είναι καθημερινή εμπειρία.
Μια έντονη αύξηση των κρουσμάτων γρίπης που προκαλείται από ένα νέο κυρίαρχο στέλεχος ιού σαρώνει όλη την Ευρώπη, θέτοντας τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης σε αρκετές χώρες υπό σοβαρή πίεση, δήλωσε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ).
Καθώς οι γιορτές πλησιάζουν και οι ρυθμοί της καθημερινότητας γίνονται ολοένα και πιο έντονοι, η κούραση συσσωρεύεται και το ερώτημα επανέρχεται: πόσες ώρες ύπνου χρειάζεται τελικά ένας ενήλικας για να είναι παραγωγικός και πραγματικά ξεκούραστος; Οι περισσότερες κατευθυντήριες οδηγίες τοποθετούν το ιδανικό εύρος στις 7 με 9 ώρες ανά νύχτα, συνδέοντάς το με καλή υγεία και συναισθηματική σταθερότητα, ωστόσο η εικόνα είναι πιο σύνθετη.
Πέρυσι, τα Χριστούγεννα του 2024, η τότε 5χρονη Bryn Ailinger ήταν απομονωμένη σε μια παιδική ογκολογική πτέρυγα. Είχε διαγνωστεί με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία προδρόμων Β-κυττάρων, η οποία έφερε μια σπάνια και επιθετική μετάλλαξη που καθιστούσε τις καθιερωμένες χημειοθεραπείες και χειρουργικές επεμβάσεις αναποτελεσματικές.
Σε πολλούς έχει συμβεί: το ξυπνητήρι είναι ρυθμισμένο για μια συγκεκριμένη ώρα, όμως ξυπνάμε λίγα λεπτά νωρίτερα, χωρίς θόρυβο ή εμφανές εξωτερικό ερέθισμα. Το φαινόμενο δεν είναι «μυστήριο» ούτε απαραίτητα σύμπτωση. Στις περισσότερες περιπτώσεις, σχετίζεται με τον τρόπο που λειτουργεί το εσωτερικό βιολογικό ρολόι του οργανισμού, εξηγούν στο The Conversation, η Yaqoot Fatima, η Alexandra Metse και η Danielle Wilson από το University of the Sunshine Coast της Αυστραλίας.
Ένας γιατρός μοιράστηκε εξειδικευμένες συμβουλές για τη διαχείριση της χοληστερίνης μέσω αλλαγών στον τρόπο ζωής, χωρίς φαρμακευτική αγωγή. Αφορμή στάθηκε η ανησυχία ενός ασθενούς σχετικά με τις πιθανές παρενέργειες από τις στατίνες.
Όταν η καθημερινότητα περιορίζει την κινητικότητά μας, η ανάγκη για μια άσκηση που ενεργοποιεί όλο το σώμα, γίνεται επιτακτική.
Αναπνέουμε για να ζούμε, αυτό το ξέρουμε όλοι. Ωστόσο, η αναπνοή δεν μας κρατά μόνο στη ζωή, αλλά μας βοηθά και να θυμόμαστε. Νέα επιστημονικά δεδομένα δείχνουν ότι η εισπνοή και η εκπνοή δεν είναι απλώς μηχανικές κινήσεις, αλλά λειτουργούν σαν… μαέστροι στον «ρυθμό» της μνήμης μας.
Στην εποχή της «τέλειας» εικόνας, αρκετές γυναίκες αντιστέκονται στα κοινωνικά στερεότυπα, επιλέγοντας να μην φορέσουν μακιγιάζ, ακόμα και σε επαγγελματικά περιβάλλοντα. Πρόκειται για μια επιλογή που δεν δείχνει επιπολαιότητα και αδιαφορία, αλλά συνδέεται με ψυχολογική δύναμη, αυτογνωσία και μια βαθιά ανάγκη για αυθεντικότητα.
Για να αντιμετωπίσουμε τους τοξικούς συγγενείς, πολλοί ψυχολόγοι συμβουλεύουν να κόψουμε κάθε επαφή. Παρόλα αυτά, αυτό δεν είναι πάντα εύκολο ή επιθυμητό. Στην πραγματικότητα, συχνά η επιθυμία έχει την αντίθετη κατεύθυνση: να έρθουν πιο κοντά τους. «Στη θεραπεία, οι θεραπευόμενοι περιγράφουν ότι δοκιμάζουν πολλούς τρόπους για να αντιμετωπίσουν τις συγκρούσεις, να επεξεργαστούν παλιότερα τραύματα και να χτίσουν πιο στενές σχέσεις. Τους βοηθώ σε αυτές τις προσπάθειες προσφέροντας οπτικές και εργαλεία που ίσως δεν είχαν σκεφτεί και εισάγοντας νέες προσεγγίσεις σε παλιά προβλήματα» λέει η Sarah Epstein, θεραπεύτρια γάμου και οικογένειας σε άρθρο της στο Psychology Today.
Ο Dan Buettner, ειδικός στη μελέτη της μακροζωίας, συνεργάζεται με το National Geographic και είναι ο δημιουργός της θεωρίας των «Μπλε Ζωνών». Εδώ και πολλά χρόνια ερευνά πώς οι κάτοικοι ορισμένων περιοχών του πλανήτη καταφέρνουν να ζουν περισσότερο από τον μέσο όρο, συχνά ξεπερνώντας τα 100 χρόνια ζωής.
TRENDING NOW
19ºc
21ºc
